Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.4.2019.2.APO
z 28 marca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 20 grudnia 2018 r. (data wpływu 2 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

  • w związku z podpisaniem Porozumienia przychód w rozumieniu ustawy o CIT, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
  • w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

  • w związku z podpisaniem Porozumienia przychód w rozumieniu ustawy o CIT, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap,
  • w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów CIT.


We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

  • dalej: „Wnioskodawca 1” lub „Spółka 1”

Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:

  • dalej: „Wnioskodawca 2” lub „Spółka 2”,
  • dalej: „Wnioskodawca 3” lub „Spółka 3”

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka 1 jest polską spółką prawa handlowego, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy 1, zgodnie z wpisem do KRS (wg PKD) jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Spółka 2 jest polską spółką prawa handlowego, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy 2, zgodnie z wpisem do KRS (wg PKD) jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Spółka 3 jest polską spółką prawa handlowego, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy 3, zgodnie z wpisem do KRS (wg PKD) jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Dla celów niniejszego wniosku o interpretację Wnioskodawca 1, Wnioskodawca 2 oraz Wnioskodawca 3 będą łącznie określani jako „Wnioskodawcy”.

Wnioskodawcy są podmiotami powiązanymi zarówno w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), jak i w rozumieniu art. 32 ustawy o VAT.

Wnioskodawcy 10 lipca 2018 r. podpisali wraz z X Spółką Akcyjną (działającą jako sprzedawca) umowę na zakup prawa do użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych 2/96 oraz 2/228, łącznego obszaru 3,0899 ha (dalej jako „Nieruchomość”). Od tej daty Wnioskodawcy są wspólnie użytkownikami wieczystymi Nieruchomości. Wnioskodawcy to spółki celowe powołane w celu realizacji poszczególnych inwestycji, natomiast X S.A. to spółka dominująca z grupy Y.

Prawo do użytkowania wieczystego Nieruchomości zostało przeniesione przez X S.A. na Wnioskodawców w następujący sposób: na Wnioskodawcę 1 w udziale wynoszącym 3981/10000 części, na Wnioskodawcę 2 w udziale wynoszącym 3032/10000 części oraz na Wnioskodawcę 3 w udziale wynoszącym 2987/10000 części. Udział poszczególnych Wnioskodawców w Nieruchomości został ustalony w odniesieniu do udziału wielkości powierzchni sprzedażowej w planowanych przez Wnioskodawców przedsięwzięciach inwestycyjnych, o których Wnioskodawcy wspominają w dalszej części niniejszego wniosku.

Każdy z Wnioskodawców planuje przeprowadzenie na Nieruchomości odrębnego, prowadzonego indywidualnie przedsięwzięcia inwestycyjnego. Oznacza to, że każdy z Wnioskodawców w zakresie swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego będzie odpowiedzialny za wybór oraz podpisanie umowy z generalnym wykonawcą przedsięwzięcia (oraz ewentualnie innymi wykonawcami usług i dostawcami towarów), zorganizowanie wszystkich niezbędnych pozwoleń oraz decyzji, jak również następczo za zorganizowanie procesu sprzedaży poszczególnych powierzchni, wyodrębnionych w ramach własnego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Każdy z Wnioskodawców poniesie również indywidualnie tylko te koszty, które będą związane z przypisanym mu przedsięwzięciem inwestycyjnym. Koszty te zostaną poniesione na podstawie indywidualnych umów cywilnoprawnych, które każdy w Wnioskodawców zawrze z dostawcami indywidualnie (odrębnie) w ramach realizacji własnego przedsięwzięcia

Zgodnie z założeniami, proces sprzedaży powierzchni został podzielony na 3 etapy - odrębne dla każdego przedsięwzięcia.

Pierwszy etap będzie dotyczył sprzedaży powierzchni w przedsięwzięciu inwestycyjnym prowadzonym przez Wnioskodawcę 1, polegającym na realizacji projektu budowlanego 4 budynków, które znajdować się będą na działce nr 2/96 oraz na działce nr 2/228, w których znajdować się będą głównie lokale mieszkalne oraz w niewielkiej części - lokale usługowe, jak również hale garażowe. Początek sprzedaży powierzchni w ramach tego przedsięwzięcia został zaplanowany na okres lipiec 2018 r. (dalej „Etap 1”).

Kolejne przedsięwzięcie, realizowane przez Wnioskodawcę 2, będzie polegało - podobnie jak w przypadku etapu 1 - na realizacji projektu budowlanego 3 budynków, które znajdować się będą na działce nr 2/96 oraz na działce nr 2/228. W budynkach znajdować się będą lokale mieszkalne oraz hale garażowe. Sprzedaż powierzchni w ramach tego etapu ma rozpocząć się pod koniec września 2018 r. (dalej „Etap 2”).

Z kolei, przedsięwzięcie planowane przez Wnioskodawcę 3 będzie polegało na realizacji projektu budowlanego 3 budynków, które znajdować się będą na działce nr 2/96 oraz na działce nr 2/228, w ramach których znajdować się będą przede wszystkim lokale mieszkalne, jak również hale garażowe. Początek sprzedaży powierzchni w ramach tego przedsięwzięcia został zaplanowany na koniec listopada 2018 r. (dalej „Etap 3”).

Dla celów niniejszego wniosku Etap 1, Etap 2 oraz Etap 3 będą również ogólnie określane jako „Etapy”.

Wnioskodawcy planują podpisanie porozumienia (dalej: „Porozumienie”), na mocy którego w ramach użytkowanej Nieruchomości wyodrębnią poszczególne jej części, na których będą przeprowadzane przez poszczególnych Wnioskodawców poszczególne przedsięwzięcia inwestycyjne, tj. przedsięwzięcia w ramach Etapu 1, Etapu 2 oraz Etapu 3. Porozumienie przewidywać będzie również, że każdy z Wnioskodawców będzie odpowiedzialny za sprzedaż powierzchni wybudowanej w ramach swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego oraz, że każdemu Wnioskodawców z osobna przysługiwać będzie tylko wynagrodzenie należne ze sprzedaży powierzchni w ramach jego indywidualnego Etapu. Porozumienie będzie miało charakter umowy quad usum, podpisanej na podstawie art. 206 ustawy Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

Na mocy Porozumienia pozostali Wnioskodawcy - nie uczestniczący w realizacji danego Etapu - nie będą posiadali żadnych roszczeń względem wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę realizującego swój Etap z tytułu sprzedaży nieruchomości (dostawy towarów). Podobnie, Wnioskodawca ponoszący koszty realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego w ramach swojego Etapu, nie będzie posiadał roszczeń względem pozostałych Wnioskodawców co do poniesionych w ramach tego Etapu kosztów.

Oznacza to, że zgodnie z Porozumieniem wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 1 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 1, wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 2 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 2, natomiast Wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 3 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 3. Podobnie, Wnioskodawca 1 poniesie jedynie koszty związane z realizacją Etapu 1, Wnioskodawca 2 jedynie koszty związane z realizacją Etapu 2, natomiast Wnioskodawca 3 koszty związane z realizacją Etapu 3.

Zatem, każdy z Wnioskodawców będzie odpowiedzialny za sprzedaż powierzchni wybudowanej w ramach swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego oraz, że każdemu Wnioskodawców z osobna przysługiwać będzie tylko wynagrodzenie należne ze sprzedaży powierzchni w ramach jego indywidualnego Etapu. Pozostali Wnioskodawcy - pomimo, że jako współwłaściciele Nieruchomości będą po stronie sprzedawcy stroną umowy przenoszącej własność w formie aktu notarialnego - nie będą posiadali żadnych roszczeń względem wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę realizującego swój Etap.

Co więcej, w przypadku znalezienia kupca na powierzchnię w ramach inwestycji realizowanej przez odpowiedzialnego za nią Wnioskodawcę, pozostali Wnioskodawcy będą na mocy Porozumienia zobowiązani do podpisania umowy sprzedaży powierzchni (aktu notarialnego) z nabywcą wytypowanym przez tego Wnioskodawcę (tj. Wnioskodawcę realizującego inwestycję).

Koszty będące przedmiotem niniejszego wniosku nie będą znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Koszty te nie zostaną również włączone do wartości początkowej środka trwałego, z uwagi na fakt, że przedsięwzięcia inwestycyjne w ramach wszystkich Etapów nie będą prowadzić do wytworzenia środków trwałych.

Z punktu widzenia prawa cywilnego, Wnioskodawcy na moment sprzedaży powierzchni będą współużytkownikami wieczystymi gruntów oraz współwłaścicielami powierzchni sprzedażowych we wszystkich wybudowanych budynkach. W przypadku zatem sprzedaży powierzchni wybudowanej w ramach danego Etapu, wszyscy Wnioskodawcy staną do aktu notarialnego w celu podpisania aktu dokumentującego sprzedaż.

Rozpoczęcie prac budowlanych w ramach Etapu 1, Etapu 2 oraz Etapu 3 planowane jest na wrzesień 2018 r. co oznacza, że sprzedaż powierzchni w ramach poszczególnych Etapów będzie miała miejsce przed oddaniem poszczególnych budynków do użytkowania. Sprzedaż powierzchni stanowić będzie, w świetle ustawy o VAT, dostawę towarów niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT, co oznacza, że koszty ponoszone przez poszczególnych Wykonawców będą w całości związane z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Wspomniane terminy realizacji Etapów oraz rozpoczęcia prac budowlanych są na obecny moment umowne i mogą ulec zmianie.

Wnioskodawcy są zainteresowani potwierdzeniem obowiązków formalnych, związanych ze sprzedażą powierzchni w ramach poszczególnych Etapów.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

  1. Czy w związku z podpisaniem Porozumienia, przychód w rozumieniu ustawy o CIT, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
  2. Czy w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W związku z podpisaniem Porozumienia przychód w rozumieniu ustawy o CIT, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie jedynie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii, a także enumeratywnie wyliczył, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 ustawy o CIT, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W tym zakresie Wnioskodawcy zwracają uwagę, że jak już to zostało opisane w uzasadnieniu do stanowiska dotyczącego pytania 1, na mocy podpisanego Porozumienia, całość wynagrodzenia (obrotu) z tytułu dostawy nieruchomości w ramach danego Etapu będzie należna Wnioskodawcy odpowiedzialnemu za realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego oraz sprzedaż nieruchomości w ramach tego Etapu.

Pozostali Wnioskodawcy nie będą posiadali żadnych roszczeń względem wynagrodzenia uzyskanego przez odpowiedzialnego Wnioskodawcę z tytułu danej sprzedaży. Oznacza to, że pozostali Wnioskodawcy nie otrzymają żadnych pieniędzy (czy innych wartości) z tytułu sprzedaży danej nieruchomości przez Wnioskodawcę, który dokona jej sprzedaży w ramach swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego (swojego Etapu), a więc Wnioskodawcy ci nie będą w takiej sytuacji rozpoznawać przychodu opodatkowanego podatkiem CIT.

Przychód ten natomiast, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu, będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap.

Ad. 2)

W związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu, Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższa, sformułowana przez ustawodawcę definicja, ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa o CIT wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

  • koszt został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy podkreślają, że koszty przedsięwzięcia inwestycyjnego w ramach danego Etapu zostaną poniesione tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę odpowiedzialnego za to przedsięwzięcie w ramach tego Etapu. Koszty te zostaną zatem w całości poniesione przez jednego Wnioskodawcę, w celu osiągnięcia przez niego przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości wybudowanych w ramach przypisanego mu Etapu.

W konsekwencji, w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu, Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad.1.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Pojęcie „przychody należne” w ujęciu materialno-podatkowym oznacza kwoty należne, których wydania podatnik może żądać, a które jeszcze nie zostały otrzymane. Oznacza to, że przychody te będą należne tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń, nawet wówczas, gdy ich nie otrzyma albo zrezygnuje z ich otrzymania. Dotyczy to również sytuacji, gdy strony odroczą termin płatności należności pieniężnych.

W myśl art. 14 ust. 1 updop, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawcy 10 lipca 2018 r. podpisali wraz z X Spółką Akcyjną umowę na zakup prawa do użytkowania wieczystego nieruchomości. Każdy z Wnioskodawców planuje przeprowadzenie na Nieruchomości odrębnego, prowadzonego indywidualnie przedsięwzięcia inwestycyjnego.

Wnioskodawcy planują podpisanie Porozumienia, na mocy którego w ramach użytkowanej Nieruchomości wyodrębnią poszczególne jej części, na których będą przeprowadzane przez poszczególnych Wnioskodawców poszczególne przedsięwzięcia inwestycyjne, tj. przedsięwzięcia w ramach Etapu 1, Etapu 2 oraz Etapu 3. Porozumienie przewidywać będzie również, że każdy z Wnioskodawców będzie odpowiedzialny za sprzedaż powierzchni wybudowanej w ramach swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego oraz, że każdemu z Wnioskodawców z osobna przysługiwać będzie tylko wynagrodzenie należne ze sprzedaży powierzchni w ramach jego indywidualnego Etapu. Na mocy Porozumienia pozostali Wnioskodawcy - nie uczestniczący w realizacji danego Etapu - nie będą posiadali żadnych roszczeń względem wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę realizującego swój Etap z tytułu sprzedaży nieruchomości (dostawy towarów). Oznacza to, że zgodnie z Porozumieniem wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 1 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 1, wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 2 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 2, natomiast Wynagrodzenie ze sprzedaży powierzchni w ramach Etapu 3 będzie należne jedynie Wnioskodawcy 3.

W kontekście rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że podpisane porozumienie będzie miało charakter umowy quoad usum. W orzecznictwie podkreśla się, że prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym zbliżonym do prawa własności, dlatego też do instytucji tej należy w drodze analogii stosować odpowiednio przepisy o własności (w analizowanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy o współwłasności). Stosownie zatem do art. 206 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025), każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Natomiast, zgodnie z art. 207 ww. ustawy, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów, w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Jednak jak wynika z uchwały Sądu Najwyższego z 13 lutego 1981 r., sygn. III CZP 72/80 powyższa zasada musi ulec odpowiedniej modyfikacji w sytuacji, gdy dochodzi w drodze umowy między współwłaścicielami czy też w drodze orzeczenia sądowego do dokonania podziału rzeczy do korzystania, a więc do tzw. podziału quoad usum. Jak wynika z uzasadnienia do powyższej uchwały, jeżeli w umowie nie określono inaczej, każdy ze współwłaścicieli oddzielnie używa swojej części, oddzielnie czerpie z niej pożytki i równocześnie w takim też zakresie ponosi wszystkie związane z eksploatacją tej części wydatki.

Biorąc pod uwagę powyższe zasadne jest stwierdzenie, że zawarcie umowy quoad usum oznacza „wewnętrzne” zorganizowanie sposobu korzystania z rzeczy wspólnej. Wskutek zawarcia takiej umowy, każdy ze współwłaścicieli/współużytkowników wieczystych uzyskuje prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z przyznanej mu części rzeczy. Każdy zatem współwłaściciel/współużytkownik wieczysty będzie uzyskiwał przychód w rozumieniu updop, tylko w odniesieniu do wyodrębnionej i przyznanej mu części nieruchomości.

Odnosząc zatem cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu, zgodzić się należy, że w związku z podpisaniem Porozumienia, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu, będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap.

Ad.2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że każdy z Wnioskodawców w zakresie swojego przedsięwzięcia inwestycyjnego poniesie indywidualnie tylko te koszty, które będą związane z przypisanym mu przedsięwzięciem inwestycyjnym. Koszty te zostaną poniesione na podstawie indywidualnych umów cywilnoprawnych, które każdy w Wnioskodawców zawrze z dostawcami indywidualnie (odrębnie) w ramach realizacji własnego przedsięwzięcia

Wnioskodawca ponoszący koszty realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego w ramach swojego Etapu, nie będzie posiadał roszczeń względem pozostałych Wnioskodawców co do poniesionych w ramach tego Etapu kosztów.

Koszty będące przedmiotem niniejszego wniosku nie będą znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Koszty te nie zostaną również włączone do wartości początkowej środka trwałego, z uwagi na fakt, że przedsięwzięcia inwestycyjne w ramach wszystkich Etapów nie będą prowadzić do wytworzenia środków trwałych.

Biorąc pod uwagę uzasadnienie prawne stanowiska Wnioskodawców przedstawione w zakresie pytania nr 1, każdy współwłaściciel/współużytkownik wieczysty będzie ponosił koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop, tylko w odniesieniu do wyodrębnionej i przyznanej mu części nieruchomości.

Wobec powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawców, z którego wynika, że w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu, Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawców w zakresie ustalenia, czy:

  • w związku z podpisaniem Porozumienia, przychód w rozumieniu ustawy o CIT, wynikający ze sprzedaży powierzchni w ramach danego Etapu będzie przypisany tylko do Wnioskodawcy odpowiedzialnego za ten Etap jest prawidłowe,
  • w związku z dokonaniem przez danego Wnioskodawcę zakupów dla celów realizacji przypisanego mu Etapu Wnioskodawca ten będzie miał prawo do zaliczenia w całości wydatków związanych z tymi zakupami do kosztów uzyskania przychodów CIT jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań dot. podatku od towarów i usług oznaczonych nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj