Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.275.2019.1.KR
z 4 czerwca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości (mieszkaniu) nabytego w spadku po zmarłej matce w przypadku przeznaczenia przychodu na nabycie od małżonka udziału w nieruchomości stanowiącej jego odrębną własność – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości (mieszkaniu) nabytego w spadku po zmarłej matce w przypadku przeznaczenia przychodu na nabycie od małżonka udziału w nieruchomości stanowiącej jego odrębną własność.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest zamężna i pozostaje z mężem we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Każde z małżonków posiada majątek osobisty (odrębny) powstały na podstawie art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: KRO) wskutek dziedziczenia/darowizny, a mianowicie:

  • mąż Wnioskodawczyni jest właścicielem mieszkania, które nabył w lipcu 2013 r. w 1/2 udziału do majątku osobistego na podstawie dziedziczenia testamentowego wspólnie z bratem po zmarłej w lipcu 2013 r. siostrze jego matki, a następnie w grudniu 2013 r. nabył od brata pozostałą 1/2 nieruchomości w drodze darowizny i jest obecnie wyłącznym właścicielem tego mieszkania pozostającego nadal w jego majątku odrębnym. Wartość mieszkania wynosi ok. 300 000 zł;
  • Wnioskodawczyni (żona) nabyła w grudniu 2016 r. w spadku po zmarłej matce 1/2 udziału w mieszkaniu wspólnie ze swoim bratem, które sprzedali w dniu 21 marca 2017 r. za cenę 315 000 zł (trzysta piętnaście tysięcy złotych), zatem Jej przypadło 157 500 zł (sto pięćdziesiąt siedem tysięcy pięćset złotych), które otrzymała i które pozostaje nadal w Jej majątku odrębnym.

Wszystkie obowiązki związane z opisanym nabyciem spadków i darowizny, w tym zgłoszenia do właściwych organów podatkowych w związku z podatkiem od spadków i darowizn, zostały dokonane.

W związku ze zbyciem w 2017 r. przez Wnioskodawczynię udziału w mieszkaniu po zmarłej matce przed upływem 5 lat od nabycia powstał u Niej obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych zapłaty zryczałtowanego podatku 19% od dochodu uzyskanego ze zbycia udziału w odziedziczonym mieszkaniu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 30e ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa PIT”, 19% zryczałtowany podatek od dochodu ze zbycia udziału, dalej: „podatek PIT”), który powinien zostać uiszczony na konto organu podatkowego w terminie do 30 kwietnia 2018 r. W tym samym terminie Wnioskodawczyni była uprawniona do zadeklarowania skorzystania z możliwości zwolnienia tego dochodu od podatku PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT na warunkach określonych w tej ustawie (art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 do 30 ustawy PIT w zw. z art. 30e, w zw. z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy PIT), poprzez złożenie zeznania PIT-39 za 2017 r., w którym przychód otrzymany ze sprzedaży udziału w odziedziczonym mieszkaniu wykaże jako zwolniony od podatku (art. 30e ust. 4 pkt 2 ustawy PIT). W takim przypadku Wnioskodawczyni, aby uzyskać całkowite zwolnienie środków uzyskanych ze sprzedaży odziedziczonego udziału w mieszkaniu od podatku, powinna wydać otrzymane pieniądze w całości lub w części na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT w zw. z art. 21 ust. 25 do 30 ustawy PIT, w okresie do 31 grudnia 2019 r., a jeżeli tego nie uczyni, to powinna zapłacić 19% podatek zryczałtowany wraz z odsetkami za zwłokę od dochodu, który w myśl przywołanych przepisów nie zostanie zwolniony od podatku.

Wnioskodawczyni skorzystała z możliwości zwolnienia uzyskanego przychodu od podatku, złożyła PIT-39 za 2017 r. w organie podatkowym, wykazała całą uzyskaną ze sprzedaży udziału w mieszkaniu „spadkowym” kwotę jako zwolnioną i w celu całkowitego zwolnienia uzyskanego dochodu od podatku PIT w terminie do 31 grudnia 2019 r. powinna otrzymaną kwotę wydać na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.

Należy nadmienić, że obecnie małżonkowie mieszkają w …. w mieszkaniu stanowiącym ich współwłasność małżeńską ustawową, ale z uwagi na uzdrowiskowy charakter …. zamierzają w przyszłości (po ustaniu aktywności zawodowej) przeprowadzić się do mieszkania stanowiącego obecnie majątek osobisty męża Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabycie przez Wnioskodawczynię 1/2 udziału w mieszkaniu stanowiącym odrębny majątek Jej męża za pieniądze pozostające w Jej majątku odrębnym, spełnia przesłanki nabycia lokalu mieszkalnego (udziału w takim lokalu) uprawniające Ją do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja sprzedaży przez męża Wnioskodawczyni 1/2 udziału w mieszkaniu stanowiącym jego majątek osobisty za pieniądze stanowiące majątek osobisty Wnioskodawczyni, uprawnia Ją do skorzystania ze zwolnienia od 19% zryczałtowanego podatku od dochodu ze zbycia udziału, dalej: „podatek PIT”, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa PIT”, środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w mieszkaniu odziedziczonym po matce, przynajmniej w części przeznaczonej na nabycie 1/2 udziału w mieszkaniu stanowiącym obecnie w całości odrębny majątek Jej męża.

W ocenie Wnioskodawczyni, w celu udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie należy rozważyć dwie kwestie:

  • po pierwsze: czy Wnioskodawczyni może nabyć od męża udział w mieszkaniu stanowiącym majątek osobisty Jej męża w sytuacji, gdy istnieje pomiędzy nimi wspólność ustawowa majątkowa małżeńska?
  • po drugie: czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze powyższe nabycie jest nabyciem na „własne cele mieszkaniowe” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT uprawniającym do zwolnienia Wnioskodawczyni od podatku PIT dochodów z odpłatnego zbycia przez Nią odziedziczonego udziału w nieruchomości?

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że stosownie do art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: KRO) do majątku osobistego każdego z małżonków należą (z mocy prawa) przedmioty majątkowe nabyte m.in. przez dziedziczenie lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca). Majątek odrębny powstaje w takim przypadku z mocy prawa, niezależnie od istniejącej pomiędzy małżonkami wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Mieszkanie, które ostatecznie w grudniu 2013 r. nabył w całości mąż Wnioskodawczyni stanowi jego osobisty (odrębny) majątek. Do majątku osobistego małżonków pozostających we wspólności ustawowej nie stosuje się przepisów KRO związanych z majątkiem wspólnym małżeńskim. Zarząd majątkiem osobistym wykonuje wyłącznie małżonek posiadający taki majątek. Wyłącznie on podejmuje decyzję np. o zbyciu tego majątku. Zgodnie z art. 33 pkt 10 KRO środki uzyskane ze zbycia majątku odrębnego nadal pozostają majątkiem odrębnym małżonka, który dokonał zbycia, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej, co w niniejszej sprawie nie ma zastosowania. Jedynie dochody z majątku osobistego każdego z małżonków należą do ich majątku wspólnego (art. 31 § 2 pkt 2 KRO), ale dochód ze zbycia składników majątku osobistego nie jest dochodem, o którym mowa w art. 31 § 2 pkt 2 KRO.

Do majątku wspólnego nie wchodzi także korzyść uzyskana w następstwie sprzedaży składnika majątku odrębnego, będąca różnicą między ceną zakupu i ceną sprzedaży tego składnika. W przedmiotowej sprawie nie ma zatem przeszkód prawnych, żeby za środki uzyskane przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży udziału w mieszkaniu nabytego przez Nią w drodze spadkobrania i w świetle powyższego stanowiące Jej odrębny majątek nie mogła Ona nabyć od męża, z którym pozostaje we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej 1/2 udziału w mieszkaniu stanowiącym jego odrębny majątek (powstały tytułem spadkobrania i darowizny). Skutkiem takiej transakcji będzie, iż mieszkanie, obecnie wyłączna własność męża Wnioskodawczyni, stałoby się współwłasnością ułamkową małżonków, każde po 1/2 udziału, stanowiące ich majątki odrębne, a środki uzyskane przez męża Wnioskodawczyni z tytułu zbycia 1/2 udziału w mieszkaniu będą również stanowić jego majątek odrębny.

W takiej sytuacji należy jedynie rozważyć, czy w świetle przywołanych przepisów ustawy PIT nabycie przez Wnioskodawczynię od męża 1/2 udziału w mieszkaniu uprawnia Ją do skorzystania ze zwolnienia od podatku PIT, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT, czyli czy spełnione są ustawowe przesłanki „nabycia na własne cele mieszkaniowe”, o których mowa w przywołanym przepisie. W ocenie Wnioskodawczyni tak jest.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT (stan prawny w 2017 r.) wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy PIT za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 (czyli na własne cele mieszkaniowe), uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Ponieważ przedmiotem transakcji ma być nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym, który stanowi odrębną nieruchomość, wskutek którego to nabycia stanowić on będzie współwłasność Wnioskodawczyni, to zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanych powyżej przepisów Wnioskodawczyni zrealizuje własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT i będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku PIT.

Wnioskodawczyni podniosła, że celem niniejszego wniosku jest jedynie pytanie o prawo do zwolnienia Wnioskodawczyni od podatku PIT w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, a nie pytanie o szczegółowe rozliczenie uzyskanej przez Nią ze sprzedaży udziału spadkowego kwoty – Wnioskodawczyni ma świadomość, że być może nie rozliczy wszystkich zwolnionych czasowo od podatku środków i może zaistnieć obowiązek zapłaty podatku od części tej kwoty.

Końcowo, Wnioskodawczyni przytoczyła wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1053/15, w którym Sąd, oddalając skargę Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1028/14, zauważył m.in. że cele mieszkaniowe, o których mowa w pkt 131 ust. 1 art. 21 ustawy PIT, czyli własne cele mieszkaniowe, to cele zdefiniowane w ust. 25 art. 21, w tym zakup lokalu mieszkalnego (w przedmiotowej sprawie – udziału w lokalu mieszkalnym). W przepisie tym nie ma mowy o zamieszkaniu przez podatnika – zbywcę ubiegającego się o zwolnienie od podatku od zamieszkania w tym mieszkaniu, a jedynie od nabycia na własność. Poza tym przepis ten niespornie nie określa czasu, w którym podatnik powinien w nabytym mieszkaniu zamieszkać, jeżeli by przyjąć niekorzystnie dla podatnika taką interpretację przymiotnika „własne” (cele mieszkaniowe) użytego w pkt 131 cyt. przepisu. Należy również podkreślić, że z cytowanych przepisów nie wynika również, że podatnik w chwili nabycia lokalu mieszkalnego, w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku PIT nie może być właścicielem innego lokalu mieszkalnego, udziału w takim lokalu, budynku mieszkalnego i innych wymienionych w ust. 25 art. 21 ustawy PIT, ani ile takich lokali (udziałów) może mieć. Jednak należy ponownie podkreślić w przedmiotowej sprawie, że Wnioskodawczyni zamierza zamieszkać w przyszłości w mieszkaniu, w którym udział w wysokości 1/2 zamierza nabyć od męża. Końcowo Wnioskodawczyni zaznaczyła, że ewentualna sprzedaż mieszkania lub udziału w nim przez męża Wnioskodawczyni nie stanowi dla niego po dniu 31 grudnia 2018 r. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT z uwagi na upływ czasu – w konsekwencji nie jest opodatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, stwierdzić należy, że ustalenie daty nabycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości i ww. praw majątkowych ma istotne znaczenie dla określenia skutków podatkowych ich odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni pozostaje z mężem we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Każde z małżonków posiada majątek osobisty (odrębny) powstały wskutek dziedziczenia/darowizny, a mianowicie:

  • mąż Wnioskodawczyni jest właścicielem mieszkania, które nabył w lipcu 2013 r. w 1/2 udziału do majątku osobistego na podstawie dziedziczenia testamentowego wspólnie z bratem po zmarłej w lipcu 2013 r. siostrze jego matki, a następnie w grudniu 2013 r. nabył od brata pozostałą 1/2 nieruchomości w drodze darowizny i jest obecnie wyłącznym właścicielem tego mieszkania pozostającego nadal w jego majątku odrębnym.
  • Wnioskodawczyni (żona) nabyła w grudniu 2016 r. w spadku po zmarłej matce 1/2 udziału w mieszkaniu wspólnie ze swoim bratem, które sprzedali w dniu 21 marca 2017 r. za cenę 315 000 zł, zatem Jej przypadło 157 500 zł, które otrzymała i które pozostaje nadal w Jej majątku odrębnym.

W związku ze zbyciem w 2017 r. przez Wnioskodawczynię udziału w mieszkaniu po zmarłej matce przed upływem 5 lat od nabycia powstał u Niej obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych zapłaty 19% podatku od dochodu uzyskanego ze zbycia udziału w odziedziczonym mieszkaniu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 30e ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), który powinien zostać uiszczony na konto organu podatkowego w terminie do 30 kwietnia 2018 r.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów kodeksu.

Stosownie do art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Stosownie do art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez podatnika (spadkobiercę) jest data śmierci spadkodawcy,

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła w grudniu 2016 r. w spadku po zmarłej matce 1/2 udziału w nieruchomości (mieszkaniu) wspólnie ze swoim bratem, które sprzedali w dniu 21 marca 2017 r. Zatem należy zauważyć, że w analizowanym przypadku doszło do odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości (mieszkaniu) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tj. w 2016 r.

Wobec powyższego, dokonane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie udziału w odziedziczonej nieruchomości (mieszkaniu) stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Tak obliczony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości (mieszkaniu) nieodpłatnie, tj. w drodze spadku.

Zastosowanie znajdzie więc przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podsumowując, jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni była uprawniona do zadeklarowania skorzystania z możliwości zwolnienia tego dochodu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na warunkach określonych w tej ustawie, poprzez złożenie zeznania PIT-39 za 2017 r., w którym przychód otrzymany ze sprzedaży udziału w odziedziczonym mieszkaniu wykaże jako zwolniony od podatku. Wnioskodawczyni skorzystała z możliwości zwolnienia uzyskanego przychodu od podatku, złożyła PIT-39 za 2017 r. w organie podatkowym, wykazując całą uzyskaną ze sprzedaży udziału w mieszkaniu „spadkowym” kwotę jako zwolnioną i w celu całkowitego zwolnienia uzyskanego dochodu od podatku w terminie do 31 grudnia 2019 r. powinna otrzymaną kwotę wydać na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Obecnie małżonkowie mieszkają w … w mieszkaniu stanowiącym ich współwłasność małżeńską ustawową, ale z uwagi na uzdrowiskowy charakter … zamierzają w przyszłości (po ustaniu aktywności zawodowej) przeprowadzić się do mieszkania stanowiącego obecnie majątek osobisty męża Wnioskodawczyni.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na:

  1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
  4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku;
  5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

  1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu
  2. budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę, adaptacje lub remont budynku albo jego części.

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Uwzględniając treść zacytowanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu w ustawowym terminie i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Celem takim może być zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, wydatek poniesiony na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo – przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób np. dzieci.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu, np. kilku miesięcy lub w lokalu tym po nabyciu będzie mieszkał tylko przez pewien czas. Prawa do zwolnienia nie traci również podatnik, który nabył lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe, mieszkał w nabytym lokalu mieszkalnym, np. przez kilka miesięcy, kilka lat, a następnie przedmiotowy lokal zbył w drodze darowizny lub sprzedaży.

Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta w celu realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni wyraźnie wskazała, że zamierza w przyszłości (po ustaniu aktywności zawodowej) przeprowadzić się do nieruchomości (mieszkania) stanowiącej obecnie majątek osobisty męża Wnioskodawczyni, a której to udział nabędzie za środki uzyskane ze sprzedaży udziału w nieruchomości (mieszkaniu) nabytej przez Nią w drodze spadkobrania.

Tym samym brak jest podstaw do uznania, że Wnioskodawczyni nie będzie realizowała celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabędzie udział w nieruchomości (mieszkaniu) w celu zamieszkania w niej, ale w nieruchomości tej – z powodów wskazanych we wniosku zamieszka dopiero w przyszłości.

Ponadto wskazać należy, że przepisy prawa podatkowego ani orzecznictwo organów podatkowych oraz sądów administracyjnych nie określają, w sytuacji spełnienia warunków do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, minimalnego okresu, po którym podatnik może przestać realizować własne cele mieszkaniowe, tak by nie utracić prawa do skorzystania z ulgi.

Jednakże same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy zatem samo poczynienie wydatków mieszkaniowych, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Należy jeszcze raz powtórzyć, że przepisy prawa podatkowego wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, nie określają kiedy i jak długo Wnioskodawczyni powinna mieszkać w tym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Podstawową okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest bowiem przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Przy czym pojęcie „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną.

Należy również zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy, ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do posiadania przez Wnioskodawczynię tylko jednej nieruchomości. W świetle takiego wyjaśnienia osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejną nieruchomość, zaspokaja w ten sposób swoje własne cele mieszkaniowe. Podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup nieruchomości lub prawa, pomimo że jest właścicielem lub współwłaścicielem innych nieruchomości (lokali mieszkalnych), zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże zakup ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika.

Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele w nim określone, m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy środki uzyskane ze zbycia udziału w nieruchomości (mieszkaniu) nabytego w spadku po zmarłej matce przeznaczone na nabycie udziału w nieruchomości, która należy obecnie do małżonka Wnioskodawczyni, oraz która stanowi jego majątek odrębny, będą mogły korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Celem wyjaśnienia powyższej wątpliwości należy również odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej zawartej w przepisach ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Jak wynika z art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej oraz nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Należy podkreślić, że przedmioty, o których mowa art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka, pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Zatem, zgodnie z przepisami prawa rodzinnego o zaliczeniu przedmiotów majątkowych do wspólnego czy też odrębnego majątku decyduje przede wszystkim moment oraz sposób ich nabycia. Nieruchomości nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej czy też w drodze spadku/darowizny zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, stanowią wyłączną własność małżonka, którą może on swobodnie rozporządzać bez zgody drugiego z nich.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego poprzez przeznaczenie przychodu ze sprzedaży na wskazane w tej ustawie cele mieszkaniowe, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy. Niemniej jednak, aby podatnik mógł wywodzić prawo do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, a tym samym z niego skorzystać, to musi bezwzględnie spełnić wynikające z tego przepisu warunki. W opisanym zdarzeniu przyszłym warunek wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe zostanie spełniony, jako że Wnioskodawczyni uzyskany wyłącznie przez siebie przychód ze sprzedaży przeznaczy na nabycie udziału w nieruchomości stanowiącej majątek osobisty Jej małżonka. Wnioskodawczyni wypełni tym samym dyspozycję wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe, o czym wprost stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym zauważyć należy, że samo wydatkowanie środków nie jest wystarczające. Należy pamiętać też o tym, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Reasumując, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2017 r. udziału w nieruchomości (mieszkaniu), nabytego w drodze spadku po matce w 2016 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli Wnioskodawczyni przeznaczy przychód uzyskany z ww. odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości (mieszkaniu), w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych realizowanych poprzez zakup od męża z jego majątku odrębnego udziału w lokalu mieszkalnym oraz zamieszkanie w tym lokalu, będzie miała możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości (mieszkaniu) nabytego w spadku po zmarłej matce w przypadku przeznaczenia go na nabycie od małżonka udziału w nieruchomości stanowiącej jego odrębną własność, zgodnie z zakresem sformułowanego przez Wnioskodawczynię we wniosku pytania.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj