Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.129.2021.2.NF
z 20 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• korekty faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

11 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3). Wniosek uzupełniono pismem z 14 maja 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, własne stanowisko, stosowne dokumenty oraz potwierdzenie dokonania wpłaty brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również jako spółka cywilna) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wspólnicy podatnika są małżeństwem, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Małżonkowie – wspólnicy spółki cywilnej nabyli poprzednio dwa lokale mieszkalne w miejscowości (…) należące do dwóch różnych wspólnot mieszkaniowych zarządzanych przez ten sam podmiot.

Małżonkowie 18 grudnia 2019 r. zawarli umowę spółki cywilnej działającą pod firmą „(…)”. 1 stycznia 2020 r. wspólnicy tej spółki cywilnej zawarli aneks do umowy spółki cywilnej wnosząc tytułem wkładu do spółki cywilnej oba wymienione wyżej lokale mieszkalne z zamiarem prowadzenia na tym majątku działalności gospodarczej w zakresie wynajmu krótkookresowego tych lokali. Wniesienie wkładu nastąpiło poprzez zawarcie wspomnianego aneksu do umowy spółki cywilnej i nie miało formy aktu notarialnego z uwagi na podmiotową tożsamość właścicieli lokali i wspólników spółki cywilnej oraz stanowiska organów podatkowych co do formy czynności prawnej „wnoszącej” taki majątek do spółek cywilnych prowadzonych przez małżonków będących jednocześnie właścicielami takiego majątku.

Spółka cywilna rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem obu lokali. Wspólnicy spółki cywilnej poinformowali także zarządcę obu wspólnot mieszkaniowych o fakcie „przeniesienia” obu lokali do prowadzonej przez siebie spółki cywilnej celem fakturowania kosztów związanych z tymi lokalami mieszkalnymi na podmiot użytkujący te lokale w ramach działalności, to jest wspomnianą spółkę cywilną jako nabywcę. Pomimo przekazania tej informacji oraz wymiany korespondencji w sprawie ze wskazaniem aktualnego stanowiska organów podatkowych co do wymogów formalnych takiego „przesunięcia” majątku wspólnego małżonków do majątku spółki cywilnej prowadzonego przez tych małżonków jako wspólników, zarządca wspólnot mieszkaniowych wystawia faktury na podmiot gospodarczy nieprowadzący działalności gospodarczej z wykorzystaniem tych lokali mieszkalnych. Miało to także miejsce co do objętego zapytaniem zdarzenia z miesiąca stycznia 2021 r. gdy także wystawiono faktury wskazując jako nabywcę nie spółkę cywilną, a jednego z małżonków.

Wskazać należy bowiem, że właściciele obu lokali wskazali początkowo jako podmiot dysponujący lokalami w ramach prowadzonej działalności jednego z małżonków. Spółka cywilna otrzymując faktury wystawione na jednego z małżonków z podaniem numeru identyfikacji podatkowej tego jednego małżonka, pomimo ponoszenia kosztów związanych z oboma lokalami mieszkalnymi ani nie zalicza kwoty netto tych faktur do kosztów podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych obu wspólników spółki cywilnej, ani też jako podatnik podatku od towarów i usług nie odlicza podatku od towarów i usług zawartego w kwocie brutto faktur. Zarządca wspólnot mieszkaniowych stoi na stanowisku, iż możliwe jest wskazanie spółki cywilnej jako nabywcy w comiesięcznych fakturach obejmujących koszty utrzymania obu lokali, wyłącznie gdy wniesienie obu lokali do spółki cywilnej będzie miało formę aktu notarialnego. Stan taki trwa nadal.

Ponadto, w piśmie z 14 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Co do lokalu nr 1:

Ad 1a

Lokal nr 1 położony jest w (…), zarządzany przez Wspólnotę Mieszkaniową „(…)”;

Ad 1b

Zakupiony lokal jest przez podatnika wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ad 1c

Lokal stanowi współwłasność łączną małżonków (wspólników spółki cywilnej), pomiędzy którymi istnieje współwłasność majątkowa małżeńska.

Ad 1d

Wspólnota Mieszkaniowa wystawia faktury na Pana A. Wspólnik ten nie został wskazany przez spółkę cywilną jako właściwy dla wystawiania faktur. Jako właściwy nabywca została wskazana spóła cywilna (…). Wspólnota wystawia faktury wskazując błędnie jako nabywcę Pana A, ignorując informację o wniesieniu lokalu do przedmiotowej spółki cywilnej oraz wskazanie tej spółki cywilnej jako nabywcy, zapewne z uwagi na okoliczność, że przed powstaniem spółki cywilnej wskazano Pana A jako właściwego nabywcę.

Ad 1e

Członkiem Wspólnoty są oboje małżonkowie jako współwłaściciele tej nieruchomości lokalowej. Członkiem Wspólnot Mieszkaniowych może być tylko właściciel (współwłaściciele) ujawniony w księdze wieczystej tej nieruchomości lokalowej.

Co do lokalu nr 2:

Ad 1a

Lokal nr 2 położony jest w (…).

Ad 1b

Zakupiony lokal jest przez podatnika wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ad 1c

Lokal stanowi współwłasność łączną małżonków (wspólników s.c.), pomiędzy którymi istnieje współwłasność majątkowa małżeńska.

Ad 1d

Wspólnota Mieszkaniowa wystawia faktury na Pana A. Wspólnik ten nie został wskazany przez spółkę cywilną jako właściwy dla wystawiania faktur. Jako właściwy nabywca została wskazana spóła cywilna (...). Wspólnota wystawia faktury wskazując błędnie jako nabywcę Pana A, ignorując informację o wniesieniu lokalu do przedmiotowej spółki cywilnej oraz wskazanie tej spółki cywilnej jako nabywcy, zapewne z uwagi na okoliczność, że przed powstaniem spółki cywilnej wskazano Pana A jako właściwego nabywcę.

Ad 1e

Członkiem Wspólnoty są oboje małżonkowie jako współwłaściciele tej nieruchomości lokalowej. Członkiem Wspólnot Mieszkaniowych może być tylko właściciel (współwłaściciele) ujawniony w księdze wieczystej tej nieruchomości lokalowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy obie wspólnoty mieszkaniowe zobowiązane są do wystawienia faktury korygującej co do faktury wystawionej za styczeń 2021 r. wskazującej jako nabywcę jednego ze wspólników spółki cywilnej, a nie spółkę cywilną? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2)
2. Czy spółka cywilna może odliczyć podatek od towarów i usług naliczony w kwocie faktury wystawionej za styczeń 2021 r. tytułem comiesięcznych kosztów utrzymania lokali mieszkalnych, jeżeli jako nabywca określony jest w niej jeden ze wspólników spółki cywilnej oraz podany jego indywidualny NIP? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 14 maja 2021 r.), wspólnoty mieszkaniowe/zarządca wspólnot, zobowiązane są do wskazywania spółki cywilnej w comiesięcznych fakturach obejmujących koszty utrzymania obu lokali, jako nabywcy. Wszystkie do tej pory wystawione faktury przez obie wspólnoty mieszkaniowe (od 1 stycznia 2020 r.) powinny zostać skorygowane do wartości „0”, a wspólnoty powinny wystawić w to miejsce faktury wskazujące spółkę cywilną jako nabywcę.

Przywoływany zwrot należy rozumieć w ten sposób, że także co do faktur wystawionych przez obie Wspólnoty Mieszkaniowe za styczeń 2021 r. wskazanie błędnie w ich treści jako nabywcy A, który nie prowadzi z wykorzystaniem tych dwóch lokali działalności gospodarczej (w styczniu 2021 r. także jej nie prowadził) powoduje konieczność wyeliminowania z obrotu prawnego tych dwóch faktur, co powinno – zdaniem Wnioskodawcy – nastąpić poprzez dokonanie korekty wystawionych faktur za styczeń 2021 r. do wartości 0,00 zł (korekta o 100% wartości tych faktur) oraz wystawienie nowych faktur za styczeń 2021 r., gdzie jako nabywca zostanie wskazana spółka cywilna (…) (art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że podatnik, który wykorzystuje oba lokale w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. (…) nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej za styczeń 2021 r. tytułem comiesięcznych kosztów utrzymania lokali mieszkalnych. Brak prawa do odliczenia wynika z faktu, że faktury dotyczące kosztów utrzymania lokali za styczeń 2021 r. wystawione są na innego podatnika, który nie prowadzi z wykorzystaniem tych lokali działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• korekty faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że 1 stycznia 2020 r. wspólnicy spółki cywilnej zawarli aneks do umowy spółki cywilnej wnosząc tytułem wkładu do spółki cywilnej oba lokale mieszkalne, tj. lokal 1 oraz lokal 2. Spółka cywilna rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem obu lokali. Wspólnicy spółki cywilnej poinformowali także zarządcę obu wspólnot mieszkaniowych o fakcie „przeniesienia” obu lokali do prowadzonej przez siebie spółki cywilnej celem fakturowania kosztów związanych z tymi lokalami mieszkalnymi na podmiot użytkujący te lokale w ramach działalności, tj. wspomnianą spółkę cywilną jako nabywcę. Zarządca wspólnot mieszkaniowych wystawił w styczniu 2021 r. faktury na podmiot gospodarczy nieprowadzący działalności gospodarczej z wykorzystaniem tych lokali mieszkalnych, tj. wystawiono faktury wskazując jako nabywcę nie spółkę cywilną, a jednego z małżonków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii wskazania, że wspólnoty mieszkaniowe zobowiązane są do wystawienia faktury korygującej do faktury wystawionej za styczeń 2021 r. wskazującej jako nabywcę jednego ze wspólników spółki cywilnej, a nie spółkę cywilną (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Przepisy dotyczące faktury/faktury korygującej zawarte są w przepisach art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, które powinna zawierać faktury zostały wskazane w art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

W świetle przepisów ustawy, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

− podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

W świetle powyższych przepisów skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu danych dotyczących nabywcy następuje poprzez wystawienie faktury korygującej przez podatnika.

Jeżeli zatem mieszkania zostały wniesione aportem do spółki cywilnej, to faktury powinny być wystawione na spółkę, tak więc zasadne jest wystawienie przez sprzedawcę faktur korygujących celem korekty danych nabywcy.

Podsumowując, obie wspólnoty mieszkaniowe zobowiązane są do wystawienia faktur korygujących do faktur wystawionych za styczeń 2021 r.

Tym samym, należy uznać całościowe stanowisko Wnioskodawcy – zgodnie z którym faktury wystawione przez obie wspólnoty mieszkaniowe powinny zostać skorygowane i wspólnoty powinny wystawić w to miejsce faktury wskazujące spółkę cywilną jako nabywcę – za prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego w kwocie faktury wystawionej za styczeń 2021 r. tytułem comiesięcznych kosztów utrzymania lokali mieszkalnych, jeżeli jako nabywca określony jest w niej jeden ze wspólników spółki cywilnej oraz podany jego indywidualny NIP (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienie przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazane przepisy krajowe są zgodne z regulacjami dyrektywy VAT dotyczącymi korzystania z prawa do odliczenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zakupione lokale są przez podatnika wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto, Wnioskodawca jest w posiadaniu faktur za miesiąc styczeń wystawionych na Pana A.

Wykonanie prawa do odliczenia możliwe jest zasadniczo, zgodnie z art. 178 dyrektywy VAT dopiero wtedy, gdy podatnik wejdzie w posiadanie faktury – wyrok TSUE w sprawie C-533/16 pkt 43.

W wyroku C-518/14 TSUE uznał, że posiadanie faktury zawierającej dane przewidziane w art. 226 dyrektywy VAT stanowi wymóg formalny, a nie materialnoprawną przesłankę prawa do odliczenia: „W odniesieniu do wymogów formalnych dla prawa do odliczenia z art. 178 lit. a dyrektywy 2006/112 wynika, że wykonywanie tego prawa jest uzależnione od posiadania faktury wystawionej zgodnie z art. 226 tej dyrektywy” – wyrok C-518/14, pkt 29.

Z kolei art. 226 dyrektywy VAT wskazuje dane, jakie powinny się znajdować na fakturze wydanej zgodnie z art. 220 i 221 tej dyrektywy. Do tych danych zalicza się m.in. numer identyfikacyjny VAT nabywcy lub usługobiorcy, o którym mowa w art. 214, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z tytułu których jest zobowiązany do zapłaty VAT, lub też otrzymał towary, o których mowa w art. 138 (pkt 4 art. 226 dyrektywy); pełną nazwę (nazwisko) i adres podatnika oraz nabywcy lub usługobiorcy (pkt 5 art. 226 dyrektywy). Należy zauważyć, że wskazanie danych enumeratywnie wymienionych w art. 226 umożliwia identyfikację podmiotów w celu dokonania przez organy podatkowe weryfikacji czy zadeklarowana kwota została zapłacona i czy wskazany na fakturze nabywca słusznie dokonał odliczenia podatku naliczonego.

W kontekście prawa do odliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy wskazane na fakturze dane są nieprawidłowe, Rzecznik Generalny w opinii wydanej w sprawie C-516/14 wskazał, że wymogi art. 178 lit. a w związku z art. 226 dyrektywy VAT nie są formalnie spełnione. Tym samym okoliczność, że faktury nie spełniają wymogów art. 226 pkt 6 i 7 dyrektywy VAT, na gruncie jej art. 178 lit. a stoi zasadniczo na przeszkodzie realizacji prawa do odliczenia. Aby skorzystać z prawa do odliczenia podatnik musi w takim przypadku zwrócić się do wystawcy faktury o wystawienie faktury korygującej.

Tym samym, w sytuacji gdy w wyniku pomyłki sprzedawca wystawił fakturę na nieprawidłowy podmiot oznacza to, że dokument obarczony jest błędem skutkującym brakiem prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż wskazuje niewłaściwego nabywcę. Dopiero wystawiona przez sprzedawcę faktura korygująca z prawidłowymi danymi nabywcy będzie uprawniać podatnika do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego w terminie określonym przepisami prawa.

Jak rozstrzygnięto w tej interpretacji indywidualnej faktury z miesiąca stycznia 2021 r., dokumentujące koszty związane z tymi lokali mieszkalnymi powinny zostać wystawione na spółkę cywilną, a nie na jednego ze wspólników. Tym samym, mając na względzie powyższe okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy uznać, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej w miesiącu styczniu 2021 r. na jednego ze wspólników.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej na jednego wspólnika, tj. Pana A.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie, z którego wynika, że aport został do spółki cywilnej wniesiony i kwestia ta nie była przedmiotem oceny. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to oceny, w jaki właściwy sposób należy wystawić fakturę korygującą.

Ponadto tut. Organ informuje, że w tej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w zakresie korekty faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej za styczeń 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3). Natomiast w zakresie określenia nabywcy i udokumentowania kosztów utrzymania lokali w spółce cywilnej zostało wydane 20 września 2021 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr 0112-KDIL1-2.4012.449.2021.1.NF.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.