Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.258.2018.1.MS
z 22 stycznia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2018 r. (data wpływu 26 października 2018r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na zapłatę PCC w związku z wniesieniem wkładów do Spółki Cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 26 października 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zapłatę PCC w związku z wniesieniem wkładów do Spółki Cywilnej stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu oraz momentu ujęcia tych wydatków w kosztach podatkowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Podstawowym przedmiotem działalności S.A. (Wnioskodawca) jest świadczenie usług budowlanych i budowlano-montażowych.
W celu realizacji niektórych z inwestycji Wnioskodawca zawiera z innymi podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (Partner/Partnerzy) umowy spółki (Spółka Cywilna), o której mowa w Tytule XXXI ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm., KC lub Kodeks Cywilny). Umowy Spółki Cywilnej są zawierane z Partnerem (Partnerami) wyłącznie dla potrzeb realizacji jednej, konkretnej inwestycji budowlanej. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego oraz wymaganych umową okresach gwarancyjnych Umowa Spółki zostaje rozwiązana. W celu zapewnienia finansowania prowadzonej inwestycji/projektu budowlanego, Wnioskodawca oraz Partner (Partnerzy) wpłacają środki finansowe potrzebne na realizację inwestycji projektu na odrębny rachunek bankowy przypisany do Umowy Spółki Cywilnej. Środki te stanowią wkład do Spółki Cywilnej w rozumieniu art. 860 § 1 KC. W związku z wniesieniem wkładów do Spółki Cywilnej Wnioskodawca dokonuje zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zapłatę PCC w związku z wniesieniem wkładów do Spółki Cywilnej stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu?
  2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania tych kosztów jako kosztów pośrednich tj. w dacie ich faktycznego poniesienia, którą należy rozumieć jako data zapłaty tego podatku do urzędu skarbowego?

Zdaniem Spółki:


Ad 1.


Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zapłatę PCC w związku z wniesieniem wkładów do Spółki Cywilnej stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.


Ad 2.


Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT Wnioskodawca będzie uprawniony będzie do rozpoznania tych kosztów jako kosztów pośrednich tj. w dacie ich faktycznego poniesienia, którą należy rozumieć jako data zapłaty tego od podatku do urzędu skarbowego.


Uzasadnienie


Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.


Zgodnie z jednolitym stanowiskiem reprezentowanym w orzecznictwie i literaturze przedmiotu, uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu może nastąpić pod następującymi warunkami, tj. wydatek musi:

  1. być poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  2. zostać poniesiony przez podatnika CIT,
  3. być definitywny (rzeczywisty),
  4. zostać właściwie udokumentowany.

Odnosząc powyższe warunki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, nie ulega wątpliwości, że wydatek w postaci PCC z tytułu zawarcia lub zmiany umowy spółki cywilnej spełnia wszelkie wskazane powyżej warunki uznania go za koszt uzyskania przychodu, o czym świadczą poniższe argumenty natury prawnej oraz faktycznej.

Na wstępie należy odkreślić, że żaden przepis ustawy o CIT (a w szczególności art. 16 ust. 1 ustawy o CIT) nie wyłącza z katalogu wydatków, jakie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, kosztu zapłaty PCC podniesionego w związku z zawarciem lub zmianą umowy spółki cywilnej.

W szczególności, do tego typu wydatków nie znajdzie zastosowania art. 16 ust.1 pkt 8 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Przedmiotem czynności dokonywanej przez Wnioskodawcę jest wniesienie wkładu do spółki cywilnej i z tego tytułu Wnioskodawca ponosi koszt PCC. Tymczasem wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT ograniczenie dotyczy wyłącznie wymienionych w tym przepisie czynności m.in. nabycie (objęcie) udziałów (wkładów) w spółdzielni, oraz akcji i udziałów w spółkach prawa handlowego i nie obejmuje swoim zakresem wniesienia wkładu do spółki cywilnej.

W konsekwencji, decydującym kryterium przy kwalifikacji prawnej danego kosztu, jako kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jest kryterium celu poniesienia kosztu oraz istnienie bezpośredniego lub tylko pośredniego związku pomiędzy kosztem, a realizacją wymienionych w tym przepisie celów.


Ad 1.


Koszt PCC jako koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub mogący mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.


Zasadność poniesienia wydatku należy ocenić na podstawie jego związku z uzyskanym przychodem, mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów – wydatek winien przynajmniej potencjalnie wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Dokonując tej oceny w odniesieniu do konkretnego wydatku poniesionego przez ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

W celu określenia, czy koszt przedmiotowego PCC będzie stanowić koszt uzyskania przychodu, należy zatem zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a poniesieniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowania albo zabezpieczenia źródła ich uzyskania. Jak wskazano powyżej, kosztem uzyskania przychodów są również wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, pośrednio powiązane z uzyskanymi przychodami.

Specyficznym elementem stanu faktycznego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku jest prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności w ramach zawartej Umowy Spółki na podstawie art. 860 § 1 KC, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 KC).


Z kolei w myśl art. 867 § 1 KC, każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 11050 ze zm., dalej: ustawa o PCC), PCC podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu. Jak stanowi natomiast art. 1a pkt 1 ustawy o PCC spółką osobową w rozumieniu tej ustawy jest spółka: cywilna, jawna, partnerska, komandytowa lub komandytowo-akcyjna.


W związku z koniecznością zwiększenia środków finansowych spółki cywilnej, Wnioskodawca wniósł do tej spółki wkład pieniężny.


Zawarcie lub zmiana Umowy Spółki Cywilnej polegająca na wniesieniu wkładów służy stworzeniu źródła przychodów (przy zawarciu umowy) bądź jego zabezpieczeniu (przy zmianie umowy) poprzez zapewnienie środków finansowych na realizacje przez Wnioskodawcę i pozostałe strony Umowy |Spółki wspólnego przedsięwzięcia, którego realizacja jest celem zawarcia Umowy Spółki.

Jest to wydatek, który podatnik musi ponieść z mocy prawa w związku z zawarciem umowy lub dokonywania zmiany tej umowy analogicznie jak ma to miejsce w przypadku umowy nabycia nieruchomości, umowy pożyczki (z podmiotem nieprowadzącym w tym zakresie działalności gospodarczej), nabycie praw autorskich lub do własności przemysłowej (od osoby nieprowadzącej w tym zakresie działalności gospodarczej) czy też umowy nabycia nieruchomości zwolnionej z VAT.


Podsumowanie:


W świetle wskazanych powyżej okoliczności faktycznych i prawnych nie ulega wątpliwości, że zapłata PCC w związku z zawarciem lub zmianą Umowy Spółki Cywilnej, przyczynia się w sposób bezpośredni do stworzenia i zabezpieczenia źródła przychodów, jakim jest inwestycja budowlana realizowana w ramach zawartej Umowy Spółki. Jako wydatek dokonany w celu uzyskania lub zabezpieczenia źródła przychodu, wydatek ten można zaliczyć do kosztów podatkowych.


Ad 2.


Koszt PCC jako koszt poniesiony bezpośrednio przez Wspólnika jako podatnika CIT tj. powiązany z uzyskiwanym przez niego przychodem.


Analizując kwestie wydatków ponoszonych w związku z zawarciem Umowy /spółki należy przy tym mieć na uwadze, że umowa spółki cywilnej uregulowana w art. 860 KC, jest instytucją odmienną od spółek, do których stosuje się przepisy Kodeksu Spółek Handlowych(np. spółki jawnej, spółki komandytowej itd.). Spółka cywilna bowiem, w przeciwieństwie do spółek prawa handlowego, nie jest odrębnym podmiotem prawa, lecz umową zobowiązaniową. W pewnym stopniu już o jej charakterze przesądza uregulowanie spółki cywilnej w jednym z tytułów księgi III Kodeksu cywilnego dotyczącej zobowiązań.

Pośrednio fakt ten wynika z brzmienia art. 33 i 331 KC, w myśl których spółka cywilna mogłaby uzyskać podmiotowość, tylko i wyłącznie, gdyby istniał przepis nadający tę osobowość prawną. Brak jest przy tym regulacji prawnych nadających spółce cywilnej podmiotowość prawną.


Fakt, że spółka cywilna nie jest podmiotem prawa cywilnego rodzi wskazane poniżej konsekwencje.


Po pierwsze, jeżeli spółka nie jest odrębnym podmiotem prawa to nie może posiadać własnego majątku, a więc także nie może odpowiadać za własne zobowiązania. Po drugie jeżeli spółka cywilna nie jest ani osobą fizyczną, ani osobą prawną, ani też ułomną osobą prawną w rozumieniu art. 331 KC, to nie jest ona także przedsiębiorcą. Z tego względu między innymi wynika, że spółka cywilna nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców.


Za wspólników natomiast uważa się strony umowy określonej w art. 860 KC. W związku ze szczególnym charakterem spółki cywilnej to właśnie wspólnicy ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania związane z prowadzeniem spółki.


Konsekwencją opisanej powyżej odmienności konstrukcji spółki cywilnej od konstrukcji pozostałych spółek handlowych jest również sposób wskazania podatnika a raczej podatników PCC z tytułu zawarcia lub zmiany umowy takiej spółki. Nie jest to, jak w przypadku spółek handlowych, sama spółka ale poszczególni wspólnicy czyli strony umowy spółki tak jak ma to miejsce w przypadku umowy pożyczki czy też sprzedaż nieruchomości.


Ekonomiczny koszt PCC jest zatem ponoszony bezpośrednio przez wspólników, z ich majątku w związku z zawarciem / zmianą umowy spółki, a nie z majątku tej spółki.


Okoliczność bezpośredniego obciążenia wspólników spółki cywilnej (a nie spółki) kosztem podatku PCC potwierdza również brzmienie samej ustawy o PCC. Zgodnie z art. 4 pkt 9) ustawy o PCC obowiązek podatkowy ciąży przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki na spółce.

Koszt ten jest przy tym bezpośrednio powiązany z przychodem samych wspólników, co wprost potwierdza brzmienie wskazanych poniżej przepisów ustawy o CIT. W pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 1 ustawy o CIT , spółka cywilna nie jest podatnikiem CIT, ponieważ nie została wskazana w powołanym przepisie jako podmiot opodatkowany tym podatkiem.

W konsekwencji powyższego, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT przychody z udziału w spółce cywilnej łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zyskach (udziału).


Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT zasady wyrażone w ust. 1 tego artykułu stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W związku z brzmieniem przepisu art. 5 ustawy o CIT nie powinno budzić wątpliwości, że wszelkie przychody uzyskiwane przez wspólnika spółki cywilnej w ramach wykonywania umowy spółki cywilnej są bezpośrednio jego przychodami. Również wszystkie koszty ponoszone w związku z tą umową są bezpośrednio kosztami tego wspólnika.

W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka Cywilna została zawarta w celu realizacji inwestycji budowlanej mającej przynieść bezpośredni przychód stronom Umowy Spółki, w tym Wnioskodawcy.


W konsekwencji, skoro Umowa Spółki Cywilnej została zawarta w celu uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu realizacji inwestycji budowlanej, to wszelkie koszty związane z jej zawarciem stanowią koszty poniesione przez wspólnika bezpośrednio powiązane z uzyskanym przez niego przychodem.


Podsumowanie:


W świetle powołany powyżej przepisów Kodeksu cywilnego, ustawa o PCC oraz ustawa o CIT nie ulega wątpliwości, że zarówno z punktu widzenia ekonomicznego, jak i cywilno-prawnego oraz podatkowego:

  • stanowiący podmiot niniejszego wniosku koszt podatku PCC poniesiony w związku z zawarciem oraz zmianą Umowy Spółki Cywilnej stanowi koszt podatkowy bezpośrednio poniesiony rzez Wnioskodawcę,
  • koszt ten został poniesiony w celu uzyskania przychodu otrzymywanego bezpośrednio przez Wnioskodawcę tj. przychodu z tytułu realizacji inwestycji budowlanej, do której wykonania została zawarta Umowa Spółki Cywilnej.


Ad 3 oraz 4.


Definitywny (rzeczywisty) charakter PCC jako kosztu oraz właściwe jego udokumentowanie.


PCC jako należności podatku jest z natury swej wydatkiem definitywnym tj. rzeczywistym i bezzwrotnym. Zagadnienie definitywności charakteru tego kosztu nie ulega w tym przypadku dyskusji.


Również właściwe udokumentowanie tego kosztu z uwagi na specyfikę rozliczenia PCC – konieczność złożenia deklaracji oraz zapłata przelewem bankowym, jest kwestią oczywistą.


W konsekwencji, nie powinno ulegać wątpliwości, że wydatek Wnioskodawcy z tytułu uiszczenia należności PCC od zawarcia lub zmiany Umowy Spółki Cywilnej zawiązanej w celu realizacji inwestycji budowlanej stanowi koszt uzyskania przychodu /wnioskodawcy, ponieważ jest/zostanie:

  1. poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła i ma wpływ na wielkość osiągniętych przychodów z tytułu realizacji inwestycji budowlanej,
  2. poniesiony bezpośrednio przez Wnioskodawcę jako podatnika CIT, w celu uzyskania przez niego przychodu,
  3. poniesiony definitywnie (rzeczywiście),
  4. właściwie udokumentowany.

Analogiczne stanowisko przedstawił również Minister Finansów w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 26 lutego 2015 r., sygn. akt ITPB1/415-1166/14/KW, w której stwierdził:


„Zawarcie lub zmiana umowy spółki cywilnej polegająca na wniesieniu wkładów zwiększających majątek spółki służy stworzeniu źródła przychodów (przy zawarciu umowy) bądź jego zabezpieczeniu (przy zmianie umowy) poprzez zwiększenie możliwości finansowych spółki. Jednocześnie , jak wskazano wyżej, zawarcie i zmiana umowy spółki pociąga za sobą powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Zapłata tego podatku przyczynia się zatem w sposób pośredni do stworzenia źródła przychodów i jego zabezpieczenia. (…)

W konsekwencji, podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony od umowy spółki bądź jej zmiany, jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i gospodarczo uzasadniony jest kosztem pośrednim uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.”

Powyżej powołana interpretacja indywidualna nie tylko potwierdza, iż PCC z tytułu zawarcia lub zmiany umowy spółki cywilnej stanowi koszt wspólników ale również wskazuje, że koszt ten ma przy tym charakter kosztu pośredniego. Charakter taki ma bowiem większość kosztów, których poniesienie wynika z przepisów prawa i ma związek z prowadzoną przez podatnika działalnością, a nie uzyskaniem przychodu ze sprzedaży konkretnego towaru lub świadczenia konkretnych usług.


Do takich wydatków zalicza się przede wszystkim koszt podatków należnych w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.


Analogiczne stanowisko (w odniesieniu do podatku od nieruchomości poniesionego w związku z działalnością deweloperską/budowlaną) zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidulnej wydanej 31 marca 2017 r. sygn. akt 1462-IPPB6.4510.30.2017.1.AG:

„W odniesieniu do wydatków na podatek od nieruchomości czy na opłat za wieczyste użytkowanie gruntu należy stwierdzić, że wydatków tych nie można uznać za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami. Wydatki te nie są wprost, celowo ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w przyszłości, lecz wynikają ze statusu Spółki jako właściciela nieruchomości gruntowej czy jako użytkownika wieczystego gruntu. Nie istnieje w tym przypadku ścisły związek finansowy między tego rodzaju wydatkami, a ewentualnie osiągniętym przychodem. Wydatki takie ponoszone są nawet wówczas, gdy nie pojawia się żaden przychód.

Koszty ponoszone na zapłatę podatku od nieruchomości czy na opłatę za wieczyste użytkowanie gruntu nie stanowią elementu procesu budowy lokali, przeznaczonych na sprzedaż. Obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości czy opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu ciąży na Spółce jako podatniku w związku z samym faktem posiadania tytułu prawnego do nieruchomości (gruntu), niezależnie od tego, czy jest prowadzona budowa, czy też nie.”


Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tj. koszty pośrednie, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za datę poniesienia PCC należy uznać datę jego zapłaty do urzędu skarbowego.


Podsumowując:


W konsekwencji, PCC zapłacony przez Wnioskodawcę w związku z zawarciem Umowy Spółki bądź jej zmianą, jako wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i gospodarczo uzasadniony, jest kosztem pośrednim uzyskania przychodów, które zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT są potrącane w dacie poniesienia tj. w dacie zapłaty tego podatku do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.


Interpretacja indywidulana wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 208 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj