Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-674/11-4/MP
z 9 grudnia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB4/415-674/11-4/MP
Data
2011.12.09



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Zwolnienia przedmiotowe


Słowa kluczowe
odszkodowania
ugoda sądowa
zwolnienia przedmiotowe


Istota interpretacji
Przyznane na podstawie ugody sądowej odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.



Wniosek ORD-IN 259 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2011 r. (data wpływu 05.09.2011 r.) oraz piśmie z dnia 05.12.2011 r. (data nadania 05.12.2011 r., data wpływu 08.12.2011 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 24.11.2011 r. Nr IPPB4/415-674/11-2/MP (data nadania 25.11.2011 r., data odbioru 28.11.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 24.11.2011 r. Nr IPPB4/415-674/11-2/MP (data nadania 25.11.2011 r., data doręczenia 28.11.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez dostarczenie pełnomocnictwa, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Pana J. B., z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 05.12.2011 r. (data nadania 05.12.2011 r., data wpływu 08.12.2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest następcą prawnym (spadkobiercą) byłych właścicieli nieruchomości położonej w W., stanowiącej w przeszłości działkę Nr 59, pochodzącej z dawnej nieruchomości, a obecnie działkę Nr 2, o pow. 10.033 m2. Obecnie ww. nieruchomość wchodzi w skład nieruchomości uregulowanej w KW, w której tytuł własności jest uregulowany na rzecz Skarbu Państwa, natomiast jej użytkownikiem wieczystym jest B. Sp. z o.o. — następca prawny Zakładów P. W. S.A. , który uzyskał tytuł prawny do nieruchomości decyzją Wojewody z dnia 18.10.1993 r. na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464). W związku z brakiem realizacji celu wywłaszczenia na przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca i Jego siostra wystąpili na drogę procedur prawnych, zmierzających do stwierdzenia nieważności ww. decyzji oraz zwrotu tej nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca i Jego siostra twierdzili, że nabycie tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości przez poprzednika prawnego B. Sp. z o.o. (tj. Zakłady Mechaniczne P. W. S.A.) nastąpiło z naruszeniem praw osób trzecich, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z 29 września 1990 r., co skutkowało powstaniem szkody po stronie następców prawnych byłej właścicielki.

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź poprzez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (odszkodowanie).

W okolicznościach niniejszej sprawy naprawienie szkody mogło nastąpić poprzez zmianę powołanej wyżej decyzji Wojewody z dnia 18.10.1993 r., w ten sposób, że nastąpi wyłączenie z niej gruntów o pow. 10.033 m2, pochodzącego z dawnej nieruchomości, które są objęte roszczeniami następców prawnych byłych właścicieli, bądź zapłatę odszkodowania.

Następcy prawni byłej właścicielki nieruchomości oraz B. sp. z o.o. zawarły w dniu 12.10.2010 r. przed Sądem Rejonowym Wydziałem Cywilnym ugodę, na mocy której Wnioskodawca wraz z siostrą zrzekli się wobec B. sp. z o.o. i jego potencjalnych następców prawnych dochodzenia praw i roszczeń do przedmiotowej nieruchomości, w zamian za odszkodowanie, w tym na rzecz Wnioskodawcy — w wysokości 1.554.646,64 zł.

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym Wydziałem Cywilnym z dnia 22.04.2011 r. zmieniono postanowienia ugody z dnia 12.10.2010 r. w ten sposób, że kwota odszkodowania w wysokości 1.554.646,64 zł została obniżona do kwoty 1.430.274,91 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie jakie ma otrzymać na podstawie ugody sądowej Wnioskodawca, będący osobą fizyczną od użytkownika wieczystego nieruchomości, który uzyskał tytuł prawny do nieruchomości z naruszeniem praw następców prawnych byłej właścicielki jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są (inne niż określone w przepisach poprzedzających) odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań: otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie jakie ma otrzymać Wnioskodawca jest odszkodowaniem ustalonym w ugodzie sądowej. Odszkodowanie, które ma otrzymać podatnik nie jest związane z działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że celem ustalonego odszkodowania nie jest wzbogacenie poszkodowanego podatnika, lecz jedynie wyrównanie - rekompensata jego straty wynikającej ze szkody powstałej wskutek uniemożliwienia zwrotu nieruchomości wywłaszczonej.

W tym stanie rzeczy ustalone w ugodzie sądowej odszkodowanie powinno być uznane za wolne od podatku dochodowego, a to na podstawie powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy została więc wyłączona (poza odszkodowaniami otrzymanymi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą) kategoria odszkodowań dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie z art. 361 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu).

Szkodą jest więc uszczerbek majątkowy powstały wskutek pewnego zdarzenia – z wyłączeniem przypadków, gdy zmniejszenie się majątku następuje wskutek woli właściciela tego majątku (darowizna, zbycie rzeczy).

Uszczerbek w majątku może polegać na:

  1. zmniejszeniu się aktywów majątku (poprzez ubytek, zniszczenie lub utratę np. praw rzeczowych – w tym własności lub obniżenie ich wartości),
  2. zwiększeniu się pasywów (długów),
  3. udaremnieniu zwiększenia się majątku poprzez utratę korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Stosownie natomiast do treści art. 363 § 1 ustawy Kodeks cywilny, naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Zasadą jest, że w razie niewykonania ważnego zobowiązania z przyczyny, za którą dłużnik odpowiada, odszkodowanie ma przywrócić sytuację majątkową wierzyciela do takiej, w jakiej znajdowałby się gdyby mu szkody nie wyrządzono, tj. gdyby zobowiązanie wykonano, a zatem obejmuje wszystko to, co wierzyciel uzyskałby wskutek wykonania zobowiązania (tzw. pozytywny interes wierzyciela).

Treść cytowanego wyżej przepisu art. 361 § 2 K.c. oznacza, że naprawienie szkody mieszczącej się w ramach normalnego związku przyczynowego obejmuje zarówno straty, które poszkodowany poniósł (damnum emergens ) jak i korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (lucrum cessans), tj. że odszkodowanie ma być pełne, czyli naprawiona powinna zostać cała szkoda.

Ponadto rozpatrując możliwość zwolnienia z opodatkowania przedmiotowego odszkodowania należy wziąć pod uwagę w szczególności normę przepisu art. 233 i nast. Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób; w tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Zatem mając na uwadze powyższe, brak jest podstaw do przyjęcia, że przyznane Panu odszkodowanie na mocy ugody sądowej dotyczy jedynie korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączająca ze zwolnienia od opodatkowania przedmiotowego odszkodowania na mocy ugody sądowej.

Zaznaczyć należy, iż funkcja społeczno – gospodarcza odszkodowania polega przy tym na wyrównywaniu, a nie na polepszeniu pozycji majątkowej poszkodowanego.

Stratą (damnum emergens) jest zmniejszenie się aktywów lub zwiększenie pasywów majątku, utraconym zaś zyskiem (lucrum cessans) – udaremnienie zwiększenia się majątku. Prawidłowe wydaje się więc w świetle powyższego rozumowanie, że przyznane Panu odszkodowanie stanowi substrat prawa do ustanowienia użytkowania wieczystego nieruchomości, którego zrzekł się Pan zawierając ugodę. Można zatem przyjąć, że odszkodowanie obejmuje stratę (damnum emergens), którą poniósł Pana poprzednik prawny na skutek przejęcia nieruchomości przez Skarb Państwa.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że przyznane na podstawie ugody sądowej odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj