Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.880.2018.1.APR
z 20 lutego 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia prawnopodatkowego skutku w postaci obowiązku podatkowego w związku z wystawieniem faktur dokumentujących zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystąpienia prawnopodatkowego skutku w postaci obowiązku podatkowego w związku z wystawieniem faktur dokumentujących zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, rezydentem podatkowym w Polsce (dalej: Spółka, Wnioskodawca). Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży (PKD 14.19.Z).

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT). Spółka zawiera i będzie zawierać kontrakty na WDT z kontrahentami posiadającymi siedziby w różnych państwach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni w krajach Unii Europejskiej (dalej: Kontrahent).

W celu zapewnienia płynności finansowej Spółki oraz dopływu środków niezbędnych na realizację danego zamówienia, Wnioskodawca może otrzymać od Kontrahenta zaliczkę(i) na poczet przyszłej dostawy towaru.

Do praktyki Kontrahenta należy zapłata zaliczek na poczet przyszłych WDT przed faktyczną dostawą towarów. Zapłata może mieć miejsce od jednego do dwóch, trzech a nawet więcej miesięcy przed faktyczną dostawą towaru.

Ponadto, nie jest wykluczone, że dostawa towaru w ramach WDT będzie następować partiami, w odstępie dostaw poszczególnych partii - nawet paromiesięcznych. To znaczy, przykładowo, możliwy jest scenariusz, w którym Kontrahent zapłaci zaliczkę na poczet WDT w grudniu 2018 r., a faktyczna dostawa pierwszej partii towaru nastąpi pod koniec stycznia 2019 r., a drugiej (i np. ostatniej) w lutym 2019 r.

W związku z powyższym, jest prawdopodobne, że Kontrahent zażąda wystawienia przez Spółkę faktury z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczki (na poczet WDT) jeszcze przed dostawą (nawet pierwszej partii) towaru. W opisanej sytuacji zażądać tego może jeszcze w grudniu 2018 r.

Z uwagi na chęć podtrzymania dobrych relacji biznesowych, Spółka w takim wypadku, nie zamierza odmówić wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki (tzw. faktury zaliczkowej) od Kontrahenta w ramach WDT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy wystawienie faktury zaliczkowej dokumentującej otrzymanie zaliczki od Kontrahenta w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru jest zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT) obowiązek podatkowy w WDT powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonana zostanie dostawa towaru, natomiast otrzymanie zaliczki z tytułu WDT, jak i udokumentowanie tej zaliczki fakturą nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 uVAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Według art. 13 ust. 1 uVAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. W myśl art. 20 ust. 1 uVAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w WDT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Z powołanego przepisu wynika, że dokonanie dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów rozpoczyna bieg szczególnego rodzaju terminu wyznaczającego moment powstania obowiązku podatkowego. Termin ten kończy bieg w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Do czasu upływu tego terminu, wystawienie faktury dokumentującej przedmiotową transakcję skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie jej wystawienia. Jeśli jednak do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, faktura nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od daty wystawienia faktury.

Powyższy przepis nie uzależnia powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów od otrzymania całości lub części zapłaty za towar będący przedmiotem dostawy.

Należy wyraźnie podkreślić, że z dniem 1 stycznia 2013 r., na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r., poz. 1342) uchylono przepis art. 20 ust. 3 uVAT. Zgodnie z tym przepisem, obowiązek podatkowy przy WDT powstawał w stosunku do całości lub części zapłaty otrzymanej przez Spółkę, przed dostawą w wypadku wystawienia faktury.

Zatem w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. nie ma odpowiednika przepisu art. 20 ust. 3 uVAT, który nakazywałby opodatkowywanie otrzymanych zaliczek przed dokonaniem WDT. W myśl obowiązujących przepisów obowiązek podatkowy rodzi wyłącznie wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów rozumiana, co do zasady, jako wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 13 ust. 1 uVAT).

Zgodnie zatem z wykładnią historyczną, skoro (racjonalny) ustawodawca usunął z porządku prawnego przepis uzależniający powstanie obowiązku podatkowego od otrzymania całości lub części zapłaty przed dostawą w wypadku wystawienia faktury, to należy przyjąć, że uczynił to celem uniezależnienia obowiązku podatkowego w ramach WDT, od otrzymania zaliczki.

Zatem zgodnie z obowiązującymi przepisami, otrzymanie zaliczki z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawa towarów jak i udokumentowanie tej zaliczki fakturą nie wpływa na powstanie obowiązku podatkowego.

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 23 września 2014 r., znak: ILPP4/443-329/14-2/BA. Organ podatkowy wyjaśnił, że skoro w myśl obowiązujących przepisów - otrzymanie zaliczki przed dokonaniem WDT nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, to w związku z otrzymywaniem zaliczek na poczet przyszłej danej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podatnik nie będzie miał obowiązku wystawiania faktur z tytułu otrzymania od kontrahenta zaliczek na poczet tej transakcji. Takie stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 24 września 2015 r. znak: IBPP4/4512-193/15/LG.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej i powstania, w związku z tym obowiązku podatkowego, wynika także z art. 106b uVAT. Przepis ust. 1 pkt 4 tego artykułu wskazuje bowiem, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2. z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 uVAT.

Podobnie art. 106b ust. 3 pkt 1 uVAT stanowi, że na „żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 (...) - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.”

Wskazane przepisy należy odczytywać w ten sposób, że nawet na żądanie Kontrahenta, Spółka nie musi wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru. Brak obowiązku wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 uVAT traktując WDT jako wyjątek od obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej w przypadku otrzymania zaliczki. Zatem nawet ewentualne wystawienie Kontrahentowi, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki dotyczącej WDT (z uwagi na prośbę i praktykę Kontrahenta), nie wywoła prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego.

W tym miejscu warto szerzej zacytować interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 grudnia 2016 r. o znaku: 0461-ITPP3.4512.663.2016.1.MD, która całościowo potwierdza stanowisko Wnioskodawcy:

„Zatem w związku ze zmianami w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych, odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Tym samym otrzymanie zapłaty w trybie zaliczkowym nie rodzi obowiązku podatkowego.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106n ustawy. Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z

wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.


W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:


czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

„Z treści złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. (...) Aby zapewnić sobie płynność finansową oraz dopływ środków niezbędnych do realizacji danego projektu otrzymuje od swoich kontrahentów zaliczki na poczet przyszłej dostawy towaru. Wynagrodzenie za realizację całego zamówienia jest rozliczane w fakturze końcowej z wyszczególnieniem wcześniej wpłaconych zaliczek. Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą dopuszczalności wystawiania faktur w związku z otrzymaniem zaliczki na poczet wewnąrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wystąpienia prawnopodatkowego skutku wystawienia takich faktur w postaci obowiązku podatkowego. Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nawet na żądanie kontrahenta z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej Spółka nie powinna wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru. Zakaz ten wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak bowiem stanowi ten przepis: „na żądanie nabywcy towaru (...) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (...) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (...)". Jeżeli jednak Spółka wystawiłaby fakturę dokumentującą otrzymanie zaliczki dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, to i tak (jak wynika z uwag poczynionych powyżej) faktura ta - inaczej niż to oceniła Spółka - nie wywoła prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego.”

Podsumowując, obowiązek podatkowy w WDT powstanie - tak jak stanowi art. 20 ust. 1 uVAT - 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczony zostanie towar, a otrzymanie zaliczki z tytułu WDT, jak i udokumentowanie tej zaliczki fakturą nie wpływa na powstanie obowiązku podatkowego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r, poz. 2174 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Przepis powyższy zobowiązuje podatnika rozliczającego podatek z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, chyba że przed tym dniem podatnik, będący dostawcą towarów, wystawił fakturę. Wówczas bowiem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Jednocześnie przepisy dotyczące obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów nie opisują przypadku otrzymania zaliczki. Tym samym, otrzymanie zapłaty w trybie zaliczkowym z tytułu transakcji WDT nie rodzi obowiązku podatkowego.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106n ustawy.


Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:


  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.


W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:


  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
  • jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.


Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca – zarejestrowany i czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE – w ramach prowadzonej działalności dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Wnioskodawca zawiera i będzie zawierać kontrakty na WDT z kontrahentami posiadającymi siedziby w różnych państwach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni w krajach Unii Europejskiej (Kontrahent). Wnioskodawca może otrzymać od Kontrahenta zaliczkę(i) na poczet przyszłej dostawy towaru. Do praktyki Kontrahenta należy zapłata zaliczek na poczet przyszłych WDT, od jednego do kilku miesięcy przed faktyczną dostawą towaru. Możliwe jest także, że zaliczki będą dotyczyć dostaw, które faktycznie nastąpią po miesiącu lub dwóch. W związku z powyższym, jest prawdopodobne, że Kontrahent zażąda wystawienia przez Spółkę faktury z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczki jeszcze przed dostawą (nawet pierwszej partii) towaru.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że wystawienie przez Wnioskodawcę faktury dokumentującej otrzymanie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru – jak wynika z analizy przepisów regulujących kwestie obowiązku podatkowego – nie spowoduje prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, że Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, nawet jeśli kontrahent z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej tego zażąda. Zakaz ten wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak bowiem stanowi ten przepis: „na żądanie nabywcy towaru (…) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (…) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

Należy przy tym zastrzec, że interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zawierane z Kontrahentami transakcje, w związku z którymi Wnioskodawca będzie otrzymywał zaliczki, będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Interpretację wydano zatem przy założeniu, że zaliczki te będą dotyczyły ww. transakcji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj