Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.103.2019.2.PS
z 6 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), uzupełnionym dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia składników majątkowych i niemajątkowych przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia składników majątkowych i niemajątkowych przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

L. jest spółką osobową, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej; „podatek VAT”).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki zgodnie z PKD jest: 10.12.Z. Pozostałe PKD to m. in. 15.11.Z, 15.12.Z, 15.13.A., 15.13.B, 15.88.Z, 15.89 Z. i inne.

Działalność operacyjna Spółki sprowadza się zasadniczo do zakupu elementów mięsa wieprzowego i drobiowego, przetwórstwa oraz dystrybucji wyrobów mięsnych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w skład majątku Wnioskodawcy wchodzą w szczególności: nieruchomości, ruchome środki trwałe, w tym środki transportu (samochody osobowe i ciężarowe), wartości niematerialne i prawne, urządzenia, zapasy towarów i materiałów, wierzytelności, licencje i zezwolenia, zespół osobowy, klientela, kontrakty handlowe, zorganizowana sieć sprzedaży, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty, a także zobowiązania i należności związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ponadto Spółka w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabyła nieruchomość położoną przy ul. ...., dla której prowadzona jest Księga Wieczysta , zlokalizowaną na działce nr. ew. ... z obrębu ... o powierzchni 580,00 m², zabudowaną obecnie budynkiem biurowym (dalej:” Nieruchomość”), wybudowanym przez Spółkę w 2011 r. Przedmiotowa Nieruchomość jest wykorzystywana do działalności związanej z wynajmem nieruchomości biurowej (Spółka zawarła z kontrahentami szereg umów najmu powierzchni biurowej w Nieruchomości).

Ponadto, Spółka jest stroną umowy o administrowanie Nieruchomością, zawartej z wykwalifikowanym podmiotem zajmującym się zarządzaniem i administrowaniem nieruchomościami (dalej: „Administrator”). Zgodnie z zawartą umową, Administrator jest podmiotem odpowiedzialnym m. in. za zarządzanie Nieruchomością według określonych standardów, sprawowaniem pieczy nad jej prawidłowym utrzymaniem i użytkowaniem stosownie do wymogów określonych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i innych obowiązujących przepisach oraz wykonywaniem usług w zakresie czynności finansowych związanych z eksploatacją Nieruchomości.

Pozostałe kwestie, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, związanej z Nieruchomością i jej utrzymaniem, są wykonywane przez podmioty zewnętrzne. Wnioskodawca ma podpisany szereg umów z dostawcami usług dla Nieruchomości, takimi m.in. jak usługi dystrybucji energii elektrycznej, usługi telekomunikacyjne czy usługi ochrony. Przedmiotowy obszar działalności Spółki jest zarządzany przez członka zarządu Spółki.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe i podlega obowiązkowemu badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta. Z uwagi na powyższe, ewidencja zdarzeń gospodarczych w prowadzonych księgach, zgodnie z zakładowym planem kont, wyróżnia osobną ewidencję aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów, która pozwala na wyodrębnienie i określenie stanu majątku oraz wyników finansowych związanych z podstawową działalnością Spółki oraz najmem Nieruchomości (osobno wyszczególnienie majątku oraz wyniku finansowego związanego z prowadzoną działalnością nieruchomościową oraz podstawową działalnością operacyjną).

Działalność związana z Nieruchomością jest przedmiotowo różna od podstawowej działalności Spółki - pełni inne funkcje gospodarcze, angażuje inne aktywa, posiada inne koszty oraz ma inny profil ryzyka, gospodarczego.

Z uwagi na okoliczność, że Wnioskodawca prowadzi działalność zasadniczo w dwóch odrębnych obszarach, podjęto decyzję w przedmiocie wyodrębnienia i wydzielenia ze struktury Spółki obszaru związanego z działalnością w zakresie najmu powierzchni biurowej Nieruchomości i przeniesienia tego obszaru do odrębnej spółki (V. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, z siedzibą przy ul. …, spółki powiązanej, założonej w 2016 r., której przedmiotem działalności jest w szczególności prowadzenie działalności deweloperskiej oraz zarządzanie nieruchomościami, dalej: „V.”).

Powyższa decyzja podyktowana jest względami natury biznesowej, tj. odseparowaniem dwóch różnych obszarów działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz chęci uporządkowania struktury biznesowej i zabezpieczenia majątku związanego z Nieruchomością.

W ramach przedmiotowej czynności ma dojść do przeniesienia (w formie aportu) wyodrębnianego zespołu składników majątkowych, w tym zobowiązań, związanych z Nieruchomością, do spółki V., w celu dalszego kontunuowania działalności w zakresie
najmu.

W rezultacie przedmiotem wyodrębnienia i przeniesienia do spółki V. będą w szczególności:

1. prawo do Nieruchomości, w tym również gruntu, na którym znajduje się Nieruchomość,
2. środki trwałe związane z Nieruchomością, a także wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie - inne pozabilansowe składniki majątku,
3. umowy zawarte w zakresie działalności przedsiębiorstwa, w tym umowy najmu powierzchni biurowej Nieruchomości, zawarte przez Spółkę, umowy o administrowanie, ochronę Nieruchomości;
4. prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów i umów serwisowych z dostawcami,
5. wierzytelności związane z Nieruchomością,
6. prawa do środków pieniężnych w gotówce jak i na rachunkach bankowych,
7. księgi rachunkowe Spółki związane z Nieruchomością,
8. know-how związany z działalnością nieruchomościową Spółki, tj. wyodrębniony zespół składników majątkowych (wraz ze zobowiązaniami), pozwalający na samodzielne dalsze prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu powierzchni Nieruchomości.

Powyższy zespół składników, w tym Nieruchomość, będący przedmiotem aportu, faktycznie będzie umożliwiał kontynuowanie działalności w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Po przejęciu ww. składników majątkowych przez spółkę V. będzie kontynuowana działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości przez podmiot przejmujący.

Uzasadnienie biznesowe.

Wydzielenie biznesu związanego z wynajmowaniem Nieruchomością i przeniesienie go do spółki V. stanowi działanie mające na celu skoncentrowanie działalności związanej z nieruchomościami w jednym, wyspecjalizowanym podmiocie.

Pozwoli to w szczególności na:

• uporządkowanie działalności operacyjnej Spółki, tj. skupienie się na podstawowej działalności jaką jest przetwarzanie, produkcja i sprzedaż wyrobów mięsnych,
• ograniczenie ryzyka biznesowego związanego z każdym z tych dwóch obszarów działalności i możliwe rzutowanie tego ryzyka na drugi obszar,
• wzmocnienie pozycji V., jako spółki prowadzącej działalność związaną z nieruchomościami, w szczególności poprzez dalsze prowadzenie działalności związanej z Nieruchomością,
• poprawę efektywności biznesowej i optymalizacja kosztów działalności poszczególnych spółek (potencjalny spadek kosztów jednostkowych obsługi Nieruchomości),
• reorganizację oraz przejęcie aktywów i pasywów ma również przyczynie się do zwiększenia wiarygodności wśród instytucji finansowych oraz ułatwienia dostępu do środków na finansowanie kolejnych inwestycji biznesowych,
• rozważane przejście na emeryturę członka zarządu nadzorującego obszar działalności Spółki związany z najmem Nieruchomości i konieczność ograniczenia nakładu pracy poprzez ograniczenie zakresu obowiązków wynikających z prowadzenia jednocześnie dwóch rodzajów biznesu, co pozwoli skupić się głównie na zarządzaniu nieruchomością,
• lepsze i bardziej optymalne wykorzystanie majątku Spółki,
• zabezpieczenie majątków obu spółek, tj. Wnioskodawcy i V., na wypadek potencjalnych roszczeń związanych z prowadzoną działalnością operacyjną poszczególnych podmiotów.

Ponadto, w przypadku gdyby doszło w przyszłości do przejęcia przedsiębiorstwa Spółki przez inwestora branżowego, konieczne będzie wyodrębnienie i pozostawienie w niej wyłącznie składników majątkowych związanych z przetwórstwem i sprzedażą mięsa.

Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że w celu kontynuowania działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Spółkę, nabywca składników majątkowych i niemajątkowych nie będzie angażował innych składników majątkowych niż te, które będą przedmiotem transakcji i nie będzie podejmował dodatkowych działań w tym zakresie.

Wnioskodawca podkreślił, że planowany do przeniesienia zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie u nabywcy – V. - działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, zgodnie z art. 6 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, transakcja której przedmiotem będzie wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki V. wkładu niepieniężnego w postaci zespołu składników majątkowych oraz zobowiązań, w skład którego w szczególności wejdzie Nieruchomość, będzie objęta zakresem ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, transakcja której przedmiotem będzie wniesienie do spółki V. wkładu niepieniężnego w postaci zespołu składników majątkowych oraz zobowiązań, w skład którego w szczególności wejdzie Nieruchomość, nie będzie objęta zakresem ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega:

• odpłatna dostawa towarów i
• odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Powyższe regulacje wskazują, że objęte zakresem ustawy VAT są czynności stanowiące dostawę towarów (w tym aport) łub świadczenie usług.

Niemniej, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że w przypadku, gdy przedmiotem czynności jest przedsiębiorstwo łub jego zorganizowana część, ustawa VAT nie ma zastosowania.

W rezultacie, kluczowe jest określenie czy przedmiot planowanej transakcji, w skład której wejdzie w szczególności Nieruchomość wraz powiązanymi z nią składnikami majątku i zobowiązaniami, jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przepisy ustawy VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa:”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy VAT, należy posłużyć się definicją określoną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) (dalej: „KC”).

Na mocy art. 55ˡ KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości łub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W art. 55² KC ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję warunkami uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP jest łączne spełnione następujących przestanek:

1. zespół tych składników powinien być wyodrębniony organizacyjnie;
2. zespół tych składników powinien być wyodrębniony finansowo;
3. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym -zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie, pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych (przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych);
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział lub linia biznesowa, itp.

O faktycznym wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, również, w zakresie występowania niżej wskazanych przypadków:

• możliwe jest jednoznaczne przypisanie składników majątkowych, które będą wykorzystywane w obrębie ZCP;
• przy pomocy składników majątku przyporządkowanych do ZCP możliwe jest samodzielne realizowanie zadań z uwagi na posiadane zasoby materialne i niematerialne, stanowiące zorganizowaną całość;
• istnieje możliwość rozgraniczenia poszczególnego segmentu działalności, jak również odrębny sposób zarządzania nim;
• istnieje możliwość wyodrębnienia ZCP w strukturze przedsiębiorstwa w oparciu o określone wskaźniki;
• ZCP posiadać będzie wyodrębnione oraz przyporządkowane zobowiązania związane z prowadzoną przez siebie działalnością;
• w związku z utworzeniem ZCP dojdzie do przeniesienia tytułów prawnych do składników wchodzących w skład ZCP, które będą wykorzystywane w jego dalszej działalności.

Tym samym, ZCP będzie stanowiło wyodrębnienie organizacyjne oddzielnego rodzaju działalności biznesowej, jaką jest najem Nieruchomości w stosunku do działalności podstawowej Spółki.

W przedmiotowym przypadku, w stosunku do Nieruchomości występuje wyodrębnienie organizacyjne. Powyższe wynika z taktu, że przedmiotowa linia biznesowa Spółki nie łączy się z działalnością podstawową Spółki, funkcjonalnie jest obsługiwana przez podmioty zewnętrzne (umowy serwisowe i zarządzania nieruchomością).

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie m, in. w stanowiskach sądów administracyjnych, przykładowo wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 26 stycznia 2018 r„ sygn. akt. I FSK 1127/17.

Wyodrębnienie finansowe.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym przypadku, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób pozwalający na precyzyjne przypisanie przychodów i kosztów związanych z najmem Nieruchomości. Na podstawie prowadzonej ewidencji w jednoznaczny sposób istnieje możliwość przypisania należności i zobowiązań do działalności w zakresie najmu Nieruchomości.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy spełniony został warunek wyodrębnienia finansowego. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, tj. np. wyroku NSA z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt. I FSK 327/16.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym przypadku Nieruchomość, wraz z całością praw i obowiązków z nią związanych (umowy najmu, umowy serwisowe, umowy zarządzania, itd.) pozwalają na samodzielne funkcjonowanie tych składników majątkowych, w sposób stanowiący kontynuację bieżącej działalności:

• zespół składników materialnych ZCP posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy;
• składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP umożliwiają nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa;
• ZCP jest w stanie funkcjonować w oparciu o własne zasoby (tj. nie wymaga dodatkowych elementów w postaci nakładów finansowych bądź innych prac, aby można go uznać za niezależne przedsiębiorstwo);
• ZCP posiada przypisane aktywa niezbędne do prowadzenia działalności w zakresie działalności wykonywanej dotychczas w strukturze zbywającego;
• zespół składników majątkowych jest na tyle zorganizowany, że ZCP będzie dysponować wszelkimi składnikami materialnymi oraz niematerialnymi, które pozwolą na prowadzenie działalności gospodarczej, do której został przeznaczony;
• ZCP ma możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności przedsiębiorstwa przy wykorzystaniu istniejących zobowiązań z dotychczasowymi klientami, kontrahentami.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie funkcjonalne również wystąpi, w przedmiotowym przypadku.

Prawidłowość przyjętego stanowiska znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo wyroku NSA z dnia 20 kwietnia 2018 r. sygn. akt. I FSK 1113/16.

Samodzielność gospodarcza.

Jak wskazuje się w orzecznictwie, w szczególności Trybunatu Sprawiedliwości UE (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, o przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części można mówić w przypadku, gdy przenoszony zespół składników pozwala na dalsze prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w tym samym obszarze.

Tym samym, jeżeli w przypadku „wyjęcia” ze Spółki składników majątkowych składających się na Nieruchomość oraz wchodzących w jej skład innych środków trwałych, przeniesienie umów najmu oraz umów serwisowych i zarządzania, taki zespół składników nadal będzie mógł samodzielnie funkcjonować i prowadzić działalność gospodarczą, to stanowić będzie przynajmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowym przypadku powyższy warunek, w świetle wskazanego orzecznictwa TSUE, jest również spełniony.

Ponadto, biorąc pod uwagę wytyczne Ministerstwa Finansów (dalej: „MF”) wskazane (w wyjaśnieniach z dnia 11 grudnia 2018 r., przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• taktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez, nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP Tym samym, w przedmiotowym przypadku, przedmiotową czynność należy uznać za zbycie ZCP na gruncie ustawy VAT, jeżeli na moment transakcji spełnione są łącznie następujące kryteria:

• przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalności;
  

• nabywca - w ramach swojej działalności - ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.
  

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja spełnia wytyczne MF, w szczególności ze względu na założenia biznesowe transakcji, które wskazują na:

• samodzielność i samowystarczalność przenoszonych składników majątku,
• chęć kontynuowania działalności operacyjnej w tym samym obszarze co dotychczas (tj. najem Nieruchomości) przez V.

W konsekwencji należy stwierdzić, że transakcja polegająca na wniesieniu przez Wnioskodawcę do spółki V. wkładu niepieniężnego (aport) w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie podlegała wyłączeniu z zakresu ustawy VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przed stawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że przedmiotem zbycia będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a nabywca będzie za jego pomocą kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez zbywcę, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowe bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan taktyczny, interpretacja nie wywoła tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w daniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.