INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011r. (data wpływu 17 marca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług organizacji targów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług organizacji targów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca organizuje targi i wystawy. Do końca 2010 roku usługi targowo-wystawiennicze takie jak dzierżawa powierzchni wystawienniczej dla zagranicznych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, wypożyczenie wyposażenia lub udział w seminariach były opodatkowane 22% stawką VAT. W związku z wejściem w życie z dniem 01.01.2011r. art. 28b ustawy o podatku VAT, opłata za uczestnictwo w targach (rejestracja i zasadnicza usługa - wynajem powierzchni wystawienniczej, wyposażenia, uczestnictwo w seminariach) dla podmiotów zagranicznych z krajów Unii Europejskiej opodatkowana jest odpowiednio w kraju siedziby lub miejsca zamieszkania wystawcy. Wobec powyższego na wymienione powyżej usługi związane z uczestnictwem w targach dla tych podmiotów wystawiane są faktury bez podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie uczestnictwa w targach dla podmiotów zagranicznych z krajów UE powinny być opodatkowane w Polsce podatkiem VAT wg stawki 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług usługi związane z wynajmem powierzchni wystawienniczej i wyposażenia, uczestnictwa w seminariach oraz opłata rejestracyjna dla podmiotów zagranicznych z UE nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%.

W związku ze zmianą w ustawie VAT i wprowadzeniem art. 28b usługi związane z wynajmem powierzchni wystawienniczej i wyposażenia, uczestnictwa w seminariach oraz opłata rejestracyjna dla podmiotów zagranicznych z Unii Europejskiej nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%. Od 1 stycznia 2011r. we wszystkich krajach UE usługi organizacji targów i wystaw mają być opodatkowane w kraju, w którym ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania usługobiorca będącym podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług na rzecz kontrahentów spoza Polski bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

A zatem co do zasady podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Natomiast, stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności .

Z kolei ust. 3 ww. artykułu stanowi, że w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Art. 28b ustawy o VAT w ust. 4 zawiera uregulowanie, że w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca organizuje targi i wystawy. Na usługi związane z uczestnictwem w targach składają się: usługi związane z wynajmem powierzchni wystawienniczej i wyposażenia, uczestnictwa w seminariach oraz opłata rejestracyjna. Usługi te świadczone są dla podmiotów zagranicznych z krajów Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą miejsca opodatkowania ww. usług.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż usługi organizowania targów świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium kraju, bądź na rzecz podmiotów prowadzących zwykle działalność na terytorium innego państwa nie są wymienione w wyjątkach od zasady ogólnej, a zatem miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania będzie terytorium państwa gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania albo stałe miejsce prowadzenia działalności bądź też na terytorium państwa w którym zwykle prowadzi on (usługobiorca) działalność, zgodnie z art. 28b ustawy. Zatem Wnioskodawca nie może stosować stawki krajowej w celu opodatkowania wykonanych usług ze względu na to, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.