Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.576.2018.1.RK
z 21 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2018 r. (data wpływu 21 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uwzględniania przychodów z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji dla potrzeb proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 2-2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,

• alokowania części kosztów pośrednich, mając na względzie art. 15 ust. 2-2a ww. ustawy do przychodów z tytułu dywidendy (dywidend) zwolnionej z opodatkowania, a w konsekwencji wyłączenia tej części kosztów – jest prawidłowe,
  

• uwzględniania przychodu (podlegającego opodatkowaniu lub zwolnionego z opodatkowania) z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z zysków kapitałowych lub do innych źródeł przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia kosztów podatkowych w przypadku przychodu z tytułu dywidend.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca posiada udziały (akcje) w kapitałach zakładowych spółek zależnych (dalej: „Spółki zależne”).

Wnioskodawca osiąga przychody zaliczane do zysków kapitałowych oraz do innych źródeł przychodów. Zasadniczym źródłem przychodów Wnioskodawcy są jednak dywidendy wypłacane przez Spółki zależne, zaliczane do przychodów z zysków kapitałowych, które przy spełnieniu warunków określonych w przepisach prawa podatkowego mogą być zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka ponosi i będzie ponosiła również w przyszłości koszty związane z osiąganymi przychodami − będą to zarówno koszty bezpośrednio związane z przychodami, jak również koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie). Część kosztów pośrednich będzie stanowiła koszty wspólne, których Spółka nie będzie w stanie przyporządkowywać ściśle do źródła przychodów z zysków kapitałowych lub do innych źródeł przychodów. W rezultacie alokacji owej części kosztów pośrednich Spółka będzie dokonywała z zastosowaniem przepisów art. 15 ust. 2-2b ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku otrzymania dywidendy (dywidend) od Spółki zależnej (Spółek zależnych) Wnioskodawca dokonując alokacji kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT, powinien uwzględnić w kalkulacji o której mowa w tych przepisach, również opodatkowany ryczałtowo przychód z tytułu dywidendy (dywidend) wypłaconej (wypłaconych) przez Spółkę zależną (Spółki zależne)?
2. Czy w przypadku uzyskania przychodu z tytułu dywidendy (dywidend) zwolnionego (zwolnionych) z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna (mając na względzie art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT) alokować część kosztów pośrednich do przychodu z tytułu dywidendy zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji wyłączyć tę część kosztów z kosztów uzyskania przychodów?
3. Czy w przypadku otrzymania przychodu (podlegającego opodatkowaniu lub zwolnionego z opodatkowania) z tytułu dywidendy (dywidend), Spółka powinna (w świetle art. 15 ust. 2b ustawy o CIT) uwzględnić ten przychód przy dokonywaniu przypisania kosztów pośrednich do źródła zyski kapitałowe lub do innych źródeł przychodów?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania dywidendy (dywidend) od Spółki zależnej (Spółek zależnych) Wnioskodawca nie powinien uwzględniać przychodów z tego tytułu w kalkulacji dla potrzeb alokacji kosztów pośrednich dokonywanej na podstawie art. 15 ust. 2-2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”). Przez nieuwzględnienie tych przychodów Wnioskodawca rozumie, że nie zostaną one ujęte ani wśród „przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” ani wśród „przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z uwagi na możliwość uzyskania przez podatnika zarówno przychodów pochodzących ze źródeł podlegających opodatkowaniu, jak i przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu lub są zwolnione z opodatkowania, ustawodawca wprowadził mechanizm nakazujący alokację kosztów bezpośrednio lub pośrednio związanych z danym źródłem przychodów do tego źródła. Natomiast w odniesieniu do kosztów pośrednich, których przypisanie do danego źródła przychodów nie jest możliwe, ustawodawca wprowadził zasadę proporcjonalnej alokacji, zgodnie z art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2a ustawy o CIT, zasadę, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania. W takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT ustanawiają zasadę proporcjonalnego podziału pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można w sposób wyłączny przyporządkować do żadnego źródła. Proporcjonalnej alokacji dokonuje się w oparciu o tzw. klucz przychodowy, który polega na podziale kosztów w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. O ile przepis art. 15 ust. 2 ustawy o CIT ustanawia zasadę proporcjonalnego podziału kosztów pośrednich pomiędzy przychody opodatkowane, nieopodatkowane i zwolnione z opodatkowania, to art. 15 ust. 2a ustawy o CIT reguluje sytuacje, w których w ramach jednego źródła część kosztów pośrednich alokowana jest do przychodów podlegających opodatkowaniu, a część do nieopodatkowanych lub zwolnionych od podatku.

Formułując zasady proporcjonalnej alokacji kosztów, ustawodawca wprost posłużył się w treści art. 15 ust. 2 ustawy o CIT pojęciami: „koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” oraz „koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego”. Podobnymi pojęciami ustawodawca posłużył się w dyspozycji art. 15 ust. 2a ustawy o CIT, który odnosi się do „przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania”. Analiza brzmienia tych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że zasady proporcjonalnego podziału kosztów powinny odnosić się wyłącznie do przychodów ze źródeł, z których przedmiotem opodatkowania jest dochód.

Na gruncie ustawy o CIT podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym może być dochód lub - w szczególnych sytuacjach wskazanych w ustawie - przychód (podlegający zryczałtowanemu opodatkowaniu). Problematyka dochodu jako przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz metodologia jego ustalania została uregulowana m.in. w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, które stanowią:

„przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód”;

„dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym”.

Z przytoczonej definicji wynika więc, że od ogólnej zasady opodatkowania dochodów istnieją wyjątki polegające na tym, że przedmiotem opodatkowania jest przychód a nie dochód. Taka konstrukcja wynika z założenia ustawodawcy, że pewne kategorie przychodów mają charakter pasywny, tj. że podatnik który je otrzymuje, nie ponosi kosztów uzyskania tego rodzaju przychodów. Z tego względu przychody z tych źródeł ustawodawca opodatkował w sposób zryczałtowany, tzn. bez możliwości potrącenia kosztów uzyskania przychodów.

Skoro zatem przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych może być, w zależności od danego stanu faktycznego, dochód (przy ustalaniu którego uwzględnia się koszty uzyskania przychodów) albo przychód (opodatkowany ryczałtowo, bez uwzględniania kosztów uzyskania przychodów), a przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT dotyczą dochodu podlegającego opodatkowaniu, niepodlegającego opodatkowaniu lub wolnego od podatku, to oznacza to, że nie mają one zastosowania do przychodów opodatkowanych w sposób zryczałtowany (a więc bez pomniejszania ich o koszty uzyskania przychodów).

Z tego zaś wynika konieczność wyłączenia przychodów opodatkowanych ryczałtowo z kalkulacji dokonywanej na potrzeby proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich. Skoro w pewnych przypadkach wolą ustawodawcy jest opodatkowanie przychodu, bez możliwości pomniejszenia go o koszty uzyskania przychodów, to w rezultacie również zasady proporcjonalnej alokacji kosztów określone w art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT powinny odnosić się tylko do tych przychodów, które w świetle ustawy o CIT mogą być pomniejszone o koszty ich uzyskania. Racjonalny ustawodawca nie tworzyłby bowiem regulacji sprzecznych wewnętrznie. Należy zaznaczyć, że przychody z dywidend należą do przychodów opodatkowanych w sposób zryczałtowany zgodnie z art. 22 ustawy o CIT, tj. nie podlegają pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że z brzmienia art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT wynika, iż zasady proporcjonalnej alokacji kosztów uzyskania przychodów nie będą miały zastosowania do przychodów z dywidend od Spółek zależnych. Podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku dywidend od Spółek zależnych jest bowiem przychód niepodlegający pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów, podczas gdy przepisy art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT mają zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą opodatkowania jest dochód (a więc dodatnia różnica pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2018 r., 0114-KDIP2-3.4010.89.2018.1.MC, organ interpretacyjny uznał prawidłowość stanowiska, w myśl którego „(...) w przypadku otrzymania (...) dywidend od Spółek zależnych Spółka nie powinna uwzględniać przychodów z tytułu tych dywidend w kalkulacji dla potrzeb proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich dokonanej na podstawie art. 15 ust. 2-2a ustawy o CIT. Przez ich nieuwzględnienie Wnioskodawca rozumie, że nie zostaną one ujęte ani wśród „przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym” lub „przychodów ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji)”.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania przychodu z tytułu dywidendy (dywidend) zwolnionej (zwolnionych) z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do alokowania części kosztów pośrednich do przychodów z dywidendy (dywidend) zwolnionej (zwolnionych) z opodatkowania, a przez to nie będzie zobowiązany do wyłączenia tych kosztów z kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę analizę art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT przedstawioną w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy oznaczonego „Ad. 1” (powyżej), przychodu z tytułu dywidendy zarówno opodatkowanego, jak i zwolnionego, nie uwzględnia się przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, ponieważ przychody z dywidend podlegają opodatkowaniu zryczałtowanemu, bez pomniejszania ich o koszty uzyskania przychodów.

Skoro zatem przychodu z tytułu dywidendy w ogóle nie uwzględnia się w kalkulacji dla potrzeb alokacji kosztów pośrednich do poszczególnych źródeł, to przy alokowaniu kosztów pośrednich nie uwzględnia się również przychodów z dywidend zwolnionych z podatku dochodowego, co oznacza, że kosztów przypadających na dywidendy zwolnione nie uznaje się za wydatki niestanowiące podatkowych kosztów uzyskania przychodów i nie wyłącza się ich z kalkulacji podatku dochodowego.

Prawidłowość powyższego toku rozumowania również potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w przywołanej interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2018 r., 0114-KDIP2-3.4010.89.2018.1.MC, akceptując tezę, zgodnie z którą: „(...) w przypadku otrzymania dywidendy zwolnionej z opodatkowania CIT na podstawie art. 22 ust. 4 i następne ustawy o CIT Spółka nie będzie musiała alokować części kosztów pośrednich do przychodów z dywidendy zwolnionej z , a przez to nie będzie także musiała ich wyłączać z kosztów uzyskania przychodów”.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku uzyskania przychodu (przychodów) z tytułu dywidendy (dywidend), zarówno podlegających opodatkowaniu jak i niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych z opodatkowania, Wnioskodawca nie powinien uwzględniać tego przychodu (przychodów) w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zysków kapitałowych lub z innych źródeł przychodów, na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT w związku z art. art. 15 ust. 2b ustawy o CIT. Przez nieuwzględnienie przychodu (przychodów) z tytułu dywidendy (dywidend) Wnioskodawca rozumie, że nie zostanie on ujęty ani wśród „przychodów z zysków kapitałowych” lub „przychodów z innych źródeł przychodów” (w liczniku proporcji), ani w „ogólnej kwocie przychodów” (w mianowniku proporcji).

Ustawa o CIT wprowadza podział przychodów na dwa źródła: przychody z zysków kapitałowych, przychody z innych źródeł przychodów.

Ustawodawca ustanowił również przepis art. 15 ust. 2b ustawy o CIT. Wynika z niego, że w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT stosuje się także przychodami.

Przepis art. 15 ust. 2b ustawy o CIT ma więc zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik osiąga zarówno przychody z zysków kapitałowych, jak i przychody z innych źródeł przychodów. W tym przypadku ustawodawca nie ustanowił jednak odrębnych zasad podziału kosztów pośrednich pomiędzy oba źródła, ale posłużył się odesłaniem do art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy takie odesłanie do treści art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT oznacza, że wynikająca z tych przepisów metodologia ustalania proporcji kosztów pośrednich alokowanych do poszczególnych źródeł przychodów powinna zostać zastosowana również do alokacji kosztów pośrednich do przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł.

Zdaniem Wnioskodawcy proces alokacji kosztów pośrednich (których nie można przypisać stricte do danego źródła przychodów) powinien przebiegać zatem dwuetapowo. W pierwszej kolejności podatnik powinien ustalić na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, jakie koszty pośrednie może rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych, a jakie koszty należy wyłączyć z kalkulacji wyniku podatkowego. Następnie kwota podatkowych, pośrednich kosztów uzyskania przychodów (ustalona w wyniku pierwszej alokacji na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT) powinna zostać ponownie alokowana - tym razem na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o CIT - poprzez jej rozdzielenie między źródła przychodów: z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł przychodów.

Tym samym alokując kwotę kosztów pośrednich do odpowiedniego źródła przychodów (zyski kapitałowe lub przychody z innych źródeł), należy uwzględnić jedynie przychody i alokowane do nich koszty, które na gruncie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT zostały uznane za podatkowe, tj. zostały uwzględnione w kalkulacji podatku dochodowego. W efekcie przychody z tytułu dywidendy z uwagi na to, iż są potencjalne opodatkowane w sposób zryczałtowany (i dlatego wyłączone z kalkulacji alokacji kosztów pośrednich na pierwszym etapie opisanym w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy nazwanego „Ad 1"), nie powinny być uwzględniane przy dokonywaniu alokacji pośrednich kosztów uzyskania przychodów do źródła zyski kapitałowe lub do innych źródeł przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• uwzględniania przychodów z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji dla potrzeb proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 2-2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
  

• alokowania części kosztów pośrednich, mając na względzie art. 15 ust. 2-2a ww. ustawy do przychodów z tytułu dywidendy (dywidend) zwolnionej z opodatkowania, a w konsekwencji wyłączenia tej części kosztów – jest prawidłowe,

• uwzględniania przychodu (podlegającego opodatkowaniu lub zwolnionego z opodatkowania) z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z zysków kapitałowych lub do innych źródeł przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
  
  

Odpowiedź na pytania Nr 1, 2, 3

Organ podziela w pełni stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie uwzględniania przychodów z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji dla potrzeb proporcjonalnej alokacji kosztów pośrednich, jak również alokowania części kosztów pośrednich, mając na względzie art. 15 ust. 2-2a ww. ustawy do przychodów z tytułu dywidendy zwolnionej z opodatkowania oraz uwzględniania przychodu (podlegającego opodatkowaniu lub zwolnionego z opodatkowania) z tytułu otrzymania dywidendy (dywidend) w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich alokowanych do kosztów uzyskania przychodów z zysków kapitałowych lub do innych źródeł przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie (tj. pytanie Nr 1, 2, 3) oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.