Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-825b/10/AD
z 19 listopada 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-825b/10/AD
Data
2010.11.19



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Zwolnienia przedmiotowe


Słowa kluczowe
akcja promocyjna
akcja promocyjna
przychody z innych źródeł
przychody z innych źródeł
sprzedaż
sprzedaż
świadczenie nieodpłatne
świadczenie nieodpłatne
zwolnienia przedmiotowe
zwolnienia przedmiotowe


Istota interpretacji
Czy wydanie Polisy gratisowej stanowi świadczenie związane z promocją lub reklamą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, jeśli wartość Polisy gratisowej nie przekracza 200 zł, czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy?



Wniosek ORD-IN 799 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 23 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca występując w roli agenta ubezpieczeniowego współpracuje z towarzystwami ubezpieczeniowymi i oferuje ich produkty ubezpieczeniowe.

Na podstawie generalnej umowy agencyjnej zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym oraz udzielonego stosownego pełnomocnictwa, Spółka wykonuje czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, tj. czynności faktyczne i prawne związane z zawarciem lub wykonaniem umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego.

Za świadczone usługi Spółka otrzymuje od towarzystwa ubezpieczeniowego wynagrodzenie prowizyjne, obliczane jako określony procent wartości składek wynikających z umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem Spółki.

Spółka zamierza rozpocząć kampanię reklamową, aby promować sprzedaż polis towarzystw ubezpieczeniowych, z którymi łączy Spółkę umowa agencyjna (Polisy podstawowe). W tym celu Spółka planuje zakupić na swój koszt pakiet dodatkowych polis wchodzących w skład zbiorowego ubezpieczenia assistance, które będą nieodpłatnie dodawane do sprzedawanych polis (Polisa gratisowa). Pozyskany przez Spółkę klient będzie dokonywał zapłaty ceny (składki) tylko za Polisę podstawową, bezpośrednio na konto towarzystwa ubezpieczeniowego oferującego tę polisę. Nabywca, oprócz Polisy podstawowej, np.: ubezpieczenia mieszkania, ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, czy kosztów leczenia, otrzyma od Spółki i wyłącznie na jej koszt Polisę gratisową (ubezpieczenie assistance) innego towarzystwa ubezpieczeniowego, która będzie przekazywana klientowi przez Spółkę bez pisemnej umowy.

Spółka zakłada, że wynagrodzenie prowizyjne uzyskiwane od towarzystwa ubezpieczeniowego z tytułu sprzedaży klientowi Polisy podstawowej, pokryje koszty promocji (zakupu Polis gratisowych) i zapewni osiągnięcie zysku.

Wartość świadczenia wynikającego z przekazania klientowi Polisy gratisowej będzie wynosiła od 1 do 15 zł.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy składka ubezpieczeniowa płacona przez Spółkę jako ubezpieczającego z tytułu dodatkowej polisy wykupionej w ramach zbiorowego ubezpieczenia assistance (Polisa gratisowa), na rzecz jej przyszłych klientów, którzy za pośrednictwem Spółki nabędą Polisy podstawowe, stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
  2. Czy łączna sprzedaż Polisy podstawowej i Polisy gratisowej przez Spółkę jako pośrednika ubezpieczeniowego, jest sprzedażą premiową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, jeśli wartość świadczenia związanego z wydaniem Polisy gratisowej nie przekracza 760 zł, czy Spółka jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy...
  3. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, czy wydanie Polisy gratisowej stanowi świadczenie związane z promocją lub reklamą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, jeśli wartość Polisy gratisowej nie przekracza 200 zł, czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy...


Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.


Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – w zakresie pytania trzeciego – Spółka stoi na stanowisku, że świadczenia polegające na wydaniu Polisy gratisowej będą zwolnione od opodatkowania do wartości 200 zł, jako nieodpłatne świadczenia otrzymywane od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od opodatkowania jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub rekłamą -jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Zdaniem Jednostki oznacza to, iż wydawanie nagród w ramach akcji promocyjnej podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli łącznie zostaną spełnione poniższe warunki:


  1. nagrody są wydawane w związku z reklamą lub promocją podmiotu organizującego akcję promocyjną;
  2. jednorazowa wartość świadczenia nie przekracza 200 zł:
  3. nagroda nie jest wydawana pracownikom, a także osobom pozostającym z organizatorem akcji promocyjnej w stosunku cywilnoprawnym np. zatrudnionym na umowę zlecenia lub umowę o dzieło.


Spółka podkreśla, iż ocena możliwości zastosowania w rozpatrywanym przypadku analizowanego przepisu jest zależna od wykładni dwóch pojęć, które nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - promocji oraz reklamy.

Pojęcie promocji można zdefiniować jako różnego rodzaju zabiegi i środki, za pomocą których przekazuje się osobom informacje i oceny dotyczące produktów (towarów lub usług) albo idei (koncepcji, nauk, programów wyborczych itd.). Cele te realizuje się między innymi poprzez informowanie, demonstrowanie, przekonywanie, zachęcanie, powtarzanie itp. Promocja obejmuje swoim zakresem także reklamę.

Zgodnie natomiast z definicją zamieszczoną w Słowniku języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 2002) „reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie kogoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi". Reklama oznacza zatem wszelkie działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, a także działania mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług od właśnie tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu. Od strony podmiotowej można rozróżniać: reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Reklama może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku.

Zdaniem Spółki planowana przez Nią akcja mająca na celu uatrakcyjnienie sprzedaży Polis podstawowych może zostać określona potocznym mianem ,.promocji". Działania te, których przedmiotem będą Polisy podstawowe, nie będą posiadały cech dotyczących wprost promocji Spółki, ale poprzez uatrakcyjnienie oferowanych Polis podstawowych sprzedawanych wyłącznie za pośrednictwem Spółki (względem innych agentów, którzy sprzedając takie same Polisy podstawowe, nie stosują żadnych zabiegów uatrakcyjniających ich ofertę), będą promować prowadzoną przez Spółkę działalność polegającą na pośredniczeniu w sprzedaży Polis podstawowych.

Zdaniem Spółki, w przypadku nieuznania prowadzonej przez nią akcji promocyjnej za sprzedaż premiową, przychód z tytułu otrzymania Polisy gratisowej w związku z promocją Spółki podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wartość nieodpłatnych świadczeń związanych z promocją lub reklamą świadczeniodawcy do wysokości 200 zł jest wolna od opodatkowania. Zatem świadczenia dokonywane przez Spółkę które zakwalifikować można jako świadczenie związanych z promocją lub reklamą, nie podlegają opodatkowaniu do wysokości określonej w tych przepisach. Powyższe oznacza, że w stosunku do podmiotów przekazujących nieodpłatnie świadczenia w ramach promocji lub reklamy świadczeniodawcy o wartości nieprzekraczającej jednorazowo 200 zł, podlegające zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - informacji PIT-8C

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21 art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Powyższe oznacza, że w stosunku do podmiotów przekazujących nieodpłatnie świadczenia w ramach promocji lub reklamy świadczeniodawcy o wartości nieprzekraczającej jednorazowo 200 zł, podlegające zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - informacji PIT-8C.

Podsumowując, zdaniem Spółki, przedstawiona działalność Spółki, w razie nie uznania jej za sprzedaż premiową, stanowi świadczenie związane z promocją świadczeniodawcy podlegające zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych jeżeli wartość świadczenia nie przekracza jednorazowo 200 zł. W związku z tym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek wystawienia i przesłania informacji PIT-8C.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z treści zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika zasada powszechności przedmiotowej opodatkowania podatkiem dochodowym wszystkich dochodów.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, ustawodawca wymienił tzw. „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że wyliczenie zawarte w przepisie jest jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym przychodami z innych źródeł mogą być inne jeszcze przychody niż wymienione w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Należy wskazać, iż ustawą z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 473), z dniem 20 maja 2010 r. zmieniono m.in. brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 1 pkt 3 ww. ustawy zmieniającej, art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w nowym brzmieniu stanowi, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Przepis ten – w myśl art. 6 ww. ustawy zmieniającej – ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2010 r.

Jednocześnie podkreślić należy, iż o zasadności kwalifikacji świadczeń podatników nie może decydować nazwa określonej czynności prawnej, nadana przez strony. Przesądzające znaczenie ma rzeczywisty charakter danego zdarzenia gospodarczego (czynności prawnej).

Z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przedmiotowe zwolnienie dotyczy nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych przez podatników, którzy nie są związani ze świadczeniodawcą żadnym stosunkiem cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką zastosowania omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia w związku z jego promocją lub reklamą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno – reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne takie jak: kalendarze, upominki i drobne prezenty w postaci materiałów piśmiennych. Tym samym nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie obdarowanego nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem „obdarowanego” na rzecz „darczyńcy”.

Ponadto, żeby stwierdzić, czy przedmiotowe świadczenia korzystają z ww. zwolnienia należy rozstrzygnąć czy są one otrzymywane przez uczestników w związku z promocją lub reklamą Spółki.

Przyjmując definicję promocji i reklamy zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu. Promocja i reklama ma co do zasady na celu zwiększenie popytu na towary lub usługi sprzedawane przez podmiot prowadzący akcję promocyjne i reklamowe. Jednakże zasadą jest, iż reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (PIT-8C).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka zamierza rozpocząć kampanię reklamową, aby promować sprzedaż polis towarzystw ubezpieczeniowych, z którymi łączy Spółkę umowa agencyjna (Polisy podstawowe). W tym celu planuje zakupić na swój koszt pakiet dodatkowych polis, które będą nieodpłatnie dodawane do sprzedawanych polis (Polisa gratisowa). Pozyskany przez Spółkę klient będzie dokonywał zapłaty ceny (składki) tylko za Polisę podstawową, bezpośrednio na konto towarzystwa ubezpieczeniowego oferującego tę polisę. Nabywca, oprócz Polisy podstawowej otrzyma od Spółki i wyłącznie na jej koszt Polisę gratisową, która będzie przekazywana klientowi przez Spółkę bez pisemnej umowy. Spółka zakłada, że wynagrodzenie prowizyjne uzyskiwane od towarzystwa ubezpieczeniowego z tytułu sprzedaży klientowi Polisy podstawowej, pokryje koszty promocji (zakupu Polis gratisowych) i zapewni osiągnięcie zysku. Wartość świadczenia wynikającego z przekazania klientowi Polisy gratisowej będzie wynosiła od 1 do 15 zł.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydanie przez Spółkę na rzecz klienta Polisy gratisowej – w sytuacji gdy jednorazowa jej wartość nie przekroczy 200 zł – stanowić będzie świadczenie związane promocją lub reklamą zwolnione od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji po stronie Spółki z tytułu dokonywania ww. świadczeń zaliczanych do innych źródeł (art. 20) nie będą ciążyć obowiązki wynikające z dyspozycji art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzania rocznych informacji PIT-8C dla osób, które otrzymały przedmiotowe świadczenie.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji stanowisko tutejszego organu oparte zostało na założeniu, iż odbiorcami ww. świadczeń związanych z promocją lub reklamą są osoby fizyczne nie prowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej - dla których otrzymanie świadczeń stanowiłoby przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ww. ustawy. Podkreślić bowiem należy, ze zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jak wynika wprost z jego treści – dotyczy świadczeń, o których mowa w art. 20 ww. ustawy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 – 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj