Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.95.2019.1.MJ
z 25 marca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 15 stycznia 2019 r.), uzupełnionym 4 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz spółki S będą podlegać ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części dotyczącej wynagrodzenia wypłacanego na podstawie umowy III, w związku z przekazaniem do używania opisanych we wniosku znaków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz spółki S będą podlegać ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części dotyczącej wynagrodzenia wypłacanego na podstawie umowy III, w związku z przekazaniem do używania opisanych we wniosku znaków.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.18.2019.1.MJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę w Polsce i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce K. Spółka K jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca pełni funkcję komplementariusza w spółce K. Spółka K prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży takich wyrobów jak m.in.:

  • meble ogrodowe,
  • parasole ogrodowe,
  • poduszki ogrodowe,
  • tekstylia domowe,
  • łóżka,
  • materace,
  • kołdry,
  • poduszki.

Spółka K ma zawarte ze spółką S umowy, których przedmiotem jest świadczenie usług (opisane poniżej umowa I, umowa II i umowa III). W ramach tych umów spółka K jest usługobiorcą, a spółka S jest usługodawcą. W związku z nabywaniem tych usług spółka K ponosi koszty wynagrodzenia wypłacanego spółce S.

Spółka K oraz spółka S są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”); (obowiązującego do 31 grudnia 2018 r.) oraz są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. (obowiązującego od 1 stycznia 2019 r.).

Umowa I.

Jest to umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy spółką K a spółką S. W umowie tej spółka K jest określana jako „Zamawiający”, a spółka S jest określana jako „Wykonawca”. Umowa obowiązuje od dnia 1 września 2018 r.

Zgodnie z § 1 umowy, Zamawiający powierza Wykonawcy swoje czynności sprzedażowe w celu zabezpieczenia i dalszego rozwoju osiągniętej pozycji rynkowej i penetracji rynku (w ramach umowy nie zleca się działań innego rodzaju). Zamawiający zleca Wykonawcy w szczególności następujące usługi:

  1. udział w lokalnych, regionalnych, ponadregionalnych i krajowych targach, wystawach i wydarzeniach mających na celu prezentację produktów Zamawiającego i nawiązanie przyszłych kontaktów handlowych, jak również utrzymywanie istniejących kontaktów (Client Relationship Management I); uczestnictwo to musi odbywać się regularnie,
  2. udział w międzynarodowych targach, wystawach i wydarzeniach mających na celu prezentację produktów Zamawiającego i nawiązanie przyszłych kontaktów handlowych, jak również utrzymywanie istniejących kontaktów (Client Relationship Management II); uczestnictwo to musi odbywać się regularnie,
  3. wizyty u obecnych i potencjalnych klientów, prezentacja produktów Zamawiającego i doradztwo dla klientów w zakresie tych produktów; takie wizyty powinny być przeprowadzane regularnie,
  4. negocjacje z obecnymi i potencjalnymi klientami w celu zawarcia umów; negocjacje muszą być prowadzone w sposób zdecydowany i zorientowany na cel,
  5. organizowanie imprez dla obecnych i przyszłych klientów w celu zaprezentowania oferty produktowej Zamawiającego (wystawa wewnętrzna); imprezy te mogą odbywać się zarówno w siedzibie Wykonawcy jak i Zamawiającego,
  6. nawiązywanie kontaktów z potencjalnymi klientami; działania z tym związane muszą odbywać się z uwzględnieniem przepisów o ochronie danych osobowych.

W umowie podkreślono, że usługi w zakresie usług doradczych, badań rynku, usług reklamowych i marketingowych, usług zarządczych, usług w zakresie przetwarzania danych, usług ubezpieczeniowych, usług w zakresie gwarancji i rękojmi, jak również wszelkie usługi o podobnym charakterze są wyraźnie wyłączone z umowy (§ 1 pkt 2 umowy). Jeśli jednak niezależnie od tego postanowienia, Zamawiający zleci Wykonawcy wykonanie usług, o których mowa w punkcie § 1 pkt 2 umowy, to postanowienia umowy nie wpływają na nie i nie obejmują ich (§ 1 pkt 3 umowy).

Z tytułu świadczenia usług określonych w § 1 umowy, Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie od Zamawiającego (§ 2 umowy). Jest to jedno wynagrodzenie za świadczenie wszystkich usług określonych w § 1 umowy. Jest to wynagrodzenie miesięczne. Wynagrodzenie zostanie skalkulowane jako iloczyn stawki 20% i marży pokrycia.

Wynagrodzenie jest ustalane w następujący sposób:

  1. kwota uzyskana ze sprzedaży towarów będzie pomniejszana o tzw. koszty klienta obejmujące w szczególności udzielone klientowi rabaty i bonusy,
  2. kwota ustalona zgodnie z pkt a będzie pomniejszana o wartość materiałów zużytych do produkcji towarów, koszty robocizny, koszty transportu wewnętrznego, koszty robocizny maszyn oraz koszty transportu do klienta,
  3. kwota ustalona zgodnie z pkt b stanowić będzie marżę pokrycia, a wynagrodzenie Wnioskodawcy to 20% marży pokrycia.

Wynagrodzenie jest ustalane z podziałem na poszczególne grupy towarów produkowanych przez Zamawiającego.

Ponadto Zamawiający może być zobowiązany do pokrycia niektórych kosztów związanych z podróżami przedstawicieli Wykonawcy, które będą związane z realizacją umowy.

Wykonawca zobowiązuje się wykonywać usługi, które mają być świadczone zgodnie z umową w sposób fachowy, z należytą starannością i zgodnie z jego najlepszą wiedzą i przekonaniami; Wykonawca zapewnia Zamawiającego, że posiada niezbędne doświadczenie w dziedzinie porównywalnych usług oraz, że dysponuje również personelem niezbędnym do świadczenia tych usług w sposób profesjonalny, odpowiedni i terminowy (§ 4 pkt 1 umowy). Dodatkowe usługi, nie wymienione w § 1 umowy, nie stanowią elementu umowy, nawet jeśli Zamawiający wyda takie polecenie; taka sytuacja wymagałaby zawarcia kolejnej umowy (§ 4 pkt 2 umowy).

Umowa została zawarta na czas nieokreślony (§ 3 pkt 1 umowy).

Umowa II.

Jest to umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy spółką K a spółką S. W umowie tej spółka K jest określana jako „Zamawiający”, a spółka S jest określana jako „Wykonawca”. Umowa obowiązuje od dnia 1 września 2018 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Zamawiający powierza Wykonawcy świadczenie następujących usług:

  1. Usługi w obszarze technicznym, obejmujące przede wszystkim następujące czynności:
    • projektowanie, realizację i bieżące monitorowanie ustawienia maszyn (tzw. layout),
    • natychmiastową pomoc w przypadku awarii technicznych w procesach produkcyjnych,
    • regularny przegląd procesów produkcyjnych z technicznego punktu widzenia w celu ich dalszego ulepszania i optymalizacji (zwiększenie udziału produkcji lub oszczędności kosztów),
    • regularne obserwowanie rynku pod kątem nowych metod produkcji i maszyn produkcyjnych: informowanie o tym Zamawiającego, jeśli ma to znaczenie dla procesów produkcyjnych,
    • nadzór techniczny nad podmiotami zewnętrznymi; koordynacja wielkości zamówień i nadzór nad wykonywanymi działaniami; kontrola faktur w celu sprawdzenia, w jakim stopniu odpowiadają one faktycznie udzielonym zamówieniom,
    • monitorowanie PCU (Procesu Ciągłych Ulepszeń) w celu zmniejszenia ilości odpadów i odrzutów,
    • usprawnienie w zakresie osiągnięcia parametrów produkcji przyjaznej dla środowiska (zapach, hałas, wibracje) w interesie pracowników i mieszkańców,
    • projektowanie i realizację złożonych etapów procesu oraz udział w planowaniu i budowie instalacji oraz automatyzacji części eksploatacyjnych,
    • nadzór nad uruchomieniem i testowaniem nowych lub zmodyfikowanych urządzeń oraz stałe ulepszanie systemów i parametrów procesowych,
    • przygotowanie planów inwestycyjnych oraz opracowywanie planów inwestycyjnych,
    • wsparcie w poszukiwaniu i wyborze odpowiednich maszyn i urządzeń produkcyjnych w przypadku nowych inwestycji oraz inwestycji odtworzeniowych,
    • pozostałe usługi w obszarze technicznym, jeśli Zamawiający uzna je za konieczne,
  2. Usługi związane z nieruchomościami, obejmujące przede wszystkim następujące czynności:
    • definiowanie wymagań i wsparcie w procesie wyboru nowych nieruchomości gruntowych; wsparcie w negocjacjach ze sprzedającymi,
    • pomoc i monitoring w przygotowaniu dokumentacji przetargowej dla nowych projektów budowlanych,
    • koordynacja współpracy z zewnętrznymi biurami architektonicznymi i biurami inżynierskimi,
    • współpraca przy planowaniu i nadzorowaniu projektów przebudowy,
    • monitorowanie osiągania celu w postaci możliwie najbardziej przyjaznej dla środowiska realizacji we wszystkich działaniach dotyczących budowy, przebudowy i rozbiórki,
    • planowanie i realizacja działań związanych z rozbiórką,
    • pozostałe usługi w zakresie usług związanych z nieruchomościami,
  3. Usługi w zakresie elektronicznego przetwarzania danych, obejmujące przede wszystkim następujące czynności:
    • projektowanie, wdrażanie i monitorowanie skutecznych planów awaryjnych,
    • wsparcie w doborze i zakupie odpowiedniego oprogramowania od Zamawiającego,
    • projektowanie i wdrażanie skutecznych systemów bezpieczeństwa w zakresie elektronicznego przetwarzania danych (np. kontrola dostępu, systemy back-up),
    • współprojektowanie i pomoc przy wprowadzaniu interfejsów różnych systemów przetwarzania danych,
    • regularne audyty wewnętrzne IT, mające na celu zwiększenie bezpieczeństwa i efektywności procesów,
    • pomoc w monitorowaniu przestrzegania przepisów o ochronie danych, jeżeli odgrywają one rolę w zakresie międzynarodowym,
    • wsparcie i współpraca przy projektowaniu katalogów wymagań dla nowych rozwiązań przetwarzania danych oraz pomoc w negocjowaniu tzw. „Service Level Agreements“,
    • wsparcie w unikaniu naruszeń umów licencyjnych podczas korzystania z programów do przetwarzania danych (oprogramowania),
    • wsparcie w organizacji, monitorowaniu i sterowaniu procesami w dziedzinie elektronicznego przetwarzania danych,
    • pomoc w zarządzaniu pracownikami i przydzielaniu personelu
    • monitorowanie elektronicznego przetwarzania danych poprzez analizy benchmarkingowe i w razie potrzeby podejmowanie działań naprawczych,
    • wsparcie w doborze i zakupie sprzętu i urządzeń peryferyjnych,
    • organizacja przebiegów próbnych przy wprowadzeniu interfejsów i oprogramowania,
    • obsługa koncepcji autoryzacji SAP,
    • pozostałe usługi w zakresie elektronicznego przetwarzania danych,
  4. Usługi w zakresie produkcji stelaży pod materace, obejmujące przede wszystkim następujące czynności:
    • zaprojektowanie produkcji stelaży,
    • stworzenie produkcji stelaży,
    • monitorowanie bieżącej działalności,
    • rozwój i opracowywanie nowych produktów (innowacje w zakresie produktów),
    • regularny przegląd procesów produkcyjnych oraz – o ile takie istnieją – identyfikacja oszczędności i potencjału optymalizacyjnego,
    • wsparcie w zakresie organizacji, monitorowania i sterowania procesami produkcyjnymi w zakresie ilości i jakości, terminów i kosztów,
    • pomoc w zarządzaniu pracownikami i przydzielaniu personelu,
    • monitorowanie produkcji na podstawie danych produkcyjnych i w razie potrzeby podejmowanie działań naprawczych,
    • pomoc w stałej optymalizacji procesów produkcyjnych w ścisłej współpracy z działami rozwoju i zarządzania produktami oraz kierownictwem firmy,
    • inicjowanie nowych zakupów, sprzedaży lub wyłączeń maszyn i urządzeń,
    • kontrola dysponowania materiałami,
    • ustalanie koncepcji technologicznych,
    • koordynacja przygotowania prac,
    • pozostałe usługi w zakresie produkcji stelaży.






W umowie podkreślono, że usługi w zakresie innych usług doradczych, badań rynku, usług reklamowych i marketingowych, usług zarządczych, usług w zakresie przetwarzania danych, usług ubezpieczeniowych, usług w zakresie gwarancji i rękojmi, jak również wszelkie usługi o podobnym charakterze są wyraźnie wyłączone z umowy (§ 1 pkt 2 umowy). Jeśli jednak niezależnie od tego postanowienia, Zamawiający zleci Wykonawcy wykonanie usług, o których mowa w § 1 pkt 2 umowy, to postanowienia umowy nie wpływają na nie i nie obejmują ich (§ 1 pkt 3 umowy).

Z tytułu świadczenia usług określonych w § 1 umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie od Zamawiającego (§ 2 umowy). Jest to jedno wynagrodzenie za świadczenie wszystkich usług określonych w § 1 umowy. Jest to wynagrodzenie określone kwotowo w umowie. Jest to wynagrodzenie kwartalne.

Wykonawca zobowiązuje się wykonywać usługi, które mają być świadczone zgodnie z umową w sposób fachowy, z należytą starannością i zgodnie z jego najlepszą wiedzą i przekonaniami; Wykonawca zapewnia Zamawiającego, że posiada niezbędne doświadczenie w dziedzinie porównywalnych usług oraz, że dysponuje również personelem niezbędnym do świadczenia tych usług w sposób profesjonalny, odpowiedni i terminowy (§ 4 pkt 1 umowy). Dodatkowe usługi, nie wymienione w § 1 umowy, nie stanowią elementu umowy, nawet jeśli Zamawiający wyda takie polecenie; taka sytuacja wymagałaby zawarcia kolejnej umowy (§ 4 pkt 2 umowy).

Umowa została zawarta na czas nieokreślony (§ 3 pkt 1 umowy).

Umowa III.

Jest to umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy spółką K a spółką S. W umowie tej spółka K jest określana jako „Zamawiający”, a spółka S jest określana jako „Wykonawca”. Umowa obowiązuje od dnia 1 września 2018 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Zamawiający powierza Wykonawcy świadczenie następujących usług:

  1. inne rodzaje wsparcia w dziedzinie administracji, produkcji i organizacji produkcji, chyba że zostało to oddzielnie uregulowane,
  2. pozostałe wsparcie w administrowaniu rozwojem produktu, chyba że zostało to oddzielnie uregulowane,
  3. różne rodzaje wsparcia przy organizowaniu i administrowaniu sprzedażą, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  4. pozostałe rodzaje wsparcia w zakresie organizacji i administrowania rynkami zbytu, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  5. pozostałe rodzaje wsparcia w zakresie zarządzania personelem, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  6. pozostałe rodzaje wsparcia w zakresie zarządzania jakością, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  7. pozostałe rodzaje wsparcia w zakresie techniki i produkcji, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  8. pozostałe rodzaje wsparcia w zakresie zarządzania relacjami z klientami, chyba, że zostało to oddzielnie uregulowane,
  9. utrzymywanie kontaktów z agencjami reklamowymi w celu określenia optymalnych form wsparcia sprzedaży,
  10. działalność reklamowa w zakresie wsparcia sprzedaży,
  11. przygotowywanie informacji prasowych,
  12. przygotowywanie okresowych i stałych ekspozycji wyrobów Zamawiającego na powierzchniach Wykonawcy,
  13. pozyskiwanie informacji o nowych możliwościach sprzedaży,
  14. działania reklamowe w odniesieniu do istniejących i potencjalnych odbiorców.

Ponadto, zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Wykonawca przekaże Zamawiającemu do używania wszelkie zarejestrowane na rzecz Wykonawcy słowne znaki towarowe, znaki graficzne, połączone znaki słowno-graficzne, wzory użytkowe oraz wzory przemysłowe.

W umowie podkreślono, że usługi w zakresie dalszych i innych usług doradczych, badań rynku, usług reklamowych i marketingowych, usług ubezpieczeniowych, usług w zakresie gwarancji i rękojmi, jak również wszelkie usługi o podobnym charakterze są wyraźnie wyłączone z umowy, chyba że są one uregulowane w § 1 pkt 1 (§ 1 pkt 4 umowy). Jeśli jednak niezależnie od tego postanowienia, Zamawiający zleci Wykonawcy wykonanie usług, o których mowa w punkcie § 1 pkt 4 umowy, to postanowienia umowy nie wpływają na nie i nie obejmują ich (§ 1 pkt 5 umowy).

Z tytułu świadczenia usług określonych w § 1 umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie od Zamawiającego (§ 2 umowy). Z tytułu wykonania usług opisanych w § 1 pkt 1 umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie kwartalne określone kwotowo w umowie (§ 2 pkt 1 umowy). Z tytułu przekazania do używania znaków o którym mowa w § 1 pkt 2 umowy Wykonawcy przysługuje odrębne wynagrodzenie kwartalne określone kwotowo w umowie (§ 2 pkt 1 umowy). Są to zatem dwa odrębne wynagrodzenia – jedno za świadczenie wszystkich usług określonych w § 1 pkt 1 umowy, drugie za przekazanie do używania wszystkich znaków, o którym mowa w § 1 pkt 2 umów.

Wykonawca zobowiązuje się wykonywać usługi, które mają być świadczone zgodnie z umową w sposób fachowy, z należytą starannością i zgodnie z jego najlepszą wiedzą i przekonaniami; Wykonawca zapewnia Zamawiającego, że posiada niezbędne doświadczenie w dziedzinie porównywalnych usług oraz, że dysponuje również personelem niezbędnym do świadczenia tych usług w sposób profesjonalny, odpowiedni i terminowy (§ 4 pkt 1 umowy). Dodatkowe usługi, nie wymienione w § 1 umowy, nie stanowią elementu umowy, nawet jeśli Zamawiający wyda takie polecenie; taka sytuacja wymagałaby zawarcia kolejnej umowy (§ 4 pkt 1 umowy).

Umowa została zawarta na czas nieokreślony (§ 3 pkt 1 umowy).

Zakres wniosku.

Niniejszy wniosek dotyczy ustalenia, czy ponoszone przez spółkę K koszty wynagrodzenia wypłacanego na podstawie umowy I, umowy II i umowy III będą po stronie Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zyskach spółki K) wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 4 marca 2019 r., wskazano ponadto, że:

  • Istota działań podejmowanych przez spółkę S na rzecz spółki K na podstawie umowy I sprowadza się do szeroko rozumianego pośrednictwa w sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę K, a w szczególności do nawiązywania oraz utrzymywania relacji z obecnymi lub potencjalnymi klientami zainteresowanymi nabyciem towarów produkowanych przez spółkę K. Z punktu widzenia spółki K celem nabycia tych usług jest pozyskanie nowych klientów albo nowych zamówień od dotychczasowych klientów, a w konsekwencji zwiększanie sprzedaży produkowanych towarów.
    Istota działań podejmowanych przez spółkę S na rzecz spółki K na podstawie umowy II sprowadza się do świadczenia usług wsparcia w obszarze technicznym, w zakresie nieruchomości, w zakresie elektronicznego przetwarzania danych oraz w zakresie produkcji stelaży pod materace. Z punktu widzenia spółki K celem nabycia tych usług jest ich wykorzystanie w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z podejmowanymi działaniami technicznymi, działaniami w zakresie nieruchomości, działaniami w zakresie przetwarzania danych oraz działaniami w zakresie produkcji stelaży pod materace. Nabywane usługi mają związek z działalnością gospodarczą spółki K.
    Istota działań podejmowanych przez spółkę S na rzecz spółki K na podstawie umowy III, w części dotyczącej opisanych we wniosku usług, sprowadza się do świadczenia usług wsparcia (związanych z produkcją, rynkiem, zasobami ludzkimi i prowadzeniem działalności gospodarczej) oraz świadczenia usług reklamowych. Z punktu widzenia spółki K celem nabycia tych usług jest ich wykorzystanie w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z produkcją i sprzedażą towarów. Nabywane usługi mają związek z działalnością gospodarczą spółki K.
    Istota działań podejmowanych przez spółkę S na rzecz spółki K na podstawie umowy III, w części dotyczącej przekazania do używania opisanych we wniosku znaków, sprowadza się do przekazania prawa do używania wszelkich zarejestrowanych na spółkę S słownych znaków towarowych, znaków graficznych, połączonych znaków słowno-graficznych, wzorów użytkowych oraz wzorów przemysłowych. Z punktu widzenia spółki K celem nabycia tych usług jest możliwość wykorzystania znaków i wzorów w prowadzonej działalności gospodarczej, a w szczególności możliwość wykorzystania wzorów w procesie produkcji towarów, możliwość oznakowania towarów znakami oraz posługiwania się znakami w działalności gospodarczej (np. na stronie internetowej, w korespondencji listownej, w innych dokumentach).
  • Usługi nabywane przez spółkę K od spółki S na podstawie umowy I, ze względu na rodzaj produktów których pośrednictwo dotyczy, należy zaklasyfikować do:
    • PKWiU 46.15.11.0 „Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej mebli”,
    • PKWiU 46.16.11.0 „Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych”,
    • PKWiU 46.18.19.0 „Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej pozostałych określonych towarów, gdzie indziej niesklasyfikowanych”,
    • PKWiU 46.19.10.0 „Usługi pośrednictwa w sprzedaży hurtowej towarów różnego rodzaju”.

    Usługi nabywane przez spółkę K od spółki S na podstawie umowy III, w części dotyczącej przekazania do używania opisanych we wniosku znaków, należy zaklasyfikować do:
    • PKWiU 77.40.12.0 „Dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy”,
    • PKWiU 77.40.19.0 „Dzierżawa praw do korzystania z pozostałej własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim”.
  • Koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K na rzecz spółki S na podstawie umowy III, w części dotyczącej przekazywania do używania opisanych we wniosku znaków towarowych, mają wpływ na cenę sprzedaży wyrobów produkowanych przez spółkę K. Cena sprzedaży wyrobów ustalana jest w wysokości kosztów wytworzenia powiększonych o marżę. W ramach marży uwzględnia się w szczególności koszty ogólnego zarządu oraz koszty sprzedaży, a w ramach kosztów sprzedaży uwzględnia się m.in. koszty wynagrodzenia za znaki towarowe.


W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K na rzecz spółki S na podstawie umowy III – w części dotyczącej wynagrodzenia za przekazania do używania znaków o których mowa w § 1 pkt 2 umowy – będą po stronie Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zyskach spółki K) wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawa prawna.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określa ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”).

Zgodnie z art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

  1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
  3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. przewiduje, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

  1. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  2. licencje,
  3. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  4. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ponadto zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p., ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca opierał się również na wyjaśnieniach Ministra Finansów z 24 kwietnia 2018 r. w sprawie stosowania art. 15e u.p.d.o.p. (dalej: „wyjaśnienia MF”). Wyjaśnienia te zostały opublikowane na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.mf.gov.pl).

Umowa III – w części dotyczącej wynagrodzenia za przekazania do używania znaków o których mowa w § 1 pkt 2 umowy.

Przechodząc do wynagrodzenia przewidzianego w umowie III należy wskazać, że jest to wynagrodzenie za przekazanie spółce K do używania wszelkich zarejestrowanych na rzecz spółki S słownych znaków towarowych, znaków graficznych, połączonych znaków słowno-graficznych, wzorów użytkowych oraz wzorów przemysłowych. Spółka K ponosi zatem koszty wynagrodzenia płacone za możliwość korzystania z praw autorskich i praw własności przemysłowej wskazanych w art. 16b ust. 1 pkt 4-6 u.p.d.o.p. Tym samym, wynagrodzenie z tego tytułu jest kosztem wskazanym w art. 15e ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku omawianego kosztu zastosowanie znajduje jednak wyłączenie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. Na podstawie tego przepisu ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Wyłączenie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. ma zastosowanie do kosztów nabycia usług, które są zaliczane do kosztów uzyskania bezpośrednio związanych z wytworzeniem i sprzedażą towarów przez spółkę K. W celu zastosowania tego przepisu należy poszukiwać związku pomiędzy kosztem nabycia usług, a towarami wytwarzanymi i sprzedawanymi przez spółkę K. Dokonując wykładni art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. nie należy się odwoływać do przepisów o kosztach bezpośrednich i pośrednich (art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 4b, art. 15 ust. 4c, art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.).

Spółka K prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży takich wyrobów jak m.in. meble ogrodowe, łóżka i materace. Natomiast spółka S dysponuje prawami do znaków towarowych, znaków graficznych, połączonych znaków słowno-graficznych, wzorów użytkowych oraz wzorów przemysłowych, które wiążą się z przedmiotem działalności spółki K.

Tym samym, spółka S posiada znaki towarowe, znaki graficzne, znaki słowno-graficzne, wzory użytkowe oraz wzory przemysłowe, które mogą być wykorzystane w działalności prowadzonej przez spółkę S. Wykorzystanie to może polegać na tym, że poszczególne towary będą oznaczone konkretnymi znakami albo przy ich produkcji zostaną wykorzystane konkretne wzory. Wykorzystanie znaków może również wyglądać w ten sposób, że spółka K będzie prowadziła działalność gospodarczą i sprzedaż pod określonym znakiem lub znakami (np. będzie się nimi posługiwała na stronie internetowej, w korespondencji listownej, w innych dokumentach). Nie budzi wątpliwości, że prawo do używania znaków towarowych, znaków graficznych, znaków słowno-graficznych, wzorów użytkowych oraz wzorów przemysłowych ma określoną wartość. W branży, w której działalność prowadzi spółka S są to znaki i wzory znane, rozpoznawalne, mające swoją renomę, dające gwarancję dobrej jakości towarów. Czym innym jest zatem produkcja i sprzedaż bez tych znaków oraz wzorów, a czym innym jest produkcja i sprzedaż z użyciem tych znaków oraz wzorów. Nabywając prawo do używania znaków i wzorów spółka K istotnie zwiększa szanse na sprzedaż produkowanych przez siebie towarów. Ponoszone przez spółkę K koszty wynagrodzenia wypłacanego za prawo do używania znaków i wzorów pozostają zatem w ścisłym związku z wytwarzanymi i sprzedawanymi przez nią towarami, ponieważ umożliwiają zwiększenie sprzedaży towarów oznakowanych lub ogólnie sprzedawanych pod tymi znakami i wzorami.

Należy stwierdzić, że pomiędzy kosztem wynagrodzenia płaconego spółce K za przekazanie praw do używania znaków towarowych, znaków graficznych, znaków słowno-graficznych, wzorów użytkowych oraz wzorów przemysłowych istnieje związek bezpośredni wyrażający się tym, że bez poniesienia tego kosztu nie byłaby możliwa produkcja i sprzedaż towarów pod tymi znakami lub wzorami. Spółka K ma prawo do używania znaków i wzorów, a dzięki temu może sprzedawać towary pod tymi znakami i wzorami, co przekłada się na zwiększenie sprzedaży towarów. Bez zawarcia umowy III, spółka K prawdopodobnie nie uzyskałaby możliwości sprzedawania swoich towarów w takim zakresie w jakim może to robić po zawarciu tej umowy, gdyż wielu kontrahentów jest zainteresowanych nabyciem jej towarów właśnie ze względu na to że są sprzedawane pod znakami oraz wzorami należącymi do spółki S. Między kosztem nabycia prawa do używania znaków i wzorów a wytwarzaniem i sprzedażą towarów przez spółkę K istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy wyrażający się tym, iż sprzedaż przez spółkę K wielu towarów na rzecz kontrahentów jest możliwa właśnie z tego względu, że ma miejsce pod znakami oraz wzorami należącymi do spółki S.

Przedstawione stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne organów podatkowych dotyczące licencji na znaki towarowe. Przykładowo można wskazać na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.204.2018.1.AP, w której stwierdzono, że mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że ww. Opłaty, za możliwość korzystania ze Znaków Towarowych, będą stanowić koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem towarów w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT i tym samym ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nie znajdzie do nich zastosowania.

Rozważając, czy opłaty związane z korzystaniem z przedmiotowych wartości niematerialnych stanowią koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem wyrobu będącego przedmiotem sprzedaży, należy uwzględnić również specyfikę działalności prowadzonej przez podatnika. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że Opłaty będą stanowić wynagrodzenie za korzystanie z wartości, które warunkują produkcję. Konieczność nabywania wartości niematerialnych wynika ze specyfiki branży motoryzacyjnej tj. intensywnej konkurencji, globalizacji i konsolidacji producentów, przewagi dużych podmiotów gospodarczych. Czynniki te powodują, że logo, którym są opatrzone produkty, jest istotnym wyróżnikiem i jako nośnik informacji o jakości produktu – ma często decydujące znaczenie przy wyborze towarów. Zatem, wykorzystywanie przez Spółkę znaków towarowych, warunkuje możliwość produkcji i późniejszej sprzedaży oznaczonych nimi produktów. Zauważyć również należy, że wysokość ww. Opłat za korzystanie ze Znaków Towarowych ustalana jest o całościowy przychód Spółki z tytułu sprzedaży produktów, przy uwzględnieniu ustalonego przez strony udziału procentowego. W przypadku zmniejszenia ilości wyprodukowanych i sprzedanych produktów również wysokość opłaty ulega zmniejszeniu. Zatem jak wskazał Wnioskodawca, wartość sprzedanych przez Spółkę produktów stanowi czynnik determinujący wysokość opłaty należnej podmiotom powiązanym. W związku z powyższym, nabywane wartości niematerialne dotyczą wytwarzania przez Wnioskodawcę towarów oraz bezpośrednio wpływają na poziom popytu na produkty Spółki, a w konsekwencji również na jej przychody z prowadzonej działalności. Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy uznać, że opłaty ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz licencjonodawcy stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, do których nie będzie miało zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Reasumując, koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K na rzecz spółki S na podstawie umowy III – w części dotyczącej wynagrodzenia za przekazania do używania znaków o których mowa w § 1 pkt 2 umowy – nie będą po stronie Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zyskach spółki K) wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm. dalej „u.p.d.o.p.”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.do.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W myśl art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

  1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
  3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Prawami i wartościami, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. są:

  1. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  2. licencje,
  3. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  4. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Stosownie do art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p., ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów podatników związanych z umowami, które generowały opłaty za korzystanie z wartości niematerialnych i prawnych na rzecz podmiotów powiązanych miało na celu uszczelnienie systemu podatku dochodowego i przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania. Jednocześnie jednak ustawodawca w art. 15e ust. 11 pkt 1 wyłączył z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi. Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów „bezpośrednio związanych” z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadzi do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy stwierdzić, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

W myśl natomiast art. 15e ust. 12 u.p.d.o.p., przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Mając na uwadze powyższe, a także przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nie podlega wątpliwości, iż koszty wynagrodzenia, uiszczanego przez spółkę K na podstawie umowy III, w części dotyczącej przekazania do używania znaków, o których mowa w § 1 pkt 2 ww. umowy, objęte są przepisem ograniczającym wysokość opłat zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów do ustawowo określonego limitu (art. 15e ust. 1 w zw. z 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p.). Opłaty, uiszczane z tego tytułu mieszczą się zatem w katalogu wydatków podlegających ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.

Rozważając natomiast, czy wynagrodzenie to stanowi koszt związany z wytworzeniem oraz nabyciem towarów przez Wnioskodawcę, należy przede wszystkim uwzględnić specyfikę działalności prowadzonej przez danego podatnika.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada siedzibę w Polsce i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce K. Spółka K jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca pełni funkcję komplementariusza w spółce K.

Spółka K ma zawarte ze spółką S umowy, których przedmiotem jest świadczenie usług (opisane poniżej umowa I, umowa II i umowa III). W ramach tych umów spółka K jest usługobiorcą, a spółka S jest usługodawcą. W związku z nabywaniem tych usług spółka K ponosi koszty wynagrodzenia wypłacanego spółce S.

Spółka K oraz spółka S są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p. (obowiązującego do 31 grudnia 2018 r.) oraz są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. (obowiązującego od 1 stycznia 2019 r.).

Jest to umowa o świadczenie usług zawarta pomiędzy spółką K a spółką S. W umowie tej spółka K jest określana jako „Zamawiający”, a spółka S jest określana jako „Wykonawca”. Umowa obowiązuje od dnia 1 września 2018 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Zamawiający powierza Wykonawcy świadczenie wskazanych w umowie usług.

Ponadto, zgodnie z § 1 pkt 1 umowy, Wykonawca przekaże Zamawiającemu do używania wszelkie zarejestrowane na rzecz Wykonawcy słowne znaki towarowe, znaki graficzne, połączone znaki słowno-graficzne, wzory użytkowe oraz wzory przemysłowe.

Z tytułu świadczenia usług określonych w § 1 umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie od Zamawiającego (§ 2 umowy). Z tytułu wykonania usług opisanych w § 1 pkt 1 umowy Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie kwartalne określone kwotowo w umowie (§ 2 pkt 1 umowy). Z tytułu przekazania do używania znaków o którym mowa w § 1 pkt 2 umowy Wykonawcy przysługuje odrębne wynagrodzenie kwartalne określone kwotowo w umowie (§ 2 pkt 1 umowy). Są to zatem dwa odrębne wynagrodzenia – jedno za świadczenie wszystkich usług określonych w § 1 pkt 1 umowy, drugie za przekazanie do używania wszystkich znaków, o którym mowa w § 1 pkt 2 umów.

Umowa III daje Spółce K możliwość wykorzystania znaków i wzorów w prowadzonej działalności gospodarczej, a w szczególności możliwość wykorzystania wzorów w procesie produkcji towarów, możliwość oznakowania towarów znakami oraz posługiwania się znakami w działalności gospodarczej (np. na stronie internetowej, w korespondencji listownej, w innych dokumentach)

Koszty wynagrodzenia wypłacanego przez spółkę K na rzecz spółki S na podstawie umowy III, w części dotyczącej przekazywania do używania opisanych we wniosku znaków towarowych, mają wpływ na cenę sprzedaży wyrobów produkowanych przez spółkę K. Cena sprzedaży wyrobów ustalana jest w wysokości kosztów wytworzenia powiększonych o marżę. W ramach marży uwzględnia się w szczególności koszty ogólnego zarządu oraz koszty sprzedaży, a w ramach kosztów sprzedaży uwzględnia się m.in. koszty wynagrodzenia za znaki towarowe.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że skoro jak wynika z wniosku, między opłatami ponoszonymi przez spółkę K na podstawie umowy III – w części dotyczącej przekazania do używania znaków, o których mowa w § 1 pkt 2 ww. umowy, a wytwarzanymi towarami handlowymi zachodzi bezpośredni związek, to ponoszone z tego tytułu wydatki stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. Wnioskodawca wskazał bowiem, że umowa III daje spółce K możliwość wykorzystania wskazanych we wniosku wzorów i znaków w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a cena sprzedaży wyrobów ustalana jest w wysokości kosztów wytworzenia powiększonych o marżę. W ramach marży uwzględnia się w szczególności koszty ogólnego zarządu oraz koszty sprzedaży, a w ramach kosztów sprzedaży uwzględnia się m.in. koszty wynagrodzenia za znaki towarowe.

Opisany mechanizm jest zatem wyrazem bezpośredniego związku kwotowego pomiędzy wysokością opłat ponoszonych z tytułu wynagrodzenia za przekazanie do używania znaków, o których mowa w § 1 pkt 2 umowy III, a wytwarzanymi przez spółkę K produktami/towarami. W konsekwencji spełniony jest również związek kwotowy, jako element bezpośredniego związku tych kosztów z wytwarzanymi towarami.

Podsumowując, koszty wynagrodzenia uiszczanego przez spółkę K na podstawie umowy III – w części dotyczącej przekazania do używania znaków, o których mowa w § 1 pkt 2 ww. umowy, nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych wynikającemu z art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. ze względu na fakt, że ma do nich zastosowanie wyłączenie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne. Niemniej jednak ostateczna ocena, czy wskazane we wniosku koszty usługi podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, wynikającemu z ww. art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy w danej sprawie w toku odpowiedniego postępowania. Organ wydający interpretację indywidualną nie może natomiast dokonać takiej oceny, albowiem postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej wyklucza analizę materiału dowodowego w sprawie. Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniu przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj