Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.177.2019.2.AT
z 16 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności sprzedaży zabudowanej działki (KW nr …) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności sprzedaży zabudowanej działki (KW nr …).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą …, której podstawowym przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie projektowania oraz najem lokalu handlowego w …, wybudowanego w 2018 r. w ramach tej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zarejestrowany jest jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, stanowiącej zabudowaną działkę oznaczoną numerem 47 o powierzchni … ha, położonej w … przy ul. …, dla której Sąd Rejonowy w … … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr ….

Prawo własności przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w dniu … kwietnia 2016 r. od Gminy Miasta … na podstawie umowy sprzedaży, stanowiącej konsekwencję przetargu ustnego nieograniczonego, za cenę … PLN.

Zgodnie z treścią ww. umowy sprzedaży (aktu notarialnego), sprzedaż nieruchomości przez Gminę Miasto … na rzecz Wnioskodawcy była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Przedmiotowa nieruchomość w momencie nabycia była zabudowana dwoma opróżnionymi jednokondygnacyjnymi budynkami mieszkalnymi (z … lokalami mieszkalnymi o łącznej powierzchni użytkowej … m² i lokalem mieszkalnym o powierzchni użytkowej … m²) oraz dwoma budynkami gospodarczymi o łącznej powierzchni zabudowy … m², znajdującymi się w złym stanie technicznym.

Ww. budynki są przeznaczone do rozbiórki, jednak do dnia dzisiejszego nie zostały one wyburzone, a ich stan techniczny jest taki sam jak w dniu ich nabycia przez Wnioskodawcę.

Przedmiotowy grunt jest w ewidencji gruntów i budynków oznaczony jako … — tereny mieszkaniowe.

Dla nieruchomości nie został do dnia dzisiejszego sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta …, zatwierdzonym uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia … lipca 2009 r., teren, na którym położona jest przedmiotowa nieruchomość oznaczony jest symbolem … - obszar usług ogólnomiejskich i mieszkalnictwa o wysokiej intensywności.

Prezydent Miasta … w dniu … grudnia 2014 r. wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji na nieruchomości, polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z wbudowanymi usługami nieuciążliwymi i handlem na nieruchomości. Powyższa decyzja została przeniesiona na rzecz Wnioskodawcy decyzją z dnia … czerwca 2016 r. oznaczoną sygnaturą …. Z kolei decyzją nr … z dnia … października 2017 r., Prezydent Miasta … zatwierdził projekt budowlany Wnioskodawcy i udzielił pozwolenia na budowę obejmującego budowę dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z wbudowanymi usługami nieuciążliwymi i handlem wraz z instalacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi wody, kanalizacji sanitarnej, C.O. i elektrycznej oraz zagospodarowaniem terenu drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi i zielenią na nieruchomości. Zgodnie z ww. decyzją z dnia … października 2017 r., kolidujące istniejące obiekty na nieruchomości należy rozebrać, zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm.).

Planowane inwestycje nie zostały jednak rozpoczęte i na nieruchomości nie były wykonywane jakiekolwiek prace ziemne, rozbiórkowe czy budowlane.

Generalnie na nieruchomości nie zostały wykonane jakiekolwiek ulepszenia, w tym istotne ulepszenia, które mogłyby stanowić „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystywania budynku lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia, w którymkolwiek roku począwszy od roku nabycia nieruchomości (2016 r.).

Brak wydatków na ulepszenie budynków powoduje, że w „każdym żadnym roku”, począwszy od roku nabycia nieruchomości, nie wystąpiło ulepszenie, które mogłyby przekroczyć 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych. Budynki w istocie nie zostały zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy, a zatem wartość początkowa w ogóle nie była obliczana.

W ramach transakcji objętej niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca planuje zbycie własności nieruchomości, tj. gruntu i położonych na nim budynków.

W tym zakresie, Wnioskodawca rozważa alternatywnie:

1. Wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) do nowopowstałej spółki komandytowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem (dalej: „Spółka”), albo
2. sprzedaż nieruchomości Spółce w zamian za wynagrodzenie pieniężne.

Zgodnie z obecnymi założeniami biznesowymi, to Spółka będzie realizować inwestycję polegającą na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Budynki wielorodzinne, które powstaną na ww. gruncie, Spółka zamierza w przyszłości sprzedać - albo w całości, albo jako pojedyncze lokale mieszkaniowe.

Przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej (dla potrzeb świadczenia usług w zakresie projektowania czy najmu) i zgodnie z pierwotnymi założeniami została nabyta dla celów prywatnych.

Podjęcie pewnych czynności inwestycyjnych (sporządzenie projektu budowlanego, uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych), może być jednak rozpatrywane jako działalność profesjonalna, mogąca służyć uzyskaniu obrotu z tytułu zbycia nieruchomości w przyszłości lub oddanie ich do użytkowania na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca chciałby na potrzeby wniosku założyć, że ewentualne zbycie nieruchomości będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Wątpliwości Wnioskodawcy wywołuje natomiast kwestia zastosowania do transakcji zwolnienia z VAT.

Wystąpienie o wydanie ww. decyzji o pozwoleniu na budowę miało na celu wybudowanie budynków, które miały być następnie wynajęte, a założone przy nabyciu nieruchomości „cele prywatne” to właśnie okazjonalny najem prywatnej nieruchomości o charakterze mieszkalnym na rzecz osób fizycznych.

Najem ten miał być bowiem według początkowych założeń realizowany poza zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Po wydaniu ww. decyzji do zatwierdzonego projektu budowlanego zostały wprowadzone zmiany w zakresie np. zwiększenia ilości kondygnacji jednego z budynków, czy zwiększenia ilości miejsc postojowych. W związku z powyższym, Prezydent Miasta … w dniu … października 2018 r. wydał decyzję zmieniającą decyzję z dnia … października 2017 r. W decyzji z dnia … października 2018 r., Prezydent Miasta … zatwierdził zmiany w projekcie budowlanym.

Następnie, na początku 2019 r., wraz z innymi przyszłymi wspólnikami Spółki, Wnioskodawca podjął decyzję o realizacji inwestycji deweloperskiej, której celem ma być stworzenie na nieruchomości maksymalnej powierzchni mieszkalnej. Jak wskazano już we wniosku, budynki wielorodzinne, które powstaną na ww. gruncie, Spółka zamierza w przyszłości sprzedać - albo w całości, albo jako pojedyncze lokale mieszkaniowe. W związku z powyższym, w dniu … marca 2019 r. Wnioskodawca złożył do Prezydenta Miasta „…” kolejny wniosek o zmianę ww. decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia … października 2017 r. i zatwierdzenie zamiennego projektu budowlanego. Prezydent Miasta … nie wydał jeszcze w tym zakresie decyzji zmieniającej decyzję z dnia … października 2017 r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Wnioskodawca ma świadomość, że podjęte działania mogą wyczerpywać definicję działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm. - dalej: „ustawa o VAT”) i dlatego we wniosku zawarł już założenie, że ewentualne zbycie (sprzedaż lub aport nieruchomości do spółki) będzie podlegać przepisom ustawy o VAT (będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca prosił jedynie o ocenę zasadności zastosowania zwolnienia od podatku, przy tym właśnie założeniu (stanowiącym element opisanego zdarzenia przyszłego) co do objęcia transakcji przepisami ustawy o VAT, gdyż jedynie ta kwestia wywołuje jego wątpliwości prawne.

Wnioskodawca prosi zatem ponownie o przyjęcie założenia w ramach przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, że sprzedaż lub aport nieruchomości będzie podlegać przepisom ustawy o VAT (i w konsekwencji, że na potrzeby rozpatrzenia wniosku będzie w ramach transakcji posiadał status podatnika tego podatku w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT) oraz o ocenę czy dostawa nieruchomości może korzystać ze zwolnienia z VAT.

Wnioskodawca potwierdza również przedstawioną we wniosku okoliczność, że planowane inwestycje nie zostały rozpoczęte i na nieruchomości nie były jeszcze wykonywane jakiekolwiek prace ziemne, rozbiórkowe czy budowlane.

Pieniądze na zakup nieruchomości pochodziły w całości z otrzymanego wcześniej odszkodowania w wysokości … zł. Odszkodowanie nie było związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Źródłem finansowania inwestycji były więc wyłącznie oszczędności prywatne.

W umowie sprzedaży nieruchomości zawartej w dniu … kwietnia 2016 r. (akt notarialny sporządzony przez zastępcę notarialnego … w … - rep. …), na podstawie której Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną przy ul. … w …, nie wskazano zarówno celu nabycia przedmiotowej nieruchomości, jak i danych dotyczących prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (firmy).

Decyzja o pozwoleniu na budowę zostanie przeniesiona na nabywcę (Spółkę) na podstawie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm.).

Ponadto, we wniosku wskazano już „zgodnie z obecnymi założeniami biznesowymi, to Spółka będzie realizować inwestycję polegającą na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych”. W związku z planowanym przeniesieniem pozwolenia na budowę, zakres inwestycji kontynuowanej przez Spółkę będzie tożsamy z tym, dla którego Wnioskodawca uzyskał decyzję o pozwolenie na budowę z dnia … października 2017 r., z uwzględnieniem zmian wynikających z wydanej już decyzji zmieniającej z dnia … października 2018 r. i mającej dopiero zostać wydanej decyzji zmieniającej na podstawie wniosku z dnia … marca 2019 r.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT byłoby niemożliwe?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji, gdyby z jakiegokolwiek powodu skorzystanie ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 było niemożliwe, planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego niewątpliwie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Za przyjęciem takiego wniosku przemawiają następujące argumenty prawne.

Przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza m.in. przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Pojęcie „towary” przepis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT definiuje jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. Przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. Wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. Wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. Wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. Ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. Oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. Zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Mając na uwadze powyższe, obie alternatywnie formy zbycia nieruchomości na rzecz Spółki, a mianowicie:

1. wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego (aportu), oraz
2. sprzedaż nieruchomości Spółce w zamian za wynagrodzenie pieniężne,

będą stanowić odpłatną dostawę towarów na gruncie ustawy o VAT.

Pojęcie „podatnika” zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje z kolei wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wyznaczają, co do zasady, podmiotowy zakres opodatkowania VAT. Należy w tym miejscu wskazać, że w efekcie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług mogą podlegać, co do zasady, te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Konsekwencje podatkowe odpłatnej dostawy towarów, takie jak obowiązek podatkowy, podstawa opodatkowania oraz zwolnienia regulują następujące przepisy.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel). Jest to zasada ogólna wskazująca na wystąpienie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu i umożliwiająca przyporządkowanie go do właściwego okresu rozliczeniowego.

W myśl postanowień art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Co istotne, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT). Przepisu art. 29a ust. 8 nie stosuje się jedynie do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29a ust. 9 ustawy o VAT).

Należy w tym miejscu wskazać na istniejące rozbieżności w prawie podatkowym w stosunku do prawa cywilnego, jeśli chodzi o obrót „gruntami zabudowanymi”. Z punktu widzenia prawa cywilnego, sprzedaż gruntu, na którym znajduje się budynek, stanowi sprzedaż jednej rzeczy, jaką jest „grunt zabudowany”. Zgodnie z przepisami art. 46-48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. W związku z powyższym, w prawie cywilnym sprzedaż gruntu i posadowionego na nim budynku jest traktowana jako sprzedaż gruntu (wraz z częścią składową - budynkiem).

Inaczej sytuacja wygląda na gruncie podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że przedmiotem odpłatnej dostawy towarów (czynności opodatkowanej VAT) nie jest grunt zabudowany, lecz mamy do czynienia ze sprzedażą budynku wraz z gruntem, na którym ten budynek, bądź budowla się znajdują. Mamy tutaj do czynienia z dostawą dwóch towarów - gruntu i budynku.

Jak podkreśla się w piśmiennictwie, to co znajduje się na gruncie, jest niejako „ważniejsze” z punktu widzenia konsekwencji podatkowych (w podatku od towarów i usług) od samego gruntu, gdyż to sposób opodatkowania budynku bądź budowli wyznacza także sposób opodatkowania gruntu, tj. stawkę VAT lub zwolnienie przedmiotowe (zob. Bartosiewicz A., VAT. Komentarz, WKP 2017).

Powyższa zasada ma zastosowanie praktycznie we wszystkich przypadkach sprzedaży gruntu zabudowanego, również w bardzo nietypowych.

Warto wskazać w tym kontekście na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 sierpnia 2011 r. (sygn. akt I FSK 1232/10, LEX 1095747), w którym Sąd stwierdził m.in., iż: „W stanie faktycznym określonym we wniosku o udzielenie interpretacji Gmina K. wskazała, że zamierza sprzedać Spółdzielni Pracy nieruchomość zabudowaną budynkami wybudowanymi w latach 70. przez tę Spółdzielnię. Właścicielem całej nieruchomości - gruntu zabudowanego budynkami - jest Gmina K. Zatem przedmiotem sprzedaży jest zabudowany grunt. (...) Sąd I instancji słusznie zauważył, że przyjęta przez organ konstrukcja dzieląca jedną transakcję na dostawę niezabudowanego gruntu i nieodpłatną dostawę towarów nie zmienia okoliczności, że grunt podlegający dostawie, to wciąż grunt zabudowany, do dostawy którego należy stosować treść tak art. 29 ust. 5 (obecnie odpowiednio art. 29a ust. 8 ustawy o VAT- dopisek własny), jak i art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W efekcie powyższego, przedmiotem opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu, o którym mowa w niniejszej sprawie, będzie wartość całej transakcji, mimo że ekonomicznie odpowiadać będzie jedynie wartości gruntu”.

Ponieważ przedmiotem wniosku jest nieruchomość zabudowana budynkami, dla oceny możliwości zastosowania zwolnienia z VAT należy przeanalizować postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Trzeba wyjaśnić również, że przepis art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, definiuje „pierwsze zasiedlenie” jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Powyższe przepisy stanowią implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., s. 1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy, tj. dostawy budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem.

Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o. odpowiedział na pytanie prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego, dotyczące wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia. W wyroku tym TSUE stwierdził, że pierwsze zasiedlenie, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. Wobec powyższego pierwszym zasiedleniem jest również wykorzystanie budynku przez podatnika dla jego własnych potrzeb.

Wyrok nie został jeszcze implementowany do krajowego porządku prawnego, jednak zgodnie orzecznictwo organów podatkowych już wcześniej potwierdzało, że pierwsze zasiedlenie należy rozumieć także jako wykorzystanie nieruchomości przez podatnika do jego własnych potrzeb. Jako przykład można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL1-1.4012.179.2018.l.MR z dnia 8 maja 2018 r.

Projektowana nowelizacja ustawy o VAT ma na celu dostosowanie stanu prawnego do ww. wyroku TSUE (https://letiislacia.rcl.gov.p1/proiekt/l2308701 /katalog 12493602# 124936021. Z uzasadnienia do projektu wynika, iż dostosowując przepisy do ww. orzeczenia TSUE ustawodawca odstąpi w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT od warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie budynków, budowli lub ich części następuje w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Ponadto doprecyzowano, że pierwsze zasiedlenie poza oddaniem do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, obejmuje również rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne tych budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, które spełnia warunki określone w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy.

Ewentualne zbycie nieruchomości będzie zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z uwagi na następujące okoliczności:

1. zgodnie z umową sprzedaży z dnia … kwietnia 2016 r., sprzedaż nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy była już zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
2. gdyby nawet zastosowanie zwolnienia przy sprzedaży w umowie z dnia … kwietnia 2016 r. było nieprawidłowe (gdyby dostawa nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia), Wnioskodawca w 2016 r. rozpoczął wykorzystanie nieruchomości do własnych potrzeb, w postaci podjęcia działań o charakterze administracyjnym mającym na celu rozbiórkę położonych na gruncie budynków i wybudowanie nowych (sporządzenie projektu budowlanego, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, zatwierdzenie projektu budowlanego), a od tego czasu upłynął już okres 2 lat,
3. Wnioskodawca od dnia nabycia nie poniósł wydatków mających charakter „przebudowy” lub wynoszących 30% wartości początkowej budynku.

Z kolei, na podstawie art. 43 ust. pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się również od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ma zastosowanie do dostaw, które nie mogą być objęte zwolnieniem „podstawowym” z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tj., gdy budynki lub budowle (ich części) są sprzedawane w ramach pierwszego zasiedlenia, bądź w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Ewentualny brak możliwości zwolnienia przedmiotu transakcji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT umożliwia zatem zastosowanie zwolnienia uzupełniającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie spełnione są oba warunki ustawowe, umożliwiające jego zastosowanie, a mianowicie:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (nabycie budynków wraz z gruntem było zwolnione z VAT), a Wnioskodawca nie wybudował również na posiadanym gruncie nowych obiektów, w związku z którymi przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił istotnych wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w tym takich które miałyby również charakteru „przebudowy” w rozumieniu wyroku TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o.

Podsumowując, należy stwierdzić, iż planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (ewentualnie na podstawie art. 43 ust. pkt 10a ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy nie były zagadnienia związane z ustaleniem statusu Wnioskodawcy jako podatnika podatku od towarów i usług dla potrzeb transakcji sprzedaży nieruchomości. Jak zastrzegł sam Wnioskodawca, przedmiotem oceny miała być wyłącznie kwestia zasadności zastosowania zwolnienia od podatku, przy założeniu stanowiącym element zdarzenia przyszłego, że ewentualne zbycie (sprzedaż lub aport nieruchomości do Spółki) będzie podlegać przepisom ustawy o VAT (będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), natomiast Wnioskodawca będzie posiadał w ramach transakcji status podatnika tego podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r, poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny) lub rzeczy bądź prawa (aport rzeczowy).

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej definicje, rozważane wniesienie przez Wnioskodawcę aportu rzeczowego do Spółki w postaci nieruchomości zabudowanych jest dostawą i jednocześnie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z czynnością sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca – jak podano we wniosku – będzie posiadał status podatnika VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej „Dyrektywą” – posługują się zwrotem „pierwsze zasiedlenie”, jednakże go nie definiują oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zd. drugie Dyrektywy, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym, państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej, albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca (zarejestrowany jest jako czynny podatnik VAT) prowadzi działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie projektowania oraz najem lokalu handlowego, wybudowanego w 2018 r. w ramach tej działalności. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, stanowiącej zabudowaną działkę oznaczoną numerem 47 o powierzchni … ha, położonej w … (księga wieczysta KW nr …). Prawo własności przedmiotowej nieruchomości nabył w dniu … kwietnia 2016 r. od Gminy Miasta … na podstawie umowy sprzedaży. Zgodnie z treścią tej umowy, sprzedaż nieruchomości była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Nieruchomość w momencie nabycia była zabudowana dwoma opróżnionymi jednokondygnacyjnymi budynkami mieszkalnymi (z … lokalami mieszkalnymi o łącznej powierzchni użytkowej … m² i lokalem mieszkalnym o powierzchni użytkowej … m²) oraz dwoma budynkami gospodarczymi o łącznej powierzchni zabudowy … m², znajdującymi się w złym stanie technicznym. Ww. budynki są przeznaczone do rozbiórki, jednak do dnia dzisiejszego nie zostały one wyburzone, a ich stan techniczny jest taki sam jak w dniu ich nabycia przez Wnioskodawcę.

Prezydent Miasta … w dniu … grudnia 2014 r. wydał decyzję ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji na nieruchomości polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z wbudowanymi usługami nieuciążliwymi i handlem na nieruchomości. Powyższa decyzja została przeniesiona na rzecz Wnioskodawcy decyzją z dnia … czerwca 2016 r. Z kolei decyzją z dnia … października 2017 r. Prezydent Miasta … zatwierdził projekt budowlany Wnioskodawcy i udzielił pozwolenia na budowę obejmującego budowę dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych z wbudowanymi usługami nieuciążliwymi i handlem wraz z instalacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi wody, kanalizacji sanitarnej, C.O. i elektrycznej oraz zagospodarowaniem terenu drogami wewnętrznymi, miejscami postojowymi i zielenią na nieruchomości. Zgodnie z ww. decyzją, kolidujące istniejące obiekty na nieruchomości należy rozebrać. Planowane inwestycje nie zostały jednak rozpoczęte i na nieruchomości nie były wykonywane jakiekolwiek prace ziemne, rozbiórkowe czy budowlane.

Na nieruchomości nie zostały wykonane jakiekolwiek ulepszenia, w tym istotne ulepszenia które mogłyby stanowić „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystywania budynku lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia, w którymkolwiek roku począwszy od roku nabycia nieruchomości (2016 r.). Brak wydatków na ulepszenie budynków powoduje, że począwszy od roku nabycia nieruchomości, nie wystąpiło ulepszenie, które mogłyby przekroczyć 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych. Budynki nie zostały zaliczone do środków trwałych Wnioskodawcy.

W ramach transakcji objętej niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca planuje zbycie własności nieruchomości, tj. gruntu i położonych na nim budynków.

W tym zakresie, Wnioskodawca rozważa: wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) do nowopowstałej spółki komandytowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, albo sprzedaż nieruchomości Spółce w zamian za wynagrodzenie pieniężne.

Transakcja przeprowadzona zostanie w okolicznościach, w których Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia zastosowania do transakcji zwolnienia z VAT.

Analiza powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, że dostawa zabudowanej opróżnionymi budynkami mieszkalnymi nieruchomości gruntowej (KW nr …) w drodze sprzedaży, bądź wkładu niepieniężnego do Spółki (aportu), korzystać będzie ze zwolnienia od podatku. Podstawą do zastosowania zwolnienia będzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W tej sytuacji bowiem dostawa będzie miała miejsce po upływie 2 lat od momentu pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (nabycie nieruchomości ze zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nastąpiło w 2016 r.). Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W związku z powyższym, rozpatrywanie kwestii ujętej w pytaniu nr 2, tj. „Czy planowana transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT byłoby niemożliwe” stało się niezasadne.

Wskazuje się, że status Wnioskodawcy jako podatnika VAT w związku z opisaną we wniosku sprzedażą przyjęto jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się również, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.