2019.04.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.136.2019.1.MS

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.136.2019.1.MS
z 16 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 28 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „Spółka”). Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego, rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją mikroprocesorowych urządzeń elektroniki użytkowej, w tym m.in. sterowników. Odbiorcą produktów Spółki są zarówno podmioty krajowe, jak i zagraniczne.

Spółka prowadzi szereg ustrukturyzowanych oraz w pełni ewidencjonowanych działań o charakterze badawczo-rozwojowym (dalej: „Działalność B+R”), realizowanych systematycznie na potrzeby zewnętrzne Spółki (wynikające z rosnących potrzeb klientów lub bezpośrednio z ich zleceń), które obejmują opracowywanie nowych rodzajów produktów o znacznie usprawnionych parametrach i funkcjonalnościach, będących efektem zarówno prac inżynierskich w zakresie technologii produktów, jak i prowadzonych prac programistycznych zmierzających do rozwoju wykorzystywanego w sterownikach oprogramowania (dalej: „Projekty B+R”).

Działania podejmowane przez pracowników Spółki w ramach Projektów B+R ukierunkowane są na nowe odkrycia, mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prace realizowane w ramach Projektów B+R mają i będą miały również w przyszłości charakter twórczy. Zaangażowani pracownicy wykonują działalność prowadzoną systematycznie, której rezultaty mają nowatorski i innowacyjny charakter. Jednocześnie prowadzone przez Spółkę Projekty B+R nie obejmują wprowadzania rutynowych i okresowych zmian do produktów, niepociągających za sobą postępu technologicznego. Prowadzone prace zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez próby i testy w odpowiednim środowisku testowym. Każdy Projekt B+R (niezależnie od tego czy zostaje zakończony sukcesem), skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy lub opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania.

Typowy Projekt B+R w Spółce obejmuje następujące grupy czynności (każdorazowo część z nich lub wszystkie):

przygotowanie opisu projektu i jego założeń w formie elektronicznej i papierowej,

przygotowanie specyfikacji projektu i pełnej dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian i czasu wykonania, w tym także dokumentacji wykonanego prototypu,

prace badawcze w środowisku laboratoryjnym,

prace badawcze w środowisku operacyjnym,

testowanie prototypu,

zlecenie i realizację serii testowej.

Realizując powyższe grupy czynności składające się na Projekty B+R, Spółka jest w stanie dostarczać coraz bardziej zaawansowane technologicznie produkty.

Dodatkowo, należy wskazać, że końcowym elementem całego procesu realizacji Projektów B+R jest rozpoczęcie produkcji nowego produktu. Produkcja seryjna jest jednak oddzielnym etapem i nie stanowi badań przemysłowych czy prac rozwojowych (z wyłączeniem etapu walidowania serii testowej).

Bezpośrednim skutkiem realizacji Działalności B+R jest opracowywanie oraz dostarczanie nowych rozwiązań wpływających bezpośrednio na poprawę algorytmu regulacji, funkcjonalności oraz cech użytkowych automatyki sterującej urządzeniem.

Szczegółowy opis Działalności B+R Spółki

Działalność B+R Spółki realizowana jest w różnym stopniu przez kilka występujących w Spółce działów i sprowadza się w szczególności do rozwoju bazy produktowej Spółki poprzez opracowywanie sterowników cechujących się lepszymi parametrami i charakterystykami działania produktów.

Niezależnie od nazw działów (które w przyszłości mogą ulec zmianie), zakres oraz stopień prowadzenia Działalności B+R przez poszczególne działy można podzielić na dwie główne grupy:

Działy w pełni realizujące Działalność B+R
1. Dział techniczny. Działalność B+R prowadzona przez Dział techniczny obejmuje w większych szczegółach m.in. następujące działania:
  - prowadzenie badań konstruktorskich pozwalających na dopuszczenie do użytkowania produktów opracowywanych w ramach Projektów B+R,
  - definiowanie procesu montażowego nowego produktu oraz niezbędnych wymagań kontrolnych,
  - opracowywanie oraz kompletowanie wymagań zastosowanych komponentów pod kątem danych znamionowych, tolerancji i zakresu zastosowania,
  - projektowanie specyfikacji technicznej połączeń obwodów oraz wszystkich innych elementów nowego produktu,
  - prowadzenie zadań w zakresie oceny zgodności części i podzespołów w zakresie niezbędnym do bezpiecznego i niezawodnego ich funkcjonowania oraz bezawaryjnej pracy nowego produktu.
2. Konstruktor Elektronik. Działalność B+R prowadzona przez zespół Konstruktor Elektronik obejmuje w szczególności następujące działania:
  - analiza pierwotnych założeń nowego produktu i opracowanie na tej podstawie schematu blokowego urządzenia,
  - przeprowadzenie pełnych prac numerycznych związanych z doborem mikrokontrolera wraz z jego peryferiami oraz innych komponentów sterownika, w tym m.in. obliczenie częstotliwości pracy dla procesora, dobór rezonatorów kwarcowych, oszacowanie rozmiaru pamięci wewnętrznej procesora czy oszacowanie rozmiaru i rodzaju pamięci zewnętrznej potrzebnej do obsługi programu urządzenia,
  - przeprowadzenie prac pozwalających na opracowanie schematu ideowego urządzenia, w tym m.in. zaprojektowanie układu zasilającego układ, zaprojektowanie układów wejściowych i wyjściowych,
  - przeprowadzenie symulacji działania układu z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania,
  - zaprojektowanie obwodu drukowanego PCB, uwzględniającego m.in. rozplanowanie położenia elementów na płytce elektronicznej, wypełnienie płytki poligonami zmniejszającymi poziomy zakłóceń generowanych przez układ czy przeprowadzenie symulacji połączeń i poprawy błędów,
  - wykonanie prototypu oraz pierwsze uruchomienie urządzenia.

Pracownicy zarówno Działu technicznego, jak i Działu Konstruktor Elektronik, w ramach swojego czasu pracy podejmują się również dodatkowych aktywności stanowiących nierozerwalny i niezbędny element dla prawidłowej realizacji Działalności B+R w Spółce, w tym:

udział w szkoleniach oraz konferencjach branżowych,
uczestnictwo w wewnętrznych spotkaniach zespołowych, w trakcie których omawiane są także bieżące wyzwania technologiczne w poszczególnych Projektach B+R.

Działy wykonujące Działalność B+R w części swojego czasu. Dla ułatwienia prowadzenia ewidencji czasu pracy w poniższych działach na potrzeby Działalności B+R, w Spółce prowadzony jest podział stanowisk na stanowiska dedykowane prowadzeniu wyłącznie Działalności B+R oraz takie, na których odbywa się praca nie posiadająca znamion Działalności B+R. Tym samym, za realizację Działalności B+R w poszczególnych działach odpowiada wyłącznie stała grupa pracowników, którzy w swojej codziennej pracy nie odpowiadają za realizację czynności innych, niż stanowiące Działalność B+R. Dokładniejszy opis ich czynności znajduje się w poniższych opisach każdego z działów.
1. Dział Testów
1. Narzędziownia, wtryskarki, ploter
1. Grafik komputerowy
1. Konstruktor Mechanik
1. Laboratorium
1. Dział Informatyczny

W ramach Działalności B+R realizowane są także czynności horyzontalne (występujące przez cały okres realizacji Projektu B+R), takie jak czynności zarządcze i dokumentacyjne bezpośrednio nakierowane na prawidłową realizację Działalności B+R, które stanowią integralny i nierozłączny element dla poprawnego procesowania Działalności B+R, w tym takie jak:

planowanie oraz kierowanie Projektami B+R, a także nadzór nad nimi,

zarządzanie personelem realizującym Projekty B+R,

czynności kierownicze, administracyjne i biurowe poświęcone jedynie realizacji Projektów B+R i służące ich celom,

czynności koordynacyjne, mające na celu opracowanie założeń Projektu B+R (np. harmonogram, budżet) wraz z przygotowaniem dokumentacji zarządczej (karta projektu).

Za realizację czynności horyzontalnych odpowiedzialni są w głównej mierze kierownicy działów, którzy dokładnie ewidencjonują czas poświęcony realizacji Projektów B+R.

Pracownicy prowadzący Działalność B+R, w ramach swojego czasu pracy podejmują się również dodatkowych aktywności stanowiących nierozerwalny i niezbędny element dla prawidłowej realizacji Działalności B+R w Spółce, w tym:

udział w szkoleniach oraz konferencjach branżowych,

uczestnictwo w wewnętrznych spotkaniach zespołowych, w trakcie których omawiane są także bieżące wyzwania technologiczne w poszczególnych projektach B+R

Ze względu na zakres prowadzonej Działalności B+R przez Spółkę, Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 26e oraz 26f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ulga B+R”) w oparciu o definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym zarówno do 30 września 2018 r., jak i od 1 października 2018 r., a w szczególności zaznacza, że:

prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 5a pkt 39 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

dopełniony zostanie obowiązek wskazany w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

jeśli w 2018 r. i w latach następnych Wnioskodawca będzie uzyskiwać przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Wnioskodawca zamierza dokonywać tak, że kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1162) oraz na jej rzecz nie została wydana decyzja o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162),

Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Wnioskodawca nie zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością,

ani Wnioskodawca, ani Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Przedmiotem wniosku są przepisy art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym zarówno do 30 września 2018 r., jak i obowiązujące od 1 października 2018 r. W konsekwencji, przedmiotem Wniosku jest ocena przedstawionej w opisie stanu faktycznego działalności pod kątem spełnienia definicji wskazanej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wówczas uprawniałoby Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę Działalność B+R (zarówno działów w pełni realizujących Działalność B+R oraz działów realizujących Działalność B+R w części swojego czasu) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę Działalność B+R (zarówno działów w pełni realizujących Działalność B+R oraz działów realizujących Działalność B+R w części swojego czasu) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r., badania naukowe oznaczały:

badania podstawowe – oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

W tym okresie w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe oznaczały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Natomiast zgodnie z nowelizacją art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669), badania naukowe zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, dalej: „Prawo o SWiN”). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, badania naukowe to:

badania podstawowe – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania aplikacyjne – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znowelizowanego razem z art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe mają oznaczać prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN.

Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W brzmieniu przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r., zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w Prawie o SWiN. Z kolei, zgodnie z uzasadnieniem, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych: „Jednocześnie projekt przesądza, że badania naukowe i prace rozwojowe prowadzi się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych, a twórczość artystyczną – w dziedzinie sztuki i dyscyplinach artystycznych” (str. 11 Uzasadnienia). Jednocześnie ustawodawca wskazał, że dokonując tego rozgraniczenia odwołał się do: ,,systematyki dziedzin i dyscyplin przyjętej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), co przesądza o merytorycznym powiązaniu dziedzin i dyscyplin z tym międzynarodowym wzorcem, a także do bezpieczeństwa państwa, konieczności dochowania zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz celów, których realizacji służy klasyfikacja” (str. 11 Uzasadnienia).

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, nie zmieniając jednocześnie ich zakresu. Nadrzędnym celem wprowadzenia nowych definicji miało być bowiem jasne rozróżnienie działalności naukowej i prac rozwojowych od działalności artystycznej.

Inna zmiana wynikająca z nowelizacji dotyczy skrócenia definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o przykłady prac rozwojowych w zakresie prototypów. O tym, że zmiana ta miała na celu uproszczenie definicji świadczy to, że prace rozwojowe w zakresie prototypów są działalnością badawczo-rozwojową w klasyfikacji OECD, na którą powołuje się w nowelizacji ustawodawca, a w poprzedniej definicji występowały jedynie w ramach przykładów (co wynika z wymienienia ich po zwrocie: „w szczególności”).

O doprecyzowującym i ujednolicającym charakterze nowelizacji świadczy również fakt, że zmiana definicji miała miejsce 1 października 2018 r. W konsekwencji, również zdaniem ustawodawcy, nie wpłynęła ona na zakres obowiązku podatkowego – tu Ulgi B+R. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, również na gruncie znowelizowanych przepisów pomocne w zakresie klasyfikacji badań naukowych i prac rozwojowych będą dokumenty opracowane przez OECD.

Należy również zauważyć, że konieczność rozróżnienia działalności naukowej i prac rozwojowych od działalności artystycznej nie odnosi się do Działalności B+R Spółki, która polega na opracowywaniu nowych rodzajów produktów o znacznie usprawnionych parametrach i prowadzeniu prac programistycznych zmierzających do opracowywania oprogramowania na rzecz nowych produktów.

W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych stosowany jest ponadto Podręcznik Frascati Manual 2015 („ The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities; Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, (dalej: „Podręcznik Frascati”). Podręcznik Frascati odnosi się bezpośrednio do szeregu czynności wykonywanych w ramach prowadzenia Działalności B+R w sektorze produkcyjnym oraz rozwoju oprogramowania, które znajdują odniesienie do profilu działalności Spółki.

Zgodnie z pkt 2.13 Podręcznika, wyróżnia się 5 podstawowych kryteriów umożliwiających identyfikację działalności B+R:

jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie),

brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności),

jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność systematyczna – przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych),

prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia).

W powyższym kontekście należy stwierdzić, że Działalność B+R prowadzona przez Spółkę wpisuje się we wszystkie te kryteria. Ma bowiem charakter:

nowatorski (Spółka pozyskuje i wykorzystuje nową wiedzę do stworzenia nowych produktów w postaci sterowników, na rzecz których opracowywane są także oryginalne rozwiązania programistyczne, na które składają się nowe algorytmy i skrypty funkcjonowania dedykowanego oprogramowania),

twórczy (jest oparta na oryginalnych koncepcjach nowych wyrobów; prototypy mają unikatowy charakter. Działalność ta opiera się na oryginalnych koncepcjach konstrukcji nowego wyrobu bazującego na powstającej każdorazowo w trakcie realizacji Projektu B+R prototypu nowej formy),

realizowana jest w warunkach niepewności technologicznej (Spółka nie ma pewności co do ostatecznego wyniku Projektów B+R – w celu osiągnięcia planowanych rezultatów musi m.in. podejmować się rozwiązywania problemów badawczych/wyzwań technologicznych w zakresie chociażby odpowiednich funkcjonalności opracowywanego sterownika),

systematyczny – jest prowadzona w sposób zaplanowany i ciągły, posiada swój budżet i zaalokowane zasoby,

powtarzalny, a jej rezultaty są możliwe do odtworzenia.

Mając na względzie procesy oraz specyfikę działalności Spółki, warto odnieść się także do pkt 2.50 Podręcznika, który precyzuje kwestie dotyczące prototypowania. Zgodnie z treścią Podręcznika, faza koncepcyjna, projektowanie, budowa i testowanie prototypów należy traktować jako Działalność B+R do momentu wprowadzenia w nich wszelkich niezbędnych zmian i poprawek oraz osiągnięcia zadowalających rezultatów testów. Szereg tego typu czynności ma miejsce w bieżącej, głównej Działalności B+R prowadzonej za pośrednictwem pracowników Spółki.

Jednym z obszarów prowadzonej przez Spółkę Działalności B+R jest także tworzenie własnych koncepcji programistycznych oraz algorytmów. Zgodnie z pkt 2.71 Podręcznika wśród prac B+R w obszarze IT należy wyróżnić:

rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków,

rozwój technologii związanych z Internetem – projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie,

rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu re-engineeringu systemu lub sieci,

tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach,

tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa.

Jednocześnie w ramach Działalności B+R Spółka nie prowadzi działań, które Podręcznik wyklucza z działalności badawczo-rozwojowej, w tym m.in. czynności rutynowych związanych z oprogramowaniem niepociągających ze sobą postępu technicznego, rutynowego usuwania błędów (debugging), administrowania platform, serwisów i infrastruktury, utrzymania i wsparcia wdrożonego oprogramowania i aplikacji. Działaniami tego rodzaju zajmują się w poszczególnych działach osoby niezaliczane przez Spółkę do pracowników realizujących Działalność B+R.

Z powyższymi procesami badawczo-rozwojowymi związana jest nieodłącznie konieczność odpowiedniego planowania i zarządzania Działalnością B+R w aspekcie naukowo-technicznym, ale też administracyjnym. Działania te są realizowane wyłącznie na cele Działalności B+R i w celu jej prawidłowej realizacji. Zgodnie z pkt 5.38 Podręcznika Frascati, kierowanie projektami B+R oraz ich obsługa administracyjna (w tym zarządzanie personelem) jest kwalifikowane jako element działalności badawczo-rozwojowej.

Analogiczne traktowanie czynności z obszaru technologii produktów i IT jako prac badawczo-rozwojowych przewidują również polskie przepisy o statystyce publicznej. Według Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: „GUS”), żeby mówić o realizacji prac badawczo-rozwojowych, działalność Spółki łącznie:

jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska);

u jej podstaw leżą oryginalne, nieoczywiste, koncepcje i hipotezy (działalność twórcza);

brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności);

jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność metodyczna);

jej wyniki mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia).

Tym samym, Działalność B+R realizowana przez Spółkę wypełnia znamiona GUS, gdyż jej celem jest tworzenie nowych produktów, u których podstaw leżą oryginalne koncepcje i hipotezy. Realizując Działalność B+R Spółka nie posiada pewności co do jej wyniku końcowego. Wszystkie realizowane Projekty B+R są zaplanowane formalnie i uwzględnione w budżecie, a ich rezultaty są powtarzalne.

Dodatkowe wytyczne w zakresie kwalifikowania prowadzonych prac badawczo-rozwojowych GUS przedstawia także w instrukcji do formularza PNT-01, wskazując, że za działalność badawczo-rozwojową w zakresie produkcji i technologii przemysłowej uznaje się przykładowo:

badania ukierunkowane na przygotowanie technologii nowych generacji,

działalność mającą na celu doprowadzenie do stworzenia planu lub projektu nowego lub znacząco ulepszonego produktu lub procesu. Aby mogła ona zostać zakwalifikowana jako działalność B+R powinna być poprzedzona sformułowaniem koncepcji (na podstawie wcześniejszych badań lub doświadczeń). Można do niej zaklasyfikować projektowanie, konstruowanie i testowanie prototypów, testowanie alternatywnych produktów oraz konstrukcję i eksploatację instalacji próbnych.

W odniesieniu natomiast do działalności badawczo-rozwojowej w zakresie oprogramowania komputerowego uznaje się przykładowo:

badanie właściwości ogólnych algorytmów do obsługi dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym; poszukiwanie alternatywnych metod obliczeniowych,

badania ukierunkowane na znalezienie sposobu na zmniejszenie ilości spamu,

badania nad stosowaniem przetwarzania informacji w nowych dziedzinach lub w nowy sposób (np. opracowanie nowego języka programowania, nowych systemów operacyjnych, generatorów programu itp.),

opracowanie nowego oprogramowania aplikacji i znacznych ulepszeń systemów operacyjnych i programów użytkowych.

W brzmieniu przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2017 r., zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową.

W myśl art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka realizuje i będzie realizować w sposób systematyczny Działalność B+R w ramach Projektów B+R. W tym kontekście Wnioskodawca zamierza skorzystać z Ulgi B+R w celu odliczenia kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem odliczenia w ramach Ulgi B+R jest by realizowana przez Spółkę Działalność B+R w ramach Projektów B+R spełniała definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Projekty B+R obejmują przede wszystkim projektowanie, budowę i testowanie prototypów nowych produktów, wraz z opracowywaniem do nich stosownego oprogramowania. Tym samym, Działalność B+R prowadzona przez Spółkę, wyczerpuje znamiona przytoczonych fragmentów Podręcznika Frascati w pkt 2.50 w zakresie prototypowania, a także przytoczone objaśnienia GUS do formularza PNT-01 opisujące działalność badawczo-rozwojową w zakresie produkcji i technologii przemysłowej.

Jednym z dodatkowych obszarów rozwijanych w ramach Działalności B+R w Spółce jest tworzenie od podstaw oprogramowania dla nowych wyrobów, które służy ich efektywniejszej pracy. W tym przypadku, Spółka rozpoznaje Działalność B+R w trakcie tworzenia, walidacji oraz weryfikacji oprogramowania. W momencie zakończenia fazy testów i osiągnięcia rozwiązania gotowego do wdrożenia na produkcji, Spółka przestaje rozpoznawać dalsze prace w obszarze IT jako działalność B+R. Działalność B+R w Spółce w tym zakresie wpisuje się tym samym w działalność B+R w obszarze IT zdefiniowaną przez Podręcznik Frascati oraz objaśnienia GUS do formularza PNT-01.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, działania podejmowane przez pracowników Spółki w ramach Projektów B+R ukierunkowane są na nowe odkrycia, mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prowadzone w ramach wybranych projektów prace, zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez próby i testy w odpowiednich środowiskach testowych. Ponadto należy zauważyć, że wykonywane przez specjalistów Spółki zadania nie mają charakteru rutynowego, niepociągającego za sobą postępu technologicznego. Każdy z Projektów B+R (niezależnie od tego czy zostaje zakończony sukcesem) skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy lub opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania. Działalność ta, prowadzona jest w Spółce w sposób systematyczny. Wyniki prowadzonych Projektów B+R są również szeroko rozpowszechniane, poprzez wdrożenie ich na produkcji lub wykorzystanie w bieżącej pracy zakładów produkcyjnych.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter pracy w Spółce w ramach Projektów B+R wyczerpuje opisane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podręczniku …i objaśnieniach Głównego Urzędu Statystycznego do formularza PNT-01 kryteria kwalifikacji działalności do obszaru B+R.

Tym samym, Spółka realizuje i będzie realizować Działalność B+R zmierzającą do zdobycia i wykorzystania nowej wiedzy z zakresu technologii produkcji, skutkującej opracowaniem koncepcji i prototypów produktów o nowych funkcjonalnościach, a także rozwój i znaczące ulepszanie dotychczasowych produktów Spółki, wraz z tworzeniem od podstaw oprogramowania mającego na celu prawidłowe funkcjonowanie nowych produktów.

Jednocześnie w ramach Działalności B+R Spółka nie prowadzi działań, które zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i Podręcznik Frascati Manual 2015 wyklucza z działalności badawczo-rozwojowej, w tym m.in. czynności rutynowych niepociągających ze sobą postępu technicznego.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że uznanie prac w zakresie produkcji i technologii przemysłowej, za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo:

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.183.2018.2.APO),

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO),

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2017 r. (sygn. 0115-KDIT2-3.4010.247.2017.1.PS).

Uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych także zostało potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo:

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF),

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.204.2017.1.IZ),

przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2017 r. (sygn. 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że realizowana przez Spółkę Działalność B+R w ramach Projektów B+R spełnia definicje wskazane w art. 5a pkt 39 oraz pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę Działalność B+R (zarówno działów w pełni realizujących Działalność B+R oraz działów realizujących Działalność B+R w części swojego czasu) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przedmiotem interpretacji nie jest ocena, jakie należności stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych wspólników.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 dnia października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin