Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.28.2019.1.MS
z 13 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 15 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udostępnieniem samochodu służbowego w celu wykonywania obowiązków służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udostępnieniem samochodu służbowego w celu wykonywania obowiązków służbowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) wskazała, że Prezes Zarządu wykonuje swoje obowiązki na podstawie aktu powołania do Zarządu Spółki oraz zawartego w tym celu kontraktu menedżerskiego – nie prowadzi on jednoosobowej działalności gospodarczej. Spółka zamierza zawrzeć z Prezesem Zarządu umowę regulującą powierzenie mu mienia Wnioskodawcy w okresie wykonywania obowiązków wynikających z zawartego kontraktu menedżerskiego. Mieniem powierzonym Prezesowi Zarządu do korzystania w celach służbowych miałby być samochód osobowy będący własnością Spółki lub pozostający w leasingu lub najmowany przez Spółkę. Wnioskodawca zamierza w zawartej z Prezesem Zarządu umowie na korzystanie z samochodu służbowego, precyzyjnie uregulować zasady korzystania przez niego z powierzonego mienia. W związku z pełnioną funkcją do obowiązków Prezesa Zarządu należy prowadzenie spraw i interesów Spółki. Czynności te wymagają wyjazdów w szereg miejsc wykonywania aktualnych obowiązków służbowych, w tym często poza siedzibę główną Wnioskodawcy. Prezes Zarządu jest również odpowiedzialny za kontakty z kontrahentami Spółki.

Wnioskodawca wskazał, że charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy miałby mu zostać powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają wysokiej mobilności pracy oraz konieczności do pozostawania w gotowości do natychmiastowego jej podjęcia.

Powierzony Prezesowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany będzie głównie w celu dojazdu przez niego do siedziby Spółki w …..lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych – z miejsca jego zamieszkania (obecnie …..), które w wielu przypadkach znajduje się w oddaleniu od miejsca wykonywania aktualnych obowiązków służbowych. Ponadto udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa Zarządu pomiędzy różnymi lokacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Parkowanie samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu pod miejscem zamieszkania ma zapewnić jego stałą mobilność (nawet poza godzinami pracy) oraz oszczędność czasową w dotarciu przez niego do miejsc wykonywania obowiązków służbowych. Samochód służbowy w żadnym stopniu nie będzie natomiast wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku Prezes Zarządu Wnioskodawcy, któremu powierzony zostanie samochód służbowy, w celu należytego wywiązywania się przez niego z obowiązków służbowych oraz zadań dodatkowo powierzanych mu przez Spółkę, korzystający z przedmiotowego pojazdu, w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, bądź powierzonych mu przez Spółkę zadań i z powrotem, uzyska z tego tytułu przychód z kontraktu menedżerskiego, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego Wnioskodawca będzie musiał wypełniać obowiązki płatnika ww. podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, Prezes Zarządu, któremu powierzony zostanie do korzystania samochód służbowy, w celu należytego wywiązywania się przez niego z obowiązków służbowych, korzystając z przedmiotowego samochodu, w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, bądź powierzonych zadań i z powrotem do miejsca zamieszkania, nie uzyskuje z tego tytułu przychodu z kontraktu menedżerskiego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Spółce nie ciążą w tym przypadku obowiązki płatnika. Zdaniem Wnioskodawcy, przejazdy Prezesa Zarządu powierzonym mu samochodem służbowym, pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem wykonywania obowiązków służbowych, bądź też powierzonych mu zadań, stanowią realizację jego obowiązków służbowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a, art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za źródło przychodów uważana jest działalność wykonywana osobiście, a zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody takie uważa się również przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika w sposób jednoznaczny, że powierzenie Prezesowi Zarządu przez Wnioskodawcę samochodu służbowego, na podstawie zawartej z nim umowy, ma na celu zapewnienie stałej gotowości Prezesa Zarządu do świadczenia czynności i wykonywania powierzonych mu zadań, niezależnie od pory dnia (a więc również poza przyjętymi godzinami pracy). Prezes Zarządu będzie wykorzystywać powierzony mu samochód służbowy przede wszystkim w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do siedziby Wnioskodawcy, bądź też innego miejsca, w którym aktualnie będzie on zobowiązany do wykonywania obowiązków służbowych. Konieczność powierzenia Prezesowi Zarządu samochodu służbowego wynika przede wszystkim ze względu na charakterystykę wykonywanych przez niego czynności. Wymaga się bowiem od niego ciągłej mobilności oraz dyspozycyjności, w związku z czym samochód jest mu powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków (również to na celu ma umożliwienie Prezesowi Zarządu garażowania samochodu służbowego w miejscu jego zamieszkania). Nie będzie on natomiast w żadnym stopniu wykorzystywał samochodu służbowego dla celów prywatnych. Mając powyższe na uwadze należy z całą pewnością przyjąć, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Prezes Zarządu nie uzyska żadnej korzyści majątkowej kosztem Wnioskodawcy. Korzystanie przez Prezesa Zarządu z samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, bądź też pomiędzy różnymi miejscami ich wykonywania, służyć będzie wyłącznie celom Spółki i jako takie nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przejazdy Prezesa Zarządu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych/powierzonych zadań i z powrotem przy pomocy powierzonego samochodu służbowego nie będą stanowiły nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przychód z wykonywania działalności wykonywanej osobiście na podstawie powołania w ramach kontraktu menedżerskiego, o ile przejazdy te odbywać się będą wyłącznie w celach służbowych. W związku z powyższym, wartość tego świadczenia nie stanowi przychodu z kontraktu menedżerskiego na podstawie art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc na Spółce nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Według art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza zawrzeć z Prezesem Zarządu, który wykonuje swoje obowiązki na podstawie aktu powołania do Zarządu Spółki oraz zawartego w tym celu kontraktu menedżerskiego, umowę regulującą powierzenie mu samochodu służbowego w okresie wykonywania obowiązków wynikających z zawartego kontraktu menedżerskiego. Charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy miałby mu zostać powierzony w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają wysokiej mobilności pracy oraz konieczności do pozostawania w gotowości do natychmiastowego jej podjęcia. Powierzony Prezesowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany będzie głównie w celu dojazdu przez niego do siedziby Spółki lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych – z miejsca jego zamieszkania, które w wielu przypadkach znajduje się w oddaleniu od miejsca wykonywania aktualnych obowiązków służbowych. Ponadto udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa Zarządu pomiędzy różnymi lokacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Parkowanie samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu pod miejscem zamieszkania ma zapewnić jego stałą mobilność (nawet poza godzinami pracy) oraz oszczędność czasową w dotarciu przez niego do miejsc wykonywania obowiązków służbowych. Wnioskodawca wskazał, że samochód służbowy w żadnym stopniu nie będzie natomiast wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych.

Jak wynika zatem z przywołanego opisu zdarzenia przyszłego, używanie samochodu służbowego służyć będzie Prezesowi Zarządu w celach związanych z wykonywaniem powierzonych obowiązków (wykonywaniem zadań służbowych). W przedmiotowej sprawie nie otrzyma on żadnej korzyści majątkowej kosztem Spółki. Korzystanie bowiem z samochodu służbowego przez Prezesa Zarządu, wobec którego Wnioskodawca, ze względu na specyfikę wykonywanych zadań oczekuje stałej gotowości, dyspozycyjności i mobilności, nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie.

Reasumując, jeśli istotnie jak stwierdza Wnioskodawca, samochód służbowy będzie wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celu wykonywania obowiązków służbowych oraz zadań dodatkowo powierzonych przez Spółkę, to brak jest podstaw do uznania, że w związku z dojazdem samochodem służbowym wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych, z miejsca zamieszkania do miejsca ich wykonywania, bądź powierzonych mu przez Wnioskodawcę zadań i z powrotem, po jego stronie nie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Spółka nie będzie miała z tego tytułu obowiązku ustalenia przychodu po stronie Prezesa Zarządu oraz obliczania, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.