INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z usługami handlowymi i promocyjnymi, polegającymi na promowaniu Spółki i jej produktów wobec Nabywców Pośrednich i Konsumentów, a także na premiowaniu obrotów wyrobami Spółki u Nabywców Pośrednich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z usługami handlowymi i promocyjnymi, polegającymi na promowaniu Spółki i jej produktów wobec Nabywców Pośrednich i Konsumentów, a także na premiowaniu obrotów wyrobami Spółki u Nabywców Pośrednich.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„G.” S.A. (dalej: Spółka albo Wnioskodawca) należy do grupy kapitałowej „A.”. W ramach prowadzonej działalności Spółka zajmuje się produkcją mięsa i przetworów mięsnych. Wnioskodawca nie zajmuje się prowadzeniem działań wspomagających sprzedaż wyprodukowanych przez siebie towarów. Czynności te wykonuje na jego rzecz „A.” Sp. z o.o., która świadczy usługi handlowe i marketingowe (w tym kompleksowe usługi marketingu i promocji). W ramach tych usług „A.” Sp. z o.o. nawiązuje kontakty handlowe z potencjalnymi odbiorcami wyrobów Wnioskodawcy, ustala warunki współpracy, negocjuje ceny, a ponadto prowadzi działania mające na celu wzrost sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy poprzez reklamę, promocję, a także opracowywanie i wdrażanie systemów premiowania odbiorców za intensyfikację sprzedaży wyrobów, za osiągnięcie celów zakupowych i terminowe płatności. Koszty wszelkich działań marketingowych i promocyjnych, koszty premiowania odbiorców Spółki ponosi „A.” Sp. z o.o. Wnioskodawca na mocy łączącej go z tą spółką umowy wypłaca jej wynagrodzenie za świadczenie na jego rzecz usług.

Wnioskodawca planuje w przyszłości rozszerzyć prowadzenie działań marketingowych i promocyjnych na odbiorców znajdujących się w dalszej kolejności łańcucha dostaw, czyli skierować je do sieci sklepów detalicznych i konsumentów, a więc podmiotów nie zaopatrujących się bezpośrednio u Wnioskodawcy.

Jego intencją jest, aby spółka „A.” opracowała i wdrożyła systemy premiowania za osiągnięcie określonych progów obrotu wyrobami Wnioskodawcy przez tzw. Nabywców Pośrednich Wnioskodawcy, czyli takich, którzy kupują wyroby nie bezpośrednio od niego, ale od podmiotów trzecich (dalej: Dystrybutorów). Taka sytuacja miałaby miejsce wtedy, gdy nabycie wyrobów bezpośrednio od Spółki wiązałoby się ze znacznymi utrudnieniami natury logistycznej. Sieci sklepów detalicznych zaopatrują się u Dystrybutorów wtedy, gdy w okolicy sklepu nie znajduje się magazyn Spółki. Możliwość nabycia towarów u Dystrybutora znajdującego się pobliżu wiąże się ze znaczną redukcją kosztów logistycznych.

Spółka rozważa również przeprowadzanie akcji promocyjnych, które zwiększyłyby rozpoznawalność jej marki i wyrobów na rynku, które wspomagałby sprzedaż wyprodukowanych przez nią produktów, skierowanych do konsumentów i sieci sklepów detalicznych zaopatrujących się w wyroby Spółki u Dystrybutorów. Akcje promocyjne prowadzone przez „A.” Sp. z o.o. będą polegały np. na organizowaniu loterii i konkursów, w których uczestnictwo uzależnione będzie od nabycia wyrobu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki, które Spółka ponosić będzie na rzecz „A.” Sp. z o.o. w zamian za wykonywanie usług handlowych i promocyjnych, polegających na promowaniu Spółki i jej produktów wobec Nabywców Pośrednich i Konsumentów, a także na premiowaniu obrotów wyrobami Spółki u Nabywców Pośrednich, stojących w dalszej kolejności łańcucha dostaw, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki na usługi handlowo-marketingowe polegające m.in. na promowaniu sprzedaży własnych produktów i premiowaniu określonych poziomów obrotów jego wyrobami m.in. w formie premii pieniężnych wypłacanych Nabywcom Pośrednim produktów Wnioskodawcy przez „A.” Sp. z o.o., stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów, gdyż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przez niego, a nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadniając powyższe, Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Ustawodawca nie wskazał, jakie konkretne wydatki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu bądź funkcjonowanie tego źródła. Do kategorii kosztów uzyskania przychodów zalicza się zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Warunkiem jest jednak, aby zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia źródła przychodów lub jego zachowania. Wydatki te nie mogą również znajdować się w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w przepisach art. 16 omawianej ustawy.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz „A.” Sp. z o.o., w związku z wypłatą przez tę spółkę premii pieniężnych za osiągniecie poziomu obrotów, bez wątpienia są – jego zdaniem – ponoszone w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia źródła przychodów lub jego zachowania. Jednocześnie nie zostały one wymienione w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak podnosi Zainteresowany, możliwość uzyskania premii pieniężnej niewątpliwie ma wpływ na poziom dokonywanych przez danego Nabywcę Pośredniego zakupów w danym okresie. Ponadto, premie pieniężne stanowią pewnego rodzaju instrument marketingowy, mający na celu ugruntowanie współpracy oraz poprawę konkurencyjności towarów wyprodukowanych przez Spółkę na tle innych dostawców. Istotą premii pieniężnych jest zatem możliwość generowania w przyszłości przychodów Spółki.

Wnioskodawca podkreśla, że związek pomiędzy wypłatą premii pieniężnej występuje, mimo że towary nie są kupowane bezpośrednio od niego, ale od podmiotów trzecich - Dystrybutorów. Przedmiotowe premie zachęcają wskazanych Nabywców Pośrednich do systematycznych zamówień towarów, a udzielenie ich, ma na celu wzmocnienie więzi gospodarczej i stworzenie korzystnych warunków do kontynuacji współpracy. Nie sposób uznać, w ocenie Spółki, że nie uzyskuje ona korzyści z tego tytułu, że produkowane przez nią towary znajdują nabywców. W rezultacie zwiększenia obrotów jej wyrobami przez Dystrybutorów, Spółka otrzymuje od nich więcej zamówień na produkowane przez siebie produkty.

Możliwość zaliczania do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na premie pieniężne była wielokrotnie podkreślana w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu zainteresowany powołuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 marca 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-1643/09/MO, w której stwierdzono: „Wypłacona premia pieniężna bez wątpienia stanowi instrument pozytywnie wpływający na intensyfikację sprzedaży towarów oraz ma charakter motywacyjny. Mając powyższe na uwadze, wydatki, które Spółka ponosić będzie w związku z udzielaniem premii pieniężnych kontrahentom, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych: z dnia 23 grudnia 2009 r. sygn. IPPB5/423-613/09-2/AJ oraz z dnia 30 kwietnia 2008 r. sygn. IP-PB3-423-246/08-2/MB.

W ocenie Spółki, do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można również wydatki ponoszone na rzecz „A.” Sp. z o.o. z tytułu organizowanych przez nią innych działań o charakterze promocyjnym i marketingowym, takich jak np. organizowanie loterii, czy konkursów dla Nabywców Pośrednich i konsumentów, czy też innych działań promocyjnych.

Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji bezsprzecznie istnieje zatem związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami a możliwością uzyskania dzięki nim przychodów (ich zwiększeniem). Z jej punktu widzenia, wydatki te są racjonalne i całkowicie uzasadnione. Poniesienie bowiem wydatków na akcje promocyjne generuje dodatkowe przychody, których nie osiągnęłaby bez poniesienia tych wydatków. Akcje promocyjne pełnią funkcję motywacyjną, stymulującą do dokonywania większych zakupów. Wnioskodawca podkreśla, że celem akcji promocyjnych jest zwiększenie sprzedaży określonych produktów, poprzez bezpośrednie oddziaływanie (motywowanie) na odbiorców. Poprzez nagradzanie Nabywców Pośrednich, za pośrednictwem „A.” Sp. z o.o., Spółka wpływa na zwiększenie poziomu swoich obrotów, a co za tym idzie przychodów osiąganych ze sprzedaży.

W świetle powyższego można – zdaniem Strony – stwierdzić, że istnieje związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a uzyskiwanymi przez nią przychodami (zachowaniem, zabezpieczeniem źródła przychodów).

Także i w tym wypadku wydatki te (ponoszone na działania promocyjne) nie zostały wymienione w negatywnym katalogu znajdującym się art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera wyszczególnienie wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W szczególności nie są to wydatki na reprezentację, o których mowa w art. art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy. Jak wskazuje Wnioskodawca, zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, reprezentacja jest to okazałość, wystawność, a w przypadku firmy „dobre” jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów (wyrok z dnia 26 września 2000 r. sygn. akt III SA 1994/99). Reprezentacja - w potocznym rozumieniu - to wszelkie działania zmierzające do stworzenia najkorzystniejszego wizerunku spółki. Można ją więc zdefiniować jako występowanie w imieniu podmiotu gospodarczego, wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia. W ocenie Wnioskodawcy, typowe wydatki na reprezentację to np. kolacje z kontrahentem, przyjęcia, bankiety.

W opinii Zainteresowanego, ponoszenie wydatków na rzecz „A.” Sp. z o.o. na prowadzenie przez nią akcji marketingowych, poprzez organizowanie akcji promocyjnych i marketingowych, np. konkursów i loterii, a także innych akcji promocyjnych, nie może być uznane za ponoszenie wydatków w celach reprezentacyjnych. Celem prowadzenia czynności promocyjnych nie jest reprezentacja, lecz promocja towarów wyprodukowanych przez Spółkę i jej marki. Organizowanie akcji promocyjnych ma za zadanie zachęcenie do wybrania i zakupu towarów produkowanych przez Spółkę spośród innych konkurencyjnych towarów oferowanych w danym punkcie sprzedaży detalicznej. W konsekwencji, wydatki związane z promocją mają na celu zwiększenie atrakcyjności oferty Spółki, a tym samym zwiększenie przychodu ze sprzedaży tych towarów. W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki związane z prowadzeniem akcji promocyjnych będą stanowiły jej koszt uzyskania przychodów.

Jak podnosi Zainteresowany, możliwość zaliczania do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na działania o charakterze marketingowym została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r. (sygn. IPPB5/423-143/10-2/JC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, t.j.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, t.j. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów - w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);
• koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), t.j. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia - są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną) różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty.

Wśród wydatków nieuważnych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. – w art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy – koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Przepis ten odnosi się do sfery kontaktów podatnika z jego kontrahentami, klientami, partnerami biznesowymi.

Zgodnie z definicją słownikową, reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. St. Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Słowo to pochodzi od łacińskiego „repraesentatio”, co oznacza „wizerunek”. Jak zatem wynika z wykładni językowej powołanego przepisu, reprezentację należy rozumieć jako występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Działania te ułatwiają nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów handlowych, w tym poprzez budowanie osobistych relacji, a ich zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na rzecz „A.” Sp. z o.o. w zamian za wykonywanie przez tę spółkę usług handlowych i promocyjnych, polegających na:

• promowaniu Wnioskodawcy i jego produktów wobec Nabywców Pośrednich (podmiotów prowadzących działalność handlową, nabywających produkty Spółki za pośrednictwem Dystrybutorów tych produktów np. sklepów detalicznych) i Konsumentów,
• na premiowaniu obrotów wyrobami Wnioskodawcy zrealizowanych przez Nabywców Pośrednich.

Analizując celowość ponoszenia wskazanych wydatków, należy podkreślić, że realizacja akcji promocyjnych służy zwiększeniu zainteresowania produktami Spółki. Działania tego rodzaju (np. organizowanie loterii i konkursów, w których uczestnictwo uzależnione będzie od nabycia wyrobu Wnioskodawcy), niewątpliwie mogą zachęcać do nabywania jego produktów, zwiększając poziom ich sprzedaży realizowany przez Wnioskodawcę. Ponadto, opisane działania będą wpływać na rozpoznawalność marki Spółki i jej wyrobów wśród Nabywców Pośrednich i Konsumentów, co także może przyczynić się do ich częstszego nabywania przez te podmioty. Wobec powyższego, wydatki Wnioskodawcy na usługi promowania produktów są ponoszone w celu uzyskiwania przychodów, spełniając tym samym przesłankę celowości określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opisany system premiowania Nabywców Pośrednich (np. sklepy sprzedaży detalicznej) - jako podmiotów obecnych w strukturze organizacji sprzedaży produktów Spółki, „stojących w dalszej kolejności łańcucha dostaw” - służyć będzie natomiast ich motywowaniu do zintensyfikowania realizowanego poziomu sprzedaży produktów Spółki. Działania marketingowe prowadzone przez usługodawcę na rzecz Wnioskodawcy mają zachęcać Nabywców Pośrednich do zwiększenia zamówień handlowych na wyroby Spółki, a także do większej dbałości o wyniki ich sprzedaży. Mają zatem na celu maksymalizację poziomu sprzedaży produktów Spółki. Tym samym, można mówić o związku przyczynowym pomiędzy ich ponoszeniem a wzrostem poziomu przychodów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży wyrobów objętych systemem premiowym.

Jednocześnie, z przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby działania prowadzone przez usługodawcę w imieniu Spółki wobec Nabywców Pośrednich i Konsumentów miały charakter reprezentacji Spółki. Wobec powyższego opisane wydatki nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zachodzą również przesłanki takiego wyłączenia określone w pozostałych punktach art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Wobec powyższego, koszty ponoszone na rzecz „A.” Sp. z o. o. w związku z realizacją przez te spółkę usług handlowych i promocyjnych, spełniają przesłanki materialnoprawne zaliczenia ich do kategorii kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są ponoszone przez Wnioskodawcę w celu uzyskania przychodów i nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. Wydatki te mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie podkreślić, że zaliczając określony wydatek do kosztów uzyskania przychodów, podatnik stosuje przepis prawa podatkowego o charakterze materialno prawnym – uznaje, że zaistniałe po jego stronie okoliczności wypełniają hipotezę określonej normy prawnej (mieszczą się w zakresie zastosowania danej normy prawnej/ danego przepisu). Podejmując decyzję o zastosowaniu danego przepisu prawa podatkowego, podatnik musi liczyć się jednak z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności, jaka może się pojawić na etapie ewentualnych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym normuje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 187 § 1 ww. aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy).

Udowodnienie prawidłowości zaliczenia przez Spółkę całości opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów może zatem wymagać w szczególności udowodnienia: poniesienia wydatków, rzeczywistego wykonania usług, charakteru realizowanych przez usługodawcę działań, związku wydatków ponoszonych na rzecz usługodawcy ze sferą przychodów Spółki, a także braku okoliczności uniemożliwiających uznanie przedmiotowych kosztów za koszty uzyskania przychodów. W ramach postępowania dowodowego może również zostać dokonana szczegółowa analiza treści stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z podmiotem realizującym usługi, w tym przyjętego sytemu rozliczeń związanych ze świadczonymi usługami.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo ocenił, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone na rzecz „A.” Sp. z o. o. w zamian za wykonywanie przez tę spółkę usług handlowych i promocyjnych, polegających na:

• promowaniu Wnioskodawcy i jego produktów wobec Nabywców Pośrednich i Konsumentów (w szczególności poprzez organizowanie akcji promocyjnych i konkursów związanych z tymi produktami);
• premiowaniu obrotów wyrobami Wnioskodawcy zrealizowanych przez Nabywców Pośrednich,

spełniają przesłanki materialnoprawne zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10–562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.