Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-209/13-2/MKw
z 9 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12.03.2013 r. (data wpływu 15.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności związanych z obsługą kart płatniczych oraz przeprowadzaniem transakcji dokonywanych za pomocą tych kart – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.03.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności związanych z obsługą kart płatniczych oraz przeprowadzaniem transakcji dokonywanych za pomocą tych kart.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Informacje ogólne
   
   

Wnioskodawca jest bankiem uniwersalnym oferującym szeroką gamę produktów bankowych klientom detalicznym, klientom z sektora małych i średnich przedsiębiorstw, klientom korporacyjnym oraz jednostkom sektora publicznego.

W ramach świadczonych usług finansowych (usług pośrednictwa finansowego zgodnie z nomenklaturą Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 1997 r. [Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r., Nr 42 poz. 264 ze zm.).] oraz ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.; dalej: usługi pośrednictwa finansowego”), Bank wydaje klientom karty płatnicze (m. in. debetowe i kredytowe) oraz umożliwia przeprowadzanie transakcji za pośrednictwem kart płatniczych w bankomatach, punktach akceptujących płatności kartowe oraz w sieci Internet. W związku z powyższym Bank korzysta m.in. z kompleksowych usług świadczonych przez A. Limited. (dalej: „A.” lub „Usługodawca”) z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

A. jest międzynarodową organizacją kartową. A. wydaje własne karty typu „charge”, a także umożliwia niektórym bankom wydawanie kart sygnowanych logiem A.. Wnioskodawca jest jedynym bankiem w Polsce wydającym karty kredytowe sygnowane marką

A. umożliwia przeprowadzanie rozliczenia finansowego transakcji dokonywanych przy pomocy kart typu A. pomiędzy poszczególnymi grupami uczestników, tj.:

• bankami - wydawcami kart [ang. Issuers],
  
• agentami rozliczeniowymi / akceptantami, którzy zawierają umowy z detalistami przyjmującymi płatności kartami, bądź rozliczają transakcje bankomatowe dokonane przy użyciu kart wydanych przez inne podmioty [ang. Acquirers],
  
• użytkownikami kart [ang. Cardmembers]
  
• detalistami (wszelkimi podmiotami przyjmującymi płatności kartami).
  
  
  

Dzięki uczestnictwie w platformie płatniczej A., Bank może świadczyć na rzecz swoich klientów usługi kredytowe w postaci kart kredytowych z przyznanym określonym limitem kredytowym.

A., w celu odpowiedniego rozliczenia finansowego transakcji wykonywanych przy użyciu karty płatniczej sygnowanej logiem A., wystawionej lub akceptowanej przez Bank, zapewnia przeprowadzenie szeregu czynności, w szczególności czynności w zakresie:

• zapytań autoryzacyjnych i akceptacji autoryzacyjnych transakcji;
  
• przeprowadzania rozliczeń pomiędzy bankami / uczestnikami platformy A.; rozliczanie polega na realizacji płatności wynikających z codziennych wyliczeń kwoty, którą Bank jest winien (jako właściciel rachunków klientów), jak również kwoty, która jest Bankowi należna w rozliczeniach z innymi bankami (właściwymi dla kontrahentów klientów);
  
• podejmowania decyzji autoryzacyjnych w imieniu wystawcy karty płatniczej, na podstawie ustalonych parametrów autoryzacyjnych
  
  
  

Powyższe czynności stanowią integralną część usługi świadczonej przez A. i służą nadrzędnemu celowi, jakim jest odpowiednie rozliczenie finansowe transakcji wykonanej przy użyciu karty płatniczej. Oznacza to odpowiednie obciążenie rachunku posiadacza karty kwotą transakcji, a w przypadku pozostałych uczestników obciążenie kwotami przypadających na nich kwot prowizji, a także odpowiednie uznanie rachunku drugiej strony transakcji (sprzedawcy) kwotą transakcji, a pozostałych uczestników kwotami przypadających im opłat transakcyjnych.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia czynności wykonywane przez A. na rzecz Banku.

2. Poszczególne czynności wykonywane przez A. w ramach kompleksowej usługi i przyporządkowane im opłaty
   
   

Jak wskazano powyżej, usługa świadczona przez A. na rzecz Banku polega na umożliwieniu procesowania i rozliczania finansowego transakcji gotówkowych i bezgotówkowych realizowanych przy użyciu kart płatniczych, sygnowanych logiem A., wydawanych lub akceptowanych przez Bank.

Na kompleksową usługę świadczoną przez A. na rzecz Banku składają się w szczególności:

i. Akceptacja i rozliczanie transakcji

Przeprowadzanie codziennych wzajemnych rozliczeń pomiędzy instytucjami finansowymi / członkami platformy A.; w szczególności pomiędzy bankami, które wystawiły daną kartą płatniczą a akceptantami. Rozliczenia dotyczą m.in. następujących typów transakcji:

• transakcji o różnym zakresie terytorialnym, tj. krajowych, intra-regionalnych (europejskich) i interregionalnych (pozaeuropejskich);
  
• transakcji bankomatowych, jak również w punktach detalicznych;
  
• transakcji w różnych walutach.
  
  
  

Powyższe czynności obejmują również przesyłanie zawiadomień o dokonanych wzajemnych rozliczeniach.

ii. Autoryzacja transakcji

Autoryzacja transakcji dokonywanych przy użyciu kart płatniczych, tj. przesyłanie zapytań autoryzacyjnych w ramach platformy A. w odniesieniu do różnych typów transakcji:

• transakcji o różnym zakresie terytorialnym, tj. krajowych, intra-regionalnych (europejskich) i interregionalnych (pozaeuropejskich);
  
• transakcji bankomatowych, jak również w punktach detalicznych;
  
• transakcji przy użyciu kart płatniczych firmowanych przez A..
  
  
  

Z tytułu świadczonej kompleksowej usługi, Usługodawca pobiera od Banku wynagrodzenie. Wynagrodzenie to określane jest w oparciu o poszczególne elementy kalkulacyjne, w szczególności:

• liczbę wydanych przez Bank kart kredytowych A.
  
• wolumen transakcji dokonanych kartami A. wydanymi przez Bank,
  
• koszty generowane przez systemy wykorzystywane przez A. w procesie świadczenia usługi.
  
  
  

Wnioskodawca, w odniesieniu do opisanej powyżej kompleksowej usługi, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (dalej: „OSK”), z dnia 27 grudnia 2012 r. o sygn. OKN-5672/KU-3990/2012, zgodnie z którą przedstawiona powyżej usługa jest usługą z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) - „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione” oraz 66.19.92.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. [Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293 ze zm.).] - „Usługi związane z przetwarzaniem pozostałych transakcji finansowych i usługi izb rozrachunkowych.”

Wnioskodawca podkreśla, że jako nabywca usługi świadczonej przez podmiot zagraniczny jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji. Tym samym otrzymanie przez Bank interpretacji indywidualnej jest kluczowe w celu określenia prawidłowej stawki podatku VAT dla nabywanej usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej kompleksowa usługa nabywana przez Bank, podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawiona powyżej kompleksowa usługa nabywana przez Bank, podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność wskazanego stanowiska wskazuje zarówno brzmienie przepisów ustawy o VAT, jak i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej zasadniczo były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Zgodnie, natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, zostały wskazane usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) [Zgodnie z treścią Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), PKWiU z 1997 r. stosuje się do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.]

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywana usługa podlegała w okresie do 31 grudnia 2010 r. zwolnieniu od podatku VAT należy ustalić czy znajdowała się ona w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie:

• czy stanowiła ona jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU; oraz
  
• czy nie stanowiła ona jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4. wyłączonych z zakresu zwolnienia.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym usługa, na gruncie PKWiU z 1997 r. stanowiła jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J, a konkretnie w dziale 67 PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) tj. „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”, oraz nie stanowiła żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia. Wynika to z następujących przesłanek:

1. Charakter pomocniczy usługi
   
   

Nie ulega wątpliwości, że działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest w dziale 65 PKWiU zatytułowanym „Usługi pośrednictwa finansowego”. Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego Bankowi przez A. jako usługi pomocniczej w stosunku do usług pośrednictwa finansowego należy wskazać, iż za taką usługę mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Wynika to z faktu, iż zgodnie z treścią PKWiU Dział 67 „obejmuje usługi ściśle związane z usługami finansowymi (sklasyfikowanymi w działach 65 i 66), które jednak nie są usługami finansowymi wykonywanymi na własny rachunek i ryzyko.” W związku z powyższym, spełniony jest wymóg formalny umożliwiający uznanie usługi za usługę pomocniczą.

Ponadto o pomocniczym charakterze przedmiotowej usługi, w stosunku do usług pośrednictwa finansowego świadczonych przez Bank świadczą następujące fakty:

• W ocenie Wnioskodawcy, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku;
  
• Wszystkie podejmowane w ramach usługi działania realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez Bank (tj. działalnością z zakresu pośrednictwa finansowego). Mają one na celu zapewnienie odpowiedniego rozliczenia transakcji realizowanych przy użyciu kart płatniczych wydawanych lub akceptowanych przez Bank. Stąd, czynności realizowane są niewątpliwie w ścisłym związku z usługami pośrednictwa finansowego Banku, tj. usługami świadczonymi za pomocą kart płatniczych. A. oferując dostęp do rozliczeń w ramach globalnej platformy płatniczej A., umożliwia świadczenie przez Bank usług pośrednictwa finansowego w zakresie kart kredytowych. Usługa nabywana od A. stanowi kluczowy, a zarazem nieodłączny element procesu świadczenia przez Bank usług pośrednictwa finansowego. Bez czynności Usługodawcy, Bank nie mógłby oferować i świadczyć usług pośrednictwa finansowego w obecnym zakresie.
  
  
  

Ponadto, w innych okolicznościach, tj. w oderwaniu od kontekstu finansowego usług świadczonych przez Bank, Usługa A. nie miałaby żadnej wartości dla nabywcy. Usługa nabywana przez Bank od A. nie ma bowiem samodzielnie żadnego znaczenia gospodarczego w oderwaniu od usług pośrednictwa finansowego Banku, dla wykonania których jest nabywana.

Poprawność stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej dokonanej przez OSK w odpowiedzi na wniosek szczegółowo przedstawiający zakres usługi. Wnioskodawca zgadza się z niniejszą klasyfikacją i uważa, iż prawidłowym grupowaniem PKWiU z 1997 r. dla świadczonej przez A. kompleksowej usługi jest grupowanie 67.13.10-00.90, tj. „Usługi pomocnicze związano z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej nie wymienione.”

Bank zwraca uwagę, iż na grupowanie PKWiU 67.13.10-00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) składają się 4 szczegółowe grupowania, tj.:

• 67.13.10-00.10 Usługi pośrednictwa między stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów;
  
• 67.13.10.00.20 Usługi doradztwa finansowego i maklerów;
  
• 67.13.10-00.30 Usługi kantorów wymiany walut; oraz
  
• 67.13.10-00.90 Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej nie wymienione.
  
  
  

Nazwy grupowań determinują ich zakres. Zgodnie bowiem z punktem 6.2.1 zasad budowy tablic klasyfikacyjnych PKWiU „podstawową funkcją nazwy grupowania jest określenie zakresu tego grupowania.” Przeprowadzona przez Wnioskodawcę analiza wskazuje, iż:

• Przedmiotowa usługa nie stanowi usługi pośrednictwa między stronami zaangażowanymi w udzielanie i przyjmowanie kredytów. A. nie pośredniczy w relacjach pomiędzy Bankiem, a jego klientami, tj. nie działa w swoim imieniu na rzecz Banku, ale w imieniu i na rzecz Banku;
  
• Nie można uznać, iż usługa wiąże się w jakikolwiek sposób z działalnością czy usługami maklerów,
  
• Nie można uznać przedmiotowej usługi za usługę kantorów wymiany walut, ponieważ żaden kantor wymiany walut nie jest zaangażowany w procesie jej świadczenia;
  
• Przedmiotowa usługa nie stanowi również usługi doradztwa finansowego i maklerów. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego [Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 r.] „doradztwo” to „udzielanie fachowych zaleceń, porad”, „finanse” natomiast to „środki pieniężne.” „Doradztwo finansowe” należy więc uznać za „udzielanie fachowych porad w zakresie środków pieniężnych oraz innych składników majątku na rzecz nabywców (oraz potencjalnych nabywców) usług pośrednictwa finansowego (produktów finansowych).” Przedmiotowej usługi nie można uznać za doradztwo finansowe w ww. rozumieniu. Usługa, bowiem nie polega na udzielaniu fachowych porad dotyczących środków pieniężnych lub innych składników majątku. Usługa polega na wsparciu (pomocy) w procesie oferowania i świadczenia usług pośrednictwa finansowego.
  
  
  

W konsekwencji, nie ma wątpliwości, iż charakter usługi, jej cel oraz kontekst gospodarczy najlepiej odzwierciedla grupowanie 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) tj. „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione.” Usługa świadczona przez A., sprowadza się bowiem do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego dzialalności pośrednictwa finansowego i, jako taka, stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

Warto również zauważyć, iż orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza prawidłowość powyższej klasyfikacji. Zgodnie bowiem z wyrokiem z dnia 22 grudnia 2008 r. [Sygn. I FSK 1582/08.] „cel (czyli istota) albo funkcja prawna powinna posiadać decydujący wpływ na kwalifikację danej czynności i związane z tym konsekwencje prawne.” W przedmiotowej sytuacji, celem usługi i jej funkcją prawną jest zapewnienie Bankowi wsparcia w procesie oferowania oraz świadczenia usług pośrednictwa finansowego. Jedynie w przypadku grupowania 67.13.10- 00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione” można uznać, iż zasada określona przez Sąd została zachowana.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca uważa, iż charakter usługi oraz treść Rozporządzenia PKWiU nie pozwala na zaklasyfikowanie usługi do innego grupowania PKWiU niż 67.13.10-00.90.

2. Usługa jako niestanowiąca jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia od VAT
   
   

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zakres zwolnienia od VAT nie obejmuje:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
   
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
   
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
   
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
   
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
   
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
   
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
   
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
   
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy opisana w przedstawionym powyżej stanie taktycznym usługa nie należy do żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, w stosunku do których zwolnienie od VAT nie przysługuje.

W szczególności, Wnioskodawca zauważa, iż usługa nie może zostać uznaną za:

1. działalność lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki - usługa nie posiada elementów wspólnych z udzielaniem pożyczek pod zastaw,
   
2. usługę polegającą na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej - w ramach czynności składających się na usługę nie występuje oddanie w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
   
3. usługę doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20) - usługa nie posiada elementów zbieżnych z usługami doradztwa finansowego, zgodnie z analizą dokonaną w sekcji 1 powyżej,
   
4. usługę doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń - w ramach czynności składających się na usługę brak jest elementów związanych z ubezpieczeniami, w tym usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych,
   
5. usługę ściągania długów oraz faktoringu - usługa nie posiada elementów wspólnych z czynnościami odzyskiwania należności lub finansowania obrotu gospodarczego w postaci usług faktoringu,
   
6. usługę zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT - usługa nie dotyczy papierów wartościowych (w tym akcji, obligacji czy też udziałów),
   
7. usługę przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT - usługa nie dotyczy przechowywania papierów wartościowych (w tym akcji, obligacji czy też udziałów),
   
8. transakcję dotyczącą dokumentów ustanawiających tytuł własności - usługa nie posiada elementów dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
   
9. transakcję dotyczącą praw w odniesieniu do nieruchomości - usługa nie posiada elementów dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   
   

3. Kompleksowy charakter nabywanej usługi
   
   

W sytuacji, gdy świadczenie dostawcy lub usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementarni całościowego zobowiązania strony transakcji, wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym (lub kompleksowym).

Koncepcję opodatkowania VAT świadczeń kompleksowych wypracował TSUE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej: „VI Dyrektywa”) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa 112”).

W szczególności należy zwrócić uwagę na wyrok TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, w którym Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku TSUE w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), w wyroku TSUE C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, jak również w wyroku TSUE w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP.

4. Podsumowanie
   
   

W opinii Wnioskodawcy, usługa świadczona przez A. stanowiła na gruncie ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

Podsumowując, z uwagi na fakt, iż usługa nabywana przez Bank:

• została ujęta w katalogu usług podlegających zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT; a jednocześnie
  
• nie stanowi ona jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, w stosunku do których zwolnienie nie przysługuje (wyłączonych z zakresu zwolnienia od podatku VAT);
  
  
  

Usługa ta korzysta ze zwolnienia od VAT, na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Mając na uwadze powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosowanie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.