2019.04.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.94.2019.1.APR
z 5 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy oraz momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie doradztwa podatkowego. Obecnie Wnioskodawca rozważa dodatkowo rozpoczęcie działalności gospodarczej również w innym zakresie. Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski, jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. W ramach planowanej działalności Wnioskodawca planuje dokonać nabycia towarów od kontrahenta z państwa znajdującego się poza terytorium Polski, w tym mającego siedzibę i zarejestrowanego do VAT na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Jednym z dostawców towarów na rzecz Wnioskodawcy może być podmiot z siedzibą na terytorium Niemiec, zarejestrowany do VAT na terytorium Niemiec (dalej, jako Kontrahent). W tym celu Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z Kontrahentem na zakup używanych maszyn. W celu realizacji transakcji dokona wpłaty zaliczki na poczet maszyn, a bezpośrednio przed udostępnieniem maszyn przez Kontrahenta, na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT dokona zapłaty pozostałej części należności. Z treści otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury będzie wynikało, iż w celu rozliczenia VAT Kontrahent zakwalifikuje planowaną transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Niemiec. Wskazywać na to będzie zamieszczenie na fakturze niemieckiego numeru VAT-UE oraz brak wykazania niemieckiego VAT. Zawarta przez Wnioskodawcę z Kontrahentem umowa będzie przewidywała, iż to Wnioskodawca będzie Stroną odpowiedzialną za demontaż maszyn oraz ich transport na terytorium Polski. Umowa będzie przewidywała demontaż maszyn z uwagi na to, że przywóz całych maszyn z Niemiec na terytorium Polski będzie z przyczyn technicznych niemożliwy, bądź wiązałby się z kosztami niewspółmiernie wysokimi do oczekiwanych korzyści. Niezależnie od powyższego, zawarta przez Wnioskodawcę umowa będzie jasno określała jako jej przedmiot - zakup urządzeń. Urządzenia te (będące maszynami) zostaną wymienione w załączniku do umowy - specyfikacji przedmiotu transakcji. Ustalona przez Strony cena sprzedaży będzie odnosiła się do poszczególnych maszyn, a nie ich części bądź elementów. Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem, a następnie wykorzystywaniem maszyn, a nie ich poszczególnych części, elementów. Zamiarem Wnioskodawcy jest powrotne złożenie maszyn na terytorium Polski i wykorzystywanie ich zgodnie z przeznaczeniem w prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa przewiduje, że prawo własności nabywanych przez Wnioskodawcę urządzeń zostanie na niego przeniesione z chwilą zapłaty całej należności, przy czym wystawienie faktury VAT przez Kontrahenta i zapłata należności przez Wnioskodawcę wystąpią w tym samym miesiącu. W umowie zostanie też zaznaczone, że demontaż nie może zostać rozpoczęty przed umówionym przez Strony terminem, który nastąpi bezpośrednio po wystawieniu faktury VAT oraz po zapłacie Kontrahentowi całej należności. W terminie tym Wnioskodawcy zostaną udostępnione pomieszczenia z maszynami, po czym niezwłocznie przystąpi on do ich demontażu. Demontaż będzie procesem skomplikowanym, w związku z czym ostateczna realizacja procesu, tj. przywóz maszyn na terytorium Polski, nastąpi najpewniej po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia demontażu maszyn. Ponieważ, jak wskazano, demontaż maszyn będzie procesem długotrwałym, przywóz maszyn (w postaci ich poszczególnych części, elementów) będzie następował sukcesywnie, w miarę postępu prac związanych z demontażem. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem demontażu i transportu będzie równocześnie kilka maszyn, które składają się z bardzo wielu części, elementów, w trakcie przewozu nie będzie możliwym szczegółowe opisanie i przyporządkowanie poszczególnych części i elementów do pojedynczego transportu, czy też maszyn, z których zostaną zdemontowane.

Wnioskodawca zaznacza, iż rozłożenie procesu przewozu części maszyn na terytorium Polski będzie jedynie następstwem czynników technicznych (nie będzie bowiem możliwym rozłożenie maszyn i przywiezienie ich do Polski wcześniej). Wnioskodawca podkreśla przy tym, iż nie będzie wykorzystywał części bądź elementów maszyn do celów prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca słusznie uważa, iż opisana w zdarzeniu przyszłym transakcja będzie stanowiła, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od Kontrahenta niemieckiego wspólnotowego?
Czy obowiązek podatkowy w odniesieniu do opisanej w zdarzeniu przyszłym transakcji WNT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury przez kontrahenta niemieckiego, zarejestrowanego do VAT na terytorium Niemiec, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonana zostanie dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia ?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Opisana w zdarzeniu przyszłym transakcja będzie stanowiła zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od Kontrahenta niemieckiego.
Obowiązek podatkowy w odniesieniu do opisanej w zdarzeniu przyszłym transakcji WNT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury przez Kontrahenta niemieckiego, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonana zostanie dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Uzasadnienie własnego stanowiska.

Ad. 1)

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT), rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W świetle powołanych przepisów Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie słuszności własnego stanowiska, iż w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym dokona WNT w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, a nie art. 11 ust. 1 tej ustawy. Zgłaszana wątpliwość wynika z dwóch przyczyn, które wystąpią w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

przedmiotem transportu będą maszyny, ale rozłożone na poszczególne części, elementy (co będzie wynikało z przyczyn technicznych), a Wnioskodawca na podstawie posiadanych dokumentów nie będzie miał możliwości przyporządkowania transportu poszczególnych części i elementów do konkretnej maszyny,
wywóz maszyn (zdemontowanych części i elementów) będzie następował stopniowo, w okresie kilku miesięcy.

Jednakże, w ocenie Wnioskodawcy powyższe nie wyklucza, iż w opisanym stanie przyszłym wystąpi WNT w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. W przepisie tym wskazano kilka przesłanek, których spełnienie powoduje, iż mamy do czynienia z WNT w rozumieniu tego przepisu.

Dla uznania transakcji zakupu towarów za WNT podlegające opodatkowaniu w Polsce wymagane jest, aby nastąpiło nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Takie nabycie w niniejszej sprawie nastąpi. W wyniku dokonanego przez Wnioskodawcę zakupu nastąpi przemieszczenie towaru (maszyn) z terytorium Niemiec na terytorium Polski. Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszej sprawie bez znaczenia dla takiej kwalifikacji będzie miał fakt, iż przedmiotem transportu będą zdemontowane maszyny, gdyż demontaż nastąpi wyłącznie z przyczyn technicznych, a Wnioskodawca zamierza na terytorium Polski dokonać powrotnego montażu maszyn i w tej formie wykorzystywać je zgodnie z ich przeznaczeniem w prowadzonej działalności gospodarczej. Z perspektywy podatkowej należy więc uznać, iż przedmiotem transportu faktycznie będą nabyte maszyny, a nie poszczególne części czy elementy. Tym samym, demontaż dokonany wyłącznie z przyczyn technicznych - możliwości dokonania przewozu maszyn z Niemiec na terytorium Polski, podatkowo nie ma znaczenia.

W tym kontekście istotny jest również zamiar Stron, którym w przedstawionym stanie przyszłym jest przewóz na terytorium Polski całych maszyn, a nie ich części bądź elementów. Zamiar ten znajdzie obiektywne potwierdzenie w zapisach zawartej pomiędzy Stronami umowy oraz wystawionej przez dostawcę fakturze VAT, przewidujących i wskazujących, iż przedmiotem transakcji są urządzenia (maszyny). W tym kontekście zawarte w umowie postanowienia dotyczące demontaży będą służyły zabezpieczeniu należytego i zgodnego z interesem Wnioskodawcy demontażu maszyn w celu ich przewozu (w formie części i elementów) na terytorium Polski. Jak wskazano, przedstawiając stan przyszły, również ustalona przez Strony ceny sprzedaży będą się odnosiły do poszczególnych maszyn, a nie ich części bądź elementów.

Występowanie takiego zamiaru po stronie sprzedawcy, tj. Kontrahenta zawierającego umowę (podmiot niemiecki), zostanie potwierdzone wystawioną przez niego fakturą VAT, której zapisy, tj. zamieszczenie niemieckiego numeru VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz brak wykazania niemieckiego VAT) będą wskazywać, iż zakwalifikował on tę transakcję jako WDT dokonaną z terytorium Niemiec na terytorium Polski.

W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie, w rozpoznaniu przez niego WNT jako dokonanego w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, nie będzie stał na przeszkodzie fakt, iż transport urządzeń (maszyn) z terytorium Niemiec na terytorium Polski zostanie ostatecznie zakończony po upływie kilku miesięcy od dnia wystawienia dokumentującej sprzedaż faktury końcowej. Jasnym jest w niniejszej sprawie, iż wywóz nastąpi w wyniku dokonanej dostawy - potwierdzą to zawarta umowa, przewidująca, iż najpierw nastąpi demontaż maszyn, a dopiero następnie sukcesywny przywóz przez Wnioskodawcę zdemontowanych maszyn w miarę postępu prac związanych z demontażem (poprzez działającą na jego zlecenie firmę transportową), jak i to, że Wnioskodawca w żaden sposób nie będzie wykorzystywał zdemontowanych części i elementów maszyn na terytorium Niemiec. Po dokonanym demontażu, w miarę możliwości organizacyjnych związanych z kwestiami transportowymi, będą one niezwłocznie przewożone na terytorium Polski. Wnioskodawca podkreśla, iż przesunięcie, czy też rozłożenie w czasie transportu, nastąpi wyłącznie z przyczyn technicznych - przeprowadzenie demontażu, bez poniesienia przez Wnioskodawcę niewspółmiernie wysokich kosztów, nie będzie możliwe do przeprowadzenia w krótszym czasie.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, który przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie m.in. przemieszczenie przez podatnika z innego niż Polska państwa członkowskiego UE należących do niego towarów, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego nabyte i mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W analizowanej sprawie nie można uznać, że części i elementy maszyn zostaną przez Wnioskodawcę nabyte na terytorium Niemiec, gdyż od początku zamiarem Stron transakcji jest ich przywóz na terytorium Polski. Powyższe jest zgodne z treścią art. 25 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu tj. w niniejszej sprawie w Polsce. Podsumowując, w świetle powyższej analizy zasadnym jest uznanie planowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dokonane zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek

podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 powyższego przepisu oraz art. 20b ustawy o VAT, niemających zastosowania w niniejszej sprawie). Z przepisu tego wynika zatem, że obowiązek podatkowy w VAT z tytułu WNT powiązano generalnie z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę. Dopiero wówczas, gdy faktura nie została wystawiona obowiązek podatkowy w WNT należy ująć w rozliczeniu za okres następny po dacie dokonanej dostawy (15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru). Zasada wiążąca moment powstania obowiązku podatkowego w WNT z momentem wystawienia faktury dotyczy wyłącznie WNT dokonanego w trybie art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. W przypadku WNT mającego miejsce w oparciu o art. 11 ust. 1 ustawy o VAT nie występuje wystawiona przez kontrahenta faktura VAT, zatem obowiązek podatkowy powstaje w miesiącu następującym po okresie, w którym dokonano faktycznej dostawy. Zatem w niniejszej sprawie, ponieważ zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w części pierwszej niniejszego wniosku dotyczącej podstawy na jakiej w analizowanej sprawie Wnioskodawca dokona WNT, nastąpi to w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, to odpowiednio, momentem powstania obowiązku podatkowego w WNT w przedstawionym stanie przyszłym będzie data wystawienia faktury przez dostawcę - Kontrahenta niemieckiego.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia, iż faktura zostanie przez dostawcę wystawiona wcześniej niż nastąpi udostępnienie Wnioskodawcy pomieszczeń - dostępu do urządzeń (maszyn) w celu dokonania ich demontażu i tym samym przed dokonaniem ich wywozu na terytorium Polski. Regulacja art. 20 ust. 5 ustawy o VAT nie wskazuje, iż faktyczne udostępnienie przedmiotu sprzedaży, bądź przywóz towarów na terytorium Polski, są elementami niezbędnymi dla powstania obowiązku podatkowego w WNT. Należy też zauważyć, iż regulacje wewnętrzne państw członkowskich mogą przewidywać odmienne od polskich terminy na wystawienie faktury VAT. Na marginesie można przypomnieć, iż na możliwość wcześniejszego wystawienia faktury VAT (w terminie do 30 dni, przed dokonaniem dostawy bądź wyświadczeniem usługi), wskazują również polskie przepisy, tj. art. 106i ust. 7 ustawy o VAT. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, iż w niniejszej sprawie wystawienie faktury nastąpi w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca uzyska prawo własności nabywanych maszyn.

Należy też podkreślić, iż w dacie wystawienia faktury przez dostawcę wszystkie istotne dla transakcji okoliczności, umożliwiające jej wystawienie, będą znane. Faktura zostanie wystawiona w związku z zawartą przez Strony umową, będzie więc dotyczyła umówionych, konkretnych przedmiotów dostawy, ustalona będzie również cena i pozostałe warunki transakcji - w tym znaczeniu niewątpliwie będzie dokumentowała rzeczywistą transakcję jaka faktycznie wystąpi.

Podsumowując, w świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w odniesieniu do opisanej w stanie przyszłym transakcji WNT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury przez Kontrahenta niemieckiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
  - z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;
dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:
1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami
  - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł;
dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju:
1. nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, lub
2. stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;
dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach;
dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, pod warunkiem posiadania przez nabywcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z powołanych regulacji wynika, że czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wymaga co do zasady istnienia dwóch stron transakcji - jeden podmiot nabywa towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przy czym art. 11 ust. 1 ustawy, rozszerza zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego UE do Polski. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie – dokonywane przez ten sam podmiot.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

I tak, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów (art. 20 ust. 1a ustawy).

Według treści art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, planuje dokonać nabycia towarów od kontrahenta posiadającego siedzibę i zarejestrowanego do VAT na terytorium Niemiec (dalej Kontrahent). Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z Kontrahentem na zakup używanych maszyn. W celu realizacji transakcji dokona wpłaty zaliczki na poczet maszyn, a bezpośrednio przed udostępnieniem maszyn przez Kontrahenta, na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT dokona zapłaty pozostałej części należności. Z treści otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury będzie wynikało, iż Kontrahent zakwalifikuje planowaną transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Niemiec. Wskazywać na to będzie zamieszczenie na fakturze niemieckiego numeru VAT-UE oraz brak wykazania niemieckiego VAT. Zawarta z Kontrahentem umowa będzie przewidywała, iż to Wnioskodawca będzie Stroną odpowiedzialną za demontaż maszyn i ich transport na terytorium Polski (przywóz maszyn w całości będzie niemożliwy z przyczyn technicznych). Przedmiotem umowy będzie zakup urządzeń, które zostaną wymienione w załączniku - specyfikacji przedmiotu transakcji. Ustalona przez Strony cena sprzedaży będzie odnosiła się do poszczególnych maszyn, a nie ich części bądź elementów.

Po przywiezieniu do Polski wszystkich elementów, maszyny zostaną z powrotem złożone i wykorzystane w działalności Wnioskodawcy. Umowa przewiduje, że prawo własności maszyn zostanie przeniesione na Wnioskodawcę z chwilą zapłaty całej należności, przy czym wystawienie faktury VAT przez Kontrahenta i zapłata należności przez Wnioskodawcę wystąpią w tym samym miesiącu. W umowie zostanie też zaznaczone, że demontaż nie może zostać rozpoczęty przed umówionym przez Strony terminem, który nastąpi bezpośrednio po wystawieniu faktury VAT oraz po zapłacie Kontrahentowi całej należności.

Demontaż maszyn będzie procesem skomplikowanym, w związku z czym ostatecznie przywóz maszyn na terytorium Polski nastąpi najpewniej po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia demontażu maszyn i będzie następował sukcesywnie, w miarę postępu prac związanych z demontażem.

Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał części bądź elementów maszyn do celów prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Niemiec.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisana transakcja będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Zostaną bowiem spełnione przesłanki wynikające z definicji zawartej w tym przepisie. Przepis ten nie określa terminu na dokonanie przemieszczenia towarów z jednego kraju członkowskiego na terytorium innego. Istotne jest aby nastąpiło nabycie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel i towar został przetransportowany do kraju członkowskiego nabywcy w celu wykonywania przez niego działalności gospodarczej. W przedmiotowym przypadku spełnione są powyższe warunki, jak również warunki określone w art. 9 ust. 2 ustawy.

Odnosząc się do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wskazać należy, że obowiązek podatkowy w transakcji opisanej we wniosku powstanie z chwilą wystawienia faktury przez Kontrahenta, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym będzie miała miejsce dostawa maszyn będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (czyli nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi przeniesienie na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania przedmiotowymi maszynami).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin