Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.565.2018.2.JKT
z 27 lutego 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.), uzupełnionym 22 stycznia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią kosztów pracowniczych do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 oraz 1a ustawy o CIT, w sposób i na zasadach wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

  • w części dotyczącej zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za prace w godzinach nadliczbowych, dodatku za pracę w porze nocnej, premii i nagród, odpraw rentowych i emerytalnych, oraz kosztów składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych -jest prawidłowe,
  • w części dotyczącej zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzenia za czas urlopu, dodatku osobowego, funkcyjnego, relokacyjnego, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy - jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej odprawy pośmiertnej przysługującej rodzinie pracownika w razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, oraz odszkodowań za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy - jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej kosztów organizacji szkoleń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią kosztów pracowniczych do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 oraz 1a ustawy o CIT, w sposób i na zasadach wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 8 stycznia 2019 r. Znak: 0111- KDIB1-3.4010.565.2018.1.AN, wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 22 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym.. Produkty i rozwiązania oferowane przez Spółkę znajdują zastosowanie w sektorze przemysłu, umożliwiając dalsze przetworzenie dla producentów prefabrykacji, betonu towarowego, suchych mieszanek i innych specjalistycznych segmentów rynku, wykorzystujących w procesie produkcji cement, spoiwa hydrauliczne, kruszywa, mączkę wapienną oraz popiół.

W sektorze budownictwa Wnioskodawca oferuje zintegrowane rozwiązania i produkty w zakresie infrastruktury drogowej, kolejowej, energetycznej i hydrotechnicznej, do których zalicza technologię betonów konstrukcyjnych mostowych, drogowych i specjalistycznych, technologię kruszyw do podbudów drogowych, mieszanek mineralno-asfaltowych, betonów konstrukcyjnych, stabilizacji i warstw technologicznych, podsypek i podbudów kolejowych, wałów przeciwpowodziowych, technologię spoiw hydraulicznych do ulepszania podłoża gruntowego, wykonywania warstw związanych spoiwami, zastosowań specjalistycznych. Część produktów obejmujących m.in. cement workowany i nawozy, Spółka sprzedaje dystrybutorom i sklepom kanału nowoczesnego w celu ich dalszej odsprzedaży.

Ponoszone przez Spółkę koszty pracownicze.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca pracuje nad opracowaniem nowych produktów i usług i poprawą parametrów obecnych produktów. W ramach tych prac są zaangażowani pracownicy z różnych działów Spółki. Działy te (np. dział Marketingu Technicznego) realizują szereg projektów badawczo-rozwojowych (dalej: „projekty B+R”) - zdefiniowanych w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) - mających na celu opracowanie innowacyjnych rozwiązań wykorzystywanych na potrzeby rozbudowywania i uatrakcyjniania oferty produktowej Spółki. Prowadzone przez Spółkę projekty B+R są zasadniczo związane z głównymi oferowanymi liniami produktowymi: cementu oraz produktów na bazie cementu, betonu i jego wszelkich odmian, kruszyw i ich wykorzystania.

W ramach wymienionych wyżej działów Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. Do ich obowiązków należy m.in. uczestniczenie w pracach badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. W związku z realizacją projektów B+R Wnioskodawca ponosi zatem koszty o charakterze pracowniczym.

W ramach tej kategorii kosztów wyróżnia się:

  • koszty wynagrodzeń zasadniczych;
  • koszty wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych;
  • koszty dodatku do wynagrodzeń za pracę w porze nocnej;
  • koszty składek wynikających z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych z tytułu należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.; dalej: „ustawa o PIT”) - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek;
  • koszty innych składników wynagrodzeń, do których można zaliczyć:
  • premie i nagrody,
  • wynagrodzenia za czas urlopu,
  • wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy,
  • koszty organizacji szkoleń,
  • należności na pokrycie wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych i delegacji,
  • dodatki do wynagrodzeń, takie jak urlopowy, osobowy, funkcyjny, relokacyjny,
  • dofinansowania medyczne, do ubezpieczenia, do samochodu służbowego, związane z Pracowniczym Programem Emerytalnym i inne,
  • odprawy rentowe i emerytalne pracowników oraz inne odszkodowania i odprawy wynikające z prawa pracy,
  • należności na pokrycie kosztów podróży służbowych,
  • oraz inne koszty stanowiące składnik wynagrodzeń, w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 917 z późn. zm., dalej: „Kodeks pracy”).

Powyższe rodzaje kosztów pracowniczych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu. Poniżej przedstawiono przykładowe czynności wykonywane przez pracowników, występujące w ramach prowadzonych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych:

  • przygotowywanie założeń i wymagań, które muszą zostać zrealizowane w ramach prowadzonych prac (np. oczekiwane parametry i funkcjonalności nowego/ulepszonego produktu);
  • opracowanie programów badawczych oraz zlecanie ich do realizacji mających na celu jak najlepsze wykorzystanie produktów Spółki;
  • zdobywanie nowej wiedzy oraz poznawanie najnowszych rozwiązań z dziedziny, której dotyczy tworzone rozwiązanie, w celu wykorzystania ich w opracowywaniu nowych rozwiązań i produktów;
  • wyszukiwanie odpowiednich technologii i prowadzenie prac nad badaniem ich użyteczności na potrzeby tworzenia innowacyjnych rozwiązań;
  • opracowywanie i budowanie prototypów rozwiązań w celu zbadania i porównania ich przydatności w środowisku testowym na etapie dalszych prac nad nowymi rozwiązaniami/produktami;
  • przeprowadzenie badań laboratoryjnych (w tym badanie zapraw oraz mieszanek betonowych);
  • testowanie prototypowych wersji produktów i funkcjonalności;
  • opracowywanie niezbędnej dokumentacji badawczej;
  • tworzenie instrukcji technicznych, użytkowych dotyczących projektowanych produktów i rozwiązań.

Czynności związane z pracami badawczo-rozwojowymi pracownicy realizują w zakresie dostosowanym do powierzonych im stanowisk.

Należy przy tym zaznaczyć, że pracownicy, którzy zajmują się powyższą działalnością, mogą również wykonywać inne czynności - np. o charakterze administracyjnym, nadzorczym - lub w zakresie projektów nie stanowiących działalności badawczo-rozwojowej (np. projekty rutynowe). W związku z tym, że do zadań realizowanych przez pracowników Spółki należy nie tylko prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, ale także prowadzenie innych prac, Spółka zamierza rozpoznać jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wyłącznie tę część wynagrodzeń, która odpowiada czasowi poświęconemu na czynności badawczo-rozwojowe.

W realizacji powyższego celu, Spółka wdrożyła systemy raportowania czasu pracy (dalej: „ewidencja czasu pracy”), za pomocą których dokładnie rejestruje czas, jaki pracownicy poświęcają na realizację obowiązków pracowniczych. Dzięki takiemu rozwiązaniu Spółka dysponuje danymi pozwalającymi na stwierdzenie, jaka część ogólnego czasu pracy pracownika w danym miesiącu jest przeznaczona na realizację działalności badawczo- rozwojowej.

Podejście Spółki w zakresie wyliczenia kosztów kwalifikowanych o charakterze pracowniczym.

W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT Spółka zamierza:

  • wyliczyć proporcję czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostającej w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT;
  • wyliczyć koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, poprzez pomnożenie opisanych wyżej łącznych kosztów pracowniczych (stanowiących należności ze stosunku pracy) wypłaconych w danym miesiącu, przez proporcję o której mowa w pkt 1 powyżej, przy uwzględnieniu limitu o którym mowa w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że:

  • w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i art. 18e ustawy o CIT;
  • w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, będą wyodrębnione koszty działalności badawczo-rozwojowej, w tym koszty kwalifikowane o charakterze pracowniczym, zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT;
  • Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Spółka zamierza w przyszłości realizować prace badawczo-rozwojowe w ramach istniejących bądź utworzonych w tym celu nowych działów, oraz rozliczać w sposób opisany wyżej koszty pracownicze w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wynikające z art. 18d ustawy o CIT. W przyszłości możliwe jest, że w ramach projektów B+R zaangażowane będą osoby wykonujące prace na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które będą uzyskiwać przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT. W związku z tym, opis podejścia Spółki w zakresie wyliczenia kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do kosztów pracowniczych będzie stosowany odpowiednio.

W uzupełnieniu wniosku z 21 stycznia 2019 r. (data wpływu do Organu 22 stycznia 2019 r.) Wnioskodawca wskazał, że pod pojęciem kosztów organizacji szkoleń Spółka rozumie koszty poniesione w celu zapewnienia pracownikom możliwości podnoszenia kwalifikacji poprzez uczestnictwo w szkoleniach prowadzonych przez wykwalifikowane zewnętrzne podmioty. Koszty te obejmują przede wszystkim koszt szkolenia (wynagrodzenie należne podmiotowi organizującemu szkolenie), wpisowe oraz inne opłaty związane bezpośrednio z możliwością uczestnictwa danego pracownika w szkoleniu.

Wskazane przez Spółkę należności na pokrycie wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych i delegacji oraz należności na pokrycie kosztów podróży służbowych oznaczają wypłacane pracownikom diety oraz zwrot kosztów noclegów i przejazdów.

Z uwagi na fakt, że wymienione wydatki związane są ściśle ze stosunkiem pracy i wypłacane są w związku z jego istnieniem, Spółka potwierdza, że stanowią należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.).

Natomiast, pod pojęciem „inne” w zakresie kosztów innych składników wynagrodzeń odpowiednio:

  • przy dofinansowaniach medycznych, do ubezpieczenia, do samochodu służbowego, związanych z Pracowniczym Programem Emerytalnym - Spółka, oprócz wskazanych wcześniej, rozumie także rodzajowo podobne dofinansowania ponoszone przez Spółkę na rzecz pracowników, funkcjonujące w Spółce obecnie lub mogące mieć zastosowanie w przyszłości (stanowiące należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.);
  • przy odprawach rentowych i emerytalnych pracowników oraz innych odszkodowaniach i odprawach wynikających z prawa pracy - Spółka rozumie wszelkiego rodzaju odprawy i odszkodowania wypłacane pracownikowi przez pracodawcę, przewidziane w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, w szczególności:
  • odprawę pośmiertną w rozumieniu art. 93 § 4 Kodeksu Pracy,
  • odszkodowania za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy w rozumieniu art. 237¹ § 2 Kodeksu Pracy,
  • odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia w rozumieniu art. 47¹, art. 50, art. 58 i art. 59 Kodeksu Pracy,

stanowiące należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.);

  • przy innych kosztach stanowiących składniki wynagrodzeń w rozumieniu ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 108 z późn. zm) - Spółka rozumie koszty stanowiące wszystkie składniki wynagrodzenia przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna, niewymienione wprost w wyliczeniu wskazanym w przedmiotowym wniosku, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, w rozumieniu art. 1S30 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (zatem stanowiące należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią kosztów pracowniczych do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 oraz 1a ustawy o CIT, zgodnie opisem, w sposób i na zasadach wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią kosztów pracowniczych związanych z działalnością badawczo-rozwojową do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 oraz la ustawy o CIT, w sposób i na zasadach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane z tytułu ulgi na działalność badawczo-rozwojową uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawa o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1778 z późn. zm.), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się również poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei, zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o CIT, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Jednocześnie, we wszystkich innych przypadkach, tj. gdy zostały wypłacone w terminie późniejszym lub ich termin nie został określony w odpowiednich przepisach, należności te stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z postanowieniami przepisów ogólnych w momencie ich wypłaty.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy o PIT, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1244), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust 4g ustawy o PIT.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że konstruując ulgę na działalność badawczo- rozwojową przewidzianą przepisem art. 18d ustawy o CIT, ustawodawca przewidział trzy zasadnicze warunki uznania kosztów pracowniczych za koszty kwalifikowane na cele stosowania ulgi B+R:

  • koszty te muszą stanowić koszty uzyskania przychodów dla pracodawcy (zleceniodawcy);
  • koszty te muszą dotyczyć pracowników lub zleceniobiorców realizujących działalność badawczo-rozwojową (w tym celu należy przyjąć proporcję czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej w zakresie, w jakim pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika/zleceń obiorcy w danym miesiącu),
  • koszty, o których mowa, muszą stanowić należności odpowiednio z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, lub art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, katalog zawarty w art. 12 ust 1 ustawy o PIT, jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca zaliczyć może tę część wynagrodzeń (oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez Wnioskodawcę), która związana jest z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. Podstawą dla określenia udziału tych kosztów w ramach działalności badawczo-rozwojowej jest opisana w niniejszym wniosku ewidencja czasu pracy. Opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym koszty pracownicze wypłacane pracownikom stanowią dla nich należności wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Jednocześnie, koszty te stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca podkreśla, że zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę i wypłaca im wynagrodzenia oraz odprowadza składki, o których mowa powyżej. Pracownicy ci realizują powierzone im zadania z zakresu prac rozwojowych lub badań naukowych, o których mowa w stanie faktycznym, a ponadto wykonują inne obowiązki. W związku z tym, Spółka zamierza zaliczać do kosztów kwalifikowanych odpowiednią część wynagrodzeń pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z opisem wskazanym w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, w celu prawidłowego rozpoznania czasu pracy, a co za tym idzie, proporcjonalnych kosztów kwalifikowanych z tytułu ponoszonych przez Spółkę kosztów pracowniczych, Wnioskodawca prowadzi system ewidencjonowania czasu pracy. Pracownicy uczestniczący w pracach badawczo-rozwojowych rejestrują czas poświęcony tej działalności w miesięcznych okresach rozliczeniowych, co umożliwia określenie, jaka część ich całkowitego czasu pracy została poświęcona na działalność badawczo-rozwojową, a w konsekwencji - jaka część wypłacanych im należności o którym mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym może stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, w zakresie, w jakim wykonują oni faktyczne określone czynności związane z działalnością badawczo-rozwojową. Zgodnie z obecnym stanem prawnym, proporcja czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej w kontekście ogólnego czasu pracy pracownika w danym miesiącu (wyliczona na podstawie ewidencji czasu pracy) przesądza w jakim zakresie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty pracownicze stanowią koszt kwalifikowany.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku potwierdzają również interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych:

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe zasady opisane w kontekście ponoszonych kosztów pracowniczych mają odpowiednie zastosowanie do osób, które będą wykonywać na rzecz Spółki usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (uzyskujące przychody na podstawie art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT), zatem w celu wyliczenia kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca powinien:

  • ustalić wszelkie koszty ponoszone w ciągu danego miesiąca przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług przez zleceniobiorcę (wynagrodzenie oraz inne elementy świadczenia w ramach umowy zlecenie lub umowy o dzieło), w tym sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
  • wyliczyć proporcję czasu spędzonego przez zleceniobiorcę na projekty oraz zadania związane z działalnością badawczo-rozwojową w danym miesiącu;
  • wyliczyć co miesiąc kwotę podlegającą odliczeniu w ramach kosztów kwalifikowanych poprzez przemnożenie bazy kosztowej ustalonej w pkt 1 przez proporcję ustaloną zgodnie z pkt 2, przy uwzględnieniu limitu o którym mowa w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną powyżej, w ocenie Wnioskodawcy przedstawiony sposób proporcjonalnego obliczenia kosztów kwalifikowanych z tytułu wskazanych powyżej składników wynagrodzeń pracowników jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 a ustawy o CIT, poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia. Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

  1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
  2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt l-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
  3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).

Z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wynika, jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

  1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
  2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT, 
  3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT;
  4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT,
  5. podatnik, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
  6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. Ib ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
  7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
  8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,
  9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel. Odliczeniu nie będą zatem podlegać również kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika.

W świetle powyższego, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w części dot. uznania za koszty kwalifikowane wszelkich świadczeń ponoszonych przez Spółkę, które stanowią dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: „ustawy o PIT”).

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W odniesieniu do wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wypłata powyższych świadczeń jest wynikiem pozostawania pracownika w stosunku pracy. Natomiast, jak zostało wskazane powyżej, pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

W odniesieniu natomiast do należności na pokrycie wydatków ponoszonych podczas podróży służbowych i delegacji należy uznać, że będą one stanowiły koszty kwalifikowane, o ile podróż stanowiąca podstawę wypłaty wskazanych świadczeń jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, stanowią również odprawy rentowe i emerytalne przysługujące pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę.

Natomiast odprawy pośmiertne są świadczeniem wynikającym z art. 93 Kodeksu pracy, przysługującym rodzinie pracownika w razie jego śmierci w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby. Prawo do odprawy pośmiertnej powstaje bezpośrednio na rzecz uprawnionych członków rodziny zmarłego pracownika z chwilą jego śmierci. Jest to więc ich własne uprawnienie (roszczenie), które nie przechodzi na nich z pracownika. Wymagalność powyższego roszczenia następuje dopiero po ustaniu stosunku pracy, tj. z chwilą wygaśnięcia stosunku pracy wskutek śmierci pracownika. Tym samym, odprawa pośmiertna nie jest przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, w związku z czym nie może stanowić kosztu kwalifikowanego, w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Wskazać również należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację szkoleń, tj. wynagrodzenie należne podmiotów organizującemu szkolenie, wpisowe oraz inne opłaty związane bezpośrednio z możliwością uczestnictwa danego pracownika w szkoleniu, nie będą również stanowiły kosztów kwalifikowanych o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

W tym miejscu jeszcze raz podkreślić należy, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Zatem, wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia w świetle ww. przepisu wymaga ustalenia, czy poszczególne koszty ponoszone w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, stanowią należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Wymuszone jest to konstrukcją interpretowanego art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w którym ustawodawca, wprowadzając do porządku prawnego ulgę na działalność badawczo-rozwojową, odwołał się expressis verbis do przepisów ustawy o PIT, a możliwość odliczenia przez podatnika w ramach ww. ulgi tzw. kosztów pracowniczych, uzależnił od ich kwalifikacji na gruncie tejże ustawy.

Należy wskazać, że ponoszone prze pracodawców koszty związane z organizacją szkolenia oraz z udziałem pracowników w tych szkoleniach mogą nie stanowić należności z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli udział w nich odbywa się w interesie pracodawców w celu realizacji prowadzonej przez nich działalności B+R, chociaż koszty z tego tytułu mogą być zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Analizując wydatki poniesione przez

Wnioskodawcę na organizację szkoleń, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki te stanowią należności pracowników w świetle art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Również nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, co do możliwości zaliczenia do wydatków kwalifikowanych o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, dodatków do wynagrodzeń takich jak urlopowy i relokacyjny oraz odszkodowania za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy w rozumieniu art. 237¹ § 2 Kodeksu Pracy oraz odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia w rozumieniu art. 47¹, art. 50, art. 58 i art. 59 Kodeksu Pracy. Wydatków tych w żadnym stopniu nie można bowiem powiązać z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie tut. Organu wydatki z tytułu: kosztów wynagrodzeń zasadniczych, kosztów wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych, kosztów dodatku do wynagrodzeń za pracę w porze nocnej, premie i nagrody, dodatek osobowy, dodatek funkcyjny, dofinansowanie medyczne, do ubezpieczenia, do samochodu służbowego, związane z Pracowniczym Programem Emerytalnym oraz składek wynikających z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z tytułu ww. należności, mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych w proporcji czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu.

Z przedstawionego we wniosku opis wynika również, że w przyszłości możliwe jest, że w ramach projektów B+R zaangażowane będą osoby wykonujące prace na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które będą uzyskiwać przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

W tym miejscu wskazać należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz osób wykonujących na rzecz Spółki usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności, stanowiące należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, mogą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT, w części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia ponoszonych przez nią kosztów pracowniczych do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 oraz 1a ustawy o CIT, w sposób i na zasadach wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

  • w części dotyczącej zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń zasadniczych, wynagrodzeń za prace w godzinach nadliczbowych, dodatku za pracę w porze nocnej, premii i nagród, odpraw rentowych i emerytalnych, oraz kosztów składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - jest prawidłowe,
  • w części dotyczącej zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzenia za czas urlopu, dodatku osobowego, funkcyjnego, relokacyjnego, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy - jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej odprawy pośmiertnej przysługującej rodzinie pracownika w razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, oraz odszkodowań za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy - jest nieprawidłowe,
  • w części dotyczącej kosztów organizacji szkoleń - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj