Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.12.SJ
z 24 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 30 czerwca 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 1137/19 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku Organ orzekający w dniu 15 maja 2018 r. wydał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej.

W powyższej interpretacji indywidualnej Organ stwierdził, że w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków pieniężnych od spółki komandytowej z tytułu zmniejszenia wniesionego do tej spółki wkładu pieniężnego u Wnioskodawcy powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanych środków pieniężnych. Wnioskodawca otrzyma bowiem przysporzenie majątkowe kosztem majątku spółki komandytowej, która jak wskazano na wstępie jest odrębnym od wspólników podmiotem gospodarczym, posiadającym własny majątek, który jak wynika z wniosku zostanie zmniejszony.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 15 maja 2018 r.,nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC, doręczono dnia 15 maja 2018 r. za pośrednictwem platformy ePUAP.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.).

Organ podatkowy pismem z dnia 19 czerwca 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.4.AC, udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Organu podatkowego z dnia15 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, że zwrot części wkładu nie powoduje u wspólnika przysporzenia majątkowego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wspólnik odzyskuje bowiem w wyniku zwrotu część swojego majątku, wniesionego wcześniej do spółki jako jego wkład. Zwrot wkładu oznacza, że przy wystąpieniu ze spółki czy też jej likwidacji zwrócony mu zostanie jego udział kapitałowy odpowiadający rzeczywiście pozostawionemu w spółce wkładowi. Skoro wniesienie wkładu i jego zwrot są neutralne podatkowo, to nie sposób uznać, że zwrot części wkładu stanowić ma przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Sąd nadmienił, że skoro zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy przy wystąpieniu ze spółki opodatkowaniu podlega nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania pomniejszona o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce, to moment opodatkowania wypłaty z tytułu udziału w spółce został odroczony do chwili całkowitego z niej wystąpienia. Z tych względów Sąd stwierdził, że organ prezentując własne stanowisko w zaskarżonej interpretacji, naruszył przepisy art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po otrzymaniu nieprawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18 (data wpływu 19 marca 2019 r.), Organ podatkowy wniósł pismem z dnia 1 kwietnia 2019 r., nr 0110-KWR5.4021.10.2019.2, do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną.

W dniu 29 kwietnia 2021 r. do tutejszego Organu wpłynął wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 1137/19, oddalający skargę kasacyjną Organu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18. Tym samym, NSA podzielił stanowisko WSA w Gliwicach wyrażone w ww. wyroku.

Następnie w dniu 30 czerwca 2021 r. do tutejszego Organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18 wraz z aktami sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

W związku z powyższym, wniosek Wnioskodawcy z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej, podlega ponownemu rozpatrzeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej.

Wnioskodawca wniósł bezpośrednio do spółki komandytowej wkład pieniężny oraz wkład niepieniężny. Wkład pieniężny w wysokości X oraz wkład niepieniężny w wysokości Y w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Wkład został faktycznie pokryty. Wartość wkładu niepieniężnego została wyceniona w oparciu o kryteria rynkowe. Wartości X i Y zostały ujęte w umowie spółki komandytowej oraz w jej księgach jako wartość wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę.

Planuje się dokonanie przez spółkę komandytową zwrotu Wnioskodawcy części wniesionego przez Niego wkładu – jednakże w kwocie nieprzekraczającej wartości faktycznie wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu. Oznacza to, że wartość planowanego częściowego zwrotu wkładu będzie niższa niż suma środków pieniężnych wchodzących w skład uprzednio wnoszonego do spółki przedsiębiorstwa oraz kosztu historycznego poniesionego na nabycie pozostałego majątku tego przedsiębiorstwa (które następnie zostało wniesione aportem) pomniejszonego o dokonane (do dnia aportu) odpisy amortyzacyjne. Zwrot wkładu nastąpi w gotówce.

Wartość rynkowa wkładu na dzień jego wniesienia była wyższa niż koszty historyczne poniesione na nabycie jego poszczególnych składników. Przed wniesieniem wkładu w postaci całego przedsiębiorstwa, jego wartość została wyceniona przez biegłego rewidenta. Biegły rewident w ramach wyceny dokonał weryfikacji wartości księgowej przedsiębiorstwa oraz urealnił wartość środków trwałych do wartości godziwej. Kwota częściowego zwrotu wkładu (kwota zwrotu) będzie znacząco niższa niż koszty historyczne poniesione na nabycie jego poszczególnych składników, pomniejszonych o dokonane (do dnia wniesienia wkładu do spółki komandytowej) odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie w gotówce zwrotu części wniesionego do spółki komandytowej wkładu będzie skutkowało opodatkowaniem Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie w gotówce zwrotu części wniesionego do spółki komandytowej wkładu nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych zwróconych z tego tytułu środków.

Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, gdyż zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest uregulowań prawnych nadających jej podmiotowość podatkową. Podatnikami w zakresie dochodów, uzyskiwanych z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową są natomiast wspólnicy tej spółki, o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT). Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych, związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH), przewiduje możliwość obniżenia wkładu wspólnika spółki osobowej. Art. 103 KSH stanowi, że w sprawach nieuregulowanych w dziale III KSH (dotyczącym spółki komandytowej), do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba, że ustawa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 50 KSH, udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Art. 54 § 1 KSH stanowi, że zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników. Zgodnie z § 2 tego artykułu, wspólnik nie może potrącać wierzytelności przysługującej mu wobec spółki z wierzytelnością spółki, która przysługuje spółce wobec wspólnika z tytułu wyrządzenia szkody.

Zgodnie z art. 65 § 1 KSH, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Zgodnie zaś z § 3 tego artykułu, tak obliczony udział kapitałowy powinien być wypłacony w pieniądzu; rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze. Na podstawie § 4, jeżeli udział kapitałowy wspólnika występującego albo spadkobiercy wspólnika przy rozliczeniu wykazuje wartość ujemną, jest on obowiązany wyrównać spółce przypadającą na niego brakującą wartość.

W praktyce wartość majątku przypadającego Wnioskodawcy, jako wspólnikowi w spółce komandytowej, w związku z wycofaniem części wkładu ze spółki komandytowej może obejmować następujące elementy:

• wkład wniesiony przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej (w odpowiedniej części),
  

• nadwyżkę wartości rynkowej części majątku przypadającej na Wnioskodawcę na dzień wycofania wkładu nad jego wartością z dnia wniesienia wkładu,
  

• niewypłacone Wnioskodawcy dochody spółki komandytowej, które zostały już na bieżąco opodatkowane.
  
  

Katalog źródeł przychodów został wskazany w art. 10 ustawy o PIT, w którym jako źródło przychodów wymieniono przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej – art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Natomiast w art. 14 ustawy o PIT, w którym doprecyzowano pojęcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej wskazano jednocześnie rodzaj przychodów niezaliczanych do tego źródła. Na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki, zaś na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 11 tej ustawy, do tego rodzaju źródła nie zalicza się również środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W opinii Wnioskodawcy, z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że ustawodawca świadomie nie zawarł dodatkowego przepisu, który odnosiłby się do zwrotu części wnoszonych przez wspólników wkładów, skoro wkłady te nie podlegają opodatkowaniu w przypadku likwidacji spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika (z tym, że w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki przychodu nie stanowi ta część, która odpowiada wydatkom na objęcie praw udziałowych). Oczywistym jest bowiem, że jeżeli ustawodawca wyłączył uzyskane przez wspólników środki z opodatkowania w następstwie likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika, to miał również zamiar wyłączyć z opodatkowania zwrot części wniesionych przez wspólnika wkładów. W przypadku zwrotu części wkładu wspólnik nie otrzymuje żadnego przysporzenia majątkowego.

Obecnie istnieją różne linie orzecznictwa, w zakresie zakwalifikowania zwrotu wkładów do podlegającego opodatkowaniu źródła przychodów. Zdaje się, że w orzecznictwie przeważa jednak pogląd (z którym zgadza się Wnioskodawca), zgodnie z którym wszelkie przepływy pieniężne między spółką a wspólnikami powinny być neutralne podatkowo. Konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika ze spółki. Przyjmując stanowisko przeciwne, wypłaty dokonywane na rzecz wspólników, w tym także częściowy zwrot wkładu podlegałyby podwójnemu opodatkowaniu, tj. po raz pierwszy przy częściowym zwrocie wkładu i po raz drugi w momencie np. wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.

Takie stanowisko zajął m.in.

• Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1471/12,
  

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 813/16,
  

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt I SA/GI 86/16.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w podobnym tonie wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2417/11, w którym podkreślono, że: „Analiza art. 12 ust. 3 pkt 3a u.p.d.o.p. prowadzi bowiem do wniosku, że zasadą jest, że nie mogą stanowić przychodu środki pieniężne, otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu zwrotu jego własnego majątku, którego źródłem był już raz opodatkowany dochód. Dlatego Skarżąca wsparła swoją argumentację powołując się na rozwiązania przyjęte w tym przepisie. Rozumowanie Skarżącej jest uprawnione, gdyż zgodnie z wnioskowaniem a maiori ad minus, skoro w przypadku likwidacji spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki środki pieniężne otrzymane przez wspólnika nie są zaliczane do przychodów (w tym drugim przypadku pomniejszane są o wydatki dokonane z tytułu udziału w spółce), to tym bardziej przychodu nie powinny stanowić środki otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu zwrotu części wniesionego przezeń do tej spółki wkładu (obniżenia wkładu)”.

Powyższy pogląd znalazł następnie potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 2046/12, w którym Naczelny Sąd Administracyjny podzielił ww. stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W wyroku tym wyrażony został pogląd, że „nie sposób uznać (...), że zwrot części wkładu powoduje u wspólnika przysporzenie majątkowe, o którym mowa w tym przepisie. Komandytariusz odzyskuje bowiem w wyniku zwrotu wkładu część swojego majątku, wniesionego wcześniej do spółki jako jego wkład. Zwrot wkładu oznacza, że przy wystąpieniu ze spółki czy też jej likwidacji zwrócony mu zostanie jego udział kapitałowy odpowiadający rzeczywiście pozostawionemu w spółce wkładowi. Skoro wniesienie wkładu i jego zwrot są neutralne podatkowo, to nie sposób uznać, że zwrot części wkładu stanowić ma przychód (...). Podatnik nie otrzymuje bowiem w tym wypadku żadnego przysporzenia majątkowego. Kwota uzyskana jako zwrot części wkładu stanowi bowiem część wartości wcześniej wniesionego do spółki osobowej majątku podatnika a jednocześnie pomniejsza jego udział kapitałowy w spółce komandytowej”.

Zdaniem Wnioskodawcy, racje wskazywane w ww. orzeczeniach mają również zastosowanie na gruncie rozważanego stanu faktycznego.

Reasumując, zwrot wspólnikowi spółki osobowej (jak spółka komandytowa) części wkładu wniesionego do tej spółki osobowej oznacza, że w istocie ma miejsce wypłata środków pieniężnych odpowiadających części wydatków poniesionych przez wspólnika na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w spółce.

W związku z powyższym, dokonana przez spółkę komandytową wypłata środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy, nie więcej jednak niż do wysokości wniesionego przez Wnioskodawcę łącznie wkładu (w tym niepieniężnego) nie będzie skutkowała opodatkowaniem środków wypłaconych z tytułu obniżenia wkładów podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do podwójnego opodatkowania środków wypłacanych Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 713/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 30 czerwca 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 1137/19 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wycofania części wkładu ze spółki komandytowej – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC.

Należy poinformować też, że na dzień wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2018.1.AC obowiązywał tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.