Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.689.2021.2.AP
z 22 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 17 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej świadczonych usług w zakresie praktyki lekarskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej świadczonych usług w zakresie praktyki lekarskiej.

Wniosek, na wezwanie Organu, uzupełniono pismem z dnia 17 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 1 stycznia 2007 r., pod firmą Indywidualna Praktyka Lekarska …, pod adresem: …, zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: … i numerem REGON:…. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.; dalej zwana: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy.

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

W art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.; dalej zwana: „u.z.p.d.o.f.”) wymienione zostały warunki uprawniające do opodatkowaniu przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej za pomocą karty podatkowej.

Wnioskodawca wskazuje, że wypełnia dyspozycję ww. przepisu w następującym zakresie:

1. świadczy usługi w ramach wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, wymienione w części VIII tabeli, stanowiącej załącznik numer 3,
2. nie prowadzi działalności gospodarczej innej niż działalność w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego,
3. nie żyje w związku z małżeńskim,
4. nie wytwarza wyrobów podatkowych podatkiem akcyzowym,
5. nie prowadzi działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Wnioskodawca jest lekarzem ortopedą wykonującym usługi w zakresie ortopedii:

• badanie lekarskie, badanie USG narządu ruchu, wystawianie skierowań: rtg, rezonans magnetyczny, tomograf komputerowy, laboratorium, itp.,
  

• wystawianie recept, zaświadczeń, orzeczeń, zwolnień ZLA,
  

• kierowanie na konsultacje do poradni do innych lekarzy o takiej samej lub innej specjalności,
  

• kierowanie do szpitala, kierowanie na rehabilitację,
  

• zakładanie gipsu, ortez, wykonywanie zastrzyków,
  

• konsultowanie pacjentów kierowanych przez lekarzy POZ lub specjalistów,
  

• wykonywanie badań profilaktycznych stawów biodrowych u noworodków i niemowląt.
  
  

Wnioskodawca świadczy usługi zarówno na rzecz jednostek organizacyjnych i osób prawnych m.in. na rzecz: … Sp. z o.o., SPZOZ „X”, … Sp. z o.o., NZOZ Szpitala im. … Sp. z o.o., oraz prywatnie na rzecz ludności. Wnioskodawca w przychodniach przyjmuje na NFZ, prywatnie i wykonuje czynności zlecone przez centra medyczne, np. (…) itp., natomiast w wynajmowanym gabinecie tylko prywatnie. Wnioskodawca wszelkie zabiegi ortopedyczne wykonuje jedynie prywatnie. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie zatrudnia żadnej osoby, jednakże specyfika świadczonych przez Niego usług wymusza chociażby pośrednią pomoc innych osób będących pracownikami, bądź zleceniobiorcami podmiotów medycznych, na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi ortopedyczne, a których nie zatrudnia, takich jak: pracownicy rejestracji, pielęgniarka, sekretarka, rentgenodiagnostyk, instrumentariuszka (do zabiegów ortopedycznych), lekarz anestezjolog i współpracująca z nim pielęgniarka anestezjologiczna (do zabiegów ortopedycznych), sprzątaczki. Zakres obowiązków, które wykonuje Wnioskodawca nie pokrywa się w żaden sposób z obowiązkami ww. osób, których pomoc jest niezbędna do wykonania niektórych czynności.

W piśmie z dnia 17 września 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z obowiązkiem przewidzianym w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, planuje do 20 stycznia 2022 r. złożyć do Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej. Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania w formie karty podatkowej. Wnioskodawca nie wykonuje swoich czynności w oparciu o umowę o pracę, lecz w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Zdaniem Wnioskodawcy, nie korzysta On z usług osób niezatrudnionych przez siebie, lecz aby mógł skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej potrzebuje potwierdzenia, że działalność prowadzona w obecnym kształcie nie wyklucza Go z podmiotów uprzywilejowanych w tym zakresie.

Prowadzona przez Niego działalność mieści się w definicji tzw. wolnego zawodu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (spełnia On wszystkie wymogi zawarte w definicji wolnego zawodu).

Spełnia On wszystkie przesłanki zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, dotyczące opodatkowania w formie karty podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie mają zastosowania do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca uważa, że Jego działalność i świadczone w ramach niej usługi kwalifikują się do skorzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca spełnia warunek przewidziany w art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f., tj. czy prowadząc swoją działalność nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w rozumieniu ww. przepisu?
2. Czy Wnioskodawca jest uprawniony na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 8 u.z.p.d.o.f. do skorzystania z możliwości rozliczania się za pomocą karty podatkowej (od przyszłego roku podatkowego)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f., podatnik prowadzący działalność, o której mowa w art. 23 podlega opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów. Podatnik może korzystać z tego typu usług jedynie w przypadku, gdy są to usługi specjalistyczne scharakteryzowane w art. 25 ust. 3 ww. ustawy.

Wnioskodawca uważa, że nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w rozumieniu ww. art. 25 ust. 1 pkt 3, a tym samym spełnia omawiany warunek, gdyż prowadząc swoją działalność nie zatrudnia żadnych osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób.

Mianowicie, zdaniem Wnioskodawcy, dyspozycję dotyczącą niekorzystania z usług osób niezatrudnionych zawartą w art. 25 ust.1 pkt 3 u.z.p.d.o.f. należy rozumieć jako jednoznaczny zakaz zatrudniania osób na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, a nie jako faktyczną przeszkodę w korzystaniu z pomocy osób niezatrudnionych przez Wnioskodawcę. Należy bowiem zakładać racjonalność ustawodawcy, który nowelizując poprzednio obowiązującą ustawę o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, świadomie dokonał modyfikacji definicji wolnego zawodu w art. 4 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, poprzez usunięcie następującego sformułowania wykluczającego część podmiotów z możliwości skorzystania z rozliczenia za pomocą jednej z form podatku zryczałtowanego: (...) jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej (...). W tym miejscu należy wskazać, że w przeciwnym razie zabieg legislacyjny prawodawcy rozszerzający zakres podmiotowy byłby całkowicie bezskuteczny, ponieważ w rzeczywistości każdy lekarz świadczący usługi na rzecz różnych jednostek organizacyjnych, bądź innych przedsiębiorstw będących osobami prawnymi np. szpitali, czy przychodni, korzystałby chociażby pośrednio z usług pracowników zatrudnionych przez tego typu podmiot. Przykładem najlepiej ilustrującym niepoprawność takiej (faktycznej, a nie prawnej) wykładni omawianej dyspozycji zawartej w art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f., to „korzystanie” z usług ochroniarza pilnującego wejścia do szpitala, bądź parkingowego. Podobnie byłoby w przypadku recepcjonistki, która de facto pomaga lekarzowi w umawianiu wizyt, ale tak naprawdę z jej usług korzysta nie ten lekarz, który przyjmuje klientów/pacjentów, a podmiot który ją zatrudnia (przychodnia/szpital), bowiem to on (przychodnia/szpital) czerpie bezpośrednią korzyść finansową zarówno z jej pracy, jak i z czynności które wykonuje lekarz (jako Kontrahent szpitala/przychodni). Przyjęcie takiej wykładni (faktycznej) mogłoby spowodować wręcz absurdalną sytuację, w której lekarz przyjmujący pacjentów w przychodni/szpitalu (w którym jednocześnie swoje usługi świadczy kilkunastu innych lekarzy), musiałby zatrudnić osobę odpowiedzialną za umawianie wizyt np. na 1/25 etatu. Zauważyć należy, że taka rozszerzająca, a zarazem zakazana w prawie podatkowym wykładnia przepisu, prowadziłaby do znacznego zawężenia, a nawet do całkowitego wykluczenia grupy zawodowej jaką są lekarze z możliwości skorzystania z rozliczenia za pomocą karty podatkowej.

Ad. 2.

Wnioskodawca, uważa że spełnia wszystkie warunki materialne wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 11 oraz w art. 25 ust. 1 pkt 3-7 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.), co uprawnia Go do skorzystania z możliwości rozliczania działalności prowadzonej przez siebie za pomocą karty podatkowej od przyszłego roku podatkowego, tj. od stycznia 2022 r.

Wskazać należy, że zdaniem Wnioskodawcy, usługi medyczne przez Niego świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odpowiadają swym zakresem ochronie zdrowia ludzkiego, przez co spełniony jest warunek, który uregulowano w art. 23 ust. 1 pkt 8 u.z.p.d.o.f. Ponadto, Wnioskodawca nie zatrudnia żadnej osoby, wobec czego z całą pewnością świadczy usługi w ramach wolnego zawodu, którego definicja znajduje się w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy.

Wnioskodawca uważa, że przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, o czym mowa powyżej w argumentacji do pierwszej części stanowiska.

Wnioskodawca nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej poza tą wskazaną w opisie sprawy (w zakresie ochrony zdrowia i życia ludzkiego), nie żyje w związku małżeńskim, nie wytwarza żadnych wyrobów akcyzowych. Dodatkowo, działalność swoją prowadzi wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z tego powodu za spełnione uznać należy również warunki wskazane w art. 25 ust. 1 pkt 4-7 ustawy o podatku zryczałtowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.), osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli.

Sformułowana w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, na potrzeby ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, psychologów, fizjoterapeutów, tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych, oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, podatek dochodowy na ogólnych zasadach, to podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym, i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 ww. ustawy, za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4.

Podkreślić należy, że aby uznać usługi za specjalistyczne, muszą być one niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi. Z przepisów ustawy nie wynika jednak, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie złożył oświadczenia o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym albo nie zawiadomił w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie; zawiadomienie to podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników (art. 30 ust. 1 ww. ustawy).

Odnosząc treść cytowanych powyżej przepisów do przedstawionych informacji stwierdzić należy, że skorzystanie z możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w cytowanym uprzednio art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, m.in. warunku, że przy prowadzeniu działalności podatnicy nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne oraz warunku, że małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Dla celów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym przez opodatkowanie na zasadach ogólnych rozumie się wyłącznie opodatkowanie przy zastosowaniu skali podatkowej (a nie według jednolitej 19% stawki podatku).

Ponadto - jak wskazano uprzednio - zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście m.in. przez lekarzy, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą tego zawodu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca prowadzi działalność w wolnym zawodzie w rozumieniu art. 4 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność ta polega na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, wymienionych w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy i spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1 ww. ustawy (przy czym jak Wnioskodawca wskazał nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w rozumieniu art. 25 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, tym samym spełnia On omawiany warunek, gdyż prowadząc swoją działalność nie zatrudnia żadnych osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób), to w 2022 r. będzie On mógł skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, o ile nie zmieni się stan opisany we wniosku oraz stan prawny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.