Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.21.2019.2.DJ
z 30 kwietnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościjest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 31 stycznia 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.21.2019.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 stycznia 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 5 lutego 2019 r., natomiast w dniu 11 lutego 2019 r. (data nadania 8 lutego 2019 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Matka E. F. (żony Wnioskodawcy) – W. J. była właścicielką nieruchomości, stanowiącej działkę numer 1/1 (jeden/jeden), o powierzchni 6,1662 ha (sześć hektarów jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt dwa metry kwadratowe), objętej Księgą Wieczystą KW – w udziale wynoszącym 1/2 (jedną/drugą) części – na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 lutego 2011 r., orzekającej zwrot nieruchomości.

W. J. zmarła dnia 6 listopada 2016 r. (szóstego listopada dwa tysiące szesnastego roku), a spadek po niej na podstawie ustawy nabyła w całości córka, tj. E. F. Następnie dnia 5 maja 2017 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie której E. F. podarowała cały nabyty przez nią w spadku po matce udział w opisanej wyżej nieruchomości do majątku wspólnego jej i jej męża J. F.

J. i E. małżonkowie F. planują dokonać sprzedaży w 2019 r. całego – stanowiącego ich majątek wspólny – udziału wynoszącego połowę w opisanej wyżej nieruchomości.

Prośba o interpretację indywidualną związana jest z wejściem w życie od 1 stycznia tego roku nowej ustawy o całkowitym zwolnieniu od 19% podatku dla spadkobierców – w przypadku gdy spadkodawca był właścicielem danej nieruchomości co najmniej 5 lat. A ponieważ zmarła matka E. F. była ułamkową właścicielką nieruchomości więcej niż wymagane 5 lat, bo już od roku 2011, dlatego stosownie do nowej ustawy o podatku dochodowym oraz na podstawie wstępnej informacji w tutejszym urzędzie skarbowym – żona Wnioskodawcy jest całkowicie zwolniona z opłaty 19% podatku dochodowego przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości.

Do części ułamkowej, którą na podstawie postępowania spadkowego w Kancelarii Notarialnej odziedziczyła E. F. po swojej mamie, w celu powiększenia majątku wspólnego małżonków E. F. dopisała w formie darowizny Wnioskodawcę, który jako współwłaściciel na danym majątku od 2011 roku figurował. Zatem według nowej ustawy i posiadanej informacji Wnioskodawca również jest zwolniony z opłaty 19% podatku dochodowego przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości.

Małżonkowie nie mają pisemnego potwierdzenia prawnego, dotyczącego interpretacji nowej ustawy o zwolnieniu z opłaty 19% podatku dochodowego przy sprzedawanej nieruchomości, dlatego też złożyli dwa wnioski z prośbą o interpretację. I dopiero wówczas, gdy otrzymają pozytywną odpowiedź, bardzo możliwe, że zdecydują się na sprzedaż nieruchomości.

W przypadku, gdyby mimo wszystko, obowiązywał małżonków przepis ze starej ustawy o konieczności zapłaty 19% podatku – to ze sprzedaży najprawdopodobniej zrezygnują, gdyż nie będą w stanie takiego podatku opłacić i będzie to dla małżonków krzywdzące, ponieważ jest to majątek rodzinny, który nie tak dawno, bo w 2011 roku odzyskano jako zwrot z wywłaszczenia, po wielu latach starań, wyrzeczeń i stosownej zapłaty do Urzędu Miasta.

Opisywaną nieruchomość nabyli w części ułamkowej: Wnioskodawca, jego żona i obecnie zmarła mama żony Wnioskodawcy – W. J. Po śmierci mamy, żona Wnioskodawcy jako córka odziedziczyła jej część, do której dopisała Wnioskodawcę, gdzie już figurował w części ułamkowej do całości, we wspólnocie ustawowej.

Obecnie małżonkowie są prawnymi współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości we wspólnocie małżeńskiej. Wnioskodawca prosi o pozytywną i w miarę pilną odpowiedź, gdyż od niej zależy ewentualna decyzja o sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie całego udziału wynoszącego połowę we własności przedmiotowej nieruchomości dokonane w 2019 roku, czyli przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez małżonków do ich majątku wspólnego w drodze darowizny z 2017 r. będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy tylko zbycie połowy tego udziału, tj. połowy nabytej przez J. F. w drodze darowizny od żony w 2017 r., a zbycie połowy przysługującej E. F. nie będzie stanowiło źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 5 powołanej wyżej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że udziały małżonków w majątku wspólnym są równe, należy uznać, że połowa prawa przysługującego wspólnie małżonkom, tj. udział 1/4 w tej nieruchomości został nabyty przez E. F. w drodze dziedziczenia po matce w 2016 r., która z kolei była właścicielką od 2011 r., a więc w odniesieniu do 1/4 udziału upłynął już okres 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę i odpłatne zbycie nie będzie stanowiło źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a druga połowa, tj. drugi udział 1/4 w tej nieruchomości przysługujący J. F. został nabyty przez niego w drodze darowizny od żony z 2017 r. i jego zbycie w 2019 roku będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja – zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy zawartym w uzupełnieniu wniosku – dotyczy wyłącznie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę, tj. Pana J. F.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że matka E. F. była właścicielką nieruchomości w udziale wynoszącym 1/2 części – na podstawie decyzji Wojewody z dnia 9 lutego 2011 r., orzekającej zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Matka żony Zainteresowanego zmarła dnia 6 listopada 2016 r., a spadek po niej na podstawie ustawy nabyła w całości córka, tj. żona Wnioskodawcy. Następnie dnia 5 maja 2017 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie której E. F. podarowała cały nabyty przez nią w spadku po matce udział w opisanej wyżej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Małżonkowie planują dokonać sprzedaży w 2019 r. całego – stanowiącego ich majątek wspólny – udziału wynoszącego połowę w opisanej wyżej nieruchomości.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z rzeczonej sprzedaży.

Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest m.in. ustalenie, czy włączenie nieruchomości (udziału w nieruchomości) stanowiącej majątek osobisty żony do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy darowizny stanowi jego nabycie przez Wnioskodawcę w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

W myśl natomiast art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018, poz. 1025 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro – z uwagi na wspólność majątkową – nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi nabycia tego prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, również w odniesieniu do małżonka, który nabył prawo własności nieruchomości w drodze darowizny.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy darowizny nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny małżonki Wnioskodawcy, należy przyjąć dzień, w którym małżonka nabyła tę nieruchomość do majątku odrębnego.

Zatem ustalenie kwestii, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, równoznaczne jest z ustaleniem czy odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez żonę Wnioskodawcy udziału, przekazanego następnie w drodze darowizny do majątku wspólnego małżonków.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

W tym miejscu zwrócić uwagę należy, że – co prawda – ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Ustawa zmieniająca zgodnie z art. 16 w związku z art. 17 zasadniczo wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. i stosuje się ją do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkami przewidzianymi w ustawie.

W uzasadnieniu do projektu zmian zawarto wyjaśnienie, że dodawany ust. 5 pozwoli na uwzględnienie przez spadkobiorcę okresu posiadania nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania przez spadkodawcę celem wyliczenia 5-letniego okresu warunkującego możliwość nieopodatkowania dochodów ze zbycia (poza działalnością gospodarczą) nieruchomości (druk sejmowy - 2854). Wskazany wyżej ust. 5 w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie „ustanawia” innej daty nabycia nieruchomości przez spadkobiercę niż dzień otwarcia spadku, a jedynie umożliwia uwzględnienie przez spadkobiercę – przy wyliczeniu 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 – okresu posiadania nieruchomości przez spadkodawcę.

Powyżej wskazany przepis art. 10 ust. 5 ustawy nie będzie miał jednak zastosowania do Wnioskodawcy – pomimo, że zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości planowane jest w 2019 roku – bowiem przepis ten odnosi się do sprzedaży od 1 stycznia 2019 roku nieruchomości nabytych w drodze spadku, tymczasem Wnioskodawca nabył udziały w nieruchomości poprzez włączenie do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy darowizny udziału w nieruchomości stanowiącego majątek odrębny żony Wnioskodawcy, która ww. udziały odziedziczyła w wyniku spadku po matce (zmarłej 6 listopada 2016 roku). Ogólne zasady spadkobrania w polskim prawie spadkowym – jak już wyżej wywiedziono – wskazują bowiem, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Zgodnie natomiast już z wyżej cytowanym art. 924 Kodeksu cywilnego z chwilą śmierci spadkodawcy dochodzi do otwarcia spadku, zaś chwila ta, na mocy art. 925 Kodeksu stanowi moment nabycia przez spadkobiercę spadku. Zatem datą nabycia dla Wnioskodawcy ww. udziałów w nieruchomości będzie dzień 6 listopada 2016 roku.

Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawcy nie minie, gdyż – jak wynika z treści wniosku – od końca roku kalendarzowego, w którym zmarła matka E. F., która to data jest datą nabycia udziału w nieruchomości przez żonę Wnioskodawcy a w konsekwencji także dla Wnioskodawcy do momentu planowanej jego sprzedaży przez Wnioskodawcę w 2019 roku, nie upłynie 5 lat. W wyniku zawarcia umowy darowizny, Wnioskodawca bowiem stał się współwłaścicielem udziału w nieruchomości nabytej w dacie nabycia udziału w nieruchomości przez żonę, a datą nabycia udziału przez żonę Wnioskodawcy jest data śmierci jej matki, tj. 6 listopada 2016 roku.

Zatem, planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę w 2019 roku ww. udziału w nieruchomości nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie – zatem będzie stanowiło źródło przychodu, w rozumieniu przywołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy ).

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d, gdyż zbywane udziały w prawie własności nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę nieodpłatnie (w drodze darowizny). Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W myśl art. 45 ust. la pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Zatem planowane w 2019 roku odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości będzie stanowiło dla niego źródło przychodu w rozumieniu przywołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie upłynie pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Zainteresowanego ww. udziału. W konsekwencji, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej transakcji na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy oraz złożenia zeznania PIT-39 za 2019 rok.

Końcowo nadmienić należy, że w przysłanym uzupełnieniu w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zawarł stwierdzenie: Zatem według nowej ustawy i posiadanej informacji Wnioskodawca również jest zwolniony z opłaty 19% podatku dochodowego przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości, natomiast we wniosku z dnia 15 stycznia 2019 r. we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego wskazał: (…) a druga połowa, tj. drugi udział 1/4 w tej nieruchomości przysługujący J. F. został nabyty przez niego w drodze darowizny od żony z 2017 r. i jego zbycie w 2019 roku będzie stanowiło źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak łatwo można zauważyć powyżej wskazane informacje są sprzeczne, jednakże organ interpretacyjny wydając interpretację indywidualną dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy zawartego we wniosku, bowiem z istoty interpretacji indywidualnej (art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej) wynika, że organ interpretacyjny wyraża w niej swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę – i tak też w analizowanej sprawie organ interpretacyjny uczynił.

Jednakże dodać należy, że w zacytowanym wyżej własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, że w wyniku dokonanej przez żonę Zainteresowanego darowizny do majątku wspólnego małżonków otrzymał połowę przekazanego przez żonę udziału w drodze darowizny, tj. 1/4 udziału w nieruchomości, tymczasem – co wynika z zacytowanych już wyżej w interpretacji indywidualnej przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – wspólność małżeńska to wspólność bezudziałowa, a więc w świetle powyższego Wnioskodawca nie ma możliwości nabycia w tym przypadku nieruchomości we wskazanym przez siebie 1/4 udziale, bowiem jest uprawniony (jest współwłaścicielem) do całości udziałów wniesionych w drodze darowizny przez żonę do wspólności małżeńskiej. Żona Wnioskodawcy przekazując udział w nieruchomości odziedziczony po matce do majątku wspólnego małżonków w drodze darowizny nie wyzbyła się prawa do części udziału w tej nieruchomości. Zatem planowane w 2019 roku odpłatne zbycie udziału w nieruchomości będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródło przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ale nie tak jak twierdzi Wnioskodawca, że w 1/4 udziału (jak wskazał we własnym stanowisku Zainteresowany) czy względnie w ogóle (co stwierdził Zainteresowany w opisie zdarzenia przyszłego), ponieważ zbycie udziału będzie dla Wnioskodawcy źródłem przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym w udziale przypadającym na Wnioskodawcę, a skoro udziały w majątku wspólnym są równe to udział przypadający na Wnioskodawcę to połowa przychodu ze sprzedaży 1/2 udziału (co nie jest równoznaczne z nabyciem i sprzedażą przez Wnioskodawcę udziału 1/4 w tej nieruchomości) – z tego względu stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj