Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.97.2019.1.BJ
z 2 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2019 r. (data wpływu 15 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości zabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości zabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Kółko … (dalej: „Kółko” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny. Kółko prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

• wykonywanie usług mechanicznych w rolnictwie,
• usługi transportowe,
• odchów kurcząt,
• gospodarka rolna na dzierżawionym gruncie,
• handel - stacja paliw.

Kółko było właścicielem nieruchomości gruntowych o numerach ewidencyjnych 2438/6, 2439/1 (dalej: „Nieruchomości”, „Działki”). Nieruchomości zostały nabyte przez Kółko w 1991 roku.

Zgodnie z warunkową umową sprzedaży zawartą dnia 28 grudnia 2018 roku, prawo własności działek zostało sprzedane osobie fizycznej, przy czym umowa ta została zawarta pod warunkiem, iż Gmina X nie skorzysta z prawa pierwokupu przysługującego jej na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 4a ustawy o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2018 r, poz. 2204). W dniu 1 lutego 2019 roku, przedstawiciel Gmina X oświadczył, że wykonuje prawo pierwokupu nieruchomości. W tym zakresie w dniu 1 lutego 2019 roku zostało złożone oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu, udokumentowane w formie aktu notarialnego. Gmina przejmie posiadanie nieruchomości w terminie do 28 lutego 2019 roku.

Działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy:

• działka 2438/6 - objęta jest jednostką strukturalną o symbolu Ks1 „obsługa komunikacji samochodowej”, U5 „tereny zabudowy usługowej”, KDG1 „tereny dróg publicznych klasy G (główne)”;
• działka 2439/1 - objęta jest jednostką strukturalną planu o symbolu U6 „tereny zabudowy usługowej”, KDG1 „tereny dróg publicznych klasy G (główne)”.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów oraz wypisem z kartoteki budynków, działki oznaczone są symbolami Bi - Inne tereny zabudowane i Ba - Tereny przemysłowe, zabudowane budynkiem handlowo-usługowym, dwoma budynkami niemieszkalnymi, budynkiem o funkcji: zbiorniki, silosy oraz budynki magazynowe.

Na działkach znajdują się następujące budynki i budowle:

• działka 2438/6 - stacja paliw ..., dystrybutory, zbiorniki i infrastruktura obsługi stacji;
  
• działka 2439/1:
  
  
  
  1. budynek warsztatowo-usługowy, zaplecze socjalno-biurowe 2 kondygnacyjne o powierzchni użytkowej 356,6 m²,
     
  2. budynek warsztatowo-magazynowy 2 kondygnacyjny o pow. 482,3 m²,
     
  3. budynek stróżówki o powierzchni 9,4 m².
     
     
     - dalej: „Obiekty”
     

Niektóre lokale znajdujące się w budynku warsztatowo-usługowym były przedmiotem umów najmu zawartych przykładowo w roku 1996, 2003, 2006. W budynku nie ustanowiono odrębnej własności lokali.

Pozostałe budowle i budynki były od 1991 roku wykorzystywane do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Obiekty nie były przedmiotem ulepszenia, w stosunku do którego poniesiono wydatki, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Obiektów.

Na potrzeby ww. transakcji zbycia Nieruchomości zostały wycenione przez rzeczoznawcę majątkowego. Cena zbycia nieruchomości na rzecz Gminy X została powiększona o wartość podatku VAT.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie.

Czy dostawa działek na rzecz Gminy X w wykonaniu prawa pierwokupu powinna korzystać ze zwolnienia z VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Dostawa działek na rzecz Gminy X w wykonaniu prawa pierwokupu korzysta ze zwolnienia z VAT.

Uzasadnienie stanowiska:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT zgodnie, z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy dokonywaną przez podatnika VAT i w efekcie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak przykładowo: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, etc.

W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym przedmiotem dostawy są zatem poszczególne nieruchomości zabudowane budynkami i budowlą w postaci stacji paliw.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146aa pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej jednak zakres i zasady zwolnienia od VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wskazane zostały przesłanki uprawniające do zwolnienia z VAT w przypadku dostawy m.in. budynków i budowli przy spełnieniu określonych warunków.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest, co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W ocenie Wnioskodawcy, dostawa nieruchomości będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wnioskodawca zwraca bowiem uwagę, że lokale znajdujące się w budynku warsztatowo-usługowym były przedmiotem umów najmu od co najmniej 1996 roku. Budynek był więc przedmiotem czynności opodatkowanej po jego wybudowaniu. Doszło więc do pierwszego zasiedlenia, a od tego momentu upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Kółko stoi na stanowisku, że także w odniesieniu do pozostałych Obiektów doszło do pierwszego zasiedlenia, od którego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Obiekty były bowiem wykorzystywane do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy od 1991 roku. Doszło zatem do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu zaprezentowanym m.in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 listopada 2017 r. C-308/16. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

W praktyce oznacza to, że w ocenie Trybunału, do pierwszego zasiedlenia dochodzi nie tylko w sytuacji oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem), ale także w sytuacji wykorzystania budynków czy budowli na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Takie podejście jest także prezentowane w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS:

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 20 grudnia 2018 roku, sygn. 0113-KDIPT1 -3.4012.785.2018.2.OS:

„Zatem w ślad za TSUE należałoby uznać, że użytkowanie budynku/budowli przez właściciela przez co najmniej dwa lata powinno być zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż powinna być zwolniona z VAT.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, z uwzględnieniem wskazanego wyżej orzecznictwa należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie opisanych we wniosku budynków. Jak wynika z opisu wniosku dostawa nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, jednocześnie od momentu pierwszego zasiedlenia budynków do momentu dostawy minął okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż planowana dostawa budynków będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.”

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 17 grudnia 2018 roku, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.666.2018.1.AM.

„Z powyższego wynika, że zarówno w przypadku wybudowania obiektu jak również po jego ulepszeniu pojęcie „pierwsze zasiedlenie” należy rozumieć w sposób tożsamy. Oznacza to, że w sytuacji dokonywania ulepszeń wykorzystanie obiektu do własnej działalności należy uznać za jego ponowne „pierwsze zasiedlenie.”(...)

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, z uwzględnieniem przepisów Dyrektywy i wskazanego wyżej orzecznictwa należy stwierdzić, że dostawa budynków i budowli znajdujących się na działkach gruntowych nr 12, 13 i 14 ( których prawo użytkowania wieczystego posiada Wnioskodawca) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa przedmiotowych budynków i budowli nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Z opisu sprawy wynika, że wszystkie obiekty przeznaczone do sprzedaży w postaci budynków i budowli zostały nabyte przez Wnioskodawcę lub wybudowane oraz zasiedlone ponad dwa lata przed planowaną dostawą, ponieważ były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę lub były wynajmowane.”

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia z VAT. Na mocy art. 29 ust. 8 ustawy o VAT, ze zwolnienia korzysta także dostawa gruntów. W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa działek korzysta ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.