Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.23.2019.1.MZ
z 3 kwietnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2019 r. (data wpływu 6 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, występująca jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazała, że podatnik prowadzi gospodarstwo rolne na gruntach wykazanych jako użytki rolne o obszarze około 260 ha fizycznych. Przeliczeniowo hektary te przekraczają normę 300 ha. Podatnik chce kupić nieruchomości (w skład których wchodzą użytki rolne) na powiększenie gospodarstwa rolnego. Po zakupie (nabyciu) gruntów rolnych (użytków rolnych) wchodzących w skład nieruchomości liczba hektarów fizycznych w prowadzonym gospodarstwie rolnym nie przekroczy 300 ha fizycznych, zaś przeliczeniowo przekroczy. Podatnik będzie prowadził gospodarstwo na tych gruntach przez okres co najmniej 5 lat. Obszar użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie przekroczy 11 ha, zaś nie przekroczy 300 ha fizycznych; przekroczy jedynie 300 ha przeliczeniowych. Limit pomocy de minimis w rolnictwie również nie zostanie przekroczony przez podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy liczba hektarów przeliczeniowych przekroczy normę 300 ha (po powiększeniu po zakupie gruntów rolnych) należy pobrać podatek od czynności cywilnoprawnych (zakładając, że nie zostanie przekroczona norma 300 ha fizycznych oraz przy spełnieniu pozostałych przesłanek)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji, gdy powiększone gospodarstwo rolne obszarowo nie przekroczy 300 ha fizycznych, a przekroczy 300 ha przeliczeniowych należy (można) zastosować zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych – zakładając, że pozostałe przesłanki są (będą) spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu – notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W sytuacji, gdy umowa sprzedaży zawierana jest w formie aktu notarialnego notariusz ma obowiązek jako płatnik obliczyć, pobrać i wpłacić podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 powołanej ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, tzn. ma zastosowanie jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki w nim określone. Oznacza to, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia koniecznym jest m.in. aby w wyniku nabycia w drodze umowy sprzedaży gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1892 ze zm.), zostało utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne oraz aby gospodarstwo rolne utworzone lub powstałe w wyniku powiększenia miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia „gospodarstwa rolnego”, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy o podatku rolnym.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym – opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że – za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, występująca jako płatnik, powzięła wątpliwość czy należy pobrać podatek od czynności cywilnoprawnych od podatnika z tytułu nabycia przez niego w drodze umowy sprzedaży nieruchomości (w skład których wchodzą użytki rolne) w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. Podatnik prowadzi gospodarstwo rolne na gruntach wykazanych jako użytki rolne o obszarze około 260 ha fizycznych. Przeliczeniowo hektary te przekraczają normę 300 ha. Podatnik zamierza nabyć nieruchomości (w skład których wchodzą użytki rolne) na powiększenie gospodarstwa rolnego. Po zakupie (nabyciu) gruntów rolnych (użytków rolnych) wchodzących w skład nieruchomości obszar użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie rolnym nie przekroczy 300 ha fizycznych, przekroczy natomiast 300 ha przeliczeniowych. Podatnik będzie prowadził gospodarstwo na tych gruntach przez okres co najmniej 5 lat. Limit pomocy de minimis w rolnictwie nie zostanie przekroczony przez podatnika.

Dokonując analizy zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazać należy, że pomimo iż ustawodawca wprost nie wskazał w jego treści możliwości stosowania „ha lub ha przeliczeniowych” – wskazując, że zwolnieniu podlega czynność sprzedaży nieruchomości jeżeli w jej wyniku zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha – to w treści przepisu umieścił odwołanie do ustawy o podatku rolnym. Należy zatem przyjąć, że wolą ustawodawcy było, aby w analizowanym zwolnieniu stosować takie jak w tym podatku zasady. Odwołanie takie ma bowiem na celu uniknięcie powtarzania pewnych rozwiązań ustalonych w jednym akcie prawnym w kolejnej ustawie. Odmienna analiza ww. przepisu byłaby w opozycji do tezy widocznej w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że konstrukcje prawne są tworzone za pomocą słów w ten sposób, że stanowią określoną całość. W konsekwencji nie można ich interpretować nie uwzględniając owej całości, co może również przemawiać za stosowaniem wykładni systemowej (por. uzasadnienie uchwały NSA z 22 czerwca 1998 r. sygn. akt FPS 9/97, i uzasadnienie uchwały z 14 grudnia 1998 r. sygn. akt FPS 19/98, a także uchwałę z 20 marca 2000 r., sygn. akt FPS 14/99, ONSA 2000/3/92) – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 12 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 2/13.

Tym samym warunek, aby utworzone lub powstałe w wyniku powiększenia gospodarstwo rolne miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha, należy odczytywać w ten sposób, że powierzchnia tego gospodarstwa musi być nie mniejsza niż 11 ha lub ha przeliczeniowych i nie większa niż 300 ha lub ha przeliczeniowych.

Wobec przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro w wyniku zawartej umowy sprzedaży gruntów rolnych (użytków rolnych) wchodzących w skład nieruchomości obszar użytków rolnych w prowadzonym przez podatnika gospodarstwie rolnym, przekroczy 300 ha przeliczeniowych, a nie przekroczy 300 ha fizycznych, to przedstawiona czynność sprzedaży gruntów rolnych będzie podlegać zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że w konsekwencji spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność sprzedaży gruntów rolnych będących przedmiotem wniosku nie będzie implikować obowiązku zapłaty tego podatku. Tym samym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni, jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie miała obowiązku pobrania i odprowadzenia wymienionego podatku.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni i tylko w stosunku do niej wywołuje skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj