Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4440-7/11-3/SJ
z 5 maja 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/4440-7/11-3/SJ
Data
2011.05.05



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowania --> Podstawa opodatkowania

Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury

Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów


Słowa kluczowe
dostawa
dostawa towarów
faktura
faktura korygująca
faktura VAT
faktura zbiorcza
korekta
korekta faktury
korekta podatku
marketing
nieodpłatna dostawa towarów
nieodpłatne przekazanie rzeczy
obniżenie podatku należnego
obniżenie podatku naliczonego
odliczenia
odliczenie podatku od towarów i usług
podatek należny
podatek naliczony
promocja
przekazanie
przekazanie nieodpłatne
przekazanie rzeczy
przekazanie towarów
reklama
termin
treść faktury
wystawienie faktury


Istota interpretacji
Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnie przekazywanych towarów na cele reprezentacji i reklamy.



Wniosek ORD-IN 539 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 28 marca 2011 r. (data stempla pocztowego 4 kwietnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1766/10-4/MN w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, doręczoną w dniu 3 lutego 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1766/10-4/MN w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów wydał na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Spółki Jawnej z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 28 października 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) – zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lutego 2011 r., znak ILPP2/443-1766/10-4/MN, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

We wniosku z dnia 26 października 2010 r. o wydanie interpretacji indywidualnej zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonywała czynności, które w jej pierwotnej ocenie zostały rozpoznane jako opodatkowane podatkiem od towarów i usług z tytułu przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy. W związku z tym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług. W wyniku ponownej analizy odpowiednich regulacji dotyczących podatku od towarów i usług, Spółka doszła do wniosku, że omawiane czynności nie są objęte zakresem przedmiotowym tych przepisów. W konsekwencji, Spółka zamierza wystawić wewnętrzne faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych dokumentujących te czynności, w których podatek należny zostanie skorygowany do zera.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż w toku prowadzonej działalności przekazywane były towary, które reklamowały Spółkę i mogły przyczynić się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży. Spółka zajmuje się handlem wyrobami alkoholowymi i głównie tego rodzaju produkty były przekazywane nieodpłatnie klientom, bądź potencjalnym klientom. Towary te były przekazywane w celu reklamowania produktów Spółki, co prowadziło do poszerzenia grona jej klientów, bądź też wzmocnienia relacji handlowych z obecnymi klientami. Towary przeznaczone na reklamę i promocję firmy przekazywane były przy okazji prowadzenia różnych kampanii promocyjnych, jak np. promowanie nowych produktów, w czasie uczestnictwa na różnego rodzaju imprezach i targach. Spółka przekazywała towary swoim klientom w celu zachęcenia ich do zakupu nowych wyrobów lub potencjalnym klientom w celu nawiązania z nimi współpracy. Wartość przekazywanych w ciągu roku towarów była różna w zależności od rodzaju towaru, który był przekazywany. Średnia wartość przekazywanych towarów kształtowała się na poziomie od 11 zł do 15 zł za 1 szt. Spółka nie prowadziła ewidencji towarów przekazywanych nieodpłatnie, ponieważ wystawiała faktury wewnętrzne i odprowadzała od tego rodzaju czynności podatek należny. Jednak z uwagi na brzmienie przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu dostawa towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, iż przekazanie towaru mające na celu promocję i reklamę niewątpliwie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem niesłusznie wystawiane były faktury wewnętrzne i niesłusznie odprowadzany był podatek od towarów i usług. Przekazywane towary nie spełniały definicji próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka odliczała podatek naliczony w związku z nabyciem przekazywanych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (reklama, reprezentacja) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
  2. Jeśli przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec tego czy Spółka jest uprawniona do skorygowania podatku należnego wynikającego za okres od 2005 r. do 2010 r....
  3. Czy Spółka jest uprawniona do obniżenia obrotu o kwotę podatku należnego wynikającą, z wystawionych wewnętrznych faktur korygujących w podatku od towarów i usług za miesiąc wystawienia tych faktur korygujących...


Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (reklama, reprezentacja) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT takie przekazanie wyłącza wprost z opodatkowania. Przepis ten stanowi, iż opodatkowaniu podlega przekazanie towarów należących do podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z tym, przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlegało opodatkowaniu. Natomiast podatek naliczony wynikający z faktur zakupu tych towarów podlegał odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do obniżenia obrotu o kwotę podatku należnego, wynikającą z wystawionych wewnętrznych faktur korygujących, w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc wystawienia wewnętrznych faktur korygujących. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót. Jednocześnie, w myśl art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót należy zmniejszyć między innymi o wartość kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. W związku z powyższym, fakt dokonania korekty faktur skutkuje zmianą wartości obrotu, będącego podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, podatek wynikający z faktury jest podatkiem do zapłaty. Jednocześnie, w myśl art. 108 ust. 2 ustawy o VAT, także w przypadku wystawienia faktury, na której wykazano podatek należny w kwocie wyższej od należnej, podatnik jest zobowiązany do uiszczenia kwoty podatku wynikającej z tej faktury mimo, iż została ona wykazana w kwocie wyższej niż należna. Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, iż w sytuacji niezasadnego wykazania podatku należnego na fakturze, dopiero skorygowanie faktury i wykazanie kwoty podatku należnego w prawidłowej wysokości, umożliwia przywrócenie stanu zgodnego z prawem. Skoro zmiana kwoty podatku należnego wynika z faktury korygującej, to winna być ona uwzględniona w miesiącu wystawienia faktury korygującej. Niezasadne byłoby zaś – w świetle wskazanych wyżej przepisów – uwzględnienie faktury korygującej w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygowanej, w której to fakturze wykazano kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego. Stosownie bowiem do art. 108 ust. 1 w związku z art. 108 ust. 2 ustawy o VAT, podatek wykazany na fakturze korygowanej, uwzględniony w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygowanej (nawet niezasadnie), nadal jest podatkiem należnym za ten miesiąc i podlega zapłacie przez podatnika. Podatek ten pozostaje należny, dopóki nie zostanie skorygowany w sposób przewidziany prawem, tj. poprzez wystawienie faktury korygującej. Zaś faktura korygująca (a ściślej rzecz ujmując – kwota z niej wynikająca), winna zostać uwzględniona przez wystawcę w rozliczeniu za miesiąc wystawienia tej faktury korygującej. W ocenie Spółki, uwzględnienie tej korekty w miesiącu wcześniejszym, tj. w miesiącu wystawienia pierwotnej faktury, nie byłoby uzasadnione, gdyż w rozliczeniu podatku za ten miesiąc przedmiotowa kwota podatku, choć wykazana niezasadnie, to była nadal należna i podlegała zapłacie wskutek wykazania jej na pierwotnej fakturze (art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT). Zasadą obowiązującą na gruncie podatku od towarów usług jest, że kwota podatku należnego wynikającego z wystawionej przez podatnika faktury, uwzględniana jest w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury. Stwierdzenie Spółki uzasadnione jest w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 grudnia 2007 r. (sygn. akt U 6/06, opublikowany w Systemie Informacji Prawnej LEX nr 321921). W wyroku tym, Trybunał badał zgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisu § 16 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze sprost., zwane dalej rozporządzeniem), który wskazuje, iż w przypadku wystawienia faktury korygującej, sprzedawca obowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę, a potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał potwierdzenie (z uwagi na fakt, iż wniosek Spółki dotyczy wewnętrznych faktur korygujących, przepis ten nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie). We wskazanym wyroku, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, iż przepis § 16 ust. 4 rozporządzenia uzupełnia przepis ustawy o podatku od towarów i usług określający podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług o dodatkowy element, który zmienia (na późniejszy) okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest obniżenie przez sprzedawcę podatku należnego o kwotę podatku wynikającą z faktury korygującej. Zdaniem Spółki, oznacza to, iż – niezależnie od oceny konstytucyjności przepisu § 16 ust. 4 rozporządzenia – Trybunał stanął na stanowisku, iż omawiany przepis rozporządzenia określa specyficzny i wyjątkowy, późniejszy moment rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do faktur korygujących doręczanych nabywcy, tj. miesiąc otrzymania przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. W konsekwencji, w innych przypadkach (w tym w razie skorygowania faktury wewnętrznej), korekta podatku należnego wynikająca z faktury korygującej winna być uwzględniona w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. Powyższy pogląd, co do podstawowego okresu, w którym podatnik winien rozliczyć wystawioną przez siebie fakturę korygującą prezentowany jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu, Spółka zwraca uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lipca 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 804/2007). Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawą obniżenia obrotu jest wystawienie faktury korygującej – przed tym zdarzeniem dokonanie korekty obrotu byłoby więc bezpodstawne. Jednocześnie, w świetle regulacji zawartej w art. 108 ust. 2 w związku z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, podatek wynikający z wysławionej faktury, nawet pomimo faktu, iż został wykazany błędnie lub niezasadnie pozostawał nadal podatkiem należnym, który podlegał wpłacie przez Spółkę. W konsekwencji, zdaniem Spółki, obrót należy obniżyć o kwotę podatku należnego, wynikającą z wystawionych wewnętrznych faktur korygujących, w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc wystawienia wewnętrznych faktur korygujących. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do obniżenia obrotu o kwotę podatku należnego, wynikającą z wystawionych wewnętrznych faktur korygujących, w rozliczeniu podatku od towarów i usług, za miesiąc wystawienia wewnętrznych faktur korygujących.

W wydanej w dniu 1 lutego 2011 r. interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1766/10-4/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – działając w imieniu Ministra Finansów – uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele reprezentacji i reklamy, nie będących próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania przekracza 10 zł, w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Wskazano również, iż w związku z powyższym rozstrzygnięciem, będącym odpowiedzią na pytanie pierwsze oraz w kontekście wyjaśnień przedstawionych w uzupełnieniu wniosku, iż średnia wartość przekazywanych towarów kształtowała się na poziomie od 11 zł do 15 zł za 1 szt., a Spółka nie prowadziła ewidencji towarów przekazywanych nieodpłatnie oraz że przekazywane towary nie spełniały definicji próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług – pytania drugie i trzecie dotyczące skorygowania podatku należnego wykazanego w związku z przekazaniem towarów stały się bezprzedmiotowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło wezwanie Spółki Jawnej do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 21 marca 2011 r. nr ILPP2/443/W-14/11-2/SJ, stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie.

W dniu 5 kwietnia 2011 r. Spółka Jawna za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualną interpretację z dnia 1 lutego 2011 r. znak ILPP2/443-1766/10-4/MN.

W powyższym piśmie Skarżąca, przedmiotowej interpretacji indywidualnej zarzuca naruszenie przepisu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Wobec powyższego, Skarżąca wnosi o:

  1. uchylenie zaskarżonej interpretacji wydanej w indywidualnej sprawie,
  2. zasądzenie od Ministra Finansów na rzecz Skarżącej kosztów sądowych według norm przypisanych.


Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 28 marca 2011 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 28 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 – na mocy art. 7 ust. 3 ustawy – nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, iż w toku prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dokonywała czynności, które w jej pierwotnej ocenie zostały rozpoznane jako opodatkowane podatkiem od towarów i usług z tytułu przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy. W związku z tym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług. W toku prowadzonej działalności przekazywane były towary, które reklamowały Spółkę i mogły przyczynić się do zwiększenia przychodów ze sprzedaży. Spółka zajmuje się handlem wyrobami alkoholowymi i głównie tego rodzaju produkty były przekazywane nieodpłatnie klientom, bądź potencjalnym klientom. Towary te były przekazywane w celu reklamowania produktów Spółki, co prowadziło do poszerzenia grona jej klientów, bądź też wzmocnienia relacji handlowych z obecnymi klientami. Towary przeznaczone na reklamę i promocję firmy przekazywane były przy okazji prowadzenia różnych kampanii promocyjnych, jak np. promowanie nowych produktów, w czasie uczestnictwa na różnego rodzaju imprezach i targach. Spółka przekazywała towary swoim klientom w celu zachęcenia ich do zakupu nowych wyrobów lub potencjalnym klientom w celu nawiązania z nimi współpracy. Wartość przekazywanych w ciągu roku towarów była różna w zależności od rodzaju towaru, który był przekazywany. Średnia wartość przekazywanych towarów kształtowała się na poziomie od 11 zł do 15 zł za 1 szt. Spółka nie prowadziła ewidencji towarów przekazywanych nieodpłatnie, ponieważ wystawiała faktury wewnętrzne i odprowadzała od tego rodzaju czynności podatek należny. Przekazywane towary nie spełniały definicji próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka odliczała podatek naliczony w związku z nabyciem przekazywanych towarów.

W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele reprezentacji i reklamy, nie będących próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania przekracza 10 zł, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wniosek Spółki dotyczy również korekty podatku należnego w sytuacji, gdy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele reprezentacji i reklamy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Faktura VAT to podstawowy sposób dokumentowania transakcji handlowych. Jest ona zarówno dokumentem podatkowym, jak i podstawą dokonywania płatności.

Zgodnie z zasadą zapisaną w art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Faktury VAT nie są dokumentami jednolitymi. Ustawodawca wprowadził szczególne zasady ich wystawiania. Takim „szczególnym” dokumentem jest m.in. faktura wewnętrzna, obowiązek wystawiania której został zapisany w art. 106 ust. 7 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady fakturowania – w tym wystawiania faktur wewnętrznych – zostały określone w przepisach wykonawczych wydanych przez Ministra Finansów na podstawie upoważnienia zapisanego w ustawie o podatku od towarów i usług. Na mocy ustawowej delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem. Faktura VAT – także wewnętrzna – musi być wystawiona nie tylko zgodnie ze stanem rzeczywistym, ale także z wymogami formalnymi postawionymi w przepisach.

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Stosownie do § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. W przypadku faktur wewnętrznych zastosowanie ma ogólna reguła wyrażona w art. 29 ustawy, zgodnie z którą, podstawą opodatkowania jest obrót (…).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Stosownie do art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

  1. w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
  2. wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy.


Zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o podatku od towarów i usług przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Przepisy rozporządzenia przewidują możliwość wystawiania faktur korygujących zarówno w odniesieniu do faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży – zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, jak i faktur wewnętrznych.

Stosownie do § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 21a stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

  1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
  2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.


Zgodnie z § 23 ust. 2 rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1 można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

W przypadku faktur wewnętrznych, gdzie wystawca jest równocześnie nabywcą, nie jest konieczne uzyskanie potwierdzenia otrzymania korekty faktury, o którym mówi art. 29 ust. 4a ustawy. Wniosek ten wynika z istoty faktur wewnętrznych, które zgodnie z § 23 ust. 2 rozporządzenia wystawiane są w jednym egzemplarzu. Wystawionej faktury podatnik nie przekazuje kontrahentowi tylko zachowuje, aby udokumentować samoopodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Skoro podatnik wystawia fakturę wewnętrzną w jednym egzemplarzu, na własne potrzeby, to nie ma obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje na treść art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W świetle powołanych przepisów i w oparciu o przedstawiony opis sprawy, Spółka będzie uprawniona do skorygowania podatku należnego wynikającego za okres od 2005 r. do 2010 r., z uwzględnieniem regulacji zawartej w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej. Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia obrotu o kwotę podatku należnego wynikającą, z wystawionych wewnętrznych faktur korygujących w podatku od towarów i usług za miesiąc wystawienia tych faktur korygujących.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, było zatem prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj