Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.55.2019.2.MS
z 21 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 26 kwietnia 2019r. Nr 0114-KDIP2-3.4010.55.2019.1.MS (data doręczenia 17 kwietnia 2019 r.) pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data nadania 24 kwietnia 2019r., data wpływu do KIS 26 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• Czy w związku z uzyskaniem Decyzji (przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków w niej wskazanych), w okresie obowiązywania Decyzji, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP podlega cały dochód z działalności wskazanej w Decyzji, prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji, do limitu przyznanej pomocy publicznej – jest nieprawidłowe,
  
• Czy Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji (do limitu przysługującej pomocy publicznej), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję – jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy w związku z uzyskaniem Decyzji (przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków w niej wskazanych), w okresie obowiązywania Decyzji, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP podlega cały dochód z działalności wskazanej w Decyzji, prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji, do limitu przyznanej pomocy publicznej oraz czy Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji (do limitu przysługującej pomocy publicznej), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jest jedną z największych w Polsce organizacji o strukturze holdingu produkcyjno-handlowego. Na strukturę organizacyjną Wnioskodawcy składa się Centrala w W. oraz zakład w K. (dalej: Zakład). Głównym przedmiotem działalności Zakładu jest natomiast produkcja walcowanych wysoko przetworzonych wyrobów płaskich z aluminium i jego stopów. Potencjał produkcyjny Zakładu koncentruje się w dwóch wydziałach produkcyjnych ̶ Wydziale Y. oraz Wydziale Z. Wydział Y. zajmuje się produkcją wsad w postaci wlewków i bloków, które są następnie przetwarzane w Wydziale Y. do postaci blach i taśm zimnowalcowanych, o zróżnicowanych wymiarach, własnościach użytkowych i przeznaczeniu.

Głównymi produktami Zakładu są:

• blachy i taśmy ̶ stosowane w przemyśle elektrotechnicznym, chemicznym, samochodowym i budownictwie,
  

• blachy i taśmy cienkie ̶ stosowane do produkcji chłodnic, nakrętek do butelek, tacek, żaluzji okiennych i listew budowlanych.
  
  
  

W związku z nową inwestycją, która ma zostać zrealizowana w Zakładzie, Spółka otrzymała decyzję o wsparciu, o której mowa w art. 13 Ustawy o WNI (dalej: Decyzja). Decyzja została wydana w dniu 31 stycznia 2019 r. przez Zarząd XXX Specjalnej Strefy Ekonomicznej działający w imieniu Ministra Przedsiębiorczości i Technologii, na okres 10 lat licząc od dnia jej wydania. Celem nowej inwestycji realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach działalności Zakładu (dalej: Inwestycja), w związku z którą została wydana Decyzja, jest zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa (Zakładu). W szczególności, projekt inwestycyjny Spółki zakłada zwiększenie mocy produkcyjnych w wyrobach odlewanych stanowiących wsad do walcowania oraz wzrost produkcji wyrobów finalnych (walcowanych). Na realizację projektu składają się dwa zasadnicze zadania / cele inwestycyjne:

• rozbudowa Wydziału Y ̶ obejmująca w szczególności budowę nowoczesnego węzła topielno-odlewniczego wraz z urządzeniami towarzyszącymi oraz oddziałem przygotowania wsadu do topienia;
  

• rozbudowa Wydziału Z obejmująca w szczególności rozbudowę istniejącej hali, instalację pieców obróbki cieplnej oraz urządzeń obróbki końcowej.
  
  
  

W ramach Inwestycji planowane jest również m.in. dokonanie rozbudowy magazynu wyrobów gotowych. Zgodnie z Decyzją, minimalne koszty kwalifikowane Inwestycji zostaną poniesione do dnia 31 marca 2022 r., jednocześnie planowana data zakończenia Inwestycji określona na potrzeby Decyzji to 1 luty 2023 r. (do tej daty mogą zostać poniesione maksymalne nakłady inwestycyjne).

Wnioskodawca przewiduje, że realizacja Inwestycji umożliwi przede wszystkim zwiększenie wolumenu sprzedaży, wprowadzenie na rynek innowacyjnych produktów dla segmentu samochodowego oraz zwiększenie możliwości produkcji wyrobów cienkich oraz platerowanych, co pozwoli znacznie umocnić pozycję Spółki na rynku motoryzacyjnym i opakowaniowym.

Realizacja Inwestycji nastąpi z wykorzystaniem nakładów na środki trwałe w obrębie istniejącego parku maszynowego / środków trwałych, do których dodane zostaną nabyte w ramach realizacji Inwestycji nowe urządzenia / maszyny lub części składowe istniejących maszyn, które będą wykorzystywane w ramach istniejących cykli produkcyjnych. Ponadto, część nakładów będzie dotyczyć istniejących budynków i budowli wykorzystywanych w ramach działalności Zakładu (w szczególności hali oraz magazynu wyrobów gotowych). Projekt inwestycyjny Spółki (na który została wydana Decyzja) nie zakłada zmiany profilu działalności przedsiębiorstwa / Zakładu, ale zwiększenie jego mocy produkcyjnych. W szczególności Spółka podkreśla, że prowadzi już działalność gospodarczą w Zakładzie położonym na terenie określonym w Decyzji, w zakresie wyrobów lub usług sklasyfikowanych w tych pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), które zostały wskazane w Decyzji.

W związku z otrzymaną Decyzją, Spółka zamierza korzystać ze wsparcia w tytułu kosztów Inwestycji. Spółka nie posiada innych decyzji o wsparciu lub zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z brakami formalnymi pismem z dnia 12 kwietnia 2019 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.557. 2019.1.MS, doręczonym 17 kwietnia 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie co jest przedmiotem wniosku, tj.

1. czy jest nim wskazanie momentu nabycia uprawnienia do korzystania ze zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji, niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję (jak sugeruje pytanie nr 2)?
   
2. czy alternatywne wskazanie momentu nabycia uprawnienia do korzystania ze zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy, tj.:
   
   • począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji, niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję, lub
     
   • od momentu, gdy zacznie uzyskiwać dochód w zakresie odpowiadającym / wynikającym z realizowanej inwestycji (w myśl zaprezentowanego przez wnioskodawcę stanowiska). Odnosząc się do pytania nr 2 Wnioskodawca stwierdził, że W ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP (w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej) począwszy od miesiąca, w którym w ramach Inwestycji zostały / zostaną poniesione wydatki będące kosztami kwalifikowanymi Inwestycji (w myśl przepisów Rozporządzenia), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję lub zacznie uzyskiwać dochód w zakresie odpowiadającym / wynikającym z realizowanej Inwestycji.
     
   
   
   

W odpowiedzi na ww. wezwanie Wnioskodawca, pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. ( data wpływu do KIS – 26 kwietnia 2019 r.) wskazał, że przedmiotem wniosku jest wskazanie / potwierdzenie momentu nabycia uprawnienia do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, tj. począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji, niezależnie od momentu, w którym Spółka zakończy Inwestycję. Tym samym, pytanie nr 2 wskazane we wniosku w polu 75, pozostaje bez zmian. W konsekwencji, Spółka doprecyzowała swoje stanowisko w odniesieniu do pytania nr 2. Przedstawione poniżej uzasadnienie zastępuje w całości treść uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy zaprezentowanego we Wniosku do pytania nr 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z uzyskaniem Decyzji (przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków w niej wskazanych), w okresie obowiązywania Decyzji, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP podlega cały dochód z działalności wskazanej w Decyzji, prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji, do limitu przyznanej pomocy publicznej?
2. Czy Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione koszty kwalifikowane w ramach Inwestycji (do limitu przysługującej pomocy publicznej), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję?
   
   

Zdaniem Spółki:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uzyskaniem Decyzji (przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków w niej wskazanych), w okresie obowiązywania Decyzji, zwolnieniu z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP podlega cały dochód z działalności wskazanej w Decyzji, prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji, do limitu przyznanej pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 3 Ustawy o WNI, „wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W myśl art. 13 ust. 1 Ustawy o WNI „Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu” .

Z kolei, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP wolne od podatku są „dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”.

Ponadto, jak wskazuje przepis art. 17 ust. 4 Ustawy o PDOP, powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, zasadnym jest stwierdzenie, że w celu skorzystania przez podatnika ze zwolnienia z PDOP, na podstawie wydanej decyzji o wsparciu (przy założeniu, że podatnik ten spełnia wymagania wskazane w decyzji) spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

1. prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu;
   
2. uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w ww. decyzji (wg kodów PKWiU).
   
   

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, dla określenia dochodu zwolnionego z PDOP decydujące jest czy został on uzyskany z wykonywania działalności w zakresie wskazanym w decyzji o wsparciu (wg konkretnych kodów PKWiU określonych w decyzji) oraz czy działalność ta jest prowadzona / wykonywana na terenie wskazanym w decyzji (tj. na terenie nieruchomości oznaczonych w decyzji wg stosownych danych ewidencyjnych). Tym samym, w ocenie Spółki, bez znaczenia natomiast pozostaje fakt, czy dochód ten został osiągnięty w wyniku realizacji inwestycji i w zakresie dotyczącym wyłącznie inwestycji, czy też został on wygenerowany także z uwzględnieniem wykorzystania aktywów, w tym Środków trwałych (maszyn, urządzeń, obiektów), które nie zostały nabyte lub wytworzone w ramach inwestycji, lub które wyłącznie częściowo zostały poddane rozbudowie lub modernizacji / ulepszeniu w wyniku inwestycji.

W ocenie Spółki, mając na uwadze sytuację przedstawioną w niniejszym Wniosku, w stosunku do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez Spółkę w ramach Zakładu, zwolnieniu będą podlegać dochody w zakresie w jakim:

1. działalność ta będzie prowadzona na terenie wskazanym w Decyzji oraz
2. dochód jest / zostanie uzyskany z działalności wymienionej w decyzji o wsparciu.
   
   

Spółce będzie przysługiwać prawo do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP (w okresie obowiązywania Decyzji oraz do wykorzystania limitu dostępnej pomocy publicznej w tej formie), co do zasady także względem działalności bieżącej Zakładu (bez konieczności oczekiwania na zakończenie realizacji Inwestycji), niezależnie od tego w jakim stopniu ten dochód został / zostanie wygenerowany w wyniku realizacji Inwestycji, w tym w zakresie udziału poszczególnych środków trwałych zakupionych / wytworzonych lub modernizacji istniejących środków trwałych w procesie wytwarzania wyrobów objętych Decyzją, lub świadczenia usług wskazanych w Decyzji. W ocenie Spółki, powyższej konkluzji nie zmienia fakt, iż Inwestycja jest realizowana w istniejącym i funkcjonującym przedsiębiorstwie, które do momentu uzyskania Decyzji generuje dochód z działalności wskazanej w Decyzji prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji (z wykorzystaniem istniejącego parku maszynowego i obiektów, których moce zostaną rozbudowane w efekcie Inwestycji), i który to dochód w ocenie Spółki po uzyskaniu Decyzji będzie mógł korzystać ze zwolnienia podatkowego o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP (przy spełnieniu ww. przesłanek, także przed zakończeniem Inwestycji, jak i niezależnie od udziału Inwestycji w tworzeniu tego dochodu). W szczególności, zwolnieniu podatkowemu nie będzie podlegał wyłącznie dochód, który zostanie wygenerowany w odniesieniu do zakresu i celu Inwestycji, a zwolnieniem będzie objęty dochód z całej działalności, która będzie zgodna z działalnością określoną w Decyzji oraz będzie prowadzona na terenie wskazanym w Decyzji (do wysokości limitu pomocy publicznej, w okresie obowiązywania Decyzji).

Jednocześnie, jeżeli Spółka rozpoczęłaby prowadzenie działalności innej niż wskazana w decyzji o wsparciu, wówczas dochód z tej działalności nie korzystałby ze zwolnienia z podatku dochodowego. Taka sama sytuacja wystąpiłaby w sytuacji uzyskania dochodów z działalności prowadzonej poza terenem wskazanym w decyzji o wsparciu, przykładowo w odniesieniu do działalności prowadzonej przez Spółkę w ramach centrali w Warszawie.

Ponadto, Spółka zwraca uwagę na brak przepisów, które nakazywałyby, aby zwolnieniem z PDOP zostały objęte wyłącznie dochody generowane przez realizowaną Inwestycję, wskazaną w Decyzji o wsparciu. Skoro zatem regulacje ustawowe wskazują wyłącznie dwa opisane powyżej wymogi, których spełnienie umożliwia zwolnienie dochodu z opodatkowania, nie jest dopuszczalne stawianie żadnych dodatkowych warunków, których zrealizowanie byłoby niezbędne dla możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.

Powyższe stanowisko potwierdza również konstrukcja art. 13 ust. 6 Ustawy o WNI zgodnie z którym „w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu”. Intencją ustawodawcy (w przypadku posiadania przez podatnika dwóch lub więcej decyzji) nie było więc rozliczenie pomocy publicznej zgodnie z podziałem na dochody wygenerowane z danej inwestycji, lecz zgodnie z kolejnością wydania decyzji.

Ponadto, zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć „inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości”.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, iż na gruncie § 8 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się m.in. koszt rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych.

Powyższe przepisy w ocenie Wnioskodawcy dodatkowo potwierdzają, iż wsparcie udzielane na mocy decyzji w formie zwolnienia podatkowego, dotyczy w szczególności istniejących przedsiębiorstw, w szczególności, gdy cel danego przedsięwzięcia inwestycyjnego w takim przedsiębiorstwie stanowi zwiększenie zdolności produkcyjnych, dywersyfikacja produkcji bądź zasadnicza zmiana procesu produkcji. A tym samym, poniesione w związku z tym koszty inwestycji, jakkolwiek wyznaczają wartość pomocy z ramach analizowanego instrumentu wsparcia, to niemniej jednak nie ograniczaj one, na gruncie obowiązujących przepisów, zakresu zwolnienia w ten sposób, iż objęty tym zwolnieniem jest wyłącznie dochód w zakresie zaangażowania / wykorzystania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zakupionych lub wytworzonych w wyniku inwestycji.

Zatem przykładowo, jeżeli nowa inwestycja realizowana przez danego podatnika polegałaby na modernizacji linii produkcyjnej w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych, przyjęcie stanowiska zgodnie z którym zwolnieniu podlega wyłącznie dochód wygenerowany z nowej inwestycji spowodowałoby obiektywnie brak możliwości skorzystania ze zwolnienia przez takiego podatnika.

W szczególności, z uwagi na fakt, że na zmodernizowaną linię produkcyjną składałyby się zarówno elementy „stare” tj. zakupione przez podatnika przed rozpoczęciem nowej inwestycji, jak i „nowe” tj. nabyte przez podatnika w ramach nowej inwestycji, niemożliwe byłoby wydzielenie dochodu przypadającego wyłącznie na nową inwestycję.

Odmienna interpretacja przepisów, w ocenie Wnioskodawcy wiązałaby się z (i) koniecznością wydzielenia dochodu uzyskanego z „nowych” (tj. nabytych lub wytworzonych w ramach inwestycji) oraz „starych” (tj. wcześniej posiadanych / wykorzystywanych) maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych (co w praktyce byłoby mocno utrudnione lub niemożliwe) pomimo prowadzenia na nich tego samego rodzaju działalności oraz (ii) faworyzowałaby zupełnie nowe przedsiębiorstwa, których cała infrastruktura stanowiłaby nową inwestycję.

Niemożliwe wtedy byłoby wydzielenie dochodu wyłącznie przez nową inwestycję. W ocenie Wnioskodawcy nie taka była intencja ustawodawcy, gdyż wówczas wskazałby on, że nowa inwestycja musi być realizowana od podstaw, bez wykorzystywania już posiadanych środków trwałych, co nie znajduje oparcia w przepisach.

Jednocześnie, jakkolwiek limit dostępnej pomocy publicznej (zwolnienia podatkowego) przysługującej Spółce jest uzależniony od wartości kosztów kwalifikowanych ponoszonych w ramach Inwestycji (będącej podstawą do uzyskania Decyzji), brak jest jednak przy tym podstaw by tę wielkość dostępnego limitu zwolnienia odnosić wyłącznie do dochodu generowanego właśnie z tych środków trwałych, które były uznane jako koszty kwalifikowane (i budowały limit pomocy (zwolnienia podatkowego)).

Ponadto, warto również zwrócić uwagę, iż w sytuacji uzyskania decyzji o wsparciu w związku z inwestycją w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, na gruncie przepisów Ustawy o WNI, zasadniczo występuje obowiązek m.in. utrzymania istniejącego w takim przedsiębiorstwie stanu zatrudnienia (co do zasady przez okres 5 lat dla dużych przedsiębiorców), także w sytuacji w której pomoc jest przyznawana z tytułu kosztów nowej inwestycji (a nie z tytułu stworzenia miejsc pracy). Tym samym, samo stworzenie nowych miejsc pracy w związku z inwestycją, nie jest generalnie wystarczające dla inwestycji dokonywanych przez istniejące przedsiębiorstwa, jako że zatrudnienie (z przyrostem netto na skutek inwestycji) w całym zakładzie musi co do zasady zostać utrzymane przez określony okres czasu, co potwierdza również traktowanie przedsiębiorstwa jako całości, bez wydzielenia obowiązku utrzymania zatrudnienia wyłącznie w zakresie nowych miejsc pracy stworzonych w ramach inwestycji.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że stanowisko prezentowane przez Spółkę, zostało potwierdzone m.in. w:

1. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) dnia 7 lutego 2019 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.288.2018.1.MS) dotyczącej stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, w którym wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu w związku z realizacją inwestycji polegającej na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego zakładu. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor KIS za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „Nie można utożsamiać podstawy uzyskania zwolnienia podatkowego (związanej z realizacją danej inwestycji) z zakresem dochodu podlegającym zwolnieniu na podstawie Decyzji. Uzyskana przez Spółkę Decyzja nie precyzuje, że zwolnieniu podlegają wyłącznie dochody uzyskane z Inwestycji. (... ) Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy (...) zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, jest objęty całkowity dochód uzyskany z działalności gospodarczej, określonej w Decyzji, prowadzonej na terenie wskazanym w Decyzji (z zastrzeżeniem dostępności odpowiedniego limitu zwolnienia)”.
2. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS dnia 27 grudnia 2018 r. (sygn. 0114KDIP2-3.4010.255.2018.1.MS) dotyczącej zdarzenia przyszłego, w którym wnioskodawca planował wystąpienie o wydanie decyzji o wsparciu w sprawie inwestycji, która dotyczyć miała zwiększenia zdolności produkcyjnej już istniejącego przedsiębiorstwa. Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku uzyskania decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej (zakładając, że spółka spełni warunki wskazane w decyzji), zwolnieniu z PDOP będzie podlegał cały dochód uzyskany z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji.
   
   

Spółka pragnie również wskazać na część treści uzasadnienia stanowiska Dyrektora KIS, które zdaniem Spółki, znajduje odzwierciedlenie w stosunku do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego:

„W myśl przepisu ustawy podatkowej (art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.), ze zwolnienia od podatku korzysta dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności określonej w decyzji o wsparciu, a nie dochód uzyskany z przeprowadzenia konkretnej inwestycji, którą określa decyzja. Bez znaczenia pozostaje tym samym to, że decyzja zostaje wydana w związku z planowanym przeprowadzeniem konkretnej Inwestycji. Decydujące są natomiast określone w decyzji przedmiot działalności i miejsce jej prowadzenia. Jeśli oba te elementy są tożsame dla działalności prowadzonej z wykorzystaniem starych i nowych środków trwałych, czyli dotyczą prowadzenia działalności w miejscu i w zakresie określonym w decyzji, to nie ma podstaw do stwierdzania konieczności przypisywania dochodu do konkretnej inwestycji odrębnie”.

Spółka zwraca również uwagę na fakt, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest analogiczny do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, dotyczącego dochodów zwolnionych z PDOP, uzyskanych z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Instrument wsparcia wprowadzony Ustawą o WNI jest bowiem zbliżony do zasad przyznawania pomocy udzielanej na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650). Tym samym, w ocenie Spółki, dla potwierdzenia prezentowanego przez nią stanowiska, zasadnym jest także przywołanie interpretacji indywidualnych / orzeczeń sądów administracyjnych dotyczących sposobu rozliczenia zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych i potwierdzających prawidłowość zajmowanego przez Wnioskodawcę stanowiska. W szczególności, Spółka wskazuje na:

• wyrok NSA z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. II FSK 3078/16, zgodnie z którym: „Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie jednego zezwolenia. Wobec tego skarżąca spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami”.
  
• wyrok NSA z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2233/16, zgodnie z którym: „zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e.”.
  
• wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1883/16, w którym Sąd wskazał, iż: „Z treści art. 16 ust. 2 u.s.s.e. wynika, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej jaką na terenie strefy będzie mógł wykonywać przedsiębiorca oraz warunki, jakie muszą być zrealizowane do skorzystania z pomocy publicznej. Określenie w zezwoleniu tych parametrów nie wyznacza ani konkretnych kosztów uzyskania przychodów, ani przychodów, a w konsekwencji ani dochodu, o którym mowa w art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. Przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na ogólnych zasadach określonych w u.p.d.o.p., natomiast zwolnienie podatkowe określone w jej art. 17 ust. 1 pkt 34 dotyczy wyłącznie dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek zatrudnienia pracowników czy wdrożenia inwestycji czyli na skutek spełnienia warunków określonych konkretnym zezwoleniem. Podkreślenia wymaga, że art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. odwołuje się do zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e. jako podstawy działalności gospodarczej podatnika na terenie strefy, nie traktując tego zezwolenia jako źródła, które wyznacza określone koszty i przychody, tworzące dochód zwolniony od podatk”.
  
• wyrok NSA z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1849/14, w którym Sąd wskazał, iż: „z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia”.
  
• wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Rz 345/16, w którym Sąd stwierdził, że „zwolnienie podatkowe z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji czy zatrudnienia pracowników, określonych w zezwoleniu”.
  
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.522.2018.2.MO, w której organ uznał stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym „zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust.1 pkt 34 ustawy o PDOP, w ramach dostępnego limitu, powinno mieć zastosowanie do całości dochodu Spółki z tytułu produkcji na terenie Strefy w odniesieniu do grupowań statystycznych PKWiU określonych w Zezwoleniach, a zatem nie tylko do dochodu związanego z projektem inwestycyjnym będącym podstawą wydania konkretnego Zezwolenia” za prawidłowe;
  
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z dnia 22 czerwca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.200.2018.1.PC, w której potwierdzono następujące stanowisko wnioskodawcy: „Z powyższego wynika, że dla określenia dochodu zwolnionego z opodatkowania powinien być brany pod uwagę cały dochód uzyskany z działalności prowadzonej na terenie SSE mieszczącej się w zakresie zezwolenia, a nie jedynie dochód osiągnięty z inwestycji dokonanej w ramach konkretnego zezwolenia (z którego wynika aktualnie wykorzystywany limit pomocy publicznej). Żaden bowiem z powszechnie obowiązujących przepisów prawa nie ogranicza możliwości zwalniania dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wyłącznie do dochodów wynikających z konkretnej inwestycji zrealizowanej w ramach konkretnego zezwolenia”.
  
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.429.2017.2.JKT, w której organ stwierdził, że „korzystać z zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Dla zachowania zwolnienia wskazanego w zdaniu poprzednim, konieczne jest zachowanie warunków zezwolenia, w tym kategorii produktów tworzonych wymienionych w ich treści. Nie jest istotne czy uzyskiwane dochody będą pochodzić z inwestycji będącej podstawą dla wydania zezwolenia czy innych zakładów produkcyjnych położonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
  
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z dnia 12 grudnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.366.2017.1.ANK, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: „całość dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie danej SSE, która objęta jest zakresem posiadanego przez dany podmiot zezwolenia strefowego (tj. wchodzi w zakres wskazanych w nim grupowań PKWiU) może być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, niezależnie od tego, czy zakład, w którym czynności stanowiące tą działalność są wykonywane, był przedmiotem inwestycji realizowanej w ramach tego konkretnego zezwolenia”.
  
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora KIS z dnia 2 października 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.254.2017.1.APO, w której organ uznał stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: „zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlegał będzie cały dochód z działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej do wysokości limitu pomocy publicznej wynikającego z udzielonego zezwolenia. Wypełnienie warunków wynikających z zezwolenia zapewni Spółce możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego w zakresie obejmującym całość działalności produkcyjnej na terenie strefy i brak jest podstaw uprawniających do różnicowania skutków w zakresie części dochodu z produkcji siłowników w zależności od tego, czy zostały wytworzone przy użyciu infrastruktury technicznej posiadanej przed uzyskaniem zezwolenia, czy też infrastruktury nabytej w ramach nowej inwestycji” za prawidłowe.
  
  
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że zarówno brzmienie obowiązujących przepisów w zakresie wsparcia udzielanego na mocy decyzji o wsparciu, jak i praktyka, wskazują, że zastosowania nie ma tzw. podejście „projektowe” ̶ które wymagałoby „powiązania” limitu zwolnienia dostępnego na podstawie decyzji o wsparciu (wcześniej zezwoleń strefowych) wyłącznie z dochodem realizowanym przez konkretny projekt, który był podstawą do uzyskania decyzji o wsparciu / zezwolenia.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z uzyskaniem Decyzji (przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków wskazanych w Decyzji) zwolnieniu z PDOP podlega cały dochód osiągany przez Spółkę na terenie określonym w Decyzji w ramach rodzajów działalności wskazanych w jej treści (do limitu przyznanej pomocy publicznej).

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP (w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej) począwszy od miesiąca, w którym w ramach Inwestycji zostały / zostaną poniesione wydatki będące kosztami kwalifikowanymi Inwestycji (w myśl przepisów Rozporządzenia), niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zakończy Inwestycję.

Zgodnie z § 9 pkt 1 Rozporządzenia, „wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej”.

Biorąc pod uwagę literalną wykładnię powyższego przepisu, zdaniem Wnioskodawcy zasadnym jest stwierdzenie, że podatnik może zastosować zwolnienie z PDOP, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym (po wydaniu decyzji o wsparciu) poniósł koszty na realizację nowej inwestycji, do momentu wystąpienia jednego z następujących zdarzeń:

1. wygaśnięcie decyzji o wsparciu lub
   
2. wyczerpanie limitu przysługującej pomocy publicznej.
   
   
   

Wnioskodawca zwraca również uwagę na brak przepisów, które uzależniałyby moment, od którego należy rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego od zakończenia realizacji inwestycji czy też wygenerowania dochodu z nowej inwestycji.

W szczególności, odmiennie niż w przypadku przedsiębiorców korzystających ze zwolnienia podatkowego w Specjalnych Strefach Ekonomicznych, brak jest odpowiednika § 5. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zgodnie z którego treścią:

„W przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej”.

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, limit dostępnej pomocy publicznej jest sukcesywnie budowany/powiększany o wydatki inwestycyjne ponoszone przez przedsiębiorcę od daty otrzymania (uprawomocnienia) decyzji o wsparciu do daty zakończenia inwestycji wskazanej w treści tej decyzji (do maksymalnej wysokości wydatków wskazanej w treści decyzji). Natomiast prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP przysługuje już od pierwszego miesiąca, w którym zostaną poniesione pierwsze wydatki kwalifikowane inwestycji (przy czym wysokość zwolnienia jest ograniczona limitem pomocy publicznej kalkulowanym w oparciu o wysokość poniesionych wydatków inwestycyjnych stanowiących koszty kwalifikowane inwestycji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia z uwzględnieniem maksymalnej intensywności pomocy publicznej dla danego regionu).

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, w ocenie Spółki, dla ustalenia momentu, od którego Wnioskodawca będzie / jest uprawniony do stosowania zwolnienia podatkowego w związku z uzyskiwaniem dochodu z tytułu prowadzenia działalności wskazanej w Decyzji o Wsparciu, bez znaczenia pozostaje moment zakończenia Inwestycji.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP (w ramach przysługującego limitu pomocy) począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostały / zostaną wydatki (koszty kwalifikowane w myśl przepisów Rozporządzenia) w ramach Inwestycji, niezależnie od momentu zakończenia realizacji Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 uznaje się za nieprawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019, poz. 865; dalej: updop) wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162; dalej: WNI), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 4 updop zwolnienie podatkowe, o którym mowa w pkt 34a do ust. 1, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu (podkreślenie organu).

Na podstawie art. 3 ustawy o WNI wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Z zestawienia regulacji wynika, że zgodnie z ustawą o WNI decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji w ramach działalności gospodarczej, zaś ustawa o CIT zwalnia z podatku dochody uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Z tego względu, biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisów art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, zwolnienie podatkowe należałoby odnosić do całego dochodu podatnika z działalności gospodarczej prowadzonej zgodnie z decyzją o wsparciu nowej inwestycji, oczywiście pod warunkiem, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą na terenie określonym w uzyskanej przez niego decyzji oraz osiąga dochód z działalności gospodarczej określonej w tej decyzji.

Powyższe przepisy należy rozpatrywać w szerszym kontekście, a w szczególności z uwzględnieniem celu określonego w ustawie o WNI, jakim jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych poprzez wprowadzenie nowego mechanizmu udzielania przedsiębiorcom wsparcia w podejmowaniu nowych inwestycji na terytorium RP.

Zgodnie z Oceną Skutków Regulacji do ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, „instrument zwolnień podatkowych dostępny będzie dla nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz definicją Komisji Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycje. Dotyczy to inwestycji spełniających kryteria ilościowe: nakłady inwestycyjne i kryteria jakościowe zgodne z Strategią na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (Załącznik do uchwały nr 8 Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2017 r. (M.P. poz. 260)), weryfikujące wpływ inwestycji na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki oraz wpływ na rozwój gospodarczy regionu.” ( https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//2/12304253/12465016/12465017/dokument313127.pdf ).

Biorąc zatem pod uwagę cel udzielania wsparcia, który jest analogiczny jak w ustawie z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019r., poz.482), art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji odnosi się do wsparcia (zwolnienia), które udzielane jest na realizację nowej inwestycji. Oznacza to, iż jedynie dochody uzyskane w związku z realizacją takiej inwestycji podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, a decyzja o wsparciu jedynie umożliwia stosowanie tego zwolnienia. W konsekwencji brak jest możliwości stosowania ww. zwolnienia w stosunku do innych dochodów uzyskiwanych z pozostałej działalności gospodarczej niezależnie od tego, czy rodzaj prowadzonej działalności jest zbieżny z określonym w zezwoleniu/decyzji o wsparciu, albo czy nowa inwestycja realizowana jest na tym samym terenie.

Podkreślić należy, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop stanowi regionalną pomoc publiczną i również w tym kontekście należy je rozpatrywać. Decyzja o wsparciu jest podstawą udzielania pomocy, gdyż umożliwia po spełnieniu wszystkich warunków, stosowanie ulgi podatkowej. Tak więc brak jest podstaw do udzielenia pomocy publicznej w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej nie będącej realizacją nowej inwestycji.

Ponadto treść § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713) wskazuje sposób wyliczania dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji, biorąc pod uwagę poniesione koszty kwalifikowane, co wskazuje, że korzystanie z pomocy publicznej (zwolnienia) jest związane z realizacją nowej inwestycji.

Dodatkowo należy zauważyć, iż zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji można zaliczyć również koszty rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych.

Nie bez znaczenia dla interpretacji zakresu stosowania zwolnienia pozostaje fakt, że art. 17 ust. 6a updop wprowadza, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej również poza terenem określonym w decyzji, obowiązek wyodrębniania organizacyjnego i ustalania wielkości zwolnienia w oparciu o przychody i koszty jednostki prowadzącej działalność na tym terenie.

Przyjęcie odrębnego rozwiązania (zwolnienie całości dochodów) w przypadku prowadzenia działalności na tym samym terenie byłoby więc sprzeczne z zasadą równości przedsiębiorców i wprowadzałoby dualizm rozwiązań podatkowych, co mogłoby powodować nadużycia podatkowe.

Ponadto, zastosowanie wskazanego przez Wnioskodawcę rozwiązania byłoby sprzeczne ze Strategią na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (SOR), która zakłada rozwój wszystkich terytoriów przez wzmacnianie ich potencjałów endogenicznych i czynników rozwoju oraz likwidacje barier i włączenie w procesy rozwojowe regionów zmagających się z trudnościami, gdyż spowoduje koncentrację prowadzonej działalności w jednym miejscu, a nie jak zakłada SOR włączenie miast i wsi o wysokim wskaźniku bezrobocia.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, organ stwierdza, że zostały ona wydane w indywidualnych sprawach innych podatników i nie mają mocy wiążącej dla organu wydającego niniejszą interpretację. Podkreślić przy tym należy, iż zadaniem organów podatkowych wydających interpretacje indywidualne nie jest ocena rozstrzygnięć wydanych w sprawach innych podatników. Obowiązkiem tych organów jest natomiast ocena stanowiska podatnika przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy musi kierować się przy tym zasadą działania na podstawie przepisów prawa (wyrażoną w art. 120 Ordynacji podatkowej). Nie może stanowić uzasadnienia dla złamania tej zasady dążenie do zachowania jednolitości wydawanych interpretacji, gdyż w ten sposób mogłoby dojść do powielania interpretacji błędnych (patrz przykładowo wyroki: WSA z dnia 17 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2756/11, z dnia 11 czerwca 2012r. sygn. akt III SA/Wa 2883/11 oraz z dnia 21 czerwca 2012r. sygn. akt I SA/Po 355/12). W świetle stanowiska zaprezentowanego w niniejszej interpretacji, rozstrzygnięcia w nich zawarte, na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej mogą być zmienione przez ministra finansów, z uwagi na ich nieprawidłowość.

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych organ podkreśla, że dotyczą one innego zagadnienia niż będące przedmiotem wniosku z dnia 14 marca 25019 r., tj. zwolnienia z tytułu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do kwestii ustalenia, od którego momentu Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop wskazać należy, że zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Powyżej cytowany przepis wskazuje zatem, że podatnik może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop począwszy od miesiąca, w którym (po wydaniu decyzji o wsparciu) poniósł koszty na realizację nowej inwestycji, do momentu wystąpienia jednego z następujących zdarzeń: (i) wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub (ii) wyczerpania limitu przysługującej pomocy publicznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu ziszczenia się zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidulana wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.