INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 16 września 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w części dotyczącej:

  • wydatku na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej, poniesionego ze środków własnych Wnioskodawcy, niepokrytego z dofinansowania w formie dotacji – jest prawidłowe,
  • wydatku na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej w części, która została pokryta z dofinansowania w formie dotacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 16 września 2021 r., stanowiącymi odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 9 września 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.631.2021.1.SR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, niezarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca w 2020 r. realizował przedsięwzięcie polegające na zamontowaniu przy budynku mieszkalnym odnawialnego źródła energii (dalej: „przedsięwzięcie termomodernizacyjne”) w postaci instalacji fotowoltaicznej (dalej: „Instalacja”). Instalacja została zamontowana na specjalnie do tego celu postawionej stalowej konstrukcji ze względu na brak innego budynku gospodarczego, na którym byłaby możliwość zamontowania Instalacji. Na zakup materiału oraz za usługę montażu konstrukcji Wnioskodawca otrzymał fakturę od profesjonalnego wykonawcy, którego działalność polega na dostawie i montażu instalacji fotowoltaicznych, a który jest czynnym podatnikiem podatku VAT i który nie korzystał ze zwolnienia z VAT. Faktura została wystawiona przez wykonawcę w dniu 13 lipca 2020 r. Nie można było zamontować Instalacji na dachu budynku mieszkalnego, ponieważ jest to dach betonowy wykonany w starej technologii, gdzie na stropie betonowym zostało wykonane pokrycie izolacyjne z żużlu wykończone dwucentymetrową warstwą zaprawy betonowej, która została pokryta papą. W związku z powyższym istnieje zbyt duże ryzyko niestabilności konstrukcji fotowoltaicznej przytwierdzonej do tak cienkiej warstwy betonu. Stan techniczny dachu budynku mieszkalnego uniemożliwił zamontowanie Instalacji na budynku. Betonowy dach nie spełnia norm pod kotwy do konstrukcji pod instalację fotowoltaiczną. Docelowo dach wymaga wymiany i docieplenia. Budynek mieszkalny, przy którym realizowane było przedsięwzięcie termomodernizacyjne, stanowi własność Wnioskodawcy. Jest to budynek mieszkalny jednorodzinny, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. W budynku tym nie ma lokali użytkowych, nie jest on również wykorzystywany na cele działalności gospodarczej. Zamontowana Instalacja służy wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego.

Faktura za kompleksową usługę polegającą na zakupie, dostawie i montażu Instalacji, wystawiona została przez profesjonalnego wykonawcę, którego działalność polega na dostawie i montażu instalacji fotowoltaicznych, a który jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który nie korzystał ze zwolnienia z VAT. Faktura została wystawiona przez wykonawcę w dniu 21 października 2020 r., po zakończeniu robót montażowych na konstrukcji stalowej przy budynku Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

  • Wnioskodawca jest właścicielem budynku od dnia 20 lutego 2017 r.
  • Budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1997 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.); jest to budynek wolnostojący służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
  • Wniosek o dofinansowanie na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej oraz instalację fotowoltaiczną, został złożony w ubiegłym roku do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej wraz z załączonymi fakturami za konstrukcję stalową oraz panele i do dnia złożenia zeznania podatkowego, oraz do dnia złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji Wnioskodawca nie miał informacji odnośnie wyniku rozpatrzenia wniosku. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pozytywnie rozpatrzył wniosek i uznał obie faktury. Dofinansowanie w wysokości 5 000 zł Wnioskodawca otrzymał w formie przelewu w dniu 29 lipca 2021 r. Jest to maksymalna kwota zwrotu o jaką mógł wnioskować i jaką mógł otrzymać niezależnie od poniesionych kosztów.
  • Wydatki poniesione w związku z opisanym we wniosku przedsięwzięciem termomodernizacyjnym zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
  • Kwota odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem nie przekroczy 53 000 zł.
  • Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według jednolitej 19% stawki podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej przeznaczonej na cele użytkowe domu jednorodzinnego mogą zostać odliczone od podstawy obliczenia podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że dach jest płaski i jego nietrwała struktura uniemożliwiają montaż konstrukcji oraz paneli fotowoltaicznych, a na działce obok budynku mieszkalnego nie ma innego budynku gospodarczego, na dachu którego byłaby możliwość zamontowania instalacji fotowoltaicznej, zaistniała konieczność postawienia odrębnej konstrukcji stalowej, na której zostały zamontowane panele fotowoltaiczne. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty poniesione przez Niego na zakup materiałów oraz montaż konstrukcji stalowej niezbędnej do montażu paneli fotowoltaicznych podlegają odliczeniu od podstawy obliczenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w części dotyczącej:

  • wydatku na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej, poniesionego ze środków własnych Wnioskodawcy, niepokrytego z dofinansowania w formie dotacji – jest prawidłowe,
  • wydatku na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej w części, która została pokryta z dofinansowania w formie dotacji – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r., poz. 554, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

  1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
  2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
  3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
  4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

  1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
  2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury;
  3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
  4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
  5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej;
  6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100);
  7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;
  8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej;
  9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
  10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego;
  11. pompa ciepła wraz z osprzętem;
  12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem;
  13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;
  14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;
  15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

  1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;
  2. wykonanie analizy termograficznej budynku;
  3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi;
  4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej;
  5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;
  6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;
  7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
  8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego;
  9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego;
  10. montaż pompy ciepła;
  11. montaż kolektora słonecznego;
  12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego;
  13. montaż instalacji fotowoltaicznej;
  14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin;
  15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji;
  16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

  1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
  2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

W analizowanej sprawie podkreślić należy, że w ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na montaż instalacji fotowoltaicznej. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, jednakże odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w 2020 r. realizował przedsięwzięcie polegające na zamontowaniu przy budynku mieszkalnym instalacji fotowoltaicznej, która to instalacja została zamontowana na specjalnie do tego celu postawionej stalowej konstrukcji ze względu na brak innego budynku gospodarczego, na którym byłaby możliwość zamontowania instalacji, Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej w części, w której poniósł z własnego majątku ciężar ekonomiczny tego przedsięwzięcia, a więc w części, która nie została dofinansowana z dotacji. Natomiast część ww. wydatków, która została dofinasowana z dotacji nie może zostać rozliczona w ramach omawianej ulgi.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku za 2020 r., poniesione i udokumentowane wydatki na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej przy budynku mieszkalnym, którego jest właścicielem, jednakże odliczenie to przysługuje Wnioskodawcy w części, w której poniósł On z własnego majątku ciężar ekonomiczny tego przedsięwzięcia, a więc w części, która nie została dofinansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Część wydatków na zakup i montaż konstrukcji stalowej przeznaczonej do montażu instalacji fotowoltaicznej, która została dofinasowana nie może zostać rozliczona w ramach omawianej ulgi.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto podkreślić należy, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych, a jedynie wskazuje, ogólnie na materiały budowlane wykorzystane do ściśle określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest modernizacja istniejącego budynku polegająca na wykonaniu docieplenia i modernizacji systemu grzewczego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Natomiast, interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację będą przeprowadzały inne organy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Trwają prace modernizacyjne serwisu, w szczególności zmienia się wygląd i układ stron. Linki do stron pozostaną niezmienione.

Dawiejsze