INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2011 r. (data wpływu 13 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów na podstawie dokumentu uzyskanego z elektronicznego systemu obsługi zgłoszeń celnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów na podstawie dokumentu uzyskanego z elektronicznego systemu obsługi zgłoszeń celnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 maja 2011 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje importu towarów. Zgłoszeń celnych w jej imieniu dokonuje agencja celna. W obecnym okresie poświadczenie zgłoszenia celnego dokonywane jest formie elektronicznej (PZC). Zgłoszenia do Urzędu Celnego przekazywane są za pośrednictwem upoważnionej agencji, w formie elektronicznej i ona też dokonuje pobrań plików poświadczeń z serwera organu celnego, a następnie przekazuje je do systemu informatycznego Spółki. Spółka traktuje przekazane dokumenty w formie pliku .xml jako dokumenty celne, upoważniające ją do rozliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w miesiącu otrzymania lub dwóch kolejnych (podatek VAT rozliczany jest w okresach miesięcznych), przyjmując za datę otrzymania dokumentu datę przekazania przez agencję celną pliku w formacie .xml do systemu informatycznego Spółki. Wydruki dokumentów PZC dokonywane są z systemu informatycznego Spółki. Datę otrzymania danego pliku potwierdza system informatyczny Spółki w formie dokumentu potwierdzającego tzw. fiszki dokumentu.

W piśmie z dnia 10 maja 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto, że upoważnienie udzielone agencji celnej ma charakter bezpośredni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów na podstawie przekazanych przez agencję celną plików PZC w formacie .xml w terminie otrzymania ich od agencji lub dwóch następnych miesiącach (przy czym nie istotna jest data wydrukowania pliku z aplikacji spółki, gdyż nie stanowi ona o terminie wpływu dokumentów). Jeżeli nie, to jak należy postępować, aby to prawo posiadać...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokument PZC jest to elektroniczne zgłoszenie celne dostarczane przez zgłaszającego (w jego imieniu przez upoważnioną agencję celną) i poświadczone przez system teleinformatyczny w rozumieniu art. 199 RWKC, jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD. Zgodnie z przepisem art. 86 ust 2 pkt 2 uptu, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego, natomiast prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Biorąc pod uwagę specyficzny sposób dostarczenia poświadczenia należy uznać, iż Spółce zostaje on dostarczony w chwili przekazania pliku poświadczenia przez upoważnioną agencję do systemu informatycznego (znajduje się on wtedy na serwerze Spółki w jej siedzibie), dlatego Wnioskodawca uważa, iż jego postępowanie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5 (nie mającym zastosowania w niniejszej sprawie).

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów rozumieć należy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający przywóz towarów spoza terytorium Wspólnoty. W myśl Słownika języka polskiego dokument to nie tylko akt czy też pismo urzędowe, ale także dowód, świadectwo prawdziwości jakiegoś faktu. Dokumentem celnym, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, będzie zatem taki dowód, świadectwo, które związane jest z przywozem towarów na polski obszar celny z kraju trzeciego. Dokument celny - aby dawał prawo do odliczenia - musi dowodzić, że miał miejsce import towaru, wskazywać czas, miejsce i przedmiot importu oraz określać kwotę podatku naliczonego. Takie cechy ma przede wszystkim dokument SAD (Jednolity Dokument Administracyjny), jak również decyzje wydawane przez organy celne.

Wskazać należy, iż z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stało się częścią jednego, wspólnotowego obszaru celnego. Konsekwencją tego jest wcielenie w życie zasady, zgodnie z którą polskie podmioty dokonujące obrotu towarowego z państwami niebędącymi członkami Wspólnoty, zobowiązane są do bezpośredniego stosowania przepisów rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L.92.302.1 ze zm.) jak i rozporządzeń wykonawczych do ww. rozporządzenia. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe należy stosować przepisy ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy zawarte w Rozdziale 3 (Techniki przetwarzania danych) Tytułu I Części I Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L z dnia 11 października 1993 r.).

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 2 lipca 1993 r. organy celne mogą, na warunkach i w sposób, który określą, oraz z poszanowaniem zasad przewidzianych w przepisach prawa celnego, przewidzieć, aby formalności były wypełniane przy użyciu technik przetwarzania danych.

W tym celu:

• określenie "technika przetwarzania danych" oznacza:
• wymiana między organami celnymi znormalizowanych wiadomości EDI;
• wprowadzenie do celnych systemów przetwarzania danych informacji niezbędnych do wypełnienia odpowiednich formalności;
• określenie "EDI (Electronic Data Interchange)" oznacza przekaz danych drogą elektroniczną w formie zgodnej z ustalonymi standardami przesyłania wiadomości między dwoma systemami komputerowymi,
• określenie "znormalizowana wiadomość" oznacza wcześniej zdefiniowaną formę uznaną do celów elektronicznego przesyłania danych.
  
  

Warunki ustalone dla wypełniania formalności przy użyciu technik przetwarzania danych muszą uwzględniać między innymi środki kontroli źródła, jak również zabezpieczenie danych przed niedozwolonym użyciem, utratą, zmianą lub zniszczeniem (art. 4a ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jeżeli formalności celne wypełniane są przy użyciu technik przetwarzania danych, organy celne określają zasady, na jakich podpis odręczny może zostać zastąpiony inną techniką, mogącą opierać się na zastosowaniu kodów (art. 4b ww. rozporządzenia).

Na terytorium Polski elektroniczne zgłoszenie celne w procedurach przywozowych dokonuje się w systemie. Celem wdrożenia elektronicznego zgłoszenia celnego w procedurach przywozowych jest odejście od papierowej formy zgłoszenia celnego i umożliwienie wykorzystania wyłącznie elektronicznej wersji zgłoszenia celnego. Dzięki użyciu kodu identyfikacyjnego do obsługi zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych przedsiębiorcy mają możliwość stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych, bez konieczności przedkładania organom celnym również formy papierowej takiego zgłoszenia. Należy jednak mieć na względzie, że wprowadzenie w życie przedstawionych procedur postępowania nie oznacza całkowitego wyparcia z obiegu zgłoszeń celnych składanych w formie papierowej na formularzu SAD. Bowiem do czasu wdrożenia przepisów wspólnotowego prawa celnego, które wprowadzą zgłoszenie celne w formie elektronicznej jako regułę, zgłoszenia celne w formie papierowej pozostaną nadal jedną z możliwych form zgłoszenia celnego.

Jak wynika z „Instrukcji obsługi i stosowania elektronicznych zgłoszeń celnych w procedurach przywozowych”, dostępnej na stronie www.mf.gov.pl, elektroniczne zgłoszenie celne przyjęte i zweryfikowane przez organ celny pod względem merytorycznym otrzymuje w systemie teleinformatycznym nazwę „Poświadczenie zgłoszenia celnego” (tzw. PZC). PZC jest to elektroniczne zgłoszenie celne dostarczone przez zgłaszającego (z uwzględnieniem ewentualnie dokonanych sprostowań) i poświadczone przez system teleinformatyczny w rozumieniu art. 199 ww. rozporządzenia Komisji Nr 2454/93. Na poświadczenie to składają się adnotacje urzędu o dacie i czasie przyjęcia zgłoszenia celnego oraz o dacie i czasie zwolnienia towaru oraz podpis elektroniczny generowany przez system teleinformatyczny. PZC jest dokumentem tworzonym w ramach operacji zwolnienia towaru do procedury. Jest zatem dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywana na formularzu SAD.

Tym samym „Poświadczenie zgłoszenia celnego” stanowi dokument celny, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, uprawniający podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego (wynikającą z tego dokumentu celnego) o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje - zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Tak więc otrzymanie dokumentu celnego (faktury) przez podatnika oznacza zarówno powstanie prawa podatnika do odliczenia podatku, jak również wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez podatnika. Podkreślić należy, że decydujące znaczenie – dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji – ma data otrzymania dokumentu celnego. Przy czym za moment otrzymania dokumentu celnego należy przyjąć moment pobrania „Poświadczenia zgłoszenia celnego” ze strony www. organu celnego przez zgłaszającego.

Wskazać należy, iż w świetle art. 38 ustawy, w zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 19 ust. 7-9 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 5 ww. rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny:

1. Na warunkach określonych w art. 64 ust. 2 i z zastrzeżeniem przepisów przyjętych w ramach art. 243 ust. 2 lit. b) każda osoba ma prawo do działania przez przedstawiciela reprezentującego ją przed organami celnymi celem dokonania wszelkich czynności i formalności przewidzianych w przepisach prawa celnego.
2. Przedstawicielstwo może być:
• bezpośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub
• pośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Państwa Członkowskie mogą sobie zastrzec prawo do dokonywania, na swoim obszarze, zgłoszenia celnego przez:

• przedstawiciela bezpośredniego, lub
• przedstawiciela pośredniego;

tak aby przedstawicielem był agent celny wykonujący swój zawód na terytorium tego Państwa Członkowskiego.

3. Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 64 ust. 2 lit. b) i ust. 3 przedstawicielem jest osoba mająca swoją siedzibę we Wspólnocie.
   
   

Natomiast z art. 75 ustawy Prawo celne wynika, iż z zastrzeżeniem art. 78, przedstawicielem może być każda osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem może być, w szczególności, agencja celna, spedytor, przewoźnik. Zgodnie zaś z art. 76 tej ustawy, czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Przedstawiciel może udzielić dalszego upoważnienia do wykonania określonych czynności, za zgodą osoby udzielającej upoważnienia (art. 77 ustawy Prawo celne).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje importu towarów. Zgłoszeń celnych w jej imieniu dokonuje agencja celna. W obecnym okresie poświadczenie zgłoszenia celnego dokonywane jest formie elektronicznej (PZC). Zgłoszenia do Urzędu Celnego przekazywane są za pośrednictwem upoważnionej agencji, w formie elektronicznej i ona też dokonuje pobrań plików poświadczeń z serwera organu celnego, a następnie przekazuje je do systemu informatycznego Spółki. Wnioskodawca traktuje przekazane dokumenty w formie pliku .xml jako dokumenty celne, upoważniające go do rozliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w miesiącu otrzymania lub dwóch kolejnych (podatek VAT rozliczany jest w okresach miesięcznych), przyjmując za datę otrzymania dokumentu datę przekazania przez agencję celną pliku w formacie .xml do systemu informatycznego Spółki. Wydruki dokumentów PZC dokonywane są z systemu informatycznego Wnioskodawcy. Datę otrzymania danego pliku potwierdza system informatyczny Spółki w formie dokumentu potwierdzającego tzw. fiszki dokumentu.

Nadto Spółka wskazała, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a upoważnienie udzielone agencji celnej ma charakter bezpośredni.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, że o ile agencja celna – ustanowiona przez Wnioskodawcę jako przedstawiciel bezpośredni (w rozumieniu przepisów celnych) - jest skutecznie umocowana, na podstawie stosownego oświadczenia woli Wnioskodawcy, do pobrania „Poświadczenia zgłoszenia celnego”, to moment pobrania tego dokumentu przez przedstawiciela jest równoznaczny (w sensie prawnym) z otrzymaniem go przez Wnioskodawcę.

Reasumując, Spółka uprawniona jest do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokumentu celnego (PZC), w rozliczeniu za okres rozliczeniowy (miesiąc), w którym ten dokument otrzymała agencja celna występująca w charakterze przedstawiciela bezpośredniego. W przypadku nieobniżenia podatku należnego w terminie wskazanym wyżej, Spółka może dokonać tego obniżenia w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.