INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla świadczonych usług montażu urządzeń klimatyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla świadczonych usług montażu urządzeń klimatyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na świadczeniu usług montażu urządzań klimatyzacyjnych. Symbol PKWiU 2007 dla celów podatkowych Jego głównej działalności to 43.22.Z „Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, klimatyzacyjnych”. Dział 43 to roboty budowlane specjalistyczne. Działalność Wnioskodawcy polega na sklimatyzowaniu pomieszczeń w biurach, sklepach, halach produkcyjnych i innych obiektach użyteczności publicznej. Sporadycznie w lokalach mieszkalnych, budynkach mieszkalnych, domkach letniskowych.

We wpisie do ewidencji Wnioskodawca ma również wpisaną „Pozostałą sprzedaż detaliczną prowadzoną poza siecią sklepów, straganami i targowiskami” PKWiU 2007 47.99.Z. W większości przypadków przy wykonywaniu usługi Wnioskodawcy to On kupuje urządzenia klimatyzacyjne i pozostałe materiały od producentów lub w wyspecjalizowanych sklepach dla zleceniodawcy w celu wykonania pełnej usługi. Zdarzają się również przypadki, że zleceniodawca ma już zakupione urządzenie wówczas Wnioskodawca wykonuje samą usługę montażu instalacji klimatyzacyjnej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 dla przedmiotowej działalności Wnioskodawca stosuje dla wszystkich odbiorców usług stawkę 23% podatku VAT (osoby fizyczne, podmioty gospodarcze i inne instytucje).

Przed wykonaniem usługi głównie z dużymi instytucjami Wnioskodawca podpisuje umowę na wykonanie klimatyzacji. W pozostałych przypadkach nie stosuje umów. Niezwłocznie po wykonaniu usługi wystawia fakturę VAT. Na fakturze w opisie wpisuje typ urządzenia + montaż, bądź montaż klimatyzatora.

Opis szczegółowy usługi:

Usługa Wnioskodawcy polega na przewierceniu otworów w ścianach i zainstalowaniu urządzeń jednostki wewnętrznej w pomieszczeniu-chłodnicy i jednostki zewnętrznej-agregatu na ścianach budynku, na dachach w zależności od możliwości i konstrukcji. Poprowadzeniu rur łączących agregat z chłodnicą i odprowadzających wodę od urządzenia. Rury te Wnioskodawca montuje w ścianach, bądź na ścianie w specjalnych korytach maskujących. Następnie podłącza zasilanie elektryczne. Po zainstalowaniu urządzenie jest trwale połączone z bryłą budynku. Demontaż urządzenia jest możliwy, podobnie jak stolarki okiennej czy drzwi, jednak wymaga spuszczenia gazu z urządzenia i rozłączenia rur.

W uzupełnieniu z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu) Wnioskodawca dodał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dla osób fizycznych Wnioskodawca wykonywał usługi montażu klimatyzacji w budynkach i lokalach, które były obiektami budownictwa mieszkaniowego, budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania:

• budynki mieszkalne jednorodzinne PKOB 111

• budynki zbiorowego zamieszkania PKOB 113
  
  

Odnośnie powierzchni budynków i lokali, w których Wnioskodawca wykonał usługi nie jest w stanie określić dokładnie jaką miały powierzchnię, gdyż nie pobierał pisemnej informacji od właścicieli obiektów, ponieważ dla wykonywanych usług stosował podstawową stawkę podatku VAT. Jednak jeżeli wykonywał usługę w lokalach mieszkalnych to były to mieszkania do 3 pokoi w budynku zbiorowego zamieszkania w bloku. Dlatego Wnioskodawca uważa, iż skoro nie miał takiej informacji nie mógł zastosować obniżonej stawki podatku.

W przypadku gdy przy wykonywanej usłudze Wnioskodawca kupował urządzenia klimatyzacyjne, wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych usług przekraczała 50% tej podstawy. W przypadku, gdy klient posiadał własny klimatyzator, a Wnioskodawca świadczył tylko usługę montażu wartość materiałów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych usług nie przekraczała 50% tej podstawy (rury montażowe, korytka, wkręty).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy postępowanie Wnioskodawcy w stosunku do sprzedaży usług dla osób fizycznych w stawce 23% było prawidłowe...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiając faktury za sprzedaż usług dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej w stawce 23% postępowałem prawidłowo. Gdyż nie miałem wiedzy, czy dany budynek, czy lokal zaliczony jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i jaka jest jego całkowita powierzchnia użytkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1. Zgodnie z art. 146a cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust.12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,

• budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
  
  

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Stosownie do art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei w świetle regulacji pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 ww. artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na świadczeniu usług montażu urządzań klimatyzacyjnych w biurach, sklepach, halach produkcyjnych i innych obiektach użyteczności publicznej. Sporadycznie w lokalach mieszkalnych, budynkach mieszkalnych, domkach letniskowych.

W większości przypadków przy wykonywaniu usługi to Wnioskodawca kupuje urządzenia klimatyzacyjne i pozostałe materiały od producentów lub w wyspecjalizowanych sklepach dla zleceniodawcy w celu wykonania pełnej usługi. Zdarzają się również przypadki, że zleceniodawca ma już zakupione urządzenie wówczas Wnioskodawca wykonuje samą usługę montażu instalacji klimatyzacyjnej.

Na wystawianych przez Wnioskodawcę fakturach w opisie widnieje typ urządzenia + montaż, bądź montaż klimatyzatora.

Dla osób fizycznych Wnioskodawca wykonywał usługi montażu klimatyzacji w budynkach i lokalach, które były obiektami budownictwa mieszkaniowego, budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania:

• budynki mieszkalne jednorodzinne PKOB 111

• budynki zbiorowego zamieszkania PKOB 113
  
  

Odnośnie powierzchni budynków i lokali, w których Wnioskodawca wykonał usługi nie jest w stanie określić dokładnie jaką miały powierzchnię, gdyż nie pobierał pisemnej informacji od właścicieli obiektów, ponieważ dla wykonywanych usług stosował podstawową stawkę podatku VAT. Jednak jeżeli wykonywał usługę w lokalach mieszkalnych to były to mieszkania do 3 pokoi w budynku zbiorowego zamieszkania w bloku.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyżej powołane definicje: „budowy,” „remontu” „modernizacji” i „przebudowy”, zdaniem tut. Organu montaż urządzeń klimatyzacyjnych zaliczyć należy do usług modernizacyjnych. Bowiem ma on na celu unowocześnienie, trwałe ulepszenie istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej.

W kontekście powyższego należy wskazać, iż zastosowanie obniżonej stawi podatku VAT jest jedynie uprawnieniem podatnika obwarowanym odpowiednimi warunkami, a nie jego obowiązkiem. Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca nie dysponował wiarygodnymi dowodami, którymi byłby w stanie udowodnić, iż zostały spełnione wszystkie warunki do zastosowania stawki preferencyjnej, jest obowiązany do opodatkowania świadczonej usługi według stawki podstawowej tj. 23%. I tak też w przedmiotowej sprawie, ponieważ Wnioskodawca nie posiadał wiedzy ani dokumentów odnośnie powierzchni budynków i lokali, w których wykonywał usługi montażu klimatyzacji, a w konsekwencji możliwości ich zakwalifikowania do obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym, był zobowiązany do opodatkowania przedmiotowych usług stawką podstawową tj. 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla świadczonych usług montażu urządzeń klimatyzacyjnych i dokumentowania powierzchni użytkowej budynku lub mieszkania w zdarzeniu przyszłym, dokonano w interpretacji indywidualnej nr IPTPP3/443-31/11-5/IB.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.