Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-915/12/LSz
z 7 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2012r. (data wpływu 28 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2012r. (data wpływu 21 listopada 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy właściwym jest opodatkowanie sprzedaży złomu stalowego (wsadowego i niewsadowego), żeliwnego metodą reverse charge mechanism i przeniesienie obowiązku podatkowego na odbiorcę jest:

• prawidłowe w zakresie dotyczącym towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” oraz pod symbolem PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali” - stanowiących wyłącznie odpady i złom,
• nieprawidłowe w zakresie dotyczącym towarów sklasyfikowanych pod symbolami PKWiU: 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”, 38.32.23.0 „Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi”, 38.32.24.0 „Surowce wtórne z niklu i stopów niklu”, 38.32.25.0 „Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium”.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy właściwym jest opodatkowanie sprzedaży złomu stalowego (wsadowego i niewsadowego), żeliwnego metodą reverse charge mechanism i przeniesienie obowiązku podatkowego na odbiorcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 listopada 2012r. (data wpływu 21 listopada 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 od dnia 1 kwietnia 2011r. obowiązują znowelizowane przepisy ustawy o VAT - w handlu złomem wprowadzony został tzw. reverse charge mechanism, który obowiązek rozliczenia transakcji nakłada na kupującego, a nie na sprzedawcę, jak było przed nowelizacją. W myśl interpretacji ogólnej Ministerstwa Finansów (PT 3/033/2/188/LWA/11/569 z dnia 2 maja 2011r.) do właściwego rozliczenia najważniejsze jest ustalenie, czy dany towar mieści się w pojęciu „złom”. „Kierując się wykładnią historyczną i celowościową, należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu na dzień 1 kwietnia 2011r. - należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych.

W interpretacji ogólnej cyt. powyżej Ministerstwo Finansów rozstrzygnęło dodatkowo, że zużyte baterie i akumulatory również zaliczają się do tej formy rozliczenia. W dniu 1 lipca 2011r. weszła w życie kolejna nowelizacja art. 17 ust. 1 pkt 7 wspomnianej ustawy i w obecnym brzmieniu dla zdefiniowania pojęcia złom ustawodawca odsyła do załącznika 11 do powoływanej ustawy. Trzeba jednak dodatkowo zauważyć, że zgodnie z art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Sprzedaż surowców wtórnych z metali żelaznych ma w klasyfikacji PKWIU z 2008r. przypisany symbol PKWIU 38.32.22.0, natomiast surowce wtórne z pozostałych metali - symbol 38.32.29.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest podmiotem, który dokonuje nabycia i sprzedaży złomu stalowego i żeliwnego (wsadowego i niewsadowego) oraz złomu metali nieżelaznych (miedzi, niklu i aluminium). Uzyskana interpretacja pozwoli mu na potwierdzenie lub zaprzeczenie poprawności rozliczenia transakcji nabycia i sprzedaży złomu, z tym samym na wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu VAT.

Nabycia złomu Wnioskodawca dokonuje od momentu powstania spółki tj. od roku 1993r. do chwili obecnej, jest czynnym podatnikiem podatku VAT - niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT.

Podmioty, od których Wnioskodawca nabywa ww. złom może Wnioskodawca podzielić na trzy grupy - pierwsza z nich to firmy będące tak samo jak Wnioskodawca podatnikami niekorzystającymi ze zwolnienia w myśl art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, druga grupa to firmy korzystające ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie ww. przepisu, trzecia grupa to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej i przekazujące odpady (złom) z gospodarstw indywidualnych - nie są podatnikami w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nabyte odpady - złom można podzielić na dwie kategorie - jedna z nich nie jest o objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, druga - korzysta z tego zwolnienia.

Symbole Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług właściwych dla nabywanego przez spółkę Wnioskodawcy złomu i innych odpadów zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. Wnioskodawca przedstawia poniżej:

38.3 Usługi w zakresie odzysku surowców; surowce wtórne

38.31 Usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych

38.31.1 Usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych

38.31.11 Usługi demontażu statków i konstrukcji pływających

38.31.11.0 Usługi demontażu statków i konstrukcji pływających

38.31.12 Usługi zakresie demontażu zużytych urządzeń innych niż statki i konstrukcje pływające

38.31.12.0 Usługi w zakresie demontażu zużytych urządzeń innych niż statki i konstrukcje pływające

38.32 Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych; surowce wtórne

38.32.1 Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych

38.32.11 Usługi w zakresie odzysku surowców metalowych z materiałów segregowanych

38.32.11.0 Usługi w zakresie odzysku surowców metalowych z materiałów segregowanych

38.32.12 Usługi w zakresie odzysku surowców niemetalowych z materiałów segregowanych

38.32.12.0 Usługi w zakresie odzysku surowców niemetalowych z materiałów segregowanych

38.32.2 Surowce wtórne metalowe

38.32.21 Surowce wtórne z metali szlachetnych

38.32.21.0 Surowce wtórne z metali szlachetnych

38.32.22 Surowce wtórne z metali żelaznych

38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych

38.32.23 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi

38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi

38.32.24 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu

38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu

38.32.25 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium

38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium

38.32.29 Surowce wtórne z pozostałych metali

Surowce wtórne z pozostałych metali

38.32.3 Surowce wtórne niemetalowe

38.32.31 Surowce wtórne ze szkła

38.32.31.0 Surowce wtórne ze szkła

38.32.32 Surowce wtórne z papieru i tektury

38.32.32.0 Surowce wtórne z papieru i tektury

38.32.33 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych

38.32.33.0 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych

38.32.34 Surowce wtórne z gumy

38.32.34.0 Surowce wtórne z gumy

38.32.35 Surowce wtórne z materiałów włókienniczych

38.32.35.0 Surowce wtórne z materiałów włókienniczych

38.32.39 Pozostałe surowce wtórne niemetalowe

38.32.39.0 Pozostałe surowce wtórne niemetalowe

38.11 Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne

38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu

38.11.51 Odpady szklane

38.11.51.0 Odpady szklane

38.11.52 Odpady z papieru i tektury

38.11.52.0 Odpady z papieru i tektury

38.11.53 Opony pneumatyczne, używane

38.11.53.0 Opony pneumatyczne, używane

38.11.54 Pozostałe odpady gumowe

38.11.54.0 Pozostałe odpady gumowe

38.11.55 Odpady z tworzyw sztucznych

38.11.55.0 Odpady z tworzyw sztucznych

38.11.56 Odpady włókiennicze

38.11.56.0 Odpady włókiennicze

38.11.57 Odpady ze skór

38.11.57.0 Odpady ze skór

38.11.58 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal

38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal

38.11.59 Pozostałe odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Podstawowymi kodami, które Wnioskodawca przypisuje do złomu stalowego i żeliwnego (wsadowego i niewsadowego) to 38.11.58.0, 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0, 38.32.29.0, ze względu na to, iż dla podmiotów dostarczających złom jest to odpad, natomiast dla odbiorców Wnioskodawcy jest to podstawowy surowiec w przemyśle hutniczym.

Sprzedaży złomu Wnioskodawca dokonuje od momentu powstania spółki tj. od roku 1993r. do chwili obecnej, jest podatnikiem w myśl art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Podmioty, na rzecz których dokonujemy sprzedaży ww. złomu są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy jw.

Dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Symbolem PKWiU właściwym dla sprzedawanego przez Wnioskodawcę złomu jest 38.11.58.0, 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0, 38.32.29.0.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 listopada 2012r.):

Czy właściwym jest opodatkowanie sprzedaży złomu stalowego (wsadowego i niewsadowego), żeliwnego metodą reverse charge mechanism i przeniesienie obowiązku podatkowego na odbiorcę?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 listopada 2012r.): w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług w brzemieniu od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. ustawodawca nakładając obowiązek podatkowy na nabywcę złomu (kupującego) chciał powstrzymać procedury nielegalnego obrotu fakturami sprzedaży złomu i wyłudzania z budżetu państwa wysokich nadpłat podatku. Zarówno sformułowanie jak i intencja ustawodawcy jest czytelna i zgodna z oczekiwaniem Wnioskodawcy. Przeniesienie obowiązku podatkowego na nabywcę złomu, ma głęboki sens i zgodnie z tym przepisem od dnia 1 kwietnia 2011r. Wnioskodawca zmienił sposób rozliczania transakcji nabycia i dostawy złomu.

Niestety kolejna nowelizacja ustawy wprowadziła pewien niepokój w całej branży Wnioskodawcy co do sposobu rozliczania, podatku.

W załączniku nr 11 ustawy o podatku VAT nie znalazły się bowiem surowce wtórne z metali żelaznych oraz surowce wtórne z miedzi, niklu i aluminium (symbole PKWiU 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0 oraz 38.32.25.0) a tak można zakwalifikować złom sprzedawany przez całą branżę przemysłowi hutniczemu.

Do chwili obecnej spółka Wnioskodawcy jako podatnik, o których mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, dostarczający towary nie objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przenosi obowiązek podatkowy na swojego odbiorcę - będącego podatnikiem, o których mowa w art. 15, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca uważa, że taki sposób rozliczenia jest właściwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie dotyczącym towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” oraz pod symbolem PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali” - stanowiących wyłącznie odpady i złom,
• nieprawidłowe w zakresie dotyczącym towarów sklasyfikowanych pod symbolami PKWiU: 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”, 38.32.23.0 „Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi”, 38.32.24.0 „Surowce wtórne z niklu i stopów niklu”, 38.32.25.0 „Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium”.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. (Dz. U. z 2008r. nr 207, poz. 1293 ze zm.), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze. zm.).

Zatem z dniem 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008r., wprowadzoną ww. rozporządzeniem.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Powyższe regulacje wprowadzają wykaz towarów, których nabycie ma obowiązek opodatkować nabywca. Jest to mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. W związku z tym w przypadku dostawy towarów, które nie zostały wymienione w tym załączniku podatnikiem pozostaje sprzedawca.

Załącznik nr 11 określający wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, obejmuje:

1. ex 24.10.14.0 - granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. ex 24.45.30.0 - pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 - odpady szklane,
4. 38.11.54.0 - pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 - odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 - odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 - odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 - surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą towaru wymienionego w zał. nr 11 do ustawy o VAT jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą towaru wymienionego w zał. nr 11 do ustawy o VAT jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca towaru wymienionego w zał. nr 11 do ustawy o VAT nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa towaru wymienionego w zał. nr 11 do ustawy o VAT nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy towaru wymienionego w zał. nr 11 nie mogą rozliczać VAT należnego z tytułu dostaw tych towarów.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być rozliczana przez kupującego (nabywcę), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia ww. towarów.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy o VAT).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem, który dokonuje nabycia i sprzedaży złomu stalowego i żeliwnego (wsadowego i niewsadowego) oraz złomu metali nieżelaznych (miedzi, niklu i aluminium).

Sprzedaży złomu Wnioskodawca dokonuje od momentu powstania spółki tj. od roku 1993r. do chwili obecnej, jest podatnikiem w myśl art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Podmioty, na rzecz których dokonujemy sprzedaży ww. złomu są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy jw. Dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług,

Symbolem PKWiU właściwym dla sprzedawanego przez Wnioskodawcę złomu jest 38.11.58.0, 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0, 38.32.29.0.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy w przypadku zbycia złomu stalowego (wsadowego i niewsadowego) i żeliwnego objętego symbolami PKWiU 38.11.58.0, 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0, 38.32.29.0 obowiązek podatkowy zostanie przesunięty na nabywcę, podatnika VAT, na rzecz którego dokonywana jest dostawa ww. złomu.

W przedmiotowej sprawie, dla zastosowania właściwego sposobu rozliczania podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011r., istotna jest klasyfikacja towaru będącego przedmiotem transakcji.

Jak już zaznaczono, w załączniku nr 11 do ustawy o VAT wymieniono towary, jednocześnie identyfikując je na podstawie symbolu PKWiU. W ww. załączniku pod pozycją 6 zostały wymienione „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” określone symbolem PKWiU 38.11.58.0, natomiast pod pozycją 8 wskazano PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danego przepisu tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi”. Zatem, zastosowanie danego przepisu dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Odwołując się do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) w następujących grupowaniach statystycznych zostały sklasyfikowane:

• PKWiU 38.32.21.0 „Surowce wtórne z metali szlachetnych”,
• PKWiU 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”,
• PKWiU 38.32.23.0 „Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi”,
• PKWiU 38.32.24.0 „Surowce wtórne z niklu i stopów niklu”,
• PKWiU 38.32.25.0 „Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium”,
• PKWiU 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali”.
  
  

W przypadku grupowania statystycznego wymienionego w poz. 8 załącznika nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca wskazał na PKWiU ex 38.32.29.0 co oznacza zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia do „Surowców wtórnych z pozostałych metali - wyłącznie odpadów i złomu”. Tym samym, nie do każdego „surowca wtórnego z pozostałych metali”, objętego wskazanym symbolem PKWiU ex 38.32.29.0, znajdują zastosowanie regulacje wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie do „odpadów i złomu” objętych ww. symbolem w ramach towarów z danego grupowania.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego sprawy wskazać należy, iż sprzedawane przez Wnioskodawcę odpady i surowce wtórne, sklasyfikowane pod symbolami:

• PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
• PKWiU 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali – jeżeli stanowią wyłącznie odpady i złom,

zostały wymienione w poz. 6 i poz. 8 załącznika nr 11 do ustawy o VAT, zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawodawca od dnia 1 lipca 2011r. odwołał się w ustawie o VAT, do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności, zgodnie z ww. art. 5a ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Niniejsza interpretacja została zatem wydana w oparciu o klasyfikację statystyczną wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż jeśli przedmiotowe towary (złom), o których mowa we wniosku, objęte są klasyfikacją PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” oraz PKWiU 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali (wyłącznie odpady i złom) – to ich dostawa po dniu 1 lipca 2011r., jako towarów wymienionych w poz. 6 i 8 załącznika nr 11 do ustawy o VAT zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia jest objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, sprzedaż ww. towarów przez podatnika będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, objęta jest mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy niekorzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu, po spełnieniu warunków wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca odniósł zapytanie również do towarów objętych następującymi klasyfikacjami na gruncie PKWiU:

• 38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych,
• 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,
• 38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu,
• 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium.
  
  

Z uwagi na fakt, iż ww. towary, będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, sklasyfikowane w PKWiU 38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0 nie zostały wymienione w żadnej z pozycji załącznika nr 11 do ustawy o VAT, w stosunku do nich nie znajduje zastosowania norma zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 7 tej ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca sprzedając ww. towary występuje w roli podatnika, a tym samym jest zobowiązany do opodatkowania sprzedaży ww. towaru na zasadach ogólnych i udokumentowania transakcji poprzez wystawienie faktury VAT, o której mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem nawet jeżeli surowce wtórne objęte wskazanymi przez Wnioskodawcę symbolami PKWiU (38.32.22.0, 38.32.23.0, 38.32.24.0, 38.32.25.0), stanowią złom, to nie stanowi to przesłanki do zastosowania regulacji wynikających z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.