INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył i wprowadził na teren Rzeczpospolitej Polskiej samochód specjalny pomocy drogowej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia. Nie spełniał on definicji samochodu osobowego w rozumieniu art. 100 u.p.a. Celem było świadczenia usług pomocy drogowej podmiotom zajmującym się naprawą i świadczącym kompleksowe usługi w zakresie pojazdów mechanicznych.

W związku z brakiem zainteresowania ze strony potencjalnych podmiotów – przyszłych nabywców usług – po okresie dwóch miesięcy, Wnioskodawca dokonał w autoryzowanym serwisie jego przeróbek, tj. przystosował jako samochód osobowy.

Zmienił jego przeznaczenie i opinią upoważnionego podmiotu samochód został dopuszczony do ruchu jako samochód osobowy.

Zainteresowany wyjaśnił, iż samochód pomocy drogowej posiadał wszystkie stosowne dokumenty w momencie wewnątrzwspólnotowego nabycia, dopuszczające go do ruchu jako samochód specjalny pomocy drogowej w kraju pochodzenia, z którego został wprowadzony na teren Rzeczpospolitej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą charakteru samochodu powstał u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym i w którym ewentualnie momencie przekształcił się on w zobowiązanie podatkowe należne Skarbowi Państwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, zmieniając charakter samochodu z samochodu specjalnego na osobowy, po jego wewnątrzwspólnotowym nabyciu, nie staje się on podatnikiem z tego tytułu, gdyż dokonuje czynności, która nie rodzi obowiązku podatkowego.

Uzasadnienie.

Artykuł 100 u.p.a. wskazuje jakie pojazdy silnikowe mogą podlegać opodatkowaniu akcyzą. Odmiennie niż w przypadku ustawy o podatku akcyzowym z roku 2004 definicja samochodów osobowych podlegających akcyzie została zawarta bezpośrednio w art. 100 ust. 4 u.p.a. Dotychczas samochody osobowe były zdefiniowane w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 100 ust. 4 u.p.a., samochody osobowe dla celów akcyzy to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozów osób. z definicji samochodów osobowych dla celów akcyzy wyłączone zostały wprost następujące pojazdy:

• pojazdy objęte pozycją CN 8702;
• skutery śnieżne o kodzie CN 8703 10 11;
• pojazdy typu meleks o kodzie CN 8703 10 18;
• pojazdy typu quad o kodzie 8703 10 18.

Tym niemniej definicja samochodów osobowych dla celów akcyzy obejmuje swoim zakresem również samochody osobowo-towarowe typu kombi oraz samochody wyścigowe. Analiza powyższego zakresu pojazdów, które mogą podlegać opodatkowaniu akcyzą wskazuje, iż ustawodawca określając zakres opodatkowania akcyzą, odwołuje się ściśle do kodów Scalonej Nomenklatury. w rezultacie, aby dany pojazd mógł podlegać opodatkowaniu (jeżeli będzie przedmiotem czynności opodatkowanej akcyzą), powinien on zostać zaklasyfikowany do pozycji CN 8703 z wyłączeniem kodów CN wymienionych powyżej. Szczegółowe zasady klasyfikacji towarów do kodów CN zostały określone w przepisach celnych. Dodatkowo, w klasyfikacji towarów pomocne będą noty wyjaśniające do Scalonej Nomenklatury oraz Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (szerzej na ten temat w komentarzu do art. 3 u.p.a.). Zasady klasyfikacji są szczególnie istotne w przypadku pojazdów, które mogą być wykorzystywane zarówno do przewozu towarów, jak i do przewozu osób (przede wszystkim pojazdy typu pick-up).

W sytuacji, gdy konstrukcja oraz wyposażenie pojazdu wskazuje, iż dany pojazd jest w głównej mierze przeznaczony do przewozu osób, a przewóz towarów stanowi jego uboczną funkcję, wtedy taki pojazd należy zaklasyfikować do samochodów osobowych CN 8703 podlegających akcyzie. Jednakże, jeżeli głównym przeznaczeniem danego towaru jest przewóz towarów, a przewóz osób stanowi tylko uzupełnienie funkcjonalności pojazdu, wtedy taki pojazd należy klasyfikować do samochodów ciężarowych CN 8704 niepodlegających opodatkowaniu akcyzą.

Jeżeli dany pojazd należy zaklasyfikować do samochodów osobowych objętych definicją zawartą w art. 100 ust. 4 u.p.a. obowiązek zapłaty akcyzy, co do zasady wystąpi, jeżeli pojazd ten będzie przedmiotem jednej z trzech poniższych czynności:

• importu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym,
• nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym,
• pierwszej sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W celu wyeliminowania wątpliwości, co do zakresu czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, jeżeli ich przedmiotem są samochody osobowe, ustawodawca zdefiniował pojęcie sprzedaży w sposób szczególny, mający zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do samochodów osobowych.

Definicja określona w art. 2 pkt 21 u.p.a. nie ma więc zastosowania do sprzedaży samochodów osobowych, również definicja sprzedaży określona w art. 100 ust 5 u.p.a. nie ma zastosowania w odniesieniu do wyrobów akcyzowych. w konsekwencji, na potrzeby opodatkowania akcyzą samochodów osobowych za sprzedaż należy traktować:

• sprzedaż, w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego,
• zamianę, w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego,
• wydanie w zamian za wierzytelności,
• wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego,
• darowiznę, w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego,
• wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności,
• przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy,
• przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy. członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników,
• użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Tak szerokie określenie sprzedaży samochodów osobowych miało na celu objęcie opodatkowaniem akcyzą wszystkich możliwych transakcji i czynności, których przedmiotem są samochody osobowe niezależnie od tego, czy czynności takie zostały zdefiniowane w przepisach prawa cywilnego, czy też nie. w efekcie definicje sprzedaży, zamiany czy też darowizny w określeniu zakresu sprzedaży dla celów akcyzy są wskazane jedynie pomocniczo, jako jedne z elementów szerokiej definicji sprzedaży. Należy bowiem pamiętać, iż art. 100 ust. 5 u.p.a. wskazuje również inne czynności, które dla celów akcyzy będą wiązały się z obowiązkiem zapłaty akcyzy, np. użycie samochodu osobowego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Aby jednak inne czynności mogły rodzić obowiązek zapłaty akcyzy, muszą zostać spełnione również pozostałe elementy konstrukcji opodatkowania akcyzą.

Z kolei w przypadku importu oraz nabycia wewnątrzwspólnotowego, ustawodawca nie wskazuje odrębnych definicji. Zgodnie więc z art. 2 pkt 7 u.p.a., importem samochodu osobowego jest przywóz samochodów osobowych na terytorium kraju z terytorium państwa trzeciego. w efekcie, opodatkowaniu akcyzą będzie podlegał sam przywóz pojazdu bez konieczności dokonywania jakiejkolwiek czynności prawnej. Należy jednak pamiętać, że w przypadku importu obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie powstania długu celnego. w konsekwencji, w praktyce obowiązek zapłaty akcyzy powstanie w momencie dopuszczenia importowanego pojazdu do wolnego obrotu (tj. po dokonaniu odprawy celnej ostatecznej). Obowiązek zapłaty akcyzy będzie zawieszony tak długo, jak samochody będą objęte procedurą celną zawieszającą, np. będą składowane w składzie celnym.

Jednakże należy pamiętać, iż w praktyce samochody osobowe niedopuszczone do wolnego obrotu mogą być przedmiotem sprzedaży na terenie kraju, wtedy należałoby uznać, iż tego rodzaju sprzedaż podlega opodatkowaniu akcyzą. Przepisy akcyzowe nie wyłączają bowiem z opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju, jeżeli nie był on uprzednio opodatkowany akcyzą. Przepisy te również nie wskazują, iż sprzedaż samochodu niedopuszczonego do wolnego obrotu we Wspólnocie jest uznawana za sprzedaż poza terytorium kraju. Jednakże w sytuacji, gdy dana transakcja – sprzedaż samochodu osobowego na terytorium kraju – będzie opodatkowana akcyzą przed dokonaniem dopuszczenia samochodu osobowego do obrotu, wtedy kolejna czynność, tj. dopuszczenie samochodu osobowego do wolnego obrotu w kraju nie będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, zgodnie z zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą określoną w art. 100 ust. 3 u.p.a.

Także w odniesieniu do nabycia wewnątrzwspólnotowego ustawodawca określił w art. 2 pkt 9 u.p.a. wspólną definicję zarówno dla wyrobów energetycznych, jak i dla samochodów osobowych. Definicja ta wskazuje, iż nabyciem wewnątrzwspólnotowym jest przemieszczenie samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Takie brzmienie definicji nabycia wewnątrzwspólnotowego wskazuje, iż czynnością opodatkowaną akcyzą jest zarówno przemieszczenie samochodu osobowego w związku z dokonaniem transakcji handlowej, jak również w sytuacji, gdy przemieszczenie samochodu dokonywane jest w ramach danego przedsiębiorstwa. w obydwu przypadkach ustawodawca wskazał jednakże specyficznie moment powstania obowiązku podatkowego.

W zakresie samochodów osobowych ustawodawca w art. 100 ust. 3 u.p.a. powtórzył podstawą zasadę opodatkowania akcyzą, tj. wskazał na jednokrotny charakter tego podatku. Oznacza to, że jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie od samochodów osobowych powstał w związku z wykonaniem jednej czynności opodatkowanej wykonanie kolejnej czynności opodatkowanej nie będzie rodziło obowiązku podatkowego w akcyzie, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości (należy zaznaczyć, że przepisy akcyzowe nie wskazują w tym przypadku obowiązku zapłaty akcyzy, aby kolejna czynności nie podlegała opodatkowaniu akcyza.). w rezultacie, jeżeli akcyza zostanie zadeklarowana lub określona z tytułu importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego na terytorium kraju, dalsza sprzedaż oraz rozporządzenie tego pojazdu przed dokonaniem rejestracji nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Artykuł 102 u.p.a. określa szczegółowo podatnika akcyzy od samochodów osobowych. Odrębne zdefiniowanie podatnika akcyzy od samochodów osobowych było niezbędne ze względu na inne zasady opodatkowania samochodów osobowych od wyrobów akcyzowych. Co do zasady, w przypadku wyrobów akcyzowych opodatkowaniu podlega czynność dokonywana w związku z przekazaniem wyrobu akcyzowego do konsumpcji. Natomiast w przypadku samochodów osobowych opodatkowaniu akcyzą podlega pierwsza czynność lub transakcja, która jest dokonywana na terytorium kraju, pomimo iż czynność ta nie jest dokonywana przez lub na rzecz ostatecznego użytkownika (konsumenta) samochodu osobowego.

Mając na uwadze powyższą istotną różnicę w opodatkowaniu samochodów osobowych, ustawodawca w art. 102 ust. 1 u.p.a. wskazuje generalną zasadę, iż podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje importu, nabycia wewnątrzwspólnotowego lub pierwszej sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju.

Należy jednak pamiętać, że jeżeli samochód osobowy będzie podlegał już opodatkowaniu akcyzą, tj. powstanie obowiązek podatkowy w stosunku do jednej z wyżej wymienionych czynności, dokonywanie kolejnych czynności (kolejnych sprzedaży na terenie kraju przed pierwszą rejestracją na terenie kraju) nie będzie podlegało opodatkowaniu. w efekcie, poszczególni kolejni sprzedawcy samochodów osobowych w łańcuchu sprzedaży nie będą już podatnikami akcyzy. Dotychczas bowiem podatnikami akcyzy byli wszyscy sprzedawcy samochodów osobowych niezarejestrowanych na terenie kraju, z tym że mieli oni prawo do odliczenia akcyzy zapłaconej w cenie nabycia samochodu.

Przyjęcie przez ustawodawcę zasady jednokrotności opodatkowania akcyzą samochodów osobowych istotnie uprościło konstrukcję opodatkowania akcyzą. Poprzez ograniczenie liczby czynności opodatkowanych ograniczona została liczba podatników oraz formalności, jakie były z tym związane.

Dodatkowo, ustawodawca doprecyzował przepisy akcyzowe w zakresie ustalania podmiotu będącego podatnikiem akcyzy w sytuacji nabycia wewnątrzwspólnotowego, kiedy inny podmiot dokonał fizycznego przemieszczenia samochodu, a inny nabył prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel (tj. co do zasady kupił samochód i nabył prawo własności do niego). w takich przypadkach podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która nabyła prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel. Nabywca tego prawa będzie podatnikiem akcyzy zarówno w sytuacji, kiedy nabył on prawo do rozporządzania samochodem na terenie innego państwa członkowskiego, a następnie zlecił przewóz pojazdu do Polski podmiotowi zajmującemu się usługowym przywozem (sprowadzaniem) samochodów osobowych do kraju. Nabywca prawa do rozporządzania samochodem będzie podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego również w sytuacji, kiedy najpierw podmiot sprowadzający samochody osobowe z innych państw członkowskich UE przemieści dany pojazd do Polski, a następnie dokona jego sprzedaży, tj. przeniesie prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel. Wprowadzenie szczegółowych zasad w odniesieniu do podmiotów nabywających samochody osobowe w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego miało zapewnić, iż akcyza zostanie pobrana. Najskuteczniejszą metodą w tym przypadku jest więc uznanie, że podatnikiem akcyzy będzie właściciel (nabywca) samochodu osobowego - to on bowiem dokona następnie jego rejestracji na terenie kraju, do czego wymagane jest przedstawienie zaświadczenia o zapłacie akcyzy.

Ustawa przewiduje w art. 101 ust. 2 pkt 3 szczególny przypadek, kiedy obowiązek podatkowy powstaje w związku z przywozem samochodu osobowego do kraju z innego państwa członkowskiego bez przenoszenia prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel. w takim przypadku, podatnikiem akcyzy może być właściciel pojazdu, który dokonał przemieszczenia, jeżeli wystąpi on o rejestrację pojazdu na terytorium kraju. Jeżeli jednak, co może być częstszą sytuacją, o rejestrację samochodu wystąpi użytkownik pojazdu nieposiadający prawa do rozporządzania samochodem osobowym, wtedy podatnikiem akcyzy będzie podmiot - osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka nie posiadająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju. Sytuacja taka może dotyczyć przykładowo leasingu samochodów osobowych od leasingodawcy z innego państwa członkowskiego. w sytuacji takiej, jeżeli nie przechodzi prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, leasingobiorca będzie podatnikiem akcyzy, jeżeli przepisy o ruchu drogowym zobowiązują go do rejestracji samochodu na terytorium kraju. Jednakże podatek akcyzowy będzie należny dopiero w momencie złożenia wniosku o rejestrację samochodu

W takim przypadku niespornym jawi się, iż na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym, a tym samym nie spoczywa na nim obowiązek uiszczenia podatku akcyzowego, gdyż ustawodawca z takim zdarzeniem faktycznym nie wiąże obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji indywidualnej zaznaczyć należy, iż dotyczy ona sprawy będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. przedstawionego stanowiska tylko w zakresie zadanego przez Zainteresowanego pytania. Inne kwestie w nim przedstawione, nie mogą być – zgodnie m.in. z przepisami art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. u. z 2009 Nr 3, poz. 11 ze zm.), dalej zwanej ustawą, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

W myśl art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca – osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej – nabył i wprowadził na terytorium kraju samochód specjalny pomocy drogowej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia, nie spełniający definicji samochodu osobowego w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy.

Zauważyć zatem należy, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe (czynność zdefiniowana w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy) to m.in. przemieszczenie samochodów zdefiniowanych w art. 100 ust. 4 ustawy, jako samochody osobowe.

Trafnie zatem wskazuje Zainteresowany, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu specjalistycznego (pojazdu niebędącego ww. samochodem osobowym) nie jest objęte przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż po okresie dwóch miesięcy Wnioskodawca dokonał w autoryzowanym serwisie przeróbek samochodu polegających na jego przystosowaniu jako samochodu osobowego, tj. dokonał zmiany jego przeznaczenia i opinią upoważnionego podmiotu pojazd został dopuszczony do ruchu jako samochód osobowy. Wątpliwości Zainteresowanego związane są z powstaniem, w wyniku powyższych czynności, obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym oraz momentu jego przekształcenia w zobowiązanie podatkowe.

W opinii Zainteresowanego zmieniając charakter samochodu z samochodu specjalnego na samochód osobowy, po jego wewnątrzwspólnotowym nabyciu, nie staje się on podatnikiem z tego tytułu, gdyż dokonuje czynności, która nie rodzi obowiązku podatkowego.

Wyjaśnić zatem należy, iż przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wskazana w cyt. powyżej art. 100 ust. 1 pkt 3 ustawy, pierwsza sprzedaż na terytorium kraju niezarejestrowanego samochodu osobowego określana m.in. jako jego wyprodukowanie na terytorium kraju.

W opinii tut. Organu, opisane we wniosku przerobienie samochodu specjalistycznego na osobowy, odpowiada postanowieniom art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy, dotyczącym wyprodukowania samochodu osobowego na terytorium kraju.

Świadczy o tym w szczególności interpretacja językowa zwrotu produkować. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. produkować to m.in. wytwarzać jakiś towar.

W świetle przedstawionego stanu fatycznego bezsporne jest, iż w wyniku przetworzenia samochodu specjalistycznego powstał nowy wyrób (ww. produkcja), gdyż posiada on odmienny od produktu wyjściowego kod CN, tj. 8703.

Jednakże zgodnie z art. 101 ust. 3 i ust. 5 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 100 ust. 1 lub ust. 2, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Prawodawca wskazał więc, iż w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania tych czynności.

Jak wyżej zauważono, czynności nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Stwierdzić zatem należy, iż w niniejszym przypadku nie występuje żaden z przypadków uregulowanych w art. 100 ust. 5 ustawy, uznanych jako sprzedaż. Jak stanowi bowiem w szczególności art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy, sprzedażą jest również i użycie samochodu osobowego lecz tylko na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast ze złożonego wniosku wynika, iż czynności tej, dokonała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, tj. Wnioskodawca.

Reasumując, w opisanym we wniosku przypadku przerobienia samochodu nie powstał ani obowiązek podatkowy, ani zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.