Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.40.2019.1.DP
z 8 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy udział dochodów w przychodach, dla zbadania spełnienia warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, należy ustalać tylko w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych na źródłach przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy udział dochodów w przychodach, dla zbadania spełnienia warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, należy ustalać tylko w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych na źródłach przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatkowa Grupa Kapitałowa (dalej: „PGK” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2017 r. Spółka A. pełni funkcję spółki dominującej oraz jednocześnie spółki reprezentującej PGK.

W stanie prawnym, obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. PGK wyodrębnia dwa źródła dochodów, tj. dochody z zysków kapitałowych (o których mowa w art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) oraz dochody z innych źródeł przychodów.

PGK osiąga dochód z innych źródeł przychodów, ale jest możliwe, iż będzie ponosiła stratę na źródle „zyski kapitałowe”. Dochód osiągany z innych źródeł przychodów powinien znacznie przewyższać stratę ponoszoną na źródle „zyski kapitałowe”.

W odniesieniu do podatkowych grup kapitałowych określono warunki, których spełnienie jest konieczne dla funkcjonowania podatnika o statusie podatkowej grupy podatkowej, m.in. w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT wskazano, że warunkiem koniecznym jest to, aby podatkowa grupa kapitałowa osiągnęła za każdy rok podatkowy udział dochodów, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach - w wysokości co najmniej 2%.

W związku z powyższym u Wnioskodawcy powstała wątpliwość w jaki sposób powinien obliczać wskazany powyżej udział dochodów w przychodach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udział dochodów w przychodach, dla zbadania spełnienia warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, należy ustalać tylko w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych na źródłach przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, udział dochodów w przychodach, dla zbadania spełnienia warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, należy ustalać tylko dla dochodów uzyskiwanych na źródłach przychodu, bez uwzględniania strat na źródłach przychodu.

Źródła przychodów w ustawie o CIT w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r. oraz dochód PGK

Od 1 stycznia 2018 r., w wyniku zmiany art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, przychody podatników tego podatku zostały podzielone na dwa źródła przychodów: zyski kapitałowe oraz inne źródła przychodów. W stosunku do każdego ze źródeł przychody i koszty ich uzyskania są przyporządkowywane oddzielnie.

Zgodnie z art. la ustawy o CIT, PGK jest traktowana jako podatnik CIT. Dochód/stratę PGK ustala się, na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym „W podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3”.

Przy czym straty, o której mowa w art. 7a ust. 1, poniesionej przez podatkową grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej. Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się strat spółek wchodzących w skład grupy, poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.

Aby ustalić dochód/stratę PGK z danego źródła należy zsumować dochody/straty przypadające na każdą spółkę będącą członkiem PGK w ramach danego źródła, które ustalone zostały na podstawie art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT, w myśl którego: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód” - art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów” - art. 7 ust. 2 ustawy o CIT.

Dodatkowo art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT wskazuje, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.

Z powyższych regulacji wynika, że od 1 stycznia 2018 r. w zakresie każdego ze źródeł przychodów podatnik (także podatkowa grupa kapitałowa) sumuje wszystkie przychody i koszty zaliczane do tego źródła.

Jeżeli w wyniku tych obliczeń podatnik uzyska dochód podatkowy z obu źródeł, to przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym będzie dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Jeżeli w zakresie któregokolwiek ze źródeł koszty uzyskania przychodów przekroczą sumę przychodów, to różnica będąca stratą z tego źródła przychodów nie będzie pomniejszała dochodu z drugiego ze źródeł, co wynika z art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT, do którego od 1 stycznia 2018 r. dodano zapis, że obliczając ogólny dochód nie uwzględnia się „straty poniesionej ze źródła przychodów”. Podstawą opodatkowania („ogólnym dochodem”) będzie w takim przypadku dochód ze źródła generującego dodatni wynik podatkowy.

Dochodowość podatkowej grupy kapitałowej jako warunek istnienia PGK

1 stycznia 2018 r. roku ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175, dalej „ustawa nowelizująca”) - na mocy art. 2 pkt 1 lit. a tiret czwarte ustawy nowelizującej - zmianie uległ art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT.

Od 1 stycznia 2018 r. art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT stanowi, że podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli m.in. spełni warunek osiągnięcia za każdy rok podatkowy udziału dochodów, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach - w wysokości co najmniej 2%. Zgodnie z art. la ust. 12 ustawy o CIT, w przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, podatkowa grupa kapitałowa traci status podatnika z ostatnim dniem roku podatkowego, w którym naruszyła ten warunek, z tym że spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za ten rok podatkowy.

Obliczenie udziału dochodu w przychodach dla podatkowej grupy kapitałowej

W niniejszej sprawie aby obliczyć właściwie udział dochodów w przychodach, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, dla podatkowej grupy kapitałowej, należy:

1. ustalić dochód z danego źródła przychodów podatkowej grupy kapitałowej zgodnie z art. 7a ust. 1 (zdanie pierwsze), który stanowi, że dochodem w podatkowych grupach kapitałowych ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Obliczenie powinno być dokonane w celu ustalenia dochodu z zysków kapitałowych oraz odrębnie w celu ustalenia dochodu z innych źródeł przychodów. W przypadku wystąpienia straty z danego źródła przychodów, zgodnie z art. 7a ust. 1 (zdanie drugie), nie będzie ona uwzględniania w dalszych obliczeniach wskaźnika dochodowości.
2. Po dokonaniu ww. obliczeń na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. la ust. 2 pkt 4, należy zsumować dochód z zysków kapitałowych oraz dochód z innych źródeł przychodów. W przypadku wystąpienia straty z któregokolwiek źródła przychodów, straty tej nie uwzględnia się w sumie ogólnego dochodu, a podstawę opodatkowania (czyli sumę dochodów) w takim przypadku, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, będzie stanowić tylko dochód z tego źródła, z którego osiągnięto dochód. W przypadku wystąpienia straty z obu źródeł, dalsze obliczenia mające na celu ustalenie wskaźnika dochodowości są nieuzasadnione, gdyż z oczywistych względów (tj. brak dochodu) należy przyjąć, że podatkowa grupa kapitałowa nie spełni warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT.
3. Ostatecznie, w celu obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy, ustaloną w powyższy sposób sumę dochodów podatkowej grupy kapitałowej należy podzielić przez sumę jej przychodów (uzyskanych ze źródła „zyski kapitałowe” oraz z innych źródeł przychodu), uzyskując w ten sposób wyrażony w postaci ułamka dziesiętnego procentowy udział dochodu podatkowej grupy kapitałowej w jej przychodach.
   
   

Zatem udział dochodów w przychodach, dla zbadania spełnienia warunku, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, należy ustalać tylko dla dochodów uzyskiwanych na źródłach przychodu, bez uwzględniania strat na źródłach przychodu.

Dla zobrazowania powyższego problemu Wnioskodawca pragnie przedstawić przykład sposobu kalkulacji wskaźnika dochodowości (udziału dochodów w przychodach). Przykład ten zakłada, iż danym roku podatkowym PGK uzyska:

• stratę na źródle przychodów „zyski kapitałowe” w wysokości 1 mln PLN przy przychodach w wysokości 5 mln PLN,
• dochód z innych źródeł przychodów w wysokości 10 mln PLN przy przychodach w wysokości 195 mln PLN.
  
  

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w takim przypadku wskaźnik dochodowości wyniesie 10 mln PLN/(195 mln PLN + 5 mln PLN), a więc 5%.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w pismach organów podatkowych, przykładowo w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2018 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.101.2018.2.PH.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa
w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.