Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-984/10/KB
z 28 grudnia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/1/415-984/10/KB
Data
2010.12.28



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
koszty uzyskania przychodów
remonty
remonty
ulepszenie
ulepszenie


Istota interpretacji
zaliczenie do kosztów wydatków na remont i ulepszenie



Wniosek ORD-IN 3 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 30 września 2010r.), uzupełnionym w dniach 24 oraz 29 listopada 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków:

  • w części przypadającej na lokale mieszkalne – jest prawidłowe,
  • w części przypadającej na lokal niemieszkalny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w m.in. zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2010r. Znak IBPBI/1/415-982/10/KB, IBPBI/1/415-983/10/KB, IBPBI/1/415-984/10/KB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 24 oraz 19 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych, na podstawie wpisu w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez prezydenta miasta. Podstawową kategorią przychodów z tej działalności są przychody uzyskiwane w wyniku realizacji umów najmu zarówno lokali mieszkalnych, jak i lokali użytkowych. Lokale te są składnikami majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża, a zarazem środkami trwałymi w ww. działalności. Między małżonkami obowiązuje ustawowa małżeńska wspólnota majątkowa. Dochody z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, a koszty ewidencjonowane są tzw. metodą kasową, czyli za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się, co do zasady dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Wśród lokali, które są przedmiotem najmu, znajdują się zarówno lokale użytkowe, jak i lokale mieszkalne. Lokale te znajdują się w dwóch budynkach, z których pierwszy w całości składa się z lokali użytkowych, zaś drugi jest w swej zasadniczej części budynkiem mieszkalnym, lecz znajdują się w nim również lokale użytkowe.

Pierwszy budynek, w który wszystkie lokale mają charakter użytkowy, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 1997 i był amortyzowany indywidualną stawką przez okres 10 lat. W związku z potrzebą odtworzenia funkcji pierwotnych budynku Wnioskodawczyni dokonała remontu elewacji, obejmującego swym zakresem:

  • wymianę rynien i montaż płotka śniegowego,
  • wyrównanie ścian tylnych budynku wraz ze skuciem starego tynku, ocieplenie styropianem wraz z nałożeniem nowego tynku, malowanie ścian budynku wraz z czyszczeniem cegieł,
  • wykonanie okładzin granitowych budynku.

Suma wydatków poniesionych na wyżej wymienione usługi i materiały bez podatku od towarów i usług podlegającego odliczeniu to 27.342,92 zł.

Ponadto Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z programu, zgodnie z uchwałą Rady Miasta z dnia 18 marca 2009r. w sprawie zwolnienia od podatku od nieruchomości budynków wybudowanych przed 1945r., położonych wzdłuż pierzei ulic znajdujących się na terenie historycznego układu miejskiego miasta, w których dokonano remontu fasady, gdzie w § 1 podane następujące warunki:

  1. Zwolnić od podatku od nieruchomości nieruchomości zabudowane lub ich części, położone na terenie historycznego układu miejskiego (…) pod warunkiem zrealizowania w nich remontu polegającego na odnowieniu (odrestaurowaniu) całej fasady budynku w okresie nie przekraczającym 1 roku, liczonym od dnia rozpoczęcia remontu.
  2. Zwolnienie od podatku od nieruchomości obejmować będzie budynki wzniesione przed 1945r., przylegające bezpośrednio do chodnika bądź jezdni.
  3. Przez remont, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odnowę całej elewacji frontowej budynku oraz połaci dachowej, stanowiących elementy pierzei ulic, w tym m.in.: czyszczenie elewacji, wymianę tynków, malowanie, konserwację detalu architektonicznego, remont widocznej połaci dachowej.
  4. Za termin rozpoczęcia remontu uważana będzie data rozpoczęcia remontu podatna we wniosku, stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
  5. Zwolnienie od podatku od nieruchomości dotyczy wyłącznie remontów rozpoczętych nie później niż 31 grudnia 2010r.
  6. Za termin zakończenia remontu uważana będzie data zgłoszenia gotowości do odbioru wykonanych prac remontowych, które należy złożyć na formularzu stanowiącym załącznik nr 2 do niniejszej uchwały.
  7. Kosztami kwalifikującymi się do objęcia zwolnieniem od podatku od nieruchomości są koszty poniesione przez podatnika na remont, o którym mowa w § 1 ust. 3, tj. koszty materiałów i usług budowlanych bądź konserwatorskich.

W § 3 ww. uchwały wskazano:

  1. Zwolnienie przysługuje po zakończeniu remontu i spełnieniu warunków określonych w § 2 ust. 3 i 4, od dnia 01 stycznia roku następującego po roku, w którym został zakończony remont. Podatnik winien poinformować organ podatkowy o zakończeniu remontu najpóźniej do dnia 15 grudnia roku, w którym zakończono remont.
  2. Zwolnienie przysługuje do wysokości poniesionych przez podatnika kosztów, nie dłużej niż przez okres 10 lat. W przypadku przeniesienia własności nieruchomości przed upływem 10 lat, zwolnienie przysługuje do miesiąca, w którym dokonano tej czynności.

W drugim budynku Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada udział i dysponuje 7 lokalami (spośród 15 lokali) przy czym tylko jeden z nich jest lokalem użytkowym. Wartość początkową ww. lokali została określona zgodnie z art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji zgodnie z metodą liniową wg stawki z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ww. ustawy, czyli 1,5% dla lokali mieszkalnych i 2,5% dla lokali użytkowych. W związku z potrzebą odtworzenia funkcji pierwotnych budynku wraz z pozostałymi właścicielami Wnioskodawczyni podjęła remont dachu i elewacji, obejmujący swym zakresem:

  • remont dachu – wymianę rynien,
  • naprawa tynków oraz pomalowanie frontowej ściany do wys. 1-go piętra i ścian od podwórza w budynku mieszkalnym,
  • częściowe skucie starych tynków i położenie nowych tynków z jednoczesnym ociepleniem przez założenie płyt styropianowych oraz wyprawy elewacji w budynku mieszkalnym.

Suma wydatków poniesionych na ww. usługi i materiały bez podatku od towarów i usług podlegającego odliczeniu to 33.163,72 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż wszystkie lokale w obu ww. budynkach posiadają oddzielne wpisy w księgach wieczystych i stanowią odrębny przedmiot własności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy wydatki na usługi i materiały poniesione w związku z pracami budowlanymi w drugim budynku, w którym Wnioskodawczyni wraz z mężem posiada udział i dysponuje 7 lokalami (spośród 15 lokali) przy czym tylko jeden z nich jest lokalem użytkowym, stanowią koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w miesiącu poniesienia, czy ewentualnie powinny stanowić podstawę do podwyższenia wartości początkowej środka trwałego i zaliczane być do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne...

(pytania oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Kosztami uzyskania przychodów są poniesione wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź zagwarantowanie funkcjonowania źródła przychodów pod warunkiem, że nie zostały wymienione w art. 23 ustawy, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Z treści art. 22g ust. 10 ustawy wynika, iż podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowych wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit c. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie w myśl art. 22g ust. 17 cyt. ustawy, jeżeli środki trwałe zostały ulepszone w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków trwałych, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych i peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Przepis ten nie ma zastosowania w sytuacji gdy wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony. Różnica między nakładami na remont, a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych (konserwacja, naprawy), a drugie do podjęcia czy rozszerzenia działalności w drodze przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, należy uznać za remont. Natomiast przez ulepszenie można rozumieć unowocześnienie (modernizację) środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych. Art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W metodzie uproszczonej podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa wynajmowanego budynku obliczana jako iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni i kwoty 988 zł. Nie ma innej możliwości ustalenia wartości początkowej w metodzie uproszczonej. Tym samym wydatki poniesione na prace budowlane w tym środku trwałym mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Bez potrzeby pozostaje kwalifikowanie wydatków czy to jako poniesionych na remont (odtworzenie istniejącej substancji), czy to na ulepszenie w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższego wynika, iż lokale stanowiące odrębny przedmiot własności, dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktowane są jako odrębne środki trwałe.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Natomiast zasady ustalania tej wartości początkowej określa art. 22g ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Do celów tej działalności wykorzystuje m.in. część budynku, tj. będące własnością Wnioskodawczyni i jej męża 7 lokali, stanowiących odrębny przedmiot własności. 6 z tych lokali ma charakter mieszkalny, a 1 użytkowy.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż to nie budynek jako całość, a każdy z ww. lokali stanowi odrębny środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji dla każdego z tych środków trwałych nalało ustalić indywidualną wartość początkową. Przy czym dla ww. lokali mieszkalnych wartość ta może zostać ustalona w sposób uproszczony. W myśl bowiem art. 22g ust. 10 ww. ustawy, podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Natomiast wartość początkową wskazanego we wniosku lokalu użytkowego należało ustalić zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit c ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (art. 22g ust. 17 ww. ustawy).

Ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wyliczenie zawarte w omawianym przepisie stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że tylko wydatki związane chociaż z jedną z tych prac, które w konsekwencji skutkują wymienionymi efektami, mogą zostać uznane za wydatki ulepszające ten środek. Przebudową jest rezultat prac budowlanych, którego istotą jest zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego, nie powodująca jednak zwiększenia ani jego powierzchni, ani też kubatury. Rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni lub kubatury budynku. Rekonstrukcja to ponowna budowa, w efekcie której nastąpi odtworzenie określonych elementów obiektu w tej przestrzeni, którą dotychczas elementy te zajmowały. Zazwyczaj dotyczy elementów zużytych lub zniszczonych. Adaptacja natomiast polega na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił, a modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Ulepszenie środka trwałego polega zatem na dokonywaniu nakładów na tenże środek, które powodują wzrost wartości użytkowej tego środka.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego też należy w tym przypadku odwołać się do definicji sformułowanej w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujące w toku eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji, niezwiększające jego wartości początkowej. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru. Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż ponoszone przez podatnika wydatki o charakterze remontowym, podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełniają przesłanki uznania ich za ww. koszty wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki o charakterze ulepszeniowym, podlegają zaliczeniu do ww. kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego, bądź też jako odpisy amortyzacyjne dokonywane od inwestycji w obcym środku trwałym. Jeżeli jednak wydatki te nie przekroczą kwoty 3.500 zł, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie poniesienia. Zasada ta nie ma jednak zastosowania w przypadku lokali mieszkalnych (środków trwałych), których wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony, o którym mowa w cyt. art. 22g ust. 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku poniesienia wydatków na środki trwałe, których wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony, wydatki te podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej w dacie poniesienia, bez względu na to czy wydatki te mają charakter remontowy, czy też ulepszeniowy, o ile spełniają przesłanki uznania je za ww. koszty wynikające z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali. Dochody uzyskane z ww. działalności opodatkowuje na zasadach ogólnych. W działalności tej wykorzystuje m.in. 6 lokali mieszkalnych oraz 1 użytkowy, stanowiące w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębne środki trwałe. W związku z potrzebą odtworzenia funkcji pierwotnych budynku Wnioskodawczyni dokonała remontu dachu i elewacji obejmującego swym zakresem wymianę rynien, wymianę tynków oraz pomalowanie frontowej ściany do wysokości pierwszego piętra i ścian od podwórza, częściowe skucie starych tynków i położenie nowych tynków z jednoczesnym ociepleniem przez założenie płyt styropianowych oraz wyprawy elewacji.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż ta część wydatków, która proporcjonalnie przypada na środki trwałe będące lokalami mieszkalnymi, których wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony, podlega bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej w dacie ich poniesienia, niezależnie od charakteru tych wydatków, o ile spełniają one wszystkie przesłanki wynikające z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast ta część wydatków, która przypada proporcjonalnie na środek trwały będący lokalem użytkowym podlega zaliczeniu do ww. kosztów w zależności od charakteru poniesionych wydatków:

  • wydatki poniesione na wymianę rynien oraz pomalowanie frontowej ściany do wysokości pierwszego piętra i ścian od podwórza, jako wydatki o charakterze remontowym podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu bezpośrednio w dacie poniesienia,
  • wydatki poniesione na częściowe skucie starych tynków i położenie nowych tynków z jednoczesnym ociepleniem przez założenie płyt styropianowych oraz wyprawy elewacji jako wydatki charakterze ulepszeniowym, powiększają wartość początkową tego lokalu i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od jego wartości początkowej. Wbrew twierdzeniom Wnioskodawczyni wydatki te nie mają bowiem charakteru odtworzenia funkcji pierwotnych budynku a charakter modernizacyjny, tj. wyposażają nieruchomość w takie urządzenia i cechy, których wcześniej nie miała.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków:

  • w części przypadającej na lokale mieszkalne – jest prawidłowe,
  • w części przypadającej na lokal niemieszkalny – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj