INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 10 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stosowania przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie terminu naliczania odsetek od zaległości podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie terminu naliczania odsetek od zaległości podatkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Uniwersytet) jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej. Dnia 25 lutego 2007 r. została złożona w Urzędzie Skarbowym deklaracja VAT-7 za miesiąc styczeń 2007 r. Zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług wyniosło 137.333,00 zł i zostało zapłacone w ustawowym terminie.

Następnie Uniwersytet dokonał kilkukrotnej korekty powyższego zobowiązania składając korekty deklaracji VAT-7 za styczeń 2007 r.

W wyniku złożonych korekt powstały nadpłaty na łączną sumę 13.308,00 zł., które zostały zaliczone na poczet bieżących zobowiązań podatkowych.

Do deklaracji VAT-7 za styczeń 2007 r. została przygotowana kolejna korekta, która skoryguje wysokość zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług do wysokości 130.399,00 zł. W wyniku złożenia powyższej korekty wystąpi zobowiązanie w wysokości 6.374,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Od jakiej daty powinny zostać naliczone odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej, która powstanie w momencie złożenia przygotowanej korekty deklaracji VAT-7...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 99 ust. 12 Ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

W wyniku złożenia przygotowanej korekty deklaracji VAT-7, zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2007 r. zostanie określone w wysokości 130.399,00 zł. W związku z powyższym powstanie zaległość podatkowa w wysokości 6.374,00 zł.

Zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Natomiast art. 52 § 1 na równi z zaległością podatkową traktuje także zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy.

Ordynacja podatkowa, na podstawie art. 53 § 1 i § 3 nakłada na podatnika obowiązek naliczenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Zgodnie z art. 53 § 4, odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego. Natomiast art. 53 § 5 wskazuje, że w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 1 odsetki za zwłokę naliczane są odpowiednio od dnia zwrotu nadpłaty, zwrotu podatku, zwrotu oprocentowania lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych lub na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa i przedstawiony stan faktyczny Zainteresowany uważa, że zaległość podatkowa w wysokości 6.374,00 zł powstała w wyniku zaliczenia zwrotu podatku wykazanego w korektach deklaracji VAT złożonych dnia 5 grudnia 2008 r. (kwota 4.542,00 zł) i dnia 19 lutego 2009 r. (kwota 1.832,00 zł) na poczet bieżących zobowiązań podatkowych.

Kwoty powyższych nadpłat zostały zaliczone na poczet zobowiązań wynikających ze złożonych deklaracji VAT-7 za:

• Listopad 2008 r. – w wysokości 4.542,00 zł – termin płatności 29-12-2008,
• Styczeń 2009 r. – w wysokości 1.832,00 zł – termin płatności 25-02-2009.
  
  

W związku z powyższym odsetki od zaległości podatkowej w wysokości 6.374,00 zł., która powstanie w momencie złożenia korekty deklaracji VAT-7, powinny zostać naliczone:

• od kwoty 4.542,00 zł od dnia 29 grudnia 2008 r. do dnia zapłaty,
• od kwoty 1.832,00 zł od dnia 25 lutego 2009 r. do dnia zapłaty.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Według generalnej zasady zawartej w treści art. 99 ust. 12 ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego określi je w innej wysokości.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w lutym 2007 r. złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-7 za miesiąc styczeń 2007 r. W deklaracji tej zostało wykazane zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku VAT w kwocie 137.333,00 zł, które zostało zapłacone w ustawowym terminie. Następnie deklaracja ta została kilkukrotnie korygowana (w roku: 2007, 2008 i 2009) w wyniku czego powstały nadpłaty na łączą sumę 13.308,00 zł, które zostały zaliczone na poczet bieżących zobowiązań podatkowych.

Jak wskazał Wnioskodawca, do deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2007 r. została przygotowana kolejna korekta, która skoryguje wysokość zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług, a w wyniku jej złożenia wystąpi zobowiązanie podatkowe (zaległość podatkowa) w wysokości 6.374,00 zł. Zaległość ta jest skutkiem zaliczenia zwrotu podatku wykazanego w korektach deklaracji VAT złożonych dnia 5 grudnia 2008 r. (kwota 4.542,00 zł) i dnia 19 lutego 2009 r. (kwota 1.832,00 zł) na poczet bieżących zobowiązań podatkowych (kwoty te wynikają ze złożonych deklaracji VAT-7 za: listopad 2008 r. – w wysokości 4.542,00 zł – termin płatności 29 grudnia 2008 r. oraz styczeń 2009 r. – w wysokości 1.832,00 zł – termin płatności 25 lutego 2009 r.).

Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.

Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3 (art. 21 § 2 Ordynacji).

Natomiast zaległością podatkową, stosownie do art. 51 § 1 Ordynacji, jest podatek niezapłacony w terminie płatności.

Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku – art. 51 § 2 Ordynacji.

Na równi z zaległością podatkową – art. 52 § 1 Ordynacji – traktuje się także:

1. nadpłatę, jeżeli w zeznaniu lub w deklaracji, o których mowa w art. 73 § 2, została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych;
2. zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy;
3. wynagrodzenie płatników lub inkasentów pobrane nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej;
4. oprocentowanie nienależnej nadpłaty bądź zwrotu podatku zwrócone lub zaliczone na poczet zaległych, bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.
   
   

Stosownie do art. 53 § 1 Ordynacji, od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

W myśl art. 53 § 2 Ordynacji, przepis § 1 stosuje się również do należności, o których mowa w art. 52 § 1, oraz do nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, w części przekraczającej wysokość podatku należnego za rok podatkowy.

Na mocy art. 53 § 3 Ordynacji, odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1.

Odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego, zgodnie z art. 53 § 4 ustawy.

Art. 53 § 5 pkt 1 Ordynacji stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 1, odsetki za zwłokę naliczane są odpowiednio od dnia zwrotu nadpłaty, zwrotu podatku, zwrotu oprocentowania lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych lub na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, iż na skutek nieprawidłowych korekt deklaracji VAT-7 za styczeń 2007 r. doszło do zaliczenia części nienależnego (w ostatecznym rozrachunku) zwrotu różnicy podatku VAT na poczet bieżących zobowiązań podatkowych za miesiąc listopad 2008 r. w wysokości 4.542,00 zł oraz za styczeń 2009 r. w wysokości 1.832,00 zł. W efekcie w rozliczeniach podatku od towarów i usług za ww. miesiące powstała zaległość podatkowa, skutkująca obowiązkiem naliczenia odsetek za zwłokę. W przedmiotowej sprawie o obowiązku naliczenia odsetek, decyduje upływ terminu płatności podatku za wskazane miesiące - do którego winna być uregulowana należność podatkowa.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż odsetki od zaległości podatkowych w wysokości 6.374,00 zł powstałych w ww. miesiącach po złożeniu korekty za miesiąc styczeń 2007 r., winny być naliczane następująco:

• od kwoty 4.542,00 zł wykazanej w deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2008 r. – od dnia 30 grudnia 2008 r., tj. od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku do dnia zapłaty zaległości podatkowej oraz
• od kwoty 1.832,00 zł wykazanej w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2009 r. – od dnia 26 lutego 2009 r., tj. od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku do dnia zapłaty zaległości podatkowej.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.