Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.97.2019.1.KK
z 17 kwietnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z połączeniem Spółek dotyczących prawa do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Spółkę Przejmowaną – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z połączeniem Spółek dotyczących prawa do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Spółkę Przejmowaną.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką kapitałową i zajmuje się dystrybucją produktów leczniczych. W ramach swojej działalności Spółka świadczy także szereg usług marketingowych.

W skład grupy kapitałowej Wnioskodawcy wchodzi m. in. inna spółka kapitałowa (dalej: „Spółka Przejmowana”). Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem Spółki Przejmowanej (posiada 100% wszystkich udziałów).

Zarówno Spółka jak i Spółka Przejmowana są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.

Obecnie planowane jest połączenie Spółki oraz Spółki Przejmowanej przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „KSH”). Z chwilą dokonania wpisu planowanego połączenia do Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: „dzień połączenia”) Spółka Przejmowana utraci swój byt prawny, natomiast Wnioskodawca jako spółka przejmująca stanie się właścicielem całego majątku Spółki Przejmowanej oraz jej następcą prawnym.

Co do zasady, kontrahenci obu spółek będą informowani o połączeniu. Niemniej jednak Spółka zakłada, iż pomimo stosownych powiadomień, mogą się zdarzyć sytuacje, iż w lub po dniu połączenia ze Spółką Przejmowaną zostaną wystawione przez kontrahentów faktury, na których jako dane nabywcy zostaną wskazane dane Spółki Przejmowanej, mimo iż formalnie nie będzie ona już istnieć.

Ponadto, w związku z połączeniem mogą się zdarzyć sytuacje, gdy faktury dokumentujące dostawy towarów lub świadczenie usług wykonanych na rzecz Spółki Przejmowanej przed połączeniem zostaną wystawione jeszcze przed dniem połączenia na Spółkę Przejmowaną (i otrzymane przez nią przed dniem połączenia lub otrzymane już w lub po dniu połączenia przez Wnioskodawcę), przy czym VAT naliczony z nich wynikających nie zostanie odliczony przez Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


Czy w przypadku, gdy prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących działalności Spółki Przejmowanej powstanie w dniu lub po dniu połączenia, podmiotem uprawnionym do odliczenia VAT naliczonego będzie Spółka jako spółka przejmująca, w szczególności, czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT:


  1. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, w zakresie których Spółka Przejmowana nie dokona do dnia połączenia odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych faktur;
  2. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, a otrzymanych przez Spółkę w dniu lub po dniu połączenia;
  3. wystawionych na Spółkę Przejmowaną w dniu lub po dniu połączenia i otrzymanych przez Spółkę;


  • bez względu na to, czy wskazanie na takich fakturach Spółki Przejmowanej jako nabywcy zostanie skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury lub poprzez wystawienie noty korygującej przez Spółkę?


Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących działalności Spółki Przejmowanej powstanie w dniu lub po dniu połączenia, podmiotem uprawnionym do odliczenia VAT naliczonego będzie Spółka, w szczególności Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT:


  1. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, w zakresie których Spółka Przejmowana nie dokona do dnia połączenia odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych faktur;
  2. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, a otrzymanych przez Spółkę w dniu lub po dniu połączenia;
  3. wystawionych na Spółkę Przejmowaną w dniu lub po dniu połączenia i otrzymanych przez Spółkę;


  • bez względu na to, czy wskazanie na takich fakturach Spółki Przejmowanej jako nabywcy zostanie skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury lub poprzez wystawienie noty korygującej przez Spółkę.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Sukcesja prawnopodatkowa w przypadku połączenia Spółek.

Planowane połączenie Spółki Przejmowanej ze Spółką ma nastąpić w trybie połączenia przez przejęcie, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH, zgodnie z którym połączenie spółek kapitałowych może zostać dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

W takim przypadku, zgodnie z art. 493 § 1 KSH, spółka przejmowana zostaje rozwiązana, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru.

Planowane połączenie, zgodnie z normą wynikającą z art. 493 § 2 KSH, nastąpi w dniu wpisania tego połączenia do rejestru właściwego dla Spółki. Dokonanie wpisu o połączeniu skutkować będzie również wykreśleniem Spółki Przejmowanej z rejestru i jej rozwiązaniem, kończącym jej byt prawny.

Głównym następstwem połączenia spółek (w tym również łączenia przez przejęcie) wskazanym w art. 494 § 1 i 2 KSH, jest sukcesja uniwersalna, na mocy której spółka przejmująca zostaje ustanowiona następcą prawnym spółek przejmowanych. Zakres tej sukcesji obejmuje wstąpienie we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (art. 494 § 1 KSH). Jak wynika zaś z art. 494 § 2 KSH, na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Dodatkowo, oprócz generalnej sukcesji praw i obowiązków spółek przejmowanych wynikających z uregulowań KSH, przepisy podatkowe regulują kwestię sukcesji podatkowej. Z perspektywy sukcesji podatkowej kluczowe znaczenia mają przepisy art. 93-93e Ordynacji podatkowej.

Jak wynika z treści art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, osobowych spółek handlowych, osobowych i kapitałowych spółek handlowych - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Stosownie zaś do brzmienia art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych). Innymi słowy, w sytuacji, w której spółka kapitałowa dokonuje połączenia z innymi spółkami kapitałowymi poprzez ich przejęcie, spółka przejmująca wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek - dochodzi zatem do podatkowej sukcesji uniwersalnej.

Wnioskodawca jako podmiot planujący dokonanie przejęcia przez połączenie Spółki Przejmowanej, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH, zgodnie z art. 93 § 1 w zw. z art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, stanie się zatem następcą prawnym Spółki Przejmowanej. W ramach sukcesji uniwersalnej przejmie wszelkie prawa, jak i obowiązki podatkowe Spółki Przejmowanej. Spółka, jako sukcesor prawny wchodzący w całość praw i obowiązków podatkowych Spółki Przejmowanej, wejdzie również w całość praw i obowiązków Spółki Przejmowanej wynikających z przepisów dotyczących VAT.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego i zasady korygowania faktur.


Zgodnie z ustawą o VAT, co do zasady, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1). Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 pkt 1). Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10). Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (art. 86 ust. 10b pkt 1). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej ze jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11). Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:


  1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
  2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
  3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 38 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności (art. 88 ust. 3a pkt 4).


W przypadku gdy po wystawieniu faktur m. in. stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą (art. 106j ust. 1).

Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą (art. 106k ust. 1).


Z przytoczonych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego jest uzależnione od istnienia związku pomiędzy nabytymi towarami i usługami, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT (możliwość odliczenia VAT wykorzystywanych w ramach wykonywania opodatkowanych czynności). Jednocześnie, odliczenie VAT naliczonego od nabytych towarów lub usług wykorzystanych w ramach wykonywania czynności opodatkowanych, będzie możliwe w rozliczeniu za okres, w którym spełnione zostaną (łącznie) wszystkie poniższe warunki:


  1. w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy;
  2. faktura dokumentująca dostawę towaru lub wykonanie usługi została dostarczona podatnikowi i jest w jego posiadaniu.


Faktura jest zatem zasadniczym dokumentem potwierdzającym na gruncie podatkowym zaistnienie zdarzenia, z którym wiązało się powstanie obowiązku podatkowego w VAT (dostawy towaru lub wykonania usługi).

Niezależnie od powyższego, ewentualna korekta danych wskazanych na fakturze odbywa się co do zasady poprzez wystawienie faktury korygującej przez (lub w imieniu) podatnika, który dokonał dostawy towaru lub wykonał usługę (zgodnie z art. 106j ustawy o VAT). Dodatkowo, ustawodawca przewidział możliwość skorygowania we własnym imieniu pomyłek wynikających z faktury także przez nabywcę towaru lub usługi (art. 106k ust. 1 ustawy o VAT). W tym celu nabywca uprawniony jest do wystawienia faktury nazywanej notą korygującą.

Generalnie uznaje się, że za pomocą not korygujących można dokonywać korekt tzw. błędów mniejszej wagi - tj. pomyłek nie dotyczących danych ujętych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy o VAT (w szczególności kwoty i stawki VAT, wartości sprzedaży brutto/netto). Wynika stąd, że korekta dokonywana za pomocą noty korygującej jest dopuszczalna w odniesieniu do pomyłek dotyczących m.in. nazwy, adresu lub NIP nabywcy.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego i zasady korygowania faktur w związku z połączeniem.

Z uwagi na fakt, iż faktury, których dotyczy niniejszy wniosek, będą dokumentować nabycie towarów lub usług wykazujących związek z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi przez Spółkę Przejmowaną przed połączeniem (lub przez Spółkę po połączeniu), co do zasady zostaną spełnione przesłanki istnienia prawa do odliczenia VAT w zakresie tych faktur.

Możliwość realizacji prawa do odliczenia VAT naliczonego powstanie, co do zasady, za okres rozliczeniowy, w którym podatnik (Spółka Przejmowana lub Wnioskodawca) wejdzie w posiadanie faktury (pod warunkiem, że u dostawcy/usługodawcy powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu), a prawo to może być wykonane (na bieżąco, bez konieczności korekty deklaracji VAT) przez podatnika także w dwóch następnych okresach rozliczeniowych (stosownie do treści art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, iż ustawa o VAT nie zawiera uregulowań, które wprowadzałyby odmienne zasady korzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego w razie wystąpienia połączenia spółek.

W analizowanej sytuacji, wskutek połączenia dojdzie do przeniesienia całego majątku Spółki Przejmowanej na Wnioskodawcę. W wyniku sukcesji uniwersalnej Spółka wstąpi w całość praw i obowiązków Spółki Przejmowanej, w tym wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystanych na potrzeby podlegającej opodatkowaniu VAT działalności Spółki Przejmowanej (lub Spółki w przypadku wykorzystania na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności opodatkowanej VAT towarów lub usług nabytych przed połączeniem przez Spółkę Przejmowaną).

Tym samym, skoro nabycie towarów i usług udokumentowanych fakturami wystawionymi na Spółkę Przejmowaną (przed dniem połączenia, w dniu połączenia lub w terminie późniejszym), otrzymanymi przez Wnioskodawcę po połączeniu, związane jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych i o ile w analizowanej sytuacji nie znajdą zastosowania przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT, to Spółce jako następcy prawnemu Spółki Przejmowanej będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT wynikającego z ww. faktur.

W świetle powyższego, VAT naliczony wynikający z faktur wystawionych na Spółkę Przejmowaną, który nie zostanie odliczony przez nią przed dniem połączenia, będzie mógł zostać odliczony już po połączeniu przez Wnioskodawcę we właściwych okresach rozliczeniowych określonych według zasad sformułowanych w art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 ustawy o VAT.

Należy przy tym wskazać, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. W ocenie Wnioskodawcy, wskazanie na fakturze VAT Spółki Przejmowanej jako nabywcy nie powinno wyłączać prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego z takiej faktury (również w sytuacji gdy faktura byłaby wystawiona w dniu lub po dniu połączenia i otrzymana przez Spółkę Przejmującą), gdyż o uprawnieniu tym decydują okoliczności faktyczne zaistniałego zdarzenia gospodarczego udokumentowanego tą fakturą - w szczególności dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, czy data wystawienia faktury. Ewentualne błędy co do danych nabywcy będą miały jedynie charakter formalny, przez co nie powinny wpływać na prawo Spółki do odliczenia VAT naliczonego z tych faktur, bowiem błędy te same w sobie nie będą wpływały na przedmiot i podstawę opodatkowania VAT. Tym samym, zdaniem Spółki, sam fakt niewystawienia w takich okolicznościach faktury korygującej przez wystawcę faktury (lub noty korygującej przez Spółkę) nie uniemożliwi Spółce Przejmującej dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach i w terminach wskazanych w przepisach ustawy o VAT.


W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących działalności Spółki Przejmowanej powstanie w dniu lub po dniu połączenia, podmiotem uprawnionym do odliczenia VAT naliczonego będzie Spółka, w szczególności, Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT:


  1. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem Połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną przed dniem Połączenia, w zakresie których Spółka Przejmowana nie dokona do dnia połączenia odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych faktur;
  2. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, a otrzymanych przez Spółkę w dniu lub po dniu połączenia;
  3. wystawionych na Spółkę Przejmowaną w dniu lub po dniu połączenia i otrzymanych przez Spółkę;


  • bez względu na to czy wskazanie na takich fakturach Spółki Przejmowanej jako nabywcy zostanie skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury lub poprzez wystawienie noty korygującej przez Spółkę.


Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szczególności:


  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 grudnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.668.2018.1.IZ), w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że:

    „(…) w przypadku, gdy prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących działalności Spółki Przejmowanej powstanie w dniu lub po dniu Połączenia, podmiotem uprawnionym do odliczenia VAT naliczonego będzie Spółka Przejmująca, przy zachowaniu terminów określonych w art. 86 ust. 10. ust. 10b i ust. 11 Ustawy o VAT- w szczególności, Spółka Przejmująca będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT:


    1. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem Połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną przed dniem Połączenia, w zakresie których Spółka Przejmowana nie dokona do dnia Połączenia odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych faktur;
    2. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem Połączenia, a otrzymanych przez Spółkę Przejmująca w dniu lub po dniu Połączenia;
    3. wystawionych na Spółkę Przejmowaną w dniu lub po dniu Połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmującą - bez względu na to czy wskazanie na takich fakturach Spółki Przejmowanej jako nabywcy zostanie skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury lub poprzez wystawienie noty korygującej przez Spółkę Przejmującą.”


  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lutego 2018 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.57.2018.1.SR), zgodnie z którą:

    „Wnioskodawcy jako Spółce przejmującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, wystawionych na Spółkę przejmowaną przed dniem połączenia, bez konieczności korekty danych nabywcy, pod warunkiem spełnienia określonych w ustawie o VAT przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa m.in. w art. 88 ustawy o VAT. Odliczenia Wnioskodawca powinien dokonać z uwzględnieniem terminów, o których mowa w art. 86 ust. 10, 10b i 11 ustawy o podatku od towarów i usług. (...) Spółce przejmującej, tj. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, wystawionych na Spółkę przejmowaną po dniu połączenia, bez obowiązku korygowania danych nabywcy usługi bądź towaru, pod warunkiem spełnienia określonych w ustawie o VAT przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa m. in. w art. 88 ustawy o VAT. Warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest wystawienie w takim przypadku not korygujących na dane nabywcy usługi/towaru.’’
  • w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2015 r. (sygn. akt I FSK 1131/14), zgodnie z którym:

    „Notą korygującą można jedynie skorygować błędy formalne faktury, których brak i tak nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dotkniętej taką wadliwością. Podatnik (nabywca) zatem, niezależnie od tego, czy formalne wady faktury skoryguje notą korygująca, ma prawo do odliczenia z niej podatku naliczonego w terminach przewidzianych w ustawie, o ile oczywiście faktura odzwierciedla rzeczywistą transakcję. (...) Oczywiście ze względów formalnych wskazanym byłoby skorygowanie faktury (np. notą korygującą, co może uczynić sam nabywca lub fakturą korygującą przez dostawcę) jak tego wymaga organ podatkowy, lecz jak już stwierdzono, niezależnie od tego, czy taka korekta nastąpi, podatnik ma prawo do odliczenia z niej podatku naliczonego w terminach przewidzianych w ustawie (...), a w przypadku kontroli podatkowej podatnik nie powinien przy braku takiej korekty zostać pozbawiony prawa do odliczenia podatku - jeżeli czynności udokumentowane fakturą zostały wykonane na rzecz tego podatnika i służyły jego działalności opodatkowanej.”



Spółka pragnie zauważyć, że powyższy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadł na tle stanu faktycznego dotyczącego sukcesji prawno-podatkowej przy aporcie przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczną do spółki prawa handlowego, niemniej jednak w ocenie Spółki tezy w nim zawarte znajdują bezpośrednie zastosowanie do sytuacji połączenia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Nadmienić należy, że zgodnie z zapisem art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1505, z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.


Jak wskazuje art. 492 § 1 ww. kodeksu, połączenie może być dokonane:


  1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
  2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).


Na podstawie art. 494 § 1 ustawy, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje w sposób odrębny powyższych zmian podmiotowych. Zasady sukcesji praw i obowiązków w przypadku wszelkiego rodzaju przekształceń podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w różnych formach, uregulowane zostały natomiast w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.).


W myśl postanowień art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:


  1. osób prawnych,
  2. osobowych spółek handlowych
  3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,


  • wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.


W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:


  1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
  2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).


Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego. Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, w tym m.in. ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Cytowane przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Stosownie ust. 2 pkt 1 cyt. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:


  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.


Według ust. 4 tegoż artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione czy też niepodlegające opodatkowaniu są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru i usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (art. 106b pkt 1 ustawy).


Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:


  1. datę wystawienia;
  2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
  4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
  5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
  6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
  7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
  9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  12. stawkę podatku;
  13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  15. kwotę należności ogółem;
  16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:


    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

      - wyrazy „metoda kasowa”;


  17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
  18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”;
  19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:


    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;


  20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
  21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
  22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:


    1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
    2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;


  23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
  24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:


    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.


Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:


  1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
  2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
  3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
  5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury


  • podatnik wystawia fakturę korygującą.


W myśl art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:


  1. wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";
  2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:


    1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;


  4. przyczynę korekty;
  5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
  6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.


Jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Zgodnie z ust. 2 faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.


Zgodnie z art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:


  1. wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
  2. numer kolejny i datę jej wystawienia;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
  4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
  5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.


Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Jak wynika z powołanych przepisów Kodeksu spółek handlowych, połączenie spółek następuje z dniem wpisania do rejestru właściwego według siedziby spółki przejmującej (dzień połączenia), i z tym dniem spółka przejmująca wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Spółka przejmująca na podstawie art. 93 ustawy Ordynacja podatkowa, wstąpi w przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa łączących się spółek, związane z prowadzoną przez te spółki działalnością gospodarczą, w tym także prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego, prowadzi do stwierdzenia, że skoro błędy w fakturach nie będą dotyczyć danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy (tj. danych dotyczących ilości, ceny, wartości, stawki i kwoty podatku przedmiotu transakcji), lecz nabywcy towarów i usług, czyli jeśli faktura wystawiona dla Spółki Przejmowanej będzie dokumentować dostawę towaru lub świadczenie usługi (rzeczywiste transakcje gospodarcze) i o ile nie zajdą ograniczenia, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT:


  1. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia i otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, w zakresie których Spółka Przejmowana nie dokona do dnia połączenia odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych faktur;
  2. wystawionych na Spółkę Przejmowaną przed dniem połączenia, a otrzymanych przez Spółkę w dniu lub po dniu połączenia;
  3. wystawionych na Spółkę Przejmowaną w dniu lub po dniu połączenia i otrzymanych przez Spółkę.


Niemniej jednak, błędne wskazanie nabywcy towaru lub usługi musi zostać skorygowane poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej z prawidłowymi danymi nabywcy lub poprzez wystawienie przez Spółkę not korygujących. Przy czym zauważyć należy, że brak akceptacji noty przez sprzedawcę, nie skutkuje w tej konkretnej sytuacji brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego z pierwotnej faktury zawierającej błąd w określeniu nabywcy.

W konsekwencji, stanowisko Spółki, że będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur - bez względu na to czy wskazanie na fakturach Spółki Przejmowanej jako nabywcy zostanie skorygowane poprzez wystawienie faktury korygującej przez wystawcę faktury lub poprzez wystawienie noty korygującej przez Spółkę - należało uznać za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj