Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.292.2018.4.HS
z 26 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.), uzupełnionym 12 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych transakcji nabycia Pakietu biznesowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych transakcji nabycia Pakietu biznesowego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 4 lutego 2019 r. Znak: 0111-KDIB3-2.4012.837.2018.2.SR 0111-KDIB2-2.4014.292.2018.3.HS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 12 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego i rezydentem podatkowym w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i dystrybucji gaśnic. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji gaśnic na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 30 marca 2016 r.

Od 2006 r. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie produkcji gaśnic na rzecz X. GmbH (dalej jako: „X.”). X. jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT. W pierwotnie obowiązującym modelu współpracy pomiędzy tymi podmiotami, Spółka pełniła funkcje producenta kontraktowego (produkcja na zlecenie, ang. contract manufacturing) wobec X., która prowadziła działalność dystrybucyjną oraz pełniła strategiczne funkcje wspierające proces produkcyjny.

Począwszy od 2010 r. Spółka prowadzi bardzo ograniczoną działalność w zakresie dystrybucji produkowanych przez nią wyrobów do podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą (w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT; dalej jako: „Podmioty powiązane”) zlokalizowanych poza granicami Niemiec, Szwajcarii i Austrii (obszar tych trzech krajów dalej jako: „Rynek GSA”), ograniczającą się do wystawienia faktur sprzedażowych na rzecz finalnych kontrahentów.

W 2013 r. X. i Spółka zawarły umowę o współpracy (dalej jako: „Umowa”), na mocy której Wnioskodawca rozszerzył swoją ograniczoną działalność dystrybucyjną o sprzedaż wyrobów także do podmiotów niepowiązanych (w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT; dalej jako: „Podmioty niepowiązane”) zlokalizowanych poza Rynkiem GSA. Jednocześnie, X. wciąż posiadała wyłączne prawo do dystrybucji wyrobów Spółki na obszarze Rynku GSA.

Ponadto, na podstawie umowy X. pełniła od 2013 r. strategiczne funkcje w zakresie m.in. rozwoju produktu, dbania o kontakty z klientami, wyceny produktów, marketingu i sprzedaży produktów. Na mocy umowy, X. przysługiwało wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług w wysokości nadwyżki zysku osiągniętego przez Spółkę z rutynowych funkcji w zakresie produkcji i dystrybucji wyrobów oraz świadczenia usług inżynieryjnych ponad umownie ustalony poziom marży, który powinna osiągać (tzw. zysk rezydualny, ang. residual profit). W rezultacie, rentowność Spółki ograniczona była do stałej marży zysku z uwagi na ograniczone funkcje, aktywa i ryzyka angażowane w prowadzonej działalności gospodarczej.

Obecnie planowana jest zmiana modelu współpracy pomiędzy X. a Spółką tak, aby:

• Spółka pełniła funkcje w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, produkcji i dystrybucji (w pełnym zakresie) wyrobów do: (i) podmiotów zlokalizowanych poza obszarem Rynku GSA oraz (ii) do Podmiotów powiązanych na Rynku GSA, natomiast
• X. będzie pełniła rutynowe funkcje dystrybucyjne do Podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą na Rynku GSA.
  
  

Według założeń nowego modelu, z tytułu świadczonych przez X. ograniczonych funkcji dystrybucyjnych zagwarantowany zostanie jej określony poziom rentowności, podczas gdy nadwyżka zysku ponad stałą marżę będzie transferowana do Spółki. Dodatkowo, X. będzie świadczyła na rzecz Spółki usługi inżynieryjne (wyłącznie w odniesieniu do już produkowanych wyrobów) oraz ograniczone funkcje w zakresie zarządzania produkcją oraz obsługi prawnej znaków towarowych „X.”, za które wynagrodzenie będzie ustalane odrębnie.

Powyżej zaprezentowana zmiana modelu współpracy obowiązującego pomiędzy X. a Spółką poprzedzona zostanie zawarciem przez te podmioty umowy odpłatnego przeniesienia z X. do Spółki zestawu aktywów niematerialnych (dalej jako: „Pakiet biznesowy”), który obejmie:

1. know-how oraz aktywności w obszarze badań i rozwoju,
2. funkcje w zakresie zarządzania produkcją i strategii (w tym m.in. ustalanie strategii produktowej),
3. funkcje w zakresie sprzedaży i marketingu (w tym m.in. ustalanie cen wyrobów w transakcjach z Podmiotami niepowiązanymi oraz dbanie o relacje z klientami),
4. bazę danych klientów i kontraktów,
5. bazę danych dostawców,
6. odpowiedzialność za rynek.
   
   

Wnioskodawca nie wyklucza, że wraz z Pakietem biznesowym przeniesione zostaną także zobowiązania istniejące na dzień transferu, które będą funkcjonalnie związane z przenoszonymi aktywami i funkcjami wskazanymi powyżej.

Pakiet biznesowy nie będzie natomiast obejmował:

• prawa własności znaków towarowych,
• środków pieniężnych,
• nieruchomości,
• pracowników/osób zarządzających (Spółka planuje zatrudnienie dodatkowego personelu do działu sprzedażowego i/lub marketingowego),
• aktywów związanych z działalnością dystrybucyjną X. prowadzoną w stosunku do Podmiotów niepowiązanych na Rynku GSA,
• innych aktywów trwałych (tj. mebli biurowych oraz innego wyposażenia, samochodów, sprzętu komputerowego itp.),
• certyfikacji produktów, które są niezbędne celem kontynuowania produkcji i dystrybucji gaśnic (Wnioskodawca zobowiązany jest wystąpić o takie certyfikacje we własnym zakresie).
  
  

Spółka podkreśla, że przenoszony w ramach Pakietu biznesowego zestaw aktywów niematerialnych nie był formalnie wyodrębniony w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa prowadzonego przez X., a w szczególności nie stanowił odrębnego działu czy departamentu.

Ponadto, X. nie prowadzi odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z przenoszonym zespołem aktywów niematerialnych oraz funkcji. W szczególności, X. nie prowadziła odrębnej ewidencji (i) przychodów i kosztów oraz (ii) należności i zobowiązań funkcjonalnie związanych z Pakietem biznesowym. Co więcej, wyodrębnienie tych pozycji nie jest możliwe na bazie ksiąg rachunkowych/podatkowych prowadzonych aktualnie przez X.

W związku z przejęciem Pakietu biznesowego, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty na rzecz X. stosownego wynagrodzenia (dalej jako: „Wynagrodzenie”). Wynagrodzenie pokryje także opłatę z tytułu transferu potencjału zysku wynikającego z przejęcia przez Wnioskodawcę funkcji w zakresie działalności dystrybucyjnej, rozpoczętego w 2010 r. Wysokość wynagrodzenia ustalona zostanie przy zastosowaniu metody zdyskontowanych zysków za okres kolejnych 20 lat (metoda wskazana we wniosku o dwustronne porozumienie w sprawie ustalenia ceny transakcyjnej, o którym mowa poniżej).

Wnioskodawca wskazał, że prawidłowość wyboru metody ustalenia wysokości wynagrodzenia jest przedmiotem toczącego się postępowania w kwestii zawarcia dwustronnego porozumienia w sprawie ustalenia ceny transakcyjnej (dalej jako: „APA”), o którym mowa w art. 20b Ordynacji podatkowej (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 800) – wniosek został złożony 21 lipca 2014 r. W związku z tym, że faktyczny transfer Pakietu biznesowego ma odbyć się jeszcze w 2018 r., Spółka najprawdopodobniej uiści wynagrodzenie jeszcze w tym roku kalendarzowym (2018 r.), tj. przed formalnym potwierdzeniem jego wysokości w ramach APA, którego wydanie szacowane jest na 2019 r.

Spółka podkreśla, że aktywa i funkcje przenoszone w ramach Pakietu biznesowego (wskazane w punktach a)-f) opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) zostały wskazane także we wniosku o wydanie APA. W złożonym wniosku o wydanie APA wskazane zostało także, że na Spółkę przejdzie własność znaków towarowych związanych z Pakietem biznesowym. Niemniej jednak, w ramach negocjacji z X. ostatecznie uzgodniono, że prawo własności znaków towarowych „X.” pozostanie w spółce niemieckiej, która będzie go odpłatnie udostępniać do Spółki. Jednocześnie, ekonomicznym właścicielem znaków towarowych związanych z Pakietem biznesowym pozostanie Spółka, tj. zysk wygenerowany z tytułu ich użytkowania będzie przypadał Spółce, a X. odpowiedzialna i wynagradzana będzie wyłącznie za obsługę i ochronę prawną tychże wartości niematerialnych i prawnych. Zarówno Spółka, jak i X. podejmą wszelkie niezbędne kroki celem aktualizacji wniosku o wydanie APA w tym zakresie.

Spółka nie wyklucza, że dla celów rachunkowych wynagrodzenie będzie rozpoznawane jako koszt księgowy w czasie, np. w okresie, za który kalkulowana była wysokość wynagrodzenia metodą zdyskontowanych zysków (20 lat). Przyjęcie takiego sposobu rozliczenia wynagrodzenia wynika z obowiązku przestrzegania przez Spółkę przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych zasady współmierności przychodów i kosztów.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, zgodnie z którą transakcja zbycia Pakietu biznesowego będzie podlegać opodatkowaniu VAT (gdyż nie będzie stanowić sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa), z tytułu dokonania transakcji wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, ponieważ transakcja zbycia Pakietu biznesowego będzie podlegać opodatkowaniu VAT (gdyż nie będzie ona stanowić sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa), nie wystąpi obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – przedmiotowemu podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Natomiast przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany wyżej wymienionych umów, jeżeli prowadzą one do zwiększenia podstawy opodatkowania.

Literalne brzmienie przytoczonego wyżej przepisu wskazuje, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu zawarty w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zastosowana przez ustawodawcę zasada numerus clausus przesądza o tym, że tylko wprost wymienione w powołanym artykule czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Takie podejście znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych, (np. w uzasadnieniu wyroku z 15 lutego 2008 r., sygn. akt II FSK 1737/06, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż: ,,(...) w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych przepisy powołanej ustawy w sposób enumeratywny określają typ czynności cywilnoprawnych (zasada numerus clausus), podlegających opodatkowaniu tym podatkiem (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a-k), bez odsyłania w tym zakresie do rozwiązań zawartych w przepisach wykonawczych.”) oraz w praktyce organów podatkowych (np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2013 r. Znak: ILPB2/436-222/13-2/MK, stwierdził, że: „Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.”).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawie podlega umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Jednocześnie, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, „nie podlegają podatkowi (...) czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.”
   
   
   

Mając na uwadze powyższy przepis, należy stwierdzić, że jedynie w przypadku gdy transakcja zbycia Pakietu biznesowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako transakcja sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, przyjmując, że sprzedaż Pakietu biznesowego nie stanowi transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT i w związku z tym podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług (import usług), nabycie Pakietu biznesowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy jedynie w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych transakcji nabycia Pakietu biznesowego. W zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 25 marca 2019 r. Znak: : 0111-KDIB3-2.4012.837.2018.2.SR.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Przy czym w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony czynności cywilnoprawnej (danej umowy) posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że obecnie planowana jest zmiana modelu współpracy pomiędzy X. a Wnioskodawcą tak, aby Wnioskodawca pełnił funkcje w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, produkcji i dystrybucji (w pełnym zakresie) wyrobów do podmiotów zlokalizowanych poza obszarem Rynku GSA oraz do Podmiotów powiązanych na Rynku GSA, natomiast X. będzie pełniła rutynowe funkcje dystrybucyjne do Podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą na Rynku GSA. Powyżej zaprezentowana zmiana modelu współpracy obowiązującego pomiędzy X. a Wnioskodawcą poprzedzona zostanie zawarciem przez te podmioty umowy odpłatnego przeniesienia z X. do Wnioskodawcy zestawu aktywów niematerialnych (dalej jako: „Pakiet biznesowy”), który obejmie: know-how oraz aktywności w obszarze badań i rozwoju, funkcje w zakresie zarządzania produkcją i strategii (w tym m.in. ustalanie strategii produktowej), funkcje w zakresie sprzedaży i marketingu (w tym m.in. ustalanie cen wyrobów w transakcjach z Podmiotami niepowiązanymi oraz dbanie o relacje z klientami), bazę danych klientów i kontraktów, bazę danych dostawców, odpowiedzialność za rynek. Wnioskodawca nie wyklucza, że wraz z Pakietem biznesowym przeniesione zostaną także zobowiązania istniejące na dzień transferu, które będą funkcjonalnie związane z przenoszonymi aktywami i funkcjami wskazanymi powyżej. Ponadto w związku z przejęciem Pakietu biznesowego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz X. GmbH stosownego wynagrodzenia.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy planowana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 25 marca 2019 r. Znak: 0111-KDIB3-2.4012.837.2018.2.SR. wydanej dla Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „wskutek powyższej transakcji nie dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która to transakcja korzystałaby z wyłączenia z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.” oraz, że „przedstawiona w rozpatrywanej sprawie transakcja zbycia Pakietu biznesowego będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie o VAT.”

W związku z powyższym ustaleniem, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży Pakietu biznesowego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku na kupującym czyli na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.