Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.117.2019.1.ŁS
z 13 maja 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym dnia 21 marca 2019 r., uzupełnionym dnia 17 kwietnia i 6 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 21 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 kwietnia i 6 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.


We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni jest matką O.K. Ojciec O.K. został pozbawiony władzy rodzicielskiej i Wnioskodawczyni jest jego jedynym prawnym przedstawicielem. Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. O.K. cierpi od urodzenia na czterokończynowe mózgowe porażenie dziecięce, jest osobą bez kontaktu i cierpi na częste napady epileptyczne wymagając stałej opieki Wnioskodawczyni. Powyższy stan zdrowia O.K. wynika z błędu medycznego w czasie ciąży Wnioskodawczyni. Z tego tytułu Sąd Apelacyjny w S. wyrokiem z dnia 29 września 2016 r. w sprawie…zasądził od Szpitala kwotę 506000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w okresie od dnia 20 sierpnia 2010 r. do dnia 29 września 2016 r. i rozłożył należność na raty w ten sposób, że kwotę 306000 zł tytułem należności głównej pozwany Szpital miał zapłacić do 5 maja 2016 r., 200000 zł tytułem należności głównej do dnia 30 czerwca 2017 r., kwotę 200000 zł tytułem należności odsetkowej do dnia 30 czerwca 2018 r. oraz pozostałą do zapłaty kwotę tytułem należności odsetkowej do dnia 30 czerwca 2019 r. Pozwany Szpital zapłacił kwoty należne w 2016, 2017 i 2018 r. Wnioskodawczyni spełnia wszystkie przesłanki by do jej dochodu zostały doliczone dochody O.K. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazuje, że przysługuje jej prawo pobierania pożytków z majątku dziecka, gdyż zgodnie z art. 101 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską, a zgodnie z art. 103 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim obracany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, nadwyżka zaś na inne uzasadnione potrzeby rodziny. Niewątpliwie więc zasadą jest, że rodzice dysponują majątkiem dziecka, w tym pożytkami cywilnymi z tego majątku, a wyjątki od tej ogólnej zasady dotyczą tylko zarobku dziecka i przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku, czego jednak nie dotyczy przedmiotowa sprawa.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że otrzymane na podstawie wyroku Sądu odsetki od odszkodowania za błąd medyczny w wysokości określonej w wyroku tego Sądu na 200000 zł są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych?


Zdaniem Wnioskodawczyni, nie ma obowiązku uiścić podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty 200000 zł otrzymanej w 2018 r. tytułem należności odsetkowej, gdyż kwota ta jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są (...) inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień: a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Otrzymane odsetki nie są wynikiem prowadzonej działalności gospodarczej ani korzyściami, które by osiągnął, gdyby nie wyrządzono szkody, wobec czego nie zachodzą przesłanki negatywne wyłączające zastosowanie ww. zwolnienia. Niewątpliwie O.K. otrzymał ww. kwotę na podstawie wyroku Sądu i w określonej w tym wyroku kwocie 200000 zł. Wobec czego spełnione są wszystkie przesłanki do zastosowania do otrzymanej kwoty ww. zwolnienia przedmiotowego z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazać należy, że odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów co należność główną - a co za tym idzie, podlegają one opodatkowaniu w ten sam sposób. Odsetki mają charakter akcesoryjny, a ich byt prawny zależy od należności, z którą są związane. Konieczność uiszczenia odsetek wynikała z przepisów ustaw, co potwierdził wyrok Sądu, który stał się podstawą wypłaty odszkodowania, a odsetki przysługujące za okres trwania postępowania sądowego, które doprowadziło do wypłaty odszkodowania winny być zwolnione z podatku na tej samej podstawie, co należność dochodzona w toku procesu. Związek odsetek z odszkodowaniem jest zatem oczywisty i na gruncie prawa podatkowego, nie można odrębnie traktować obu świadczeń (Interpretacja indywidualna z dnia 7 września 2015 r. IPTPB2/415-329/14-5/15-S/AK). Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 stycznia 2014 r. w sprawie II FSK 290/12 - co prawda na gruncie podatku od odsetek od dochodu ze zbycia nieruchomości - stwierdził, że odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów, co należność główną, a co za tym idzie - podlegają one opodatkowaniu w ten sam sposób. Odsetki stanowią integralny element przychodu ze sprzedaży nieruchomości, ponieważ mają charakter akcesoryjny, a ich byt prawny zależy od należności, z którą są związane. W konsekwencji tego, skoro przychód ze sprzedaży nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to związane z nim odsetki również nie stanowią przychodu podatkowego. Zauważyć należy, że odsetki nie są w polskim prawie kategorią jednolitą i pod ich pojęciem mieszczą się różne rodzaje świadczeń pieniężnych pełniące często zupełnie odmienne funkcje. Przede wszystkim można mówić o odsetkach kapitałowych, które stanowią wynagrodzenie za umożliwienie korzystania z kapitału i do tych właśnie odsetek odnosi się przepis art. 359 w zw. z art. 360 Kc. Inny charakter mają natomiast odsetki za opóźnienie (art. 481 Kc), które stanowią dla wierzyciela odszkodowanie za niespełnienie przez dłużnika świadczenia w terminie. W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia właśnie z tymi drugimi odsetkami. Odsetki za opóźnienie nie muszą natomiast wynikać z czynności prawnej, ale także tak jak w przypadku Wnioskodawczyni dotyczyć czynu niedozwolonego. Podkreślić należy, że w orzecznictwie sądów powszechnych wskazuje się, że odsetki za opóźnienie pełnią funkcję odszkodowawczą, a nie waloryzacyjną (wyrok SN z dnia 7 marca 2014 r. w sprawie IV CSK 375/13). Odsetki za opóźnienie stanowią więc odszkodowanie, gdyż ich zapłata ma naprawiać szkodę ponoszoną przez wierzyciela w skutek nie otrzymania zapłaty w terminie, ale z uwagi na uzależnienie wysokości w jakiej winny zostać wypłacone powodowi (wierzycielowi) przez pozwanego (dłużnika) ich wysokość jest określana w wyrokach sądowych przez odesłanie do pojęć ustawowych określających wysokość odsetek oraz okresu czasu za jaki należy je zapłacić. W niniejszej sprawie wyrok Sądu Apelacyjnego odsyłał do pojęcia odsetek ustawowych za opóźnienie, których wysokość wynika z rozporządzenia Rady Ministrów określającego ich wysokość, a także określił datę początkową i końcową okresu za jaki pozwany (dłużnik) winien zapłacić odsetki. Ostatecznie nawet odsetki zostały określone przez Sąd jako kwota 200000 zł i w takiej wysokości zostały wypłacone w 2018 r.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Powołany przepis nakazuje doliczanie dochodów małoletnich dzieci – z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów i dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku – do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z kolei ust. 2 art. 7 komentowanej ustawy stanowi, że jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków.

Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest matką O. K. Ojciec O. K. został pozbawiony władzy rodzicielskiej i Wnioskodawczyni jest jego jedynym prawnym przedstawicielem. Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. O. K. cierpi od urodzenia na czterokończynowe mózgowe porażenie dziecięce, jest osobą bez kontaktu i cierpi na częste napady epileptyczne wymagając stałej opieki Wnioskodawczyni. Powyższy stan zdrowia O. K. wynika z błędu medycznego w czasie ciąży Wnioskodawczyni. Z tego tytułu Sąd Apelacyjny w S. wyrokiem z dnia 29 września 2016 r. w sprawie ... zasądził od Szpitala kwotę 506000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w okresie od dnia 20 sierpnia 2010 r. do dnia 29 września 2016 r. i rozłożył należność na raty w ten sposób, że kwotę 306000 zł tytułem należności głównej pozwany Szpital miał zapłacić do 5 maja 2016 r., 200000 zł tytułem należności głównej do dnia 30 czerwca 2017 r., kwotę 200000 zł. tytułem należności odsetkowej do dnia 30 czerwca 2018 r. oraz pozostałą do zapłaty kwotę tytułem należności odsetkowej do dnia 30 czerwca 2019 r. Pozwany Szpital zapłacił kwoty należne w 2016, 2017 i 2018 r. Wnioskodawczyni spełnia wszystkie przesłanki by do jej dochodu zostały doliczone dochody O. K. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazuję, że przysługuje jej prawo pobierania pożytków z majątku dziecka, gdyż zgodnie z art. 101 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską, a zgodnie z art. 103 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim obracany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, nadwyżka zaś na inne uzasadnione potrzeby rodziny. Niewątpliwie więc zasadą jest, że rodzice dysponują majątkiem dziecka, w tym pożytkami cywilnymi z tego majątku, a wyjątki od tej ogólnej zasady dotyczą tylko zarobku dziecka i przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku, czego jednak nie dotyczy przedmiotowa sprawa.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy kwestii, czy wypłacone odsetki od odszkodowania przyznane na podstawie wyroku Sądu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy (art. 482 § 1 Kodeksu cywilnego).

Wskazać również należy, że odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty danego świadczenia nie są wliczane do wartości tego świadczenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.

Przepis ten ma więc zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne.

Należy również zauważyć, że odsetki są związane z kwotą długu głównego, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego. Innymi słowy, nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem, czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Tak więc pomimo pewnego związku odsetek z długiem głównym, ze względu na fakt różnego źródła ich powstania, są one należnością odrębną od odszkodowania i zadośćuczynienia. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań.

Potwierdza to orzecznictwo sądów powszechnych, zgodnie z którym „Roszczenie odsetkowe nie jest częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnym stanie faktycznym oraz odrębnej podstawie materialnoprawnej. Roszczenie o odsetki za opóźnienie (art. 481 Kodeksu cywilnego) jest więc roszczeniem innym niż roszczenie deliktowe” (por. uchwała SN z dnia 31 stycznia 1994 r. III CZP 184/93, publ. OSNC 1994/7-8/155). „Odsetki za opóźnienie są skonstruowane przez ustawodawcę niezależnie od faktu poniesienia szkody przez wierzyciela, są w pewnych sensie elementem waloryzacji, ale spełniają również rolę kompensacji tego, że wierzyciel nie mógł z pieniędzy skorzystać wcześniej” (por. Izabella Dyka, glosa do przywołanej powyżej uchwały SN z dnia 31 stycznia 1994 r., PS 1997/9/72).”

Ponadto zauważyć należy, że w dniu 6 czerwca 2016 r. została podjęta uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II FPS 2/16) dotycząca opodatkowania odsetek. W przedmiotowej uchwale siedmiu sędziów NSA uznało, że czym innym jest świadczenie główne, a czym innym odsetki za opóźnienie w jego zapłacie. Tym samym należy rozliczyć odrębnie każde ze świadczeń.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki.


W katalogu zwolnień przedmiotowych w art. 21 ust. 1 pkt 52, pkt 95, pkt 119, pkt 130, pkt 130a i pkt 130b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymieniono wprost odsetki wolne od podatku czyli:


  • odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. poz. 776),
  • odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1,
  • odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta,
  • odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a,
  • odsetki lub dyskonto od listów zastawnych uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a,
  • odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego i oferowanych na rynkach zagranicznych, przeznaczonych na finansowanie ustawowych celów działalności Banku Gospodarstwa Krajowego, dotyczących wspierania polityki gospodarczej Rady Ministrów, realizacji rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji, uzyskane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a.


Zgodnie natomiast z powołanym przez Wnioskodawczynię art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:


  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.



Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie objęte są wyłącznie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej. Natomiast okoliczność, że odsetki stanowią najczęściej swoistą rekompensatę wynikającą z czasookresu jaki upłynął pomiędzy zaistnieniem zdarzeń skutkujących wypłatą odszkodowania czy zadośćuczynienia, a skonkretyzowaniem obowiązku naprawienia szkody (krzywdy) w wyroku sądu, nie jest wystarczająca do uznania, że odsetki mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zapłacone odsetki nie są bowiem zadośćuczynieniem, ani odszkodowaniem z tytułu poniesionej szkody, a tym samym wbrew stanowisku Wnioskodawczyni nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że otrzymane odsetki zasądzone wyrokiem Sądu, jako nie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, w odniesieniu się do przywołanych przez Wnioskodawczynię wyroków sądów administracyjnych i interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj