Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.83.2019.1.AM
z 9 maja 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy opisane we wniosku inwestycje w obcym środku trwałym stanowią długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji koszty wynikające z kredytów i pożyczek wykorzystanych do budowy tych inwestycji nie będą brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy opisane we wniosku inwestycje w obcym środku trwałym stanowią długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji koszty wynikające z kredytów i pożyczek wykorzystanych do budowy tych inwestycji nie będą brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

C. Sp. z o.o., zwana dalej C., podlega w całości polskim przepisom podatkowym. C. wybudowała w Zamościu na gruncie dzierżawionym na podstawie umowy zawartej z Samodzielnym Publicznym Szpitalem, Ośrodek (budynek Ośrodka plus parking). Umowa dzierżawy gruntu została zawarta na 25 lat. Dnia 27.01.2016 C. otrzymała decyzję o pozwoleniu na użytkowanie budynku Ośrodka a dnia 01.02.2016 przekazała ten Ośrodek (wraz z parkingiem) spółce N., zwanej dalej N., w ramach realizacji zawartej z tą Spółką umowy najmu Ośrodka. Umowa najmu Ośrodka została zawarta na lata 2015- 2039.

Zawarto również odrębne umowy na dzierżawę przez N sprzętu medycznego stanowiącego wyposażenie Ośrodka. Oddany w najem Ośrodek może być wykorzystywany tylko i wyłącznie w celu dla jakiego powstał, tj. dla świadczenia usług medycznych. Parking natomiast służy wyłącznie personelowi Ośrodka, pacjentom i ich opiekunom i gościom oraz podmiotom współpracującym z Ośrodkiem, nie może być wykorzystywany w celach komercyjnych. W księgach C. budynek Ośrodka oraz parking stanowią inwestycje w obcym środku trwałym o wartości początkowej: Ośrodek - 37.279.496,15 zł, parking - 975.000,00 zł. Dnia 29.02.2016 r. N podpisał kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenia usług opieki zdrowotnej, leczenie szpitalne, teleradioterapii, brachyterapii i terapii izotopowej i usługi te wykonuje nadal N. podlega w całości polskim przepisom podatkowym, dochody osiąga w Polsce.

C. budowę Ośrodka wraz z parkingiem finansowała z różnych środków m.in. z różnych kredytów i pożyczek, w tym od podmiotów powiązanych. Wszystkie kredyty i pożyczki pochodzą od podmiotów podlegających polskim przepisom podatkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowiące inwestycje w obcym środku trwałym Ośrodek wraz z parkingiem oddany w najem N, stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i czy w związku z tym C. ma prawo, zgodnie z zapisem art. 15c ust. 8 w/w ustawy, przy wyliczeniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, nie brać pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów i pożyczek wykorzystanych do sfinansowania budowy tego Ośrodka i parkingu?


Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie C. Ośrodek wraz z parkingiem jest długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej a zatem C. ma prawo przy wyliczeniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów i pożyczek wykorzystanych do sfinansowania budowy tego Ośrodka i parkingu.


Zgodnie z zapisem art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwanej dalej "ustawą o pdop", podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego. Zgonie zaś z art. 15c ust. 8 ustawy o pdop przy wyliczeniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do finansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

  1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim UE
  2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się w całości w państwie członkowskim UE,
  3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim UE,
  4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim UE.

Definicję „długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej” zawarto w art. 15c ust. 10 ustawy o pdop i oznacza to projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu dotyczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym. W ocenie C. Ośrodek wraz z parkingiem wybudowany w Zamościu i oddany w długoterminowy najem N., która wykorzystuje Ośrodek do świadczenia usług z zakresu medycyny, w tym kontraktowanych przez NFZ, jest długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej.


Usługi z zakresu ochrony zdrowia świadczone dla szerokiego kręgu odbiorców (kontrakt z NFZ) leżą bez wątpienia w interesie publicznym a zatem wszystko co służy zapewnieniu tej ochrony stanowi element infrastruktury publicznej.


Definicja długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej zawarta w art. 15c ust. 10 ustawy o pdop jest bardzo nieprecyzyjna i zawiera wiele pojęć niedookreślonych ("długoterminowy projekt", "infrastruktura publiczna", "znaczący składnik aktywów", "ogólny projekt publiczny"), a zatem ich precyzowanie opiera się raczej na ogólnym rozumieniu tych pojęć i intuicji interpretującego. W takim kontekście Ośrodek o wartości 37.279.496,15 plus parking 975.000,00 służący długotrwałej realizacji specjalistycznych usług medycznych o szerokiej dostępności jest bez wątpienia znaczącym składnikiem aktywów C stanowiącym długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej. W opisanym stanie faktycznym spełnione są także wymienione w art. 15c ust. 8 warunki uprawniające do szczególnego liczenia kosztów finansowania dłużnego opisanego w tymże przepisie, tj.:

  • zarówno wykonawca projektu (budowy) Ośrodka (C), jak i podmiot bezpośrednio wykorzystujący Ośrodek do świadczenia usług medycznych (N) są podmiotami opodatkowanym w Polsce, tj. kraju członkowskim UE,
  • aktyw, których projekt dotyczy, znajdują się w Polsce,
  • koszty finansowania są wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce,
  • dochody z projektu są osiągane w całości w Polsce.


W tej sytuacji uzasadnione jest stanowisko C, iż ma prawo przy wyliczeniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie brać pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów i pożyczek wykorzystanych do sfinansowania powstania Ośrodka wraz z parkingiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175; dalej jako: ustawa nowelizująca) nastąpiła nowelizacja przepisów ograniczających wysokość zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów odsetek (kosztów finansowania dłużnego).

Zgodnie ze znowelizowanym art. 15c ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Warunkiem koniecznym stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wystąpienie u danego podatnika nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad osiągniętymi przez podatnika w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu, przychodami o charakterze odsetkowym.

W myśl art. 15c ust. 3 przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Z kolei w art. 15c ust. 12 i 13 ustawy o PDOP zdefiniowane zostały odpowiednio pojęcia kosztów finansowania dłużnego i przychody o charakterze odsetkowym. Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. Przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.


Jednocześnie prawodawca zastrzegł w art. 15c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

  1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
  2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
  3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
  4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 15c ust. 9 powołanej ustawy dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.


Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym (art. 15c ust. 10).

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy, aby dany projekt został uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki:

  • przedmiotem projektu ma być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395, z późn. zm., dalej: Ustawa o Rachunkowości) aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;
  • celem projektu ma być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów;
  • cel projektu wskazany powyżej ma być w ogólnym interesie publicznym. Pojęcie „interes” oznacza, iż pewien stan lub przedmiot zostaje uznany za „interes” danego podmiotu, ponieważ jest on dla niego wartościowy, korzystny lub przez niego pożądany. W przypadku interesu publicznego pewien stan lub przedmiot jest uznany za wartościowy korzystny lub pożądany przez całe społeczeństwo lub jakąś jego zbiorowość.


Zgodnie z art. 4 ust. 4 pkt b) Dyrektywy Rady (EU) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r., której implementacja jest podstawą zmian w przepisach, państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu stosowania ust. 1 nadwyżkę kosztów finansowania zewnętrznego poniesionych na: pożyczki wykorzystywane do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku gdy wykonawca projektu, koszty finansowania zewnętrznego, aktywa oraz dochody znajdują się w całości w Unii. Na użytek akapitu pierwszego lit. b) długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. W przypadku, gdy zastosowanie ma akapit pierwszy lit. b), ewentualny dochód wynikający z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej wyłącza się z EBITDA podatnika, a wszelkie wyłączone nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego nie są wliczane do nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego grupy względem stron trzecich, o których mowa w ust. 5 lit. b).

Jednocześnie wskazać należy, że uregulowanie przewidziane w art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy nie wszystkich długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, lecz tylko takich, które spełniają dodatkowe cztery warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca wybudował w Zamościu na gruncie dzierżawionym na podstawie umowy zawartej budynek Ośrodka plus parking.

Umowa dzierżawy gruntu została zawarta na 25 lat. Wnioskodawca otrzymał decyzję o pozwoleniu na użytkowanie budynku Ośrodka a dnia 01.02.2016 przekazał ten Ośrodek (wraz z parkingiem) Spółce, w ramach realizacji zawartej z tą Spółką umowy najmu Ośrodka. Umowa najmu Ośrodka została zawarta na lata 2015- 2039.

Zawarto również odrębne umowy na dzierżawę przez Spółkę sprzętu medycznego stanowiącego wyposażenie Ośrodka. Oddany w najem Ośrodek może być wykorzystywany tylko i wyłącznie w celu dla jakiego powstał, tj. dla świadczenia usług medycznych. Parking natomiast służy wyłącznie personelowi Ośrodka, pacjentom i ich opiekunom i gościom oraz podmiotom współpracującym z Ośrodkiem, nie może być wykorzystywany w celach komercyjnych. W księgach C budynek Ośrodka oraz parking stanowią inwestycje w obcym środku trwałym o wartości początkowej: Ośrodek - 37.279.496,15 zł, parking - 975.000,00 zł. Dnia 29.02.2016 r. N podpisał kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenia usług opieki zdrowotnej, leczenie szpitalne, teleradioterapii, brachyterapii i terapii izotopowej i usługi te wykonuje nadal N podlega w całości polskim przepisom podatkowym, dochody osiąga w Polsce.

C budowę Ośrodka wraz z parkingiem finansowała z różnych środków m.in. z różnych kredytów i pożyczek, w tym od podmiotów powiązanych. Wszystkie kredyty i pożyczki pochodzą od podmiotów podlegających polskim przepisom podatkowym.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że Ośrodek plus parking służący długotrwałej realizacji specjalistycznych usług medycznych o szerokiej dostępności jest znaczącym składnikiem aktywów Wnioskodawcy stanowiącym długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej. W opisanym stanie faktycznym spełnione są także wymienione w art. 15c ust. 8 warunki, tj.:

  • zarówno wykonawca projektu (budowy) Ośrodka (C), jak i podmiot bezpośrednio wykorzystujący Ośrodek do świadczenia usług medycznych (N) są podmiotami opodatkowanym w Polsce, tj. kraju członkowskim UE,

    • aktyw, których projekt dotyczy, znajdują się w Polsce,
    • koszty finansowania są wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce,
    • dochody z projektu są osiągane w całości w Polsce.


    Tym samym, Ośrodek wraz z parkingiem oddany w najem, stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Wnioskodawca ma prawo , zgodnie z zapisem art. 15c ust. 8 w/w ustawy, przy wyliczeniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, nie brać pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów i pożyczek wykorzystanych do sfinansowania budowy tego Ośrodka i parkingu. A zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

    Końcowo nadmienić należy, że w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych Ośrodek i parking to budynek i budowla na cudzym gruncie, a nie inwestycja w obcym środku trwałym. Powyższa klasyfikacja nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
    3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


    Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


    doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

  • Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
    Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

    Reklama

    Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

    czytaj

    O nas

    epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

    czytaj

    Regulamin

    Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

    czytaj