Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.577.2018.2.MP
z 29 stycznia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2018 r. (data wpływu 30 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych stanowiących zwrot ceny nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych stanowiących zwrot ceny nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 grudnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.577.2018.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 grudnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 stycznia 2019 r.). W dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia x lutego 2012 r. na mocy aktu notarialnego, dwa małżeństwa – F. R. i Wnioskodawczyni oraz T. R. i R. R. zakupiły, każde z małżeństw na prawach wspólnoty ustawowej, po 1/2 części nieruchomości składającej się z działki o powierzchni 8 arów 48 m2. Łączna cena sprzedaży wynosiła 130 000 zł, z czego każde z małżeństw zapłaciło połowę tej ceny.

Krótko po wydaniu nieruchomości w użytkowanie nowym właścicielom, okazało się, że przedmiotowa nieruchomość posiada wadę, która zmniejsza wartość i użyteczność tej nieruchomości. Niezwłocznie po podjęciu takiej informacji (…2012 r.) nowi właściciele wystąpili z pismem do poprzedniego właściciela nieruchomości, informując o odstąpieniu od umowy sprzedaży wraz z wezwaniem do zwrotu ceny oraz poniesionych kosztów transakcji (na mocy art. 560 § 1 K.c. w zw. z art. 556 K.c.). Po otrzymaniu dnia … 2012 r. odpowiedzi odmownej na złożone pismo od poprzedniego właściciela nieruchomości, nowi właściciele wystąpili dnia … 2012 r. z pozwem sądowym w przedmiotowej sprawie. Dnia … 2017 r. sprawa sądowa zakończyła się rozstrzygnięciem przed sądem pierwszej instancji, na mocy którego stronie powodów, zasądzono zwrot kosztów nieruchomości wraz z odsetkami ustawowymi. Strona pozwana odwołała się od wyroku sądu pierwszej instancji do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny dnia … 2018 r. apelację oddalił.

Dnia x lipca 2018 r. na mocy wyroku sądowego zawarty został drugi akt notarialny zwrotnego przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości, który przywrócił stan prawny sprzed dnia x lutego 2012 r.

Niestety, dnia x marca 2016 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni – F. R. Było to w trakcie trwania procesu sądowego, podczas którego byli jeszcze właścicielami przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie przeprowadzonego postępowania spadkowego 1/8 przedmiotowej nieruchomości przypadła Wnioskodawczyni (żonie zmarłego) oraz 1/8 przypadła synowi zmarłego – T. R.

Realizując postanowienie wyroku sądowego oraz biorąc pod uwagę przeprowadzone wcześniej postępowanie spadkowe, pozwany zwrócił Wnioskodawczyni i Jej synowi, dodatkowo po 1/8 ceny sprzedaży, czyli po 16 250 zł.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że dodatkowa część ceny nieruchomości (a więc ta ponad kwotę wynikającą z udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości pierwotnie nabytej), została przez Wnioskodawczynię otrzymana w wyniku realizacji roszczenia o zwrot tej dodatkowej części ceny, w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży nieruchomości – roszczenie to Wnioskodawczyni nabyła w spadku po mężu wraz z odziedziczonym udziałem w nieruchomości (mąż zmarł w toku procesu, a więc Wnioskodawczyni odziedziczyła zarówno udział w nieruchomości, jak i roszczenie o zwrot ceny w związku z dokonanym odstąpieniem od umowy sprzedaży na podstawie art. 560 K.c.). Materialnoprawnym potwierdzeniem ww. tezy jest to, że sąd zasądził przypadającą mężowi Wnioskodawczyni – F. R., kwotę na rzecz jego spadkobierców (Wnioskodawczyni i syna Wnioskodawczyni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od dodatkowej części ceny (1/8 z 130 000 zł) uzyskanej w ramach spadku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabyła Ona przedmiotową nieruchomość do majątku wspólnego razem z mężem F. R. w 2012 r. Mąż zmarł dnia x marca 2016 r. Postępowanie spadkowe zostało przeprowadzone dnia x czerwca 2016 r. Podatek od sprzedaży nieruchomości uzyskanej w ramach spadku należny jest urzędowi skarbowemu, w sytuacji gdy sprzedaż nieruchomości nastąpiła wcześniej, niż przed upływem okresu pięciu lat od daty uzyskania spadku.

W ocenie Wnioskodawczyni dwa poniższe argumenty przemawiają za faktem, że podatek od sprzedaży nieruchomości nie należy się urzędowi skarbowemu.

Nie można mówić o faktycznym akcie sprzedaży nieruchomości, gdyż de facto jest to realizowanie postanowienia sądowego, na które strona oddająca nieruchomość oraz uzyskująca zwrot ceny, nie ma wpływu. W związku z tym, akt notarialny zwrotnego przeniesienia własności nie jest wolną wolą osoby oddającej nieruchomość (jak to ma miejsce podczas normalnych transakcji sprzedaży) tylko realizacją postanowienia sądowego. Rozwijając poprzednią myśl, strona oddająca nieruchomość nie ma wpływu również na termin jej przekazania aktem notarialnym. W tzw. normalnej sytuacji, świadomy podatnik wie, że sprzedaż nieruchomości uzyskanej na drodze spadku przed upływem pięciu lat ponosi za sobą odpowiednie konsekwencje podatkowe. Po drugie z uwagi na fakt, że wyrok w przedmiotowej sprawie zapadł na podstawie powództwa związanego z wadą, która „zmniejsza wartość i użyteczność nieruchomości” (na mocy art. 560 § 1 K.c. w zw. z art. 556 K.c.), nie można mówić o podatku dochodowym od pełnej wartości, gdyż sąd przychylił się do stwierdzenia strony powodów, że nieruchomość ma wadę i że jej faktyczna wartość jest mniejsza niż cena zakupu.

Gdybyśmy jednak uznali, że ma tu miejsce zbycie nieruchomości, to w myśl ustalenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (uchwała z dnia 15 maja 2017 r.): „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawczyni z mężem F. R. w 2012 r. nabyli przedmiotową nieruchomość do majątku wspólnego, dlatego ta data jest podstawą opodatkowania podatkiem od osób fizycznych. Od tej daty minęło pięć pełnych lat (2013 - 2017) do momentu aktu notarialnego zwrotnego przeniesienia własności, które miało miejsce dnia x lipca 2018 r. W związku z powyższym podatek nie należy się.

Zdaniem Wnioskodawczyni przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, zaprezentowane w uzupełnieniu wniosku doprecyzowanie opisu stanu faktycznego wskazuje, że w sytuacji gdy przedmiotem dziedziczenia jest roszczenie o zwrot ceny w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 560 § 1 w zw. z art. 494 ustawy Kodeks cywilny, to należy uznać, że otrzymany następnie przez Wnioskodawczynię zwrot ceny w wyniku realizacji tego roszczenia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegającym przepisom o podatku od spadków i darowizn. Na podstawie powyższego Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dodatkowej części ceny (1/8 z 130 000 zł) uzyskanej w ramach spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Ustawodawca sformułował bowiem tak wskazany przepis, aby stanowił on kategorię otwartą. Nie jest bowiem możliwym, aby przewidzieć każdy rodzaj przychodu, który wystąpi.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, czyli przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z treści wniosku wynika, że dnia x lutego 2012 r. na mocy aktu notarialnego, dwa małżeństwa: tj. Wnioskodawczyni z mężem oraz syn Wnioskodawczyni z żoną, zakupili na prawach wspólnoty ustawowej po 1/2 części nieruchomości składającej się z działki o powierzchni 8 arów 48 m2. Łączna cena sprzedaży wynosiła 130 000 zł, z czego każde z małżeństw zapłaciło połowę tej ceny. Krótko po wydaniu nieruchomości w użytkowanie nowym właścicielom okazało się, że przedmiotowa nieruchomość posiada wadę, która zmniejsza wartość i użyteczność tej nieruchomości. Niezwłocznie po podjęciu takiej informacji (...2012 r.) nowi właściciele wystąpili z pismem do poprzedniego właściciela nieruchomości, informując o odstąpieniu od umowy sprzedaży wraz z wezwaniem do zwrotu ceny oraz poniesionych kosztów transakcji (na mocy art. 560 § 1 k.c. w zw. z art. 556 k.c.). Po otrzymaniu dnia x lipca 2012 r. odpowiedzi odmownej na złożone pismo od poprzedniego właściciela nieruchomości, nowi właściciele wystąpili dnia x września 2012 r., z pozwem sądowym w przedmiotowej sprawie. Dnia x marca 2017 r. sprawa sądowa zakończyła się rozstrzygnięciem przed sądem pierwszej instancji, na mocy którego stronie powodów zasądzono zwrot kosztów nieruchomości wraz z odsetkami ustawowymi. Strona pozwana odwołała się od wyroku sądu pierwszej instancji do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny dnia x marca 2018 r. apelację oddalił. Dnia x lipca 2018 r. na mocy wyroku sądowego, zawarty został drugi akt notarialny zwrotnego przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości, który przywrócił stan prawny sprzed dnia x lutego 2012 r. W dniu x marca 2016 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni (było to w trakcie trwania procesu sądowego). Na podstawie przeprowadzonego postępowania spadkowego 1/8 przedmiotowej nieruchomości przypadła Wnioskodawczyni (żonie zmarłego) oraz 1/8 przypadła synowi zmarłego. Realizując postanowienie wyroku sądowego oraz biorąc pod uwagę przeprowadzone wcześniej postępowanie spadkowe, pozwany zwrócił Wnioskodawczyni oraz Jej synowi, dodatkowo po 1/8 ceny sprzedaży, czyli po 16 250 zł.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 556 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z poźn. zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

W myśl art. 560 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

Stosownie do art. 560 § 3 ww. ustawy, obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady.

Strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy, a druga strona obowiązana jest to przyjąć. Strona, która odstępuje od umowy, może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również na zasadach ogólnych naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania (art. 494 § 1 ww. ustawy).

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała m.in., że dodatkowa część ceny nieruchomości została przez Nią otrzymana w wyniku realizacji roszczenia o zwrot tej dodatkowej części ceny, w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży nieruchomości. Roszczenie to Wnioskodawczyni nabyła w spadku po mężu, który zmarł w toku procesu, a więc Wnioskodawczyni odziedziczyła roszczenie o zwrot ceny w związku z dokonanym odstąpieniem od umowy sprzedaży na podstawie art. 560 Kodeksu cywilnego.

Jak wynika z ogólnej zasady dziedziczenia określonej w art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów Księgi czwartej (Spadki). Następstwo prawne obejmuje ogół praw i obowiązków majątkowych spadkodawcy, a zatem wszystkich składników jego majątku, które następnie tworzą spadek. Nie należą do spadku te prawa i obowiązki zmarłego, które są ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Przyjęcie spadku (na mocy testamentu lub ustawy) oznacza zatem powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, a jeżeli nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek ten powstał m.in. z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku (art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Na spadkobiercach, którzy przyjęli spadek, ciąży obowiązek podatkowy z tego tytułu w podatku od spadków i darowizn.

Wskazać należy, że do praw podlegających dziedziczeniu należą także, co do zasady, prawa spadkodawcy wynikające z zawartych przez niego umów (chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej), zatem również prawo majątkowe w postaci roszczenia o zwrot zapłaconej ceny z tytułu umowy sprzedaży, w odniesieniu do której stwierdzono jej nieważność. Nabycie w drodze dziedziczenia, np. prawa majątkowego w postaci roszczenia o wypłatę ceny sprzedaży podlega tym samym, podatkowi od spadków i darowizn.

Zatem, w sytuacji gdy przedmiotem dziedziczenia jest roszczenie o zwrot ceny w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 560 § 1 w zw. z art. 494 ustawy Kodeks cywilny, to należy uznać, że otrzymany następnie przez spadkobiercę (Wnioskodawczynię) zwrot ceny w wyniku realizacji tego roszczenia – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegającym przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Reasumując stwierdzić należy, że na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dodatkowej części ceny (1/8 z 130 000 zł) uzyskanej w ramach spadku.

Tutejszy Organ podatkowy zaznacza, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zwrotu ceny odpowiadającej 1/8 części nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawczynię w wyniku realizacji roszczenia, które wchodziło w skład spadku po mężu. Natomiast, nie dotyczy skutków podatkowych zwrotu ceny nieruchomości w części nabytej przez Wnioskodawczynię oraz ewentualnej kwestii zapłaty odsetek lub zwrotu poniesionych kosztów transakcji.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznano za prawidłowe, ponieważ uzupełniając wniosek pismem z dnia 7 stycznia 2019 r. wskazała m.in., że w sytuacji, gdy przedmiotem dziedziczenia jest roszczenie o zwrot ceny w związku z odstąpieniem od umowy sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 560 § 1 w zw. z art. 494 ustawy Kodeks cywilny, to należy uznać, że otrzymany następnie przez Nią zwrot ceny w wyniku realizacji tego roszczenia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie powyższego nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dodatkowej części ceny (1/8 z 130 000 zł) uzyskanej w ramach spadku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób (np. syna Wnioskodawczyni).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe przepisy należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj