Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.7.2019.1.MS
z 9 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmiany roku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zmiany roku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) 20 listopada 2018 r. podjęła uchwałę o zmianie roku podatkowego, a następnie 22 listopada 2018 r. złożyła wniosek o zmianę wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Rok podatkowy Spółki przed zmianą był zgodny z rokiem kalendarzowym. Spółka zmieniła rok podatkowy w ten sposób, że nowy rok podatkowy zaczyna się 01.03. danego roku kalendarzowego, a kończy 28.02. roku następnego.

Wniosek o zmianę wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym nie został rozpoznany do 31.12.2018.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT Spółka zamierza poinformować o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym za rok podatkowy 2018 r., które będzie złożone do końca trzeciego miesiąca 2019r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może przyjąć, że okres od 01.01.2019 r. do 28.02.2020 r. będzie pierwszym rokiem podatkowym po zmianie, tj. tzw. „okiem przejściowym”?

Zdaniem Spółki, możliwe jest przyjęcie, że okres od 01.01.2019 r. do 28.02.2020 r. będzie pierwszym rokiem podatkowym po zmianie, tj. rokiem przejściowym trwającym nie krócej niż 12 i nie dłużej niż 23 miesiące. Rok następujący po roku przejściowym rozpocznie się 01.03.2020 r. i będzie trwał do 28.02.2021 r.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Z kolei z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT wynika, że w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

O wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

W opinii Spółki należy przyjąć, że rokiem zmiany umowy Spółki jest rok 2018, gdyż wówczas została podjęta uchwała o zmianie umowy spółki w zakresie roku podatkowego. Okoliczność niezarejestrowania zmiany przez sąd rejestrowy nie powinien wpływać na możliwość zmiany roku podatkowego Spółki. Najistotniejszą okolicznością w opinii Spółki jest fakt podjęcia decyzji o zmianie roku podatkowego, która została uzewnętrzniona w formie uchwały.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT Spółka poinformuje o zmianie w zeznaniu rocznym za rok podatkowy 2018, które będzie złożone do końca trzeciego miesiąca 2019 r.

Spółka uważa, że spełniła (bądź dopiero spełni) wszystkie przesłanki wymagane do skutecznej zmiany roku podatkowego, tj.:

1. zmiana roku podatkowego została dokonana poprzez zmianę umowy Spółki w efekcie podjęcia stosownej uchwały;
2. Spółka złożyła stosowny wniosek do sądu rejestrowego w terminie umożliwiającym jego zatwierdzenie przez sąd rejestrowy ̶ art. 20a ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym stanowi, że wniosek o wpis rozpoznawany jest w terminie 7 dni od daty jego wpływu do sądu (wniosek o wpis został złożony 21.12.2018 r., a więc z zachowaniem odpowiedniego terminu umożliwiającego sądowi rejestrowemu realizację swoich ustawowych obowiązków);
3. Spółka poinformuje o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy 2018 r. do końca trzeciego miesiąca roku 2019;
4. tzw. "rok przejściowy" będzie trwał nie krócej niż 12 miesięcy oraz nie dłużej niż 23 miesiące.
   
   

Na poparcie swojego stanowiska Spółka wskazuje, że w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2013 r. sygn. ILPB3/423-100/13-2/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego (uchwała o zmianie umowy spółki została podjęta w grudniu 2012 r., zaś rejestracja nastąpiła w styczniu 2013r.) w pełni zaaprobował stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym „skuteczna jest także zmiana roku podatkowego dokonana przez Spółkę, co oznacza, że obecny rok podatkowy Spółki obejmuje okres od 1 stycznia 2013 r. do 31 stycznia 2014 r., a kolejne lata podatkowe będą trwały od 1 lutego do 31 stycznia”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2012 r. sygn. IBPBI/2/423-295/12/CzP (w stanie faktycznym uchwała o zmianie umowy spółki została podjęta w grudniu 2011 r., zaś rejestracja nastąpiła już w 2012 r., a zatem w kolejnym roku podatkowym). Organ podatkowy wskazał, iż „poprzedni rok podatkowy w przypadku Spółki zakończył się 31 grudnia 2011 r. Spółka określiła więc "rok przejściowy" na okres od 01 stycznia 2012 r. do 31 sierpnia 2013 r. Spółka dokonała stosownych zmian w umowie, następnie sąd dokonał wpisu przedmiotowej zmiany do rejestru sądowego przed powiadomieniem właściwego naczelnika urzędu skarbowego, któremu następnie złożono zawiadomienie o dokonanej zmianie roku podatkowego w terminie 30 dni od zakończenia ostatniego roku podatkowego (tj. do dnia 30 stycznia 2012 r.). W świetle powyższego, działania podjęte przez Spółkę skutkują na gruncie updop zmianą roku podatkowego, a następny po "przejściowym roku podatkowym" rok podatkowy będzie trwał od 01 września 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r.”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 330, z późn. zm.), przez rok obrotowy rozumie się rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy;

Z powyższego przepisu wynika, że rok obrotowy stosowany jest również dla celów podatkowych. Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, który stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1036; dalej:UPDOP).

Zgodnie z generalną zasad wyrażoną w art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 UPDOP, w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Jednocześnie stosownie do art. 8 ust. 4 UPDOP, o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

W świetle powołanych powyżej przepisów rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych określony w umowie spółki, który nie musi pokrywać się z rokiem kalendarzowym. Możliwe jest dokonywanie zmian roku podatkowego. Za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Jednak okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Podatnik ma obowiązek zawiadomienia o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym składanym za ostatni rok podatkowy przed zmianą roku podatkowego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że:

• rok podatkowy Spółki przed zmianą był zgodny z rokiem kalendarzowym,
  

• w dniu 20 listopada 2018 r. podjęto uchwałę o zmianie roku podatkowego (nowy rok podatkowy zaczyna się 1 marca danego roku, a kończy 28 lutego roku następnego),
  

• w dniu 22 listopada 2018 r. złożono wniosek o zmianę wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym,
  

• wniosek o zmianę wpisu w KRS nie został rozpoznany do dnia 31 grudnia 2018 r.
  

• wnioskodawca zamierz poinformować o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym za rok podatkowy 2018 r., które będzie złożone do końca trzeciego miesiąca 2019 r.
  
  
  

Odnosząc powołane powyżej przepisy do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca dopełnił ciążących na nim obowiązków związanych ze zmianą roku podatkowego bowiem podjął uchwałę o zmianie roku podatkowego oraz złożył wniosek do KRS o zmianę umowy spółki przed końcem roku podatkowego zgodnego z rokiem kalendarzowym (ostatni rok przez zmianą roku podatkowego) oraz zawiadomi o zmianie roku podatkowego w zeznaniu rocznym za rok podatkowy 2018.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym okres od 01.01.2019 r. do 28.02.2020 r. będzie pierwszym rokiem podatkowym po zmianie, tj. „rokiem przejściowym” należy uznać za prawidłowe, pod warunkiem, że wpis dotyczący zmiany roku obrotowego ( podatkowego) zostanie dokonany w KRS do dnia złożenia zeznania podatkowego za rok 2018.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu ziszczenia się zdarzenia.

Interpretacja indywidulana wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.