INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2011 r. (data wpływu 15.04.2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 28.06.2011 r. (data wpływu 30.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia podatku należnego od przekazywanych klientom nagród w ramach programu lojalnościowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia podatku należnego od przekazywanych klientom nagród w ramach programu lojalnościowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się sprzedażą hurtową środków ochrony roślin. W związku ze wsparciem sprzedaży działają w Spółce dwa programy lojalnościowe. Jeden z nich pod nazwą „A.” jest skierowany do Gospodarstw rolnych, czyli do ostatecznego klienta, drugi program lojalnościowy skierowany jest do sklepów nabywających towary Spółki.

Głównym celem programów lojalnościowych jest zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu środków ochrony roślin. Zgodnie z regulaminem programu Uczestnicy podpisują deklarację przystąpienia do programu. Na podstawie wypełnionego formularza Agencja - Administrator Programu Lojalnościowego - otwiera „konto” klienta. Każdy zgłoszony przez Uczestnika programu zakup środka ochrony roślin musi być udokumentowany fakturami VAT i jest zapisywany na koncie klienta oraz przeliczany odpowiednio: zakup środków ochrony roślin za 10 zł = 1 pkt.

Za zgromadzone punkty Uczestnik wybiera nagrody z katalogu nagród dostępnych. Zakup nagród przeznaczonych dla Uczestników dokonywany jest bezpośrednio przez Agencję. Agencja - Administrator dokonuje wysyłki nagród do Uczestników, którzy potwierdzają ich przyjęcie. Dokumentacja związana z programami lojalnościowymi jest gromadzona i przechowywana przez Agencję- Administratora programu lojalnościowego.

Agencja za wykonywane na zlecenie Spółki czynności wystawia faktury obejmujące wynagrodzenie z tytułu obsługi programów lojalnościowych oraz wydatki związane z przekazywaniem nagród na rzecz Uczestników programu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek VAT należny w związku z przekazywaniem nagród klientom - uczestnikom programu lojalnościowego powinien być naliczany i odprowadzany przez Spółkę, która jest Organizatorem programu lojalnościowego, czy przez Agencję Reklamową, która jest Administratorem tego programu i za wynagrodzeniem obsługuje program lojalnościowy...

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54, poz.535 ze zmianami) w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 roku przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne darowizny
• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia podatku należnego i wystawiania faktur wewnętrznych dokumentujących przekazanie nagród Uczestnikom programu obciąża Spółkę - jako organizatora programów lojalnościowych. Agencja wprawdzie wykonuje czynności związane z zakupem i nieodpłatnym przekazaniem nagród na rzecz Uczestników programów lojalnościowych - ale czynności te wykonuje na zlecenie Spółki i otrzymuje w zamian wynagrodzenie. W związku z powyższym nie można traktować przekazań dokonywanych przez Agencję jako nieodpłatnych w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Takie stanowisko potwierdza również regulacja zawarta w art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2—21 art. 30—32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Zdaniem wnioskodawcy przywołać można również sentencję wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej: Sprawy połączone C-53/09 i C-55/09 Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 października 2010 r. opublikowaną w Dz. Urz. UE (2010/C 328/06) dotyczącego programu lojalnościowego pozwalającego klientom przedsiębiorstwa będącego podatnikiem zbierać punkty podczas dokonywania zakupów oraz wymieniać te punkty na nagrody otrzymywane od osoby trzeciej, spółki reklamowo - marketingowej zarządzającej programem:

- płatności dokonywane przez podmiot zarządzający takim programem na rzecz dostawców, którzy dostarczają prezenty lojalnościowe klientom, należy, w sprawie C-53/09, uznać za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towaru klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny
   jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
   
   

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (ust. 3 ww. artykułu).

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze - ust. 7 art. 106 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka zajmuje się sprzedażą hurtową środków ochrony roślin. W związku ze wsparciem sprzedaży działają w Spółce dwa programy lojalnościowe. Głównym celem programów lojalnościowych jest zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu środków ochrony roślin. Zgodnie z regulaminem programu Uczestnicy podpisują deklarację przystąpienia do programu. Na podstawie wypełnionego formularza Agencja - Administrator Programu Lojalnościowego - otwiera „konto” klienta. Każdy zgłoszony przez Uczestnika programu zakup środka ochrony roślin musi być udokumentowany Fakturami VAT i jest zapisywany na koncie klienta oraz przeliczany odpowiednio: zakup środków ochrony roślin za 10 zł = 1 pkt.

Za zgromadzone punkty Uczestnik wybiera nagrody z katalogu nagród dostępnych. Zakup nagród przeznaczonych dla Uczestników dokonywany jest bezpośrednio przez Agencję. Agencja - Administrator dokonuje wysyłki nagród do Uczestników, którzy potwierdzają ich przyjęcie. Dokumentacja związana z programami lojalnościowymi jest gromadzona i przechowywana przez Agencję- Administratora programu lojalnościowego.

Agencja za wykonywane na zlecenie Spółki czynności wystawia faktury obejmujące wynagrodzenie z tytułu obsługi programów lojalnościowych oraz wydatki związane z przekazywaniem nagród na rzecz Uczestników programu.

Z okoliczności sprawy wynika zatem, iż Agencja, będąca Adminstratorem programu lojalnościowego Spółki w ramach obsługi tego programu, dokonuje zakupu nagród i wysyła je do uczestników programu, którzy osiągnęli określony pułap punktów, uprawniający do otrzymania nagrody.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne wydanie nagród klientom programu lojalnościowego przez Agencję, nie wyczerpuje znamion nieodpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż następuje ono w ramach usługi polegającej na obsłudze programu lojalnościowego świadczonej przez Agencję na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym potwierdzić należy stanowisko Podatnika, iż Agencja nie dokumentuje nieodpłatnych wydań nagród fakturami wewnętrznymi.

Nie można zgodzić się jednak z poglądem Wnioskodawcy, że to Spółka jako organizator programu lojalnościowego winna wystawiać faktury wewnętrzne dokumentujące nieodpłatne wydanie nagród klientom programu.

Analiza art. 7 ust. 2 ustawy pozwala na stwierdzenie, że czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług stanowi każde nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W tym kontekście więc, biorąc pod uwagę normę art. 7 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, iż wystarczającym dla uznania, iż określony towar należy do przedsiębiorstwa podatnika, jest fakt, że może on dysponować tym towarem jak właściciel, a więc nie będąc tym właścicielem w sensie prawnym. Drugą przesłanką warunkującą uznanie takiej czynności za odpłatną dostawę towarów jest istnienie prawa podatnika do obniżenia podatku naliczonego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów, które są nieodpłatnie przekazywane.

W ocenie tut. Organu w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jako organizator programów lojalnościowych nie dokonuje nieodpłatnego wydania nagród klientom.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż to Agencja, a nie Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów przeznaczonych na nagrody i dokonuje nieodpłatnych wydań nagród uczestnikom programu lojalnościowego, którym na zlecenie Wnioskodawcy administruje.

Zatem skoro Agencja, a nie Wnioskodawca jest nabywcą (właścicielem) przekazywanych nagród, to Spółka nie jest zobowiązana w rozumieniu powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do rozpoznania z tego tytułu dostawy towarów. W tym przypadku bowiem nie jest spełniony jeden z kumulatywnych warunków ujętych w normie art. 7 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przekazane towary muszą należeć do przedsiębiorstwa podatnika (w tym również w sensie innym niż prawnym).

Ponadto, jak wcześniej zaznaczono, potwierdzając tym stanowisko Wnioskodawcy czynność ta nie rodzi po stronie Agencji obowiązku wystawienia faktur wewnętrznych dokumentujących te wydania, co nie oznacza, iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Agencja dokonuje bowiem tych wydań na zlecenie Strony, w ramach zarządzania programem lojalnościowym i z tego tytułu obciąża Wnioskodawcę fakturą, która obejmuje wynagrodzenie z tytułu obsługi programu lojalnościowego oraz wydatki związane z przekazywaniem nagród na rzecz uczestników programu. Tym samym stwierdzić należy, iż skoro Agencja w wystawionej fakturze obciąża Wnioskodawcę wydatkami związanymi z przekazywaniem nagród, de facto nieodpłatne wydanie towarów przez Agencję Wnioskodawcy zostało opodatkowane.

W świetle powyższego, wystawienie przez Wnioskodawcę faktury wewnętrznej, dokumentującej nieodpłatne wydanie towarów, spowodowałoby dwukrotne opodatkowanie tego samego towaru. Raz w fakturze wystawionej przez Agencję Reklamową na rzecz Wnioskodawcy, a drugi raz przez samego Wnioskodawcę.

Z uwagi na to, iż w ocenie tut. Organu w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do nieodpłatnego wydania towarów przez Wnioskodawcę rozpatrywanie przesłanki warunkującej uznanie czynności dokonywanej nieodpłatnie za dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy tj. prawa Podatnika do odliczenia podatku naliczonego związanego nabyciem przekazywanych towarów staje się bezprzedmiotowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za nieprawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, iż Organ podatkowy nie neguje rozstrzygnięć powołanych przez Stronę wyrokach TSUE (ETS) zapadłych w połączonych sprawach C-53/09 i C-55/09.

W sprawie C-53/09 przedmiotem rozstrzygnięcia było ustalenie, czy płatności dokonywane przez podmiot zarządzający programem lojalnościowym na rzecz dostawców, którzy dostarczają prezenty lojalnościowe klientom uznać należy za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów tym klientom, względnie za świadczenie usług przez dostawców na rzecz klientów czy też za wynagrodzenie za świadczenie usług przez dostawców na rzecz podmiotu zarządzającego tym programem.

Trybunał orzekł, iż płatności dokonywane przez podmiot zarządzający programem na rzecz dostawców, którzy dostarczają prezenty lojalnościowe klientom uznać należy za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów tym klientom, względnie za świadczenie im usług. W ocenie Trybunału zadaniem sądu krajowego jest ustalenie czy płatności dokonywane przez podmiot zarządzający obejmują także wynagrodzenie za świadczenie usług odpowiadającej odrębnej usłudze.

Z kolei w sprawie C-55/09 rozstrzygano, czy płatności dokonywane przez sponsora (spółka wprowadzająca program lojalnościowy) na rzecz podmiotu zarządzającego programem, a sytuacji gdy podmiot zarządzający dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów dokonywaną przez podmiot zarządzający programem na rzecz klientów czy też za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego na rzecz sponsora.

Trybunał orzekł, iż płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego programem lojalnościowym, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe uznać należy w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż powyższe wyroki nie potwierdzają stanowiska Wnioskodawcy odnośnie obowiązku wystawienia faktur wewnętrznych dokumentujących nieodpłatne wydanie nagród w programach lojalnościowych, w sytuacji gdy ich zakupu i wydania dokonuje podmiot tym programem zarządzający, stąd też nie mogły stanowić podstawy do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.