Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.82.2019.1.PR
z 18 marca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2019 r. (data wpływu 8 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Wnioskodawca objął udziały za wkład pieniężny. Dnia 1 października 2018 r. Wnioskodawca zbył całość swoich udziałów ww. Spółce na podstawie umowy zbycia udziałów z podpisami notarialnie poświadczonymi przez notariusza, na rzecz Spółki celem ich umorzenia na podstawie art. 199 i art. 200 Kodeksu spółek handlowych. Zbycie miało charakter dobrowolny.

Zgodnie z umową, spłata należności za zbywane udziały ma pochodzić z czystego zysku Spółki, a zapłata należności ma nastąpić w 2 transzach:

  • pierwsza rata ma zostać wypłacona do dnia 31 grudnia 2018 r.,
  • druga rata ma zostać wypłacona do dnia 31 grudnia 2019 r.

Zapłata obu transz nastąpi na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy przychód ze zbycia udziałów w Spółce na jej rzecz będzie przychodem z odpłatnego zbycia udziałów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowanym 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością będą wydatki poczynione na objęcie lub nabycie udziałów przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
  2. Czy momentem uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę będzie data zawarcia umowy zbycia udziałów, tj. dzień, w którym środki pieniężne stały się należne Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze zbycia udziałów w Spółce na jej rzecz będzie przychodem z odpłatnego zbycia udziałów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowanym 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, a kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością będą wydatki poczynione na objęcie lub nabycie udziałów przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do katalogu źródeł przychodów należą kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c tego artykułu. Uszczegółowienie źródeł przychodów zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 17 ww. ustawy.

Art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 lit. a i 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez udział w spółce rozumie się m.in. udział w spółce posiadającej osobowość prawną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru na podstawie art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: KSH).

W tym miejscu, zdaniem Wnioskodawcy, należy zwrócić uwagę na pogląd, zgodnie z którym zbycie udziałów na rzecz spółki celem ich dalszego umorzenia powinno być traktowane jako dochód z udziału w zyskach osób prawnych zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Szczególne zasady ustalania dochodu zawarte w tym artykule odnoszą się do dochodu (przychodu) faktycznie uzyskanego z udziału w zyskach osób prawnych, w tym m.in. do przychodów z umorzenia udziałów. Należy zwrócić uwagę na fakt, że przepis art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wymieniał – jako dochody z udziału w zyskach osób prawnych – dochody uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Jednakże w związku z uchyleniem ww. przepisu, od dnia 1 stycznia 2011 r. przedmiotowy dochód został wyłączony z dochodów z udziału w zyskach osób prawnych. Ponadto, sam Kodeks spółek handlowych rozróżnia zawarte w art. 199 § 1 KSH umorzenie udziałów w drodze nabycia udziałów przez spółkę (tzw. umorzenie dobrowolne) od nabycia udziałów w celu ich umorzenia – art. 200 § 1 KSH. Kluczowym elementem rozróżniającym obie czynności jest kolejność nabycia udziałów oraz ich umorzenie.

Jak trafnie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Poznaniu w wyroku z dnia 20 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Po 1195/15): „Do umorzenia dobrowolnego dochodzi bowiem w drodze nabycia od wspólnika udziałów własnych spółki za wynagrodzeniem przysługującym wspólnikowi (art. 199 § 2 KSH), a następnie dochodzi do zawarcia umowy nabycia udziału w celu umorzenia. Mamy do czynienia zatem z czynnością prawną dotyczącą nabycia udziałów oraz drugą czynnością, która jest podstawą do umorzenia. Jest to więc transakcja (czynność prawna) dwuetapowa” oraz „W doktrynie podkreśla się, że w Kodeksie spółek handlowych umorzenie dobrowolne zostało określone jako dokonywane za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (np. sprzedaż, darowizna). W rzeczywistości więc nie chodzi tu w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 KSH). Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Art. 199 § 1 KSH nie dotyczy więc umorzenia, ale czynności prawnej w celu umorzenia w przyszłości”.

Ów pogląd został potwierdzony w wyroku kasacyjnym (do ww. wyroku WSA w Poznaniu) wydanym przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) dnia 25 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 1011/16), zgodnie z którym: „Sąd I instancji uczynił to, trafnie zwracając uwagę na dwa sposoby umorzenia udziałów i wskazując, że umorzenie dobrowolne łączy się z uprzednią czynnością zbycia udziałów na rzecz spółki (art. 199 KSH). Z tą właśnie czynnością należało wiązać skutki podatkowe w rozpoznanej sprawie kwalifikując ją – jak prawidłowo uczynił to Minister Finansów i co trafnie zaaprobował Sąd I instancji – jako podstawę uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych, a nie z umorzenia udziałów”. Podobny pogląd został wyrażony w wyroku NSA z dnia 13 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 315/13).

W związku z powyższym, mając na uwadze zarówno literalne brzmienie przepisów, jak i wykładnię zawartą w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, przychód z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością celem ich dalszego umorzenia należy zakwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie art. 9 ust. 2 ww. ustawy – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy – od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, doprecyzowuje, że dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

Art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje koszty uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Art. 23 ust. 1 pkt 38c ww. ustawy, odnosi się do kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) lub ich umorzenia w przypadku objęcia udziałów (akcji) w drodze wymiany udziałów.

Przepis art. 23 ust 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji), jednakże wydatki takie są kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), z zastrzeżeniem ust. 3e, który ma zastosowanie tylko przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca objął udziały za wkład pieniężny oraz, że nie podlega pod ograniczenia wynikające ze zamian jednostek uczestnictwa subfunduszu na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy stwierdzić, że dochód Wnioskodawcy ze zbycia udziałów na rzecz Spółki będzie opodatkowany 19% podatkiem dochodowym, a kosztem uzyskania przychodu będą wydatki poniesione na objęcie lub nabycie udziałów.

Wnioskodawca wskazuje, że podobny pogląd został wyrażony w cytowanym już wyroku NSA z dnia 13 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 315/13).

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem uzyskania przez Niego przychodu będzie data zawarcia umowy zbycia udziałów, tj. dzień, w którym środki pieniężne stały się należne Wnioskodawcy zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje wprost, że przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji).

Zgodnie z orzeczeniem NSA z dnia 14 listopada 2017 r. (sygn. akt II FSK 2815/15): „Bez znaczenia jest więc moment, w którym zbywca udziałów (akcji) może domagać się za nie zapłaty w związku z rozłożeniem zapłaty ceny na poszczególne określone w umowie raty. Natomiast dla powstania przychodu podatkowego w świetle art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy podatkowej istotne jest by przychód ten przysługiwał zbywcy, a co do tego faktu prawotwórczego w niniejszej sprawie nie ma wątpliwości.

Dlatego przyjąć należy, że przychód należny powstał, zgodnie z wyżej powołanym przepisem prawnym, w dacie zawarcia umowy sprzedaży udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością niezależnie od ustalonych terminów i ratalnego trybu zapłaty ceny za te udziały, a więc niezależnie od momentu jej wymagalności”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, momentem uzyskania przez Niego przychodu będzie moment przeniesienia na nabywcę własności udziałów, tj. dzień zawarcia umowy zbycia udziałów, zaś rozłożenie płatności na raty nie będzie wpływać ani na kwotę przychodu, ani na moment jego uzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Regulację dotyczącą problematyki umorzenia udziałów zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.). Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych przewidują trzy podstawowe sposoby umarzania udziałów:

  1. umorzenie dobrowolne – w którym wspólnik musi wyrazić zgodę na umorzenie posiadanych przez niego udziałów; dochodzi do niego w drodze wykupu przez spółkę udziałów i ich umorzenia;
  2. umorzenie przymusowe – dokonywane niezależnie od ewentualnej zgody wspólnika; przesłankami umorzenia jest zaistnienie określonych w umowie spółki zdarzeń, które umożliwiają podjęcie stosownej uchwały o umorzeniu;
  3. umorzenie warunkowe (automatyczne) – w swojej konstrukcji podobne do umorzenia przymusowego; z tym rodzajem umorzenia mamy również do czynienia wówczas, gdy dojdzie do skutku zdarzenie przewidziane w umowie spółki, z tym że nie jest wymagana uchwała o umorzeniu.

Z powyższego wynika, że tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe (w tym automatyczne) traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca – w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę – a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie następuje w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia – w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Należy podkreślić, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

Uszczegółowieniem powołanego wyżej przepisu jest art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także przychód z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości.

Należy zauważyć, że zbycie udziałów (akcji) w celu umorzenia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. objęte było dyspozycją art. 24 ust. 5 pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych był dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji). Stosownie do powyższego, źródłem dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych było zbycie udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia, jeśli zbycie miało charakter odpłatny.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. zmieniono zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów lub akcji na rzecz spółki w celu ich umorzenia. Zgodnie bowiem z art. 1 pkt 16 lit. d) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), uchylono art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego, zatem dochód (przychód) uzyskany od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zbycia udziałów w celu umorzenia jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W pojęciu odpłatnego zbycia udziałów, którym posługuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy mieści się zarówno sprzedaż udziałów, jak również odpłatne zbycie udziałów w celu umorzenia.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy, przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy ustalaniu wartości przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia, odpowiednie zastosowanie znajduje art. 19 ww. ustawy.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1 tej ustawy jest – zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i pkt 38c.

Ustawodawca regulując zasady ustalania dochodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną zezwala, aby przychód do opodatkowania pomniejszały koszty uzyskania tego przychodu, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu objęcia (nabycia) zbywanych udziałów.

W przypadku zbycia udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład pieniężny zastosowanie znajduje art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca był wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej: Spółka. Wnioskodawca objął udziały za wkład pieniężny. Dnia 1 października 2018 r. Wnioskodawca zbył całość swoich udziałów ww. Spółce na podstawie umowy zbycia udziałów z podpisami notarialnie poświadczonymi przez notariusza na rzecz Spółki celem ich umorzenia na podstawie art. 199 i art. 200 Kodeksu spółek handlowych. Zbycie miało charakter dobrowolny.

Zgodnie z umową spłata należności za zbywane udziały ma pochodzić z czystego zysku Spółki, a zapłata należności ma nastąpić w 2 transzach:

  • pierwsza rata ma zostać wypłacona do dnia 31 grudnia 2018 r.,
  • druga rata ma zostać wypłacona do dnia 31 grudnia 2019 r.

Zapłata obu transz nastąpi na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę udziałów Spółki na jej rzecz spowoduje powstanie u Niego przychodu z odpłatnego zbycia udziałów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten powstaje w dacie zawarcia umowy zbycia udziałów Spółki, czyli w dniu, w którym środki pieniężne stały się należne Wnioskodawcy w myśl art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy. Przychód ze zbycia udziałów może zostać pomniejszony o koszty uzyskania przychodów w wysokości poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie tych udziałów stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj