Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.24.2019.1.HS
z 1 kwietnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 lutego 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w której zajmuje się skupem złomu i metali kolorowych. Złom przyjmowany jest na podstawie umowy kupna-sprzedaży, która jest jednocześnie formularzem przyjęcia odpadów. Na ww. dokumencie określane są strony umowy, data, miejsce, rodzaj, nazwa i kod odpadu, ilość, cena jednostkowa oraz kwota do zapłaty dla osoby dostarczającej. W sytuacji, gdy wartość dostarczanego złomu nie przekracza kwoty 1 000,00 zł, zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie jest sporządzany formularz PCC-3 oraz nie jest odprowadzany przez kupującego 2% podatek od czynności cywilnoprawnych. Może się zdarzyć, że jednego dnia klient dostarczy złom na kwotę 800,00 zł, co zostanie odpowiednio udokumentowane sporządzeniem formularza przyjęcia odpadów (umowy kupna-sprzedaży) oraz wypłaceniem należnej kwoty. Następnie, po upływie 2 godzin, ten sam klient dostarczy złom ponownie na kwotę 600,00 zł, co powtórnie zostanie odpowiednio udokumentowane sporządzeniem formularza przyjęcia odpadów (umowy kupna-sprzedaży) oraz wypłaceniem należnej kwoty, której odbiór potwierdza osoba dostarczająca. W związku z powyższym każda transakcja zostanie sfinalizowana oddzielnie, zatem kupujący nie sporządzi PCC-3 i nie odprowadzi 2% podatku od czynności cywilnoprawnej od sumy transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dwukrotnym dostarczeniem złomu w ciągu jednego dnia przez tego samego klienta na łączną kwotę 1 400,00 zł (pierwsza transakcja na kwotę 800,00 zł i druga na kwotę 600,00 zł) Wnioskodawca powinien sporządzić PCC-3 od sumy umów i odprowadzić 2% podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno być sporządzane PCC-3 oraz nie powinien być odprowadzany 2% podatek, gdyż będą to dwie oddzielne transakcje potwierdzone formularzami przyjęcia odpadu (umowami kupna-sprzedaży) na kwoty poniżej 1 000,00 zł i powinny odrębnie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – sprzedaż rzeczy ruchomych o wartości poniżej 1 000,00 zł jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne, w związku z powyższym nie powinno się sumować transakcji z racji dwukrotnego dostarczenia złomu w ciągu jednego dnia przez tego samego klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a) umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.) – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Jednocześnie – stosownie do art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – przy umowie sprzedaży – podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych –przy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym stawka podatku wynosi 2%.

W związku z powyższymi uregulowaniami należy stwierdzić, że sprzedaż złomu kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy jednak również wskazać, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy np. umowa sprzedaży rzeczy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 9 pkt 6 tej ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się skupem złomu i metali kolorowych. Złom przyjmowany jest na podstawie umowy kupna-sprzedaży, która jest jednocześnie formularzem przyjęcia odpadów. Na ww. dokumencie określane są strony umowy, data, miejsce, rodzaj, nazwa i kod odpadu, ilość, cena jednostkowa oraz kwota do zapłaty dla osoby dostarczającej. Może się zdarzyć, że jednego dnia klient dostarczy złom na kwotę 800,00 zł, co zostanie odpowiednio udokumentowane sporządzeniem formularza przyjęcia odpadów (umowy kupna-sprzedaży) oraz wypłaceniem należnej kwoty. Następnie, po upływie 2 godzin ten sam klient dostarczy złom ponownie na kwotę 600,00 zł, co powtórnie zostanie odpowiednio udokumentowane sporządzeniem formularza przyjęcia odpadów (umowy kupna-sprzedaży) oraz wypłaceniem należnej kwoty, której odbiór potwierdza osoba dostarczająca. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi to, czy w związku z dwukrotnym dostarczeniem złomu w ciągu jednego dnia przez tego samego klienta na łączną kwotę 1 400,00 zł (pierwsza transakcja na kwotę 800,00 zł i druga na kwotę 600,00 zł) Wnioskodawca powinien sporządzić PCC-3 od sumy umów i odprowadzić 2% podatek.

Wobec tego należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne. Strony same bowiem decydują z różnych względów, czy jedną umową sprzedaży przenoszą własność jednej rzeczy, czy kilku. Przepisy Kodeksu cywilnego nie rozstrzygają tej kwestii. Jeżeli więc np. w jednym dniu zostanie zawartych kilka umów sprzedaży, nawet pomiędzy tymi samymi osobami, każda z nich będzie podlegać odrębnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, chyba, że wartość przedmiotu konkretnej umowy sprzedaży nie będzie przekraczała 1 000 zł. Wówczas będzie miało bowiem zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie istnieje bowiem konieczność sumowania wartości poszczególnych odrębnych umów sprzedaży z jednego dnia.

Zatem nabycie przez Wnioskodawcę na podstawie dwóch umów sprzedaży złomu od tej samej osoby zawartych tego samego dnia, najpierw za kwotę np. 800 zł a następnie za kwotę np. 600 zł korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 oraz zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy nadmienić, że postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w ramach czynności sprawdzających, postępowania kontrolnego czy podatkowego, które są prowadzone w oparciu o konkretną dokumentację.

Oznacza to, że okoliczność, czy opisana czynność istotnie będzie rodzić skutki w podatku od czynności cywilnoprawnych podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego, a nie przez Organ interpretacyjny.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj