Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.32.2019.1.MM
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką jawną (dalej również jako: spółka przekształcana), która planuje uproszczone przekształcenie (art. 582 k.s.h.) swojej formy działalności w spółkę komandytową (dalej: spółka przekształcona). Spółka posiada aktualnie 2 wspólników, a wkład każdego wspólnika do spółki wynosi 5.000 zł, łącznie 10.000 zł. Wkłady wspólników w spółce były w trakcie jej istnienia w całości opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wszyscy wspólnicy spółki przekształconej posiadają prawo prowadzenia spraw spółki. Spółka na dzień sporządzenia bilansu zysków i strat (31 grudnia 2018 r.) posiada aktywa w postaci środków trwałych – środków transportu, należności długoterminowych oraz produktów i półproduktów w toku, jak również pasywa w odpowiadającej aktywom wysokości, w tym zobowiązania długo i krótkoterminowe w skład, których wchodzi również kapitał własny w wysokości 72.077,36 zł, z czego 10.000,00 zł stanowią wkłady wspólników (opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych), a 62.077,36 zł stanowi zysk z lat ubiegłych.

W wyniku przekształcenia nadal te same osoby będą wspólnikami spółki przekształconej i taki sam będzie jej stan aktywów i pasywów jak w spółce przekształcanej, zmianie ulegnie jedynie forma prowadzenia działalności gospodarczej. Wkłady wniesione przez wspólników spółki przekształcanej zostaną wniesione do spółki przekształconej. Majątek zgromadzony przez spółkę przewyższający wkłady wspólników nie zostanie wniesiony jako wkład do spółki komandytowej, pozostanie on nadal majątkiem spółki, w związku z przekształceniem, z uwagi na fakt, że spółka przekształcona stanie się następcą prawnym spółki przekształcanej, wobec czego, na spółkę komandytową przejdą wszelkie prawa i obowiązki spółki jawnej, w tym zarówno aktywa, jak i pasywa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) przy dokonaniu przekształcenia uproszczonego spółki jawnej w spółkę komandytową podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie wartość kapitału własnego spółki, po odjęciu od niego wkładów już opodatkowanych, czy też stan aktywów spółki, bez uwzględnienia zobowiązań (pasywów) spółki przekształcanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych powinna być wartość kapitału własnego spółki po odjęciu wkładów już opodatkowanych (w przedmiotowej sprawie 62.077,36 zł). Co prawda przepis art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje jako podstawę opodatkowania wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia, nie wyjaśnia jednak jak należy rozumieć „wartość wkładów” mającą stanowić podstawę opodatkowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Podobne zagadnienie było przedmiotem rozważań przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 19 stycznia 2018 r. (sygn. akt I SA/Kr 1270/17) stwierdził, że „opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega różnica pomiędzy wartością majątku wniesionego do spółki komandytowej, a wysokością opodatkowanego uprzednio majątku spółki jawnej, tj. uprzednio opodatkowanych wkładów wniesionych od spółki jawnej”. Stanowisko Sądu wyrażone w cytowanym wyroku, jakkolwiek słuszne, nie odpowiada na pytanie co należy rozumieć przez „wartość majątku wniesionego do spółki komandytowej”. Mając na uwadze, że spółka przekształcona stanie się następcą prawnym spółki przekształcanej logicznym jest wniosek, że wartością majątku wniesionego do spółki będzie wartość kapitału własnego spółki pomniejszonego o wkłady już opodatkowane. Ponadto przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ani przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawierają definicji legalnej majątku wniesionego do spółki. Na gruncie cywilistycznym majątek (w odróżnieniu od mienia) rozumiany jest jako ogół praw i obowiązków majątkowych. Oznacza to, że posługując się pojęciem majątku konieczne jest uwzględnienie obok aktywów spółki również jej pasywów. Z uwagi na fakt, że pojęcie majątku nie zostało ustawowo zdefiniowane, wobec czego znaczenie, w jakim zostało ono użyte, wymaga ustalenia w drodze zastosowania odpowiednich reguł wykładni (tak, Dziurda Marcin, Łukańko Bernard, Pawlak Władysław, Kodeks cywilny. Część ogólna. Komentarz do wybranych przepisów). Mając na uwadze względy wykładni celowościowej, zdaniem Wnioskodawcy, właściwym rozumieniem majątku spółki jako podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnym jest ujęcie majątku spółki z uwzględnieniem jej pasywów, a więc jako kapitał własny spółki z pominięciem wkładów już opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że prawo podatkowe nie przewiduje opodatkowania zobowiązań, co gdyby przyjąć koncepcję odmienną od koncepcji prezentowanej przez Wnioskodawcę niechybnie miałoby miejsce.

Nie bez znaczenia dla analizy przedstawionego zagadnienia pozostają również zasady wyceny wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa (a więc również i wkładów wniesionych do spółki), które obrazują faktyczną wartość spółki na rynku. Najprostszymi metodami wyceny są tzw. wycena aktywów netto oraz skorygowana wycena aktywów netto. Obydwie metody polegają tak naprawdę na skorygowaniu ogólnej wartości majątku o wartość zobowiązań spółki. W ten sposób uzyskana wycena informuje bezpośrednio o księgowej wartości majątku spółki. W ten sposób uzyskuje się faktyczną wartość jaką przedstawia spółka. Przytoczoną wyżej metodę wyceny aktywów netto spółki można by sprowadzić do wzoru, zgodnie z którym wartość przedsiębiorstwa odpowiada różnicy pomiędzy aktywami a zobowiązaniami spółki.

Natomiast skorygowana wycena aktywów netto, obliczana jest według tego samego wzoru, z tą różnicą, że zakłada dodatkowe korekty, w szczególności w miejsce wartości księgowej aktywów wprowadza wartości rynkowe.

Reasumując, elementarne metody wyceny wartości spółki, a więc także wartości wniesionych do spółki, z istoty swojej przewidują, że aktywa należy pomniejszyć o wartość zobowiązań. Mając na uwadze powyższe, nie sposób byłoby interpretować przepisy w oderwaniu od przytoczonych wyżej metod wycen przedsiębiorstwa, prowadziłoby to bowiem do stosowania przepisów wbrew obowiązującym realiom obrotu gospodarczego, co zdaniem Wnioskodawcy byłoby niedopuszczalne, przy założeniu racjonalności prawodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy – w przypadku umowy spółki – za zmianę umowy uważa się przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

Stosownie do art. 1a pkt 1 ww. ustawy – użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza – spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 9 ww. ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi – przy przekształceniu lub łączeniu spółek – wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%. Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Jednakże stosownie do art. 9 pkt 11 lit. a) przywołanej ustawy – zwalnia się od podatku umowy spółki i ich zmiany związane z przekształceniem lub łączeniem spółek w części wkładów do spółki albo kapitału zakładowego, których wartość była uprzednio opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych lub podatkiem od wkładów kapitałowych do spółek kapitałowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska albo od których zgodnie z prawem państwa członkowskiego podatek nie był naliczany.

W świetle powołanych przepisów należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega zmiana umowy spółki w rozumieniu przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli efektem przekształcenia lub połączenia spółek będzie zwiększenie całokształtu majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego (w przypadku spółki kapitałowej).

Dokonując oceny podlegania opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zmian umowy spółki, związanych z przekształceniami spółek nie można jednak ograniczyć się jedynie do treści przepisu art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych lecz należy uwzględnić wszystkie przepisy, które mogą mieć zastosowanie w odniesieniu do takich zmian umowy, a zwłaszcza ww. art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, określający podstawę opodatkowania.

Z przepisu art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że zmianą umowy spółki jest takie przekształcenie spółki, z którym związane jest w rezultacie tego przekształcenia zwiększenie majątku spółki osobowej. Natomiast podstawą opodatkowania jest wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia.

Zatem dla ustalenia, czy zmiana umowy spółki, polegająca na przekształceniu spółki osobowej w inną spółkę osobową, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, niezbędna jest ocena, czy w wyniku tej zmiany doszło do zwiększenia majątku spółki przekształconej i co w efekcie stanowi jej majątek. Podstawą opodatkowania będzie – w kontekście powołanych przepisów – suma wszystkich wkładów do spółki przekształconej.

Trzeba bowiem podkreślić, że obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych rodzi każde powiększenie ogólnie pojmowanego majątku spółki, jeśli jest związane z częścią majątku stanowiącą podstawę opodatkowania tym podatkiem. Warunek opodatkowania, jakim jest zwiększenie majątku spółki – w przypadku przekształcenia spółek, należy rozpatrywać w kontekście ogólnego warunku opodatkowania umów spółki, którym jest zwiększenie podstawy opodatkowania. To z kolei, przy badaniu, czy doszło do koniecznego zwiększenia majątku spółki, każe uwzględnić takie elementy, które mają wpływ na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie można bowiem przyjąć, że w razie przekształcenia spółki o opodatkowaniu mógłby decydować taki przyrost szeroko rozumianego majątku spółki, który w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie powodowałby zwiększenia podstawy opodatkowania. Ratio legis art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych każe również przyjąć, że każde powiększenie ogólnie pojmowanego majątku spółki, związane z tą częścią majątku, która stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, rodzi obowiązek podatkowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że spółka jawna (Wnioskodawca) planuje przekształcić się w spółkę komandytową. Spółka posiada kapitał własny w wysokości 72.077,36 zł z czego 10.000 zł stanowią wkłady wspólników w całości opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a 62.077,36 zł stanowi zysk z lat ubiegłych. W wyniku przekształcenia nadal te same osoby będą wspólnikami spółki przekształconej i taki sam będzie jej stan aktywów i pasywów jak w spółce przekształcanej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi co stanowić będzie podstawę opodatkowania w przypadku przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową, w szczególności jaki wpływ na podstawę opodatkowania będą miały zobowiązania (pasywa) spółki przekształcanej.

W zakresie planowanego przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową należy uwzględnić zasady przekształcania spółek prawa handlowego sformułowane w szczególności w ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.). Z definicji zawartej w art. 28 ww. ustawy wynika, że majątek spółki to wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (zaznaczyć tutaj należy, iż z racji unormowania zawartego w art. 555 Kodeksu spółek handlowych, ww. przepisy stosuje się do przekształcenia spółki). Istnienie spółki komandytowej opisanej we wniosku, zapoczątkowane będzie momentem przekształcenia (wcześniej istnieje spółka jawna). Tym samym spółka komandytowa w momencie przekształcenia nie może mieć innego majątku niż mienie wniesione jako wkład. Zatem za wkład taki należy uznać cały przekazany do tej spółki, w wyniku przekształcenia, majątek spółki jawnej, w tym kilkuletnie zatrzymane zyski tej spółki, czyli składnik jej majątku.

Przechodząc ponownie na grunt ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy zauważyć, że analiza przywołanych wyżej przepisów art. 9 pkt 11 lit. a), art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy jednoznacznie wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega różnica pomiędzy wartością majątku wniesionego do spółki przekształconej a wysokością opodatkowanych wcześniej wkładów w spółce przekształcanej.

Pierwszy z powołanych przepisów, normujący zwolnienie podatkowe wskazuje, że opodatkowaniu przy przekształceniu spółek podlegają wkłady do spółki ponad tę ich część, która podlegała już opodatkowaniu. Podlega zatem opodatkowaniu nadwyżka wkładów do spółki ponad ich wartość, która podlegała już opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przepis ten w sposób jednoznaczny stanowi o opodatkowaniu różnicy pomiędzy wartością majątku wniesionego do spółki przekształconej (komandytowej) a wysokością uprzednio opodatkowanego majątku spółki przekształcanej (spółki jawnej).

W wyniku przekształcenia spółki jawnej w komandytową łączny majątek przekształconej spółki (komandytowej) będzie większy niż suma wkładów wniesionych pierwotnie do spółki jawnej. Majątek spółki komandytowej obejmie bowiem część majątku spółki jawnej, która nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych tj. niepodzielony zysk.

Ustalając wartość wkładów wniesionych do spółki komandytowej należ brać pod uwagę cały majątek spółki jawnej, który tworzy nie tylko wartość pierwotnie wniesionych do spółki jawnej wkładów ale również majątek jaki w toku działalności zgromadziła spółka jawna.

Zatem, jeżeli oprócz wkładu wniesionego do spółki jawnej – są w spółce jawnej inne aktywa – to tworzą one majątek spółki jawnej, który gdy wejdzie w całości do majątku spółki komandytowej po przekształceniu, będzie stanowić wkład wniesiony do spółki komandytowej i tym samym jej podstawę opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych. Ta nowopowstała podstawa opodatkowania może zostać tylko zmniejszona o wartość podstawy opodatkowania, którą wyrażał wkład wniesiony do spółki jawnej. Nie ma podstaw prawnych, by tę nowopowstałą podstawę opodatkowania obniżać o wartość zobowiązań spółki przekształcanej.

Wyjaśnienia Wnioskodawcy w zakresie podstawy opodatkowania z tytułu przekształcenia spółki osobowej pojmowanej jako wartość aktywów netto tej spółki, tj. wartość aktywów pomniejszonych o wartość zobowiązań – nie znajdują uzasadnienia, by zastosować je w omawianej sprawie. Brak jest podstaw prawnych do uznania przez Organ przyjętej przez Wnioskodawcę tezy, że właściwym rozumieniem wartości wkładów jako podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest ujęcie majątku spółki z uwzględnieniem jej zobowiązań.

Jeśli zatem majątek spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia (wartość wkładów do spółki komandytowej) będzie przewyższać wartość wkładów do spółki przekształcanej, to ta nadwyżka z racji wcześniejszego jej nieopodatkowania będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Inne rozumowanie doprowadziłoby do wyłomu w systemie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych majątku spółki. Powstałaby bowiem sytuacja zasilenia w formie wkładów spółki osobowej, które nie podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od majątku. W każdym innym przypadku zwiększenie majątku spółki osobowej, czy to poprzez wniesienie lub podwyższenie wkładów do spółki osobowej, dokonanie dopłat, udzielenie pożyczek, jak i oddanie spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania, implikuje opodatkowanie ich wartości (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b)-e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Zatem rozumowanie to stałoby w sprzeczności z celem systemowego i kompleksowego opodatkowania majątku spółki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że w polskim porządku prawnym działa zasada autonomii prawa podatkowego, która oznacza, że ustawodawca ma możliwość tworzenia swoistych rozwiązań dla tej gałęzi prawa, które z kolei nie zawsze są spójne z unormowaniami w innych dziedzinach prawa. Jednak należy zaznaczyć, że regulacje wynikające z prawa podatkowego dla celów określania lub ustalania zobowiązań podatkowych są stosowane zawsze w pierwszej kolejności i dopiero brak normy w prawie podatkowym może spowodować sięgnięcie po normy z innej dziedziny prawa. Regulacje aktów prawnych normujące inne obszary porządku prawnego – w tym ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351) – mogą pełnić rolę pomocniczą w interpretowaniu norm prawa podatkowego, jednakże w żaden sposób nie mogą tych norm zastępować. Nie jest na pewno uzasadnione sięganie do przepisów ustawy o rachunkowości w sytuacji, gdy przepis ustawy podatkowej w sposób jednoznaczny i wyraźny wskazuje, co jest podstawą opodatkowania w związku z przekształceniem spółki osobowej (spółki jawnej) w inną spółkę osobową (spółkę komandytową), tj. zdarzenia prawnego zdefiniowanego w art. 1 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, warunkiem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych – w przypadku przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową – jest zwiększenie majątku spółki przekształconej w stosunku do majątku spółki przekształcanej – nie w rozumieniu ogólnym zwiększenia majątku – ale w rozumieniu zwiększenia podstawy opodatkowania spółki przekształconej (spółki komandytowej) w stosunku do podstawy opodatkowania, jaka była przyjęta wobec spółki przekształcanej (spółki jawnej). Podstawę opodatkowania w spółce przekształconej (spółce komandytowej) stanowić będzie wartość wkładów wniesionych do tej spółki w związku z przekształceniem w postaci całego majątku spółki jawnej bez pomniejszania go o zobowiązania.

Ta nowopowstała podstawa opodatkowania – na mocy przywołanego powyżej art. 9 pkt 11 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych realizującego zasadę jednokrotnego opodatkowania wkładów do spółek – może zostać zmniejszona tylko o wartość uprzednio opodatkowanego majątku spółki przekształcanej (spółki jawnej).

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.