Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.920.2018.3.AB
z 20 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2018 r. (data wpływu 6 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny działek wraz ze znajdującymi się na nich zabudowaniami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania darowizny działek wraz ze znajdującymi się na nich zabudowaniami.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 stycznia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.920.2018.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 1 lipca 2016 r. Powiat (dalej „Powiat”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym NIP i począwszy od lipca 2016 r. składa deklarację VAT we własnym imieniu. Z dniem 01.01.2017 r. zgodnie z wymogiem art. 3 ustawy z dnia 05 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1454) Powiat podjął rozliczenie podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi. Powiat będąc jednostką samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i wykazuje określne ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i sporządza scentralizowaną deklarację podatku od towarów i usług VAT-7. W imieniu Powiatu jako „Sprzedawcy i podatnika podatku VAT faktury VAT wystawiają poszczególne jednostki organizacyjne jako „Wystawca faktury” z NIP-em Powiatu. Obsługę scentralizowanych rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług VAT prowadzi Starostwo Powiatowe. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami organem reprezentującym Skarb Państwa jest Starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach wykonywania zadań zleconych w imieniu Skarbu Państwa nie jest starosta, który nie posiada osobowości prawnej tylko Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego wyposażona w osobowość prawną (vide: Interpretacja indywidualna 0112- KDIL4.4012.270.2017.2.NK z dnia 02.10.2017 r.).

Skarb Państwa nabył od osób fizycznych własność niżej wymienionych działek z przeznaczeniem pod budowę (…) na podstawie następujących aktów notarialnych - umów sprzedaży, położonych:

• działki nr 8897/157, 8897/158, 8897/159 - na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 czerwca 1998r. Rep. Nr 6,
• działki nr 8904/246, 8904/247 - na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 grudnia 1998 r. Rep. Nr 6,
• działki nr 8835/3, 8904/244, 8904/245, 8902/3, 10098/21, 10098/22 - na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 października 1997 r. Rep. Nr 4,
• działkę nr 8835/5 - na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 grudnia 1998r. Rep. Nr 6, oraz położonych,
• działkę nr 3495 - na podstawie aktu notarialnego z 10 sierpnia 2001 r. Rep nr 7,
• działki nr 3138/9, 3138/5 - na podstawie aktu notarialnego z dnia 10 sierpnia 2001 r. Rep. Nr 7.
  
  

Podaje się, że w żadnym z wymienionych wyżej aktów notarialnych - umów sprzedaży cena nie zawiera podatku od towarów i usług ( VAT); opodatkowanie podatkiem od towarów i usług (VAT) nie wystąpiło. W związku z powyższym nabywcy - Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości. Zakup nieruchomości nastąpił z przeznaczeniem nieruchomości na budowę (…) (wodociąg i stacja uzdatniania wody).

W roku 1998 działka nr 8902/3 została zabudowana budynkiem jednokondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, z poddaszem nieużytkowym, pod dachem drewnianym dwuspadowym, pokrytym gontem bitumicznym, przeznaczonym do obsługi wodociągu. Budynek posiada powierzchnię użytkową 55,51 m2 i obecnie jest w dobrym stanie technicznym. Działka nr 8835/3 w roku 1998 została zabudowana zbiornikiem żelbetowym wody pitnej obłożonym cegłą klinkierową, pod stropodachem żelbetowym, jednospadowym, pokrytym papą. Obiekt posiada powierzchnię użytkową 40,05m2 i znajduje się w dobrym stanie technicznym. Oprócz zbiornika wody pitnej wybudowanego na działce nr 8835/3 działka ta wraz z działką nr 8835/5 są częściowo ogrodzone ogrodzeniem siatkowym na słupkach stalowych i cokole betonowym, uzbrojone w kanalizację deszczową i wodociąg - oddane do użytku protokołem odbioru prac technicznych z dnia 15.12.1998 r. - z dojazdem drogą lokalną gruntową. Ponadto działki oznaczone nr 8897/157, 8897/158, 8897/159, 8902/3, 8904/244, 8904/245, 8904/246, 8904/247, 10098/21, 10098/22 tworzą jedną nieregularną całość o różnym stopniu i kierunku nachylenia i stanowią teren ujęcia oraz uzdatniania wody, są uzbrojone w energię elektryczną, kanalizację deszczową i wodociąg oddane do użytku w/w protokołem odbioru z dnia 15.12.1998r. Działki oznaczone nr 8902/3, 8904/247 i 8904/244 są dodatkowo ogrodzone ogrodzeniem siatkowym na słupkach stalowych. Do nieruchomości prowadzi droga lokalna utwardzona pospółką.

Działki nr 3138/5 i 3138/9 położone w (…) zostały zabudowane w 1998 r. budynkiem obsługi wodociągu. Jest to obiekt jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony z poddaszem o konstrukcji tradycyjnej, pod dachem drewnianym, dwuspadowym pokrytym gontem bitumicznym. Budynek posiada powierzchnię zabudowy 38,80 m2 i jest w dobrym stanie technicznym. Działki nr 3138/5 i 3138/9 oprócz powyższego budynku są zabudowane wodociągiem i siecią elektryczną a nadto ogrodzone siatką metalową na słupkach stalowych i cokole betonowym - oddane do użytku w/w protokołem odbioru z dnia 15.12.1998 r.

Natomiast na działce nr 3495 został wybudowany w 1998 r. budynek kontenerowy o konstrukcji stalowej, warstwowej, ocieplonej wełną mineralną, jednokondygnacyjny niepodpiwniczony, pod stropodachem stalowym pokrytym blachą. Obiekt posiada powierzchnię użytkową 11,76 m2 i jest w dobrym stanie technicznym. Działka nr 3495 jest częściowo ogrodzona ogrodzeniem z siatki metalowej na słupkach stalowych i cokole betonowym, zabudowana w 1998 r. w sieć energii elektrycznej i wodociągiem - oddane do użytku w/w protokołem odbioru z dnia 15.12.1998 r. - z dostępem do drogi lokalnej asfaltowej. Od roku 1998 w/w nieruchomościami zabudowanymi zarządzał Zakład, po czym trwały zarząd przysługujący Zakładowi wygasł z mocy prawa z dniem 31.12.2008 r. Następnie został powołany Zarząd Nieruchomości, który zarządzał przedmiotowymi nieruchomościami w okresie od 01.01.2009 do 4.11.2012 r. Protokołem z dnia 5.11.2012 r. Zarząd Nieruchomości przekazał Gminie wodociąg wraz z budynkami i budowlami celem realizowania zadań własnych gminy - zbiorowe zaopatrzenie mieszkańców w wodę. Nieruchomości gruntowe stanowią nadal własność Skarbu Państwa.

Wójt Gminy wnioskiem z dnia 30 września 2016 r. wystąpił do Starosty o przekazanie w drodze darowizny na rzecz gminy mienia Skarbu Państwa składającego z wyżej wyszczególnionych działek. Wniosek został uzasadniony, tym, że nieruchomość jest niezbędna do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w wodę mieszkańców części sołectwa. Do wniosku została dołączona kserokopia decyzji Wojewody z dnia 18.01.2016 r. N odmawiająca przekazania Gminie prawa własności opisanej nieruchomości w trybie przepisów art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.

Uchwałą z dnia 27 stycznia 2017 r. nr X Rada Gminy postanowiła wyrazić zgodę na nieodpłatne nabycie na rzecz Gminy nieruchomości gruntowych położonych w miejscowości (…) zabudowanych wodociągiem, obejmujących następujące działki: położone w (…) oznaczone nr 8897/157 o powierzchni 0.0044 ha, nr 8897/158 o powierzchni 0.0297 ha, nr 8897/159 o powierzchni 0.00207 ha - objęte księgą wieczystą KW, nr 8904/244 o powierzchni 0.0315ha, nr 8904/245 o powierzchni 0.0126ha, nr 8835/3 o powierzchni 0.0931 ha, nr 10098/21 o powierzchni 0.0490 ha, nr 10098/22 o powierzchni 0.0150ha - objęte księgą wieczystą KW, nr 8904/246 o powierzchni 0.0660 ha, nr 8904/247 o powierzchni 0.0816 ha, nr 8835/5 o powierzchni 0.0170 ha, nr 8902/3 o powierzchni 0.0797 ha - objęte księgą wieczystą KW oraz nieruchomości położonej (…), oznaczonej nr 3138/5 o powierzchni 0.1082 ha, nr 3138/9 o powierzchni 0.0355 ha, nr 3495 o powierzchni 0.15 ha - objęte księgą wieczystą KW.

Stosownie do przepisów art. 7 ust. 1 pkt 3 i 15 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r. poz. 994 z późn.zm.) do zadań gminy należą sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę oraz utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Wartość prawa własności nieruchomości objętych planowaną darowizną została ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w dniu 18 listopada 2017 r. na kwotę 204.690 zł. w tym wartość działek 95.870 zł. - położonych (…) 152.350 zł. w tym grunt 84.960 zł. - położonej w (…). Zarządzeniem 185/18 z dnia 14 czerwca 2018 r. Wojewoda udzielił zgody na zbycie Staroście w drodze darowizny opisanych nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz Gminy z przeznaczeniem na zaopatrzenie w wodę części mieszkańców sołectwa, w tym także obiektów byłego przejścia. Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego w trybie przepisów art. 13 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2018.121 z późn. zm.).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiotem darowizny na rzecz Gminy jest nieruchomość położona (…) oznaczona jako działki nr 8897/157 o powierzchni 0.0044ha, nr 8897/158 o powierzchni 0.0297ha, nr 8897/159 o powierzchni 0.00207 ha - objęte księgą wieczystą KW, nr 8904/244 o powierzchni 0.0315ha, nr 8904/245 o powierzchni 0.0126 ha, nr 8835/3 o powierzchni 0.0931 ha, nr 10098/21 o powierzchni 0.0490ha, nr 10098/22 o powierzchni 0.0150ha - objęte księgą wieczystą KW, nr 8904/246 o powierzchni 0.0660 ha, nr 8904/247 o powierzchni 0.0816ha, nr 8835/5 o powierzchni 0.0170 ha, nr 8902/3 o powierzchni 0.0797ha - objęte księgą wieczystą KW oraz nieruchomość położona (…), oznaczona nr 3138/5 o powierzchni 0.1082 ha, nr 3138/9 o powierzchni 0.0355 ha, nr 3495 o powierzchni 0.15ha - objęta księgą wieczystą KW - wraz z zabudowaniami w postaci wodociągu, budynków i budowli.

Wnioskodawcy nie przysługiwało ani częściowe ani całościowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia/wytworzenia wodociągu oraz poszczególnych budynków i budowli.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń w/w obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana darowizna dokonywana przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę na rzecz Gminy na realizację zadań własnych przez tą Gminę nieruchomości położonych (…) objętych księgami wieczystymi nr (…) oraz nieruchomości położonej (…) objętej księgą wieczystą nr (…) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Starostę tj. podatnikowi dokonującemu darowizny - w związku z nabyciem gruntów zabudowanych, będących przedmiotem planowanej darowizny nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, planowana darowizna wymienionych nieruchomości na rzecz Gminy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku cd towarów i usług.

Wnioskodawca - (dalej „Powiat”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym NIP i począwszy od lipca 2016 r. składa deklaracje VAT we własnym imieniu. Z dniem 1 stycznia 2017 r. zgodnie z wymogiem art. 3 ustawy z dnia 05.09.2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych.... (Dz.U. z 2016 r. poz. 1454) Powiat podjął rozliczanie podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi. Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego podsiada osobowość prawną i sporządza scentralizowaną deklarację podatku od towarów i usług VAT-7. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2018r. poz. 121 z późn. zm.) organem reprezentującym Skarb Państwa jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 przywołanej ustawy, zasobem nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa gospodarują starostowie. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, starosta nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z czynnościami podejmowanymi w ramach gospodarowania własnością Skarbu Państwa, gdyż nie posiada osobowości prawnej oraz nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT; rolę podatnika w związku z gospodarowaniem nieruchomościami będącymi własnością Skarbu Państwa pełni Powiat. Podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do całej działalności powiatu, starostwa powiatowego i starosty jest wyłącznie Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną (vide: Interpretacja indywidualna 0112-KDIL4.4012.270.2017.2.NK z dnia 02.10.2017 r.).

Zgodnie z postanowieniem art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2018r. poz. 121 z późn. zm.) nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna podlega odwołaniu. Z kolei z treści art. 13 ust. 2a ww. ustawy wynika, w szczególności, że darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej - za zgodą wojewody.

W myśl przepisu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jej cechą charakterystyczną jest brak świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz darczyńcy w zamian za otrzymane przysporzenie. Z kolei przepis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174) dalej: „ustawa o VAT” na równi z odpłatną dostawą towarów traktuje nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności wszelkie darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów bądź ich części składowych.

Oznacza to, że obowiązek opodatkowania darowizny wystąpi wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione dwa warunki:

• nieodpłatne przekazanie towaru następuje na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia tych towarów.
  
  

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ww. ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W przedstawionym stanie faktycznym, Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Starostę w związku z nabyciem gruntów zabudowanych opisanymi we wniosku budynkami, wodociągiem i ogrodzeniem - będących przedmiotem planowanej darowizny nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podatnik Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę nie kupował gruntów, nie budował budynków, wodociągu i ogrodzenia. Podatnik Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę stał się właścicielem nieruchomości będących przedmiotem planowanej darowizny z mocy samego prawa, na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wskutek wygaśnięcia trwałego zarządu do tych nieruchomości w następstwie likwidacji jednostki organizacyjnej sprawującej trwały zarząd nieruchomości.

Jeżeli podatnik dokonujący darowizny nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to darowizna tych nieruchomości pozostaje poza zakresem opodatkowania, bez względu na cel, na który zostały one przekazane. Niespełnienie warunku prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostaną one przekazane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym, za dostawę towarów uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. sprzedaż, zamiana (nieruchomości i ruchomości), wynajem, dzierżawa, umowy prawa cywilnego (nazwane i nienazwane).

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast w świetle art. 890 § 1 k.c., oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 k.c., w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w Kodeksie cywilnym, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że darowizna nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Wnioskodawca reprezentujący Skarb Państwa będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że z tytułu nabycia przez Skarb Państwa działek nr 8897/157, nr 8897/158, nr 8897/159 objętych księgą wieczystą nr KW, działek nr 8904/244, nr 8904/245, nr 8835/3, nr 10098/21, nr 10098/22 - objęte księgą wieczystą KW, działek nr 8904/246, nr 8904/247, nr 8835/5, nr 8902/3 - objętych księgą wieczystą KW oraz działek nr 3138/5, nr 3138/9, nr 3495 - objęta księgą wieczystą KW nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych nieruchomości, jak również Wnioskodawcy reprezentującego Skarb Państwa nie przysługiwało ani częściowe ani całościowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia/wytworzenia wodociągu oraz poszczególnych budynków i budowli. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń w/w obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem czynność przekazania w formie darowizny ww. działek wraz z wybudowanymi na nich wodociągiem oraz poszczególnych budynków i budowli, na rzecz Gminy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W analizowanej sprawie nie zostaną spełnione bowiem warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, stanowiące podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania wskazanych we wniosku towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Podsumowując, darowizna przez Wnioskodawcę reprezentującego Skarb Państwa na rzecz Gminy ww. działek wraz z ww. zabudowaniami, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przy nabyciu przedmiotowych działek nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.