Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.71.2019.1.JG
z 12 kwietnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji na korzystanie ze znaków towarowych, nie ujętych w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Wnioskodawcy przychody z zysków kapitałowych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji na korzystanie ze znaków towarowych, nie ujętych w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Wnioskodawcy przychody z zysków kapitałowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem, w głównej mierze, jest hurtowa i detaliczna sprzedaż paliw.
Spółka zawarła z Grupą Umowę licencyjną na korzystanie ze znaków towarowych, na podstawie której Grupa udzieliła niewyłącznej, pełnej licencji na korzystanie ze Znaków Towarowych (wszystkich i każdego z osobna) na terytorium jakiego dotyczy ochrona każdego ze znaków towarowych, a Spółka zobowiązała się do korzystania ze znaków towarowych w sposób zgodny z ich charakterem i przeznaczeniem oraz przyjętymi zwyczajami.

Ponadto Grupa upoważniła Spółkę do udzielania sublicencji na używanie znaków towarowych określonej grupie podmiotów:

  1. partnerom handlowym działającym w ramach Umowy Partnerstwa lub Umowy Partnerstwa Handlowego,
  2. partnerom handlowym działającym w ramach Umowy Partnerstwa,
  3. autoryzowanym dystrybutorom, tj. podmiotom mającym prawo dystrybuowania produktów Grupy Kapitałowej,
  4. autoryzowanym sprzedawcom tj. podmiotom mającym prawo sprzedaży detalicznej produktów Grupy Kapitałowej na stacjach paliw, do których posiadają one tytuł prawny, i które nie są związane umowami franczyzowymi,
  5. kwalifikowanym sprzedawcom, tj. przedstawicielom prowadzącym sprzedaż detaliczną i hurtową produktów spółek Grupy Kapitałowej lub świadczący własna usługę, której składnikiem są produkty Grupy Kapitałowej.

Umowa licencyjna przewiduje odpowiednią metodologię obliczania należnej opłaty licencyjnej w zależności od konkretnych znaków towarowych.


Wnioskodawca nie ujmuje licencji na korzystanie ze znaków towarowych jako wartości niematerialne i prawne.


Wnioskodawca udziela partnerom tj. podmiotom prowadzącym we własnym imieniu i na swoją rzecz stacje paliw, przy czym działającym w ramach Umowy Partnerstwa lub Umowy Partnerstwa Handlowego lub w ramach Umowy Partnerstwa, licencji (lub odpowiednio sublicencji) niewyłącznej na używanie znaków towarowych i pobiera z tego tytułu odpowiednio skalkulowane wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy wynagrodzenie uzyskiwane przez wnioskodawcę z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji do korzystania ze znaków towarowych, nie ujętych przez Spółkę w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Spółki tzw. przychód z zysków kapitałowych?


Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji do korzystania ze znaków towarowych, nie ujętych przez Spółkę w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne nie stanowi dla Spółki tzw. przychodu z zysków kapitałowych, lecz przychód z pozostałej działalności.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn zm.; dalej: UPOOP), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.


W myśl art. 7 ust. 2 UPDOP, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.


Od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

  • z zysków kapitałowych oraz
  • z innych źródeł.


Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.


Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie UPDOP, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określi listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b UPDOP.


Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 UPOOP, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

  1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
  2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
  3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
  4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
  5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Przepis art. 7b ust. 1 zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Wskazany powyżej przepis art. 7b ust 1 pkt 6 lit. a UPDOP wprost odnosi się do art. 16b UPDOP, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne. Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust 1 pkt 4-7 updop są:

  • autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  • licencje,
  • prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  • wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).


Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka zawarła z Grupą Umowę licencyjną na korzystanie ze znaków towarowych, na podstawie której Grupa udzieliła niewyłącznej, pełnej licencji na korzystanie ze Znaków Towarowych (wszystkich i każdego z osobna) na terytorium jakiego dotyczy ochrona każdego ze znaków towarowych, a Spółka zobowiązała się do korzystania ze znaków towarowych w sposób zgodny z ich charakterem i przeznaczeniem oraz przyjętymi zwyczajami.


Ponadto Grupa upoważniła Spółkę do udzielania sublicencji na używanie znaków towarowych określonej grupie podmiotów.


Wnioskodawca udziela partnerom tj. podmiotom prowadzącym we własnym imieniu i na swoją rzecz stacje paliw, przy czym działającym w ramach Umowy Partnerstwa lub Umowy Partnerstwa Handlowego lub w ramach Umowy Partnerstwa, licencji (lub odpowiednio sublicencji) niewyłącznej na używanie znaków towarowych i pobiera z tego tytułu odpowiednio skalkulowane wynagrodzenie.

Jak wskazuje konstrukcja art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 UPDOP do przychodów z zysków kapitałowych należy zaliczyć m.in. licencje, które są kreowane poprzez nabycie danego prawa stanowiące dla podatnika wartości niematerialne i prawne.


Tym samym przychody uzyskane z udzielenia partnerom tj. podmiotom prowadzącym we własnym imieniu i na swoją rzecz stacje paliw licencji (lub odpowiednio sublicencji) niewyłącznej na używanie znaków towarowych niestanowiących u Wnioskodawcy wartości niematerialnych i prawnych, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


W dniu 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. poz. 2175), dalej: „ustawa zmieniająca”. W ustawie tej wyodrębniono źródło przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielono dochody uzyskiwane z tego źródła od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z przepisem art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.), dalej: ustawa o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.


Przychodami z praw majątkowych, do których odwołuje się powyższy przepis, są:

  • autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  • licencje,
  • prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  • wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).


Natomiast stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.


Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest hurtowa i detaliczna sprzedaż paliw.


Spółka zawarła z Grupą Umowę licencyjną na korzystanie ze znaków towarowych, na podstawie której Grupa udzieliła niewyłącznej, pełnej licencji na korzystanie ze Znaków Towarowych (wszystkich i każdego z osobna) na terytorium jakiego dotyczy ochrona każdego ze znaków towarowych, a Spółka zobowiązała się do korzystania ze znaków towarowych w sposób zgodny z ich charakterem i przeznaczeniem oraz przyjętymi zwyczajami.


Ponadto Grupa upoważniła Wnioskodawcę do udzielania sublicencji na używanie znaków towarowych określonej grupie podmiotów.


Wnioskodawca nie ujmuje licencji na korzystanie ze znaków towarowych jako wartości niematerialne i prawne.


Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy wynagrodzenie z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji na korzystanie ze znaków towarowych, nie ujętych w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Wnioskodawcy przychody z zysków kapitałowych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT bezpośrednio odnosi się do art. 16b, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości powstały u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa od innego podmiotu i podlegają amortyzacji.


W opisanej sprawie licencje nie stanowią dla Wnioskodawcy wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.


Stwierdzić zatem należy, że wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udzielenia partnerom licencji i sublicencji do korzystania ze znaków towarowych, nie ujętych przez Wnioskodawcę w ewidencji jako wartości niematerialne i prawne stanowi dla Spółki przychód z innych źródeł.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj