Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.14.2019.1.EN
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 stycznia 2019 r. (data wpływu do Organu 11 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody osiągane z tytułu udziału w zyskach spółek niebędących osobami prawnymi powinny być w całości przypisane, jako tzw. przychody z innych źródeł - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przychody osiągane z tytułu udziału w zyskach spółek niebędących osobami prawnymi powinny być w całości przypisane, jako tzw. przychody z innych źródeł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”), jest polską spółka kapitałową w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2001 roku, Kodeks Spółek Handlowych (dalej: „KSH”), podlegającą zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku, o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Spółka jest komplementariuszem dwóch spółek komandytowych. W związku z powyższym Wnioskodawca rozpoznaje przychody z tytułu udziału w spółkach niebędących osobami prawnymi, które to na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o CIT łączy z osiąganymi przychodami proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zyskach spółek komandytowych. Należy podkreślić, iż pozostali wspólnicy spółek komandytowych nie są podatnikami podatku CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., przychody osiągane z tytułu udziału w zyskach spółek niebędących osobami prawnymi powinny być w całości przypisane przez Wnioskodawcę jako tzw. przychody z innych źródeł przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody z udziału w zyskach spółek niebędących osobami prawnymi powinny być w całości przypisane do tzw. „innych źródeł przychodów”, gdyż nie zostały one wymienione w katalogu przychodów z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż ustawa nowelizująca z dnia 27 października 2017 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej również: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., wprowadziła do polskiego porządku prawnego podział na źródła przychodów w podatku CIT.

W związku z tym, od 1 stycznia 2018 roku należy wyróżnić dwa źródła:

• Przychody z innych źródeł;
• Przychody z zysków kapitałowych (art. 7b ust. 1 ustawy o CIT).
  
  

Wobec powyższego podatnicy są zobowiązani do zakwalifikowania danego przychodu do jednego z dwóch źródeł, a ponadto do odpowiedniego przypisania kosztów. Wnioskodawca podkreśla, że koszty pośrednie, zgodnie z art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, należy także rozliczać proporcjonalnie. Co jednak istotne, wydzielając źródło w postaci przychodów z zysków kapitałowych, Ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. W związku z tym wszystkie przychody, które nie są wymienione w katalogu przychodów z zysków kapitałowych, stanowią przychody z pozostałej działalności, tj. przychody z innych źródeł.

Z uwagi na charakter prawa podatkowego szczególne znaczenie w tej dziedzinie prawa należy przypisać przede wszystkim wykładni językowej. Dopiero w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych wyników właściwe może okazać posłużenie się pomocniczo wykładnią systemową lub funkcjonalną. Mając więc na uwadze prym zasady wykładni językowej, w ocenie Spółki, biorąc pod uwagę fakt, iż w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, który zawiera zamknięty katalog przychodów z zysków kapitałowych, ustawodawca nie wymienił ex definitione przychodów z udziału w zyskach spółki niebędącej osobą prawną, uznać należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych stanowią w całości przychody z innych źródeł.

Co prawda, na podstawie ustawy nowelizującej dodano art. 5 ust. 1a do ustawy o CIT, zgodnie z którym przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła. Ponadto z tą samą datą uchylono art. 5 ust. 3 ustawy o CIT, który stanowił: jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Powyższe mogłyby sugerować, iż Wnioskodawca, rozpoznając przychody z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych, powinien weryfikować z jakiego tytułu dany przychód został osiągnięty przez spółkę komandytową, aby następnie odpowiednio przyporządkować go do właściwego źródła. Jednakże ze względu na fakt, iż w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, nie wskazano jako przychodu z zysków kapitałowych przychodów osiąganych z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, a także ze względu na poniżej zaprezentowaną argumentację odwołującą się do ogólnych zasad prawa, w ocenie Wnioskodawcy, przychody osiągane z tytułu udziału w spółkach komandytowych powinny być w całości przypisane jako tzw. przychody z innych źródeł przychodów (tj. nie powinny w żadnych okolicznościach być traktowane jako przychody z zysków kapitałowych).

Co istotne na tle przedstawionego stanu faktycznego, komandytariuszem spółek komandytowych są podmioty, których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem CIT. Zgodnie z art. 123 § 1 KSH komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Wobec powyższego, zarówno komplementariusz, jak i komandytariusz uczestniczą w zyskach spółki komandytowej. W związku z tym, iż komandytariuszami w wyszczególnionych w stanie faktycznym spółkach komandytowych są co do zasady osoby fizyczne, to każdorazowo przychody osiągane przez nich w ramach udziału w spółkach komandytowych są alokowane zgodnie z art. 5b ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”), jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT- czyli zawsze jako przychody z działalności gospodarczej. Innymi słowy, osiągane przez osoby fizyczne zyski z tytułu udziału w spółce komandytowej, nigdy nie są kwalifikowane jako przychody z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęcie, jakoby z faktu bycia podatnikiem podatku CIT, byłby zmuszony - w przeciwieństwie do pozostałych wspólników (komandytariuszy, niebędących podatnikami w myśl ustawy o CIT) - do alokowania do dwóch źródeł przychodów zysków osiąganych z tytułu udziału w spółkach komandytowych, należy potraktować jako nierówne traktowanie podmiotów gospodarczych.

Na skutek przyjęcia takiego błędnego założenia, wspólnicy tej samej spółki komandytowej, osiągający przychody na tej samej podstawie, tj. prawa do udziału w zysku (czyli nie z tytułu sprzedaży towaru lub akcji), byliby obowiązani do odmiennego kwalifikowania osiągniętego zysku na potrzeby rozliczeń podatkowych.

Co także istotne, wspólnik uzyskujący zysk z tytułu udziału w spółce komandytowej, nie musi mieć dokładnych informacji, czy wypracowany zysk pochodzi przykładowo ze sprzedaży udziałów, czy też ze sprzedaży akcji. W związku z tym, wysoce utrudnione byłoby uzyskanie przez wspólnika (szczególnie komandytariusza, który nie prowadzi spraw spółki) informacji, z jakiego tytułu został osiągnięty wypłacony mu udział w zysku spółki niebędącej osobą prawną. Co także istotne, ustawa o CIT, ani zgodnie z wiedzą Podatnika żaden inny akt prawny, nie przewidują procedury przekazywania takich informacji między podmiotami.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca powinien każdorazowo kwalifikować przychody osiągane z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych jako przychody z innych źródeł niż zyski kapitałowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175; dalej: „ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036; dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o CIT przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła, tj. z zysków kapitałowych oraz z tzw. innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników CIT.

Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych - na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła.

W myśl art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
   
   1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
   3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
   5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
   7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
   8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
   9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
   10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
   11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
   12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
   13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
   • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
   • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
   • przychody spółki dzielonej;
2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
   
3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
   
   1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
   2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
   
5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
   
6. przychody:
   
   1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
   2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
   3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
   4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
   5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
   6. z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną.
   
   
   
   

Stosownie do art. 7b ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, 4, 15 i 16, instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W przypadku podatników prowadzących działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, przychody wymienione w ust. 1 pkt 6 lit. f zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych (art. 7b ust. 3 ustawy o CIT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest komplementariuszem dwóch spółek komandytowych. W związku z powyższym rozpoznaje przychody z tytułu udziału w spółkach niebędących osobami prawnymi, które to na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, łączy z osiąganymi przychodami proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zyskach spółek komandytowych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy przychody, które rozpoznaje z tytułu udziału w zysku w spółkach komandytowych należy klasyfikować jako przychody ze źródła kapitałowego, czy jako przychody z tzw. innych źródeł.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka osobowa, do której zalicza się m.in. spółkę komandytową, jest transparentna w zakresie podatku dochodowego (za wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej, która jest podatnikiem podatku CIT na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT). Podatnikami są wspólnicy spółki osobowej, którzy w zależności od ich statusu, podlegają pod unormowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jeżeli wspólnicy są osobami fizycznymi) lub ustawy o CIT (gdy wspólnikami są osoby prawne). Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (spółka kapitałowa) jest wspólnikiem (komplementariuszem) Spółki komandytowej (spółki osobowej). W sprawie zastosowanie zatem znajdą unormowania ustawy o CIT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 5 ust. 1a ustawy o CIT, przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika uzyskane z tego źródła.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej, odnośnie zmian wprowadzanych do art. 5 ustawy o CIT, czytamy: Zmiany te mają związek z regulacją wyodrębniającą w ustawie o CIT źródło przychodów w postaci zysków kapitałowych. Ich celem jest jednoznaczne wskazanie, iż uzyskiwanie przez podatnika tego rodzaju przychodów za pośrednictwem spółki osobowej, w ramach wspólnego przedsięwzięcia itp. nie zmienia ich charakteru. Wprowadzane do ustawy o CIT wyodrębnienie różnych źródeł przychodów odnosić się ma zatem także do przychodów uzyskiwanych »w ramach« spółek niemających osobowości prawnych, wspólnego przedsięwzięcia itd. (dodawany ust. 1a).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że to, do jakiego źródła należy zakwalifikować określony przychód (do przychodów z zysków kapitałowych albo do przychodów z innych źródeł) ustala się „na poziomie” spółki niebędącej osobą prawną. Innymi słowy, jeżeli przychód uzyskiwany „w ramach” spółki niebędącej osobą prawną jest przychodem z zysków kapitałowych, to jego przypisanie podatnikowi na podstawie art. 5 ustawy o CIT nie zmienia jego kwalifikacji – przychód ten pozostaje również dla podatnika przychodem z zysków kapitałowych.

Tym samym, przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy podkreślić należy, że przypisanie przychodu Wnioskodawcy na podstawie art. 5 ustawy o CIT (jak wyżej wskazano), nie zmieni jego charakteru. Przychód ten, będący w spółkach komandytowych, np. przychodem z zysków kapitałowych, pozostanie dla Wnioskodawcy przychodem z zysków kapitałowych i zwiększy, stosownie do art. 5 ust. 1a ustawy o CIT, przychody Wnioskodawcy z tego źródła. Analogiczna sytuacja będzie miała miejsce jeśli spółki komandytowe uzyskają przychody z tzw. innych źródeł w tym bowiem wypadku Wnioskodawca, jako wspólnik spółek komandytowych uzyska przychody również z tzw. innych źródeł.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Zatem, nie zasługuje na aprobatę stanowisko Wnioskodawcy, iż nie musi mieć dokładnych informacji (…) z jakiego tytułu został osiągnięty wypłacony mu udział w zysku spółki niebędącej osobą prawną - bowiem w takim wypadku nie mógłby wypełnić obowiązków podatkowych wynikających m.in. z wyżej cyt. art. 9 ust. 1 w zw. z art. 7 ustawy o CIT.

Odnosząc się z kolei do wskazanej przez Wnioskodawcę, kwestii nierównego traktowania podmiotów gospodarczych na gruncie ustawy o CIT i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, że niezasadnym jest utożsamianie ustawy o CIT oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce obowiązują dwa rodzaje podatku dochodowego, co oznacza, że ustawodawca świadomie wprowadził do obrotu prawnego dwie odrębne ustawy, regulujące dwa różne podatki. Wnioskodawca bezsprzecznie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o CIT i przepisy tej ustawy są dla niego bezwzględnie obowiązujące w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody z udziału w zyskach spółek niebędących osobami prawnymi powinny być w całości przypisane do tzw. „innych źródeł przychodów”, gdyż nie zostały one wymienione w katalogu przychodów z zysków kapitałowych w rozumieniu art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.