Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-984/12/AL
z 19 grudnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 19 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie:

  1. nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług,
  2. opodatkowania transakcji sprzedaży przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia oraz prawa do obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o całe kwoty podatku naliczonego wynikające z wystawionych przez Sprzedającego faktur dokumentujących sprzedaż ww. elementów,
  3. opodatkowania otrzymanej przez Sprzedającego od Wnioskodawcy kwoty zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu oraz możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Sprzedającego faktury dokumentującej uiszczoną przez Wnioskodawcę kwotę zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu,
  4. obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w sytuacji przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia,
  5. konieczności ponoszenia przez Wnioskodawcę odpowiedzialności za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego, lub też za jakiekolwiek należności Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Pracowników, Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż artykułów spożywczych podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 1 sierpnia 2012r. Wnioskodawca zawarł Umowę inwestycyjną [zwaną dalej: Umową inwestycyjną] z określonym podmiotem będącym spółką jawną [zwanym dalej: Sprzedającym] oraz dwiema osobami fizycznymi będącymi Wspólnikami Sprzedającego [zwanymi dalej: Wspólnikami Sprzedającego], określającą zasady przejęcia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego określonych w Umowie inwestycyjnej:

  1. Rynku Zbytu [zwanego dalej: Rynkiem Zbytu], przez co rozumie się: bazy danych kontrahentów Przedsiębiorstwa oraz zespół wszelkich innych danych, informacji i mechanizmów umożliwiający kontakt Przedsiębiorstwa z producentami i dostawcami oraz kontakt Przedsiębiorstwa ze stałymi i potencjalnymi odbiorcami produktów w celu dokonywania transakcji handlowych - wykorzystywane przez Przedsiębiorstwo w bieżącej działalności - ze szczególnym uwzględnieniem wypracowanych warunków współpracy, cen zakupów i sprzedaży, terminów płatności, innych postanowień umów z kontrahentami, itp. Zgodnie z Umową inwestycyjną, przez Przedsiębiorstwo [zwane dalej: Przedsiębiorstwem] rozumie się przedsiębiorstwo prowadzone przez Sprzedającego pod oznaczoną w Umowie inwestycyjnej firmą, o wskazanych w Umowie inwestycyjnej adresie siedziby, adresie głównego miejsca wykonywania działalności, NIP i Regon, które to przedsiębiorstwo według oświadczenia Sprzedającego jest jednym z wiodących dystrybutorów artykułów spożywczych w województwie małopolskim.
  2. Towarów [zwanych dalej: Towarami], przez co rozumie się towary handlowe nabyte przez Sprzedającego w ramach Przedsiębiorstwa w celu ich dalszej odsprzedaży stanowiące artykuły spożywcze;
  3. Wyposażenia [zwanego dalej: Wyposażeniem], przez co rozumie się wyposażenie wymienione w załączniku do Umowy inwestycyjnej;
  4. Pracowników [zwanych dalej: Pracownikami], przez co rozumie się pracowników Sprzedającego wskazanych w załączniku do Umowy inwestycyjnej, którzy zgodnie z Umową inwestycyjną zostaną przejęci przez Wnioskodawcę.

Umowa inwestycyjna określa również prawa i obowiązki oraz zasady odpowiedzialności wzajemnej Sprzedającego, Wnioskodawcy oraz Wspólników Sprzedającego [zwanych dalej łącznie: Stronami] po przejęciu przez Wnioskodawcę ww. Pracowników i składników majątkowych.

Sprzedający jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Sprzedającego jest handel hurtowy i detaliczny głównie artykułami spożywczymi, w mniejszym zakresie artykułami kosmetycznymi i zniczami, a także świadczenie usług reklamowo - promocyjnych, marketingowych, merchandisingu polegających na: promowaniu sprzedaży towarów z ofert handlowych, dystrybucji materiałów promocyjnych i reklamowych oraz czuwaniu nad prawidłowością ich wykonania, zapewnieniu należytej prezentacji towarów, właściwym ustawieniu na półkach, informowaniu klientów o nowościach w ofercie, popularyzacji marek handlowych z oferty, monitoringu popytu rynkowego i zgłaszaniu uwag w zakresie towarów z jego oferty, a ponadto przedmiotem działalności Sprzedającego jest wynajem powierzchni magazynowej i biurowej.

Sprzedający jest właścicielem określonej nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowo-biurowym oraz placami i drogami przyległymi do tego budynku [zwanej dalej: Nieruchomością]. Aktualnie miejscem prowadzenia działalności handlowej przez Sprzedającego (a zarazem głównym miejscem wykonywania działalności) jest część Nieruchomości, która nie została jeszcze wynajęta Wnioskodawcy. W dniu 1 sierpnia 2012r. Wnioskodawca zawarł bowiem ze Sprzedającym Umowę Najmu [zwaną dalej: Umową Najmu], na podstawie której z dniem 1 sierpnia 2012r. Sprzedający oddał, a Najemca przyjął w najem cześć Nieruchomości obejmującą część biurową i magazynową wraz z częścią socjalną i sanitarną ww. budynku magazynowo-biurowego o powierzchni łącznej 2.372 m² wraz z zainstalowanymi urządzeniami, instalacjami, placami i drogami przyległymi do budynku, natomiast z dniem 1 stycznia 2013r. – pozostałą część budynku wraz z zainstalowanymi urządzeniami, instalacjami w tej części. W Umowie Najmu Wnioskodawca i Sprzedający ustalili, że z dniem 1 stycznia 2013r. cała Nieruchomość zostaje oddana przez Sprzedającego w najem Wnioskodawcy. Najemca zobowiązał się używać przedmiot najmu zgodnie z jego przeznaczeniem tj. sprzedaż i dystrybucja artykułów spożywczych, przemysłowych, towarów, alkoholu i wyrobów tytoniowych. Umowa Najmu została zawarta na czas określony do 31 grudnia 2023r. W wynajętej od 1 sierpnia 2012r. części Nieruchomości, Wnioskodawca prowadzi działalność handlową. Również w pozostałej części Nieruchomości, która zostanie oddana Wnioskodawcy w najem z dniem 1 stycznia 2013r., Wnioskodawca będzie prowadził działalność handlową. Umowa Najmu obowiązuje niezależnie od tego, czy Umowa Inwestycyjna zostanie wykonana i Wnioskodawca przejmie Pracowników od Sprzedającego oraz zawrze ze Sprzedającym Ostateczną Umowę Sprzedaży Rynku, Ostateczną Umowę Sprzedaży Towarów oraz Ostateczną Umowę Sprzedaży Wyposażenia [zwane dalej łącznie: Umowami Przyrzeczonymi].

Gdyby nawet nie doszło do wykonania Umowy inwestycyjnej i Wnioskodawca nie przejąłby Pracowników od Sprzedającego oraz nie zawarłby ze Sprzedającym Umów Przyrzeczonych, to i tak Wnioskodawca będzie prowadził w Nieruchomości działalność handlową. Gdyby zaś doszło do wykonania Umowy inwestycyjnej i Wnioskodawca przejąłby Pracowników od Sprzedającego oraz zawarłby ze Sprzedającym Umowy Przyrzeczone, to i tak Wnioskodawca będzie prowadził w Nieruchomości działalność handlową nie tylko w oparciu o ww. składniki nabyte od Sprzedającego, lecz również w oparciu o inne składniki.

Sprzedający posiada siedzibę w innym miejscu niż miejsce położenia Nieruchomości, gdzie znajduje się biuro oraz część dokumentacji Sprzedającego, jednakże aktualnie Sprzedający nie prowadzi w siedzibie działalności handlowej (nieruchomość, gdzie znajduje się siedziba Sprzedającego nie stanowi własności Sprzedającego).

Sprzedaż Rynku Zbytu

Na podstawie Umowy inwestycyjnej, Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Wnioskodawca z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Rynku, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Rynek Zbytu obejmujący całą działalność handlową Przedsiębiorstwa, przy czym Ostateczna Umowa Sprzedaży Rynku zostanie zawarta o treści zasadniczo zgodnej ze wzorem stanowiącym załącznik do Umowy Inwestycyjnej przy uwzględnieniu ustaleń Stron wynikających z postanowień Umowy inwestycyjnej. W celu usunięcia wątpliwości Strony uzgodniły, że Wnioskodawca nie nabywa znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego. Nabycie Rynku Zbytu przez Wnioskodawcę nastąpi z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku.

Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Rynku zostanie zawarta w oznaczonej w Umowie Inwestycyjnej dacie, o ile do tej daty spełni się warunek zawieszający przejęcia przez Wnioskodawcę określonych w Umowie inwestycyjnej Pracowników oraz zawarcia Umów Przyrzeczonych, tj. pod warunkiem, że spełni się jedno z niżej wymienionych zdarzeń:

  1. zostanie wydana przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów [zwanego dalej: Prezesem UOKIK], w trybie art. 13 i nast. ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, decyzja wyrażająca bezwarunkową zgodę na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną tj. przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników i zawarcie Umów Przyrzeczonych; albo,
  2. bezskutecznie upłynie termin, w jakim decyzja Prezesa UOKIK w sprawie zgody na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną powinna zostać wydana, określony zgodnie z art. 98 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów; albo
  3. uprawomocni się postanowienie, mocą którego Prezes UOKiK umorzy postępowanie w sprawie zgody na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną, z uwagi na przyjęcie przez Prezesa UOKIK, że przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników i zawarcie Umów Przyrzeczonych nie podlega obowiązkowi uzyskania zgody Prezesa UOKiK; albo
  4. wydana zostanie przez Prezesa UOKiK decyzja określająca warunkową zgodę na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną i jednocześnie wykonane zostaną wszystkie warunki zastrzeżone w decyzji Prezesa UOKIK.

W Umowie inwestycyjnej została również określona cena sprzedaży Rynku Zbytu, jaką Wnioskodawca zapłaci Sprzedającemu, przy czym w Umowie inwestycyjnej zostało wskazane, że zapłata ww. ceny dokonana zostanie w ten sposób, że określona kwota zostanie zapłacona tytułem zaliczki do określonej w Umowie Inwestycyjnej daty, natomiast reszta ceny zostanie zapłacona w terminie do 7 dni od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Wnioskodawca zapłacił już Sprzedającemu określoną w Umowie inwestycyjnej kwotę zaliczki. W przypadku odstąpienia od Umowy Inwestycyjnej lub wygaśnięcia Umowy inwestycyjnej w przypadku, gdy Prezes UOKIK prawomocnie odmówi udzielenia zgody na dokonanie koncentracji przedsiębiorców – ww. zaliczka podlega zwrotowi w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Strony zobowiązały się, że najpóźniej w dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku Sprzedający przekaże Wnioskodawcy bazę danych kontrahentów, umowy z kontrahentami oraz wszelkie inne materiały, dane i informacje niezbędne do faktycznego przejęcia przez Wnioskodawcę Rynku Zbytu. Po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się również udzielić Wnioskodawcy wszelkiej pomocy niezbędnej do faktycznego przejęcia przez Wnioskodawcę Rynku Zbytu.

W Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się nie udostępniać Rynku Zbytu lub jego poszczególnych składników osobom trzecim zarówno przed, jak też po zawarciu Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą. Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się nie korzystać do celów działalności konkurencyjnej zdefiniowanej poniżej z Rynku Zbytu po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą.

Na podstawie Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Rynek Zbytu obejmujący całą działalność Przedsiębiorstwa. Nabycie Rynku Zbytu przez Wnioskodawcę nastąpi z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, na zasadzie wyłączności, co oznacza, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku Wnioskodawca będzie wyłącznym podmiotem uprawnionym do korzystania z Rynku Zbytu.

Ponadto, w Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Sprzedający zobowiąże się nie udostępniać Rynku Zbytu lub jego poszczególnych składników osobom trzecim oraz nie korzystać do celów działalności konkurencyjnej zdefiniowanej poniżej z Rynku Zbytu po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. W Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku, Sprzedający zobowiąże się wobec Wnioskodawcy, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, zarówno Sprzedający, jak też jego wspólnicy, nie będą podejmować ani prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Wnioskodawcy na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej i Unii Europejskiej przez okres 5 (piąć) lat od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Przez działalność konkurencyjną w rozumieniu Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku uważać się będzie hurtową lub detaliczną sprzedaż artykułów spożywczych, hurtowy zakup w celu dalszej odsprzedaży artykułów spożywczych, dystrybucję artykułów spożywczych.

Podjęciem lub prowadzeniem działalności konkurencyjnej będzie w szczególności:

  1. prowadzenie działalności gospodarczej konkurencyjnej osobiście lub z pomocą czy też za pośrednictwem osób trzecich;
  2. odpłatne lub nieodpłatne wykonywanie czynności na podstawie stosunku pracy lub cywilnoprawnego (umowa o dzieło, zlecenia itp.) na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność konkurencyjną;
  3. faktycznie wspieranie przedsiębiorcy prowadzącego działalność konkurencyjną;
  4. uczestnictwo jako wspólnik lub członek organu w spółce prawa handlowego, stowarzyszeniu lub spółdzielni prowadzących konkurencyjną działalność;
  5. nabywanie lub obejmowanie, bezpośrednio lub pośrednio, akcji lub udziałów. Jak również dokonywanie innych Inwestycji w podmioty prowadzące konkurencyjną działalność, za wyjątkiem akcji spółek publicznych, jeżeli pakiet nabytych akcji pojedynczej spółki nie przekracza 5% jej kapitału zakładowego.

W Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Strony uzgodnią, że wyłączona zostaje z zakazu konkurencji określonego postanowieniami Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, opisana wyżej działalność wykonywana na rzecz Wnioskodawcy lub podmiotów należących do grupy kapitałowej Wnioskodawcy. Nadto, w Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Sprzedający zobowiąże się, że zarówno Sprzedający, jak też jego wspólnicy, nie będą podejmować działań, bezpośrednio lub pośrednio, w celu pozyskania klientów Wnioskodawcy dla prowadzonej działalności, lub nakłaniania klientów i pracowników Wnioskodawcy do rozwiązania umów zawartych z Wnioskodawcą - przez okres 5 (pięć) lat od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Również w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się wobec Wnioskodawcy, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku będą przestrzegać zakazu konkurencji o treści zdefiniowanej powyżej.

Strony dopuściły możliwość kontynuowania przez Sprzedającego działalności handlowej w zakresie handlu artykułami kosmetycznymi i zniczami.

Przejęcie Pracowników

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Wnioskodawca przejmie Pracowników wymienionych w załączniku do Umowy inwestycyjnej, który szczegółowo określa aktualne warunki zatrudnienia (pracy i płacy) Pracowników przez Sprzedającego. W ww. załączniku do Umowy Inwestycyjnej zostali wymienieni wszyscy pracownicy Sprzedającego według stanu na dzień zawarcia Umowy inwestycyjnej. Przejecie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego będzie stanowiło zmianę pracodawcy w trybie art. 231 Kodeksu pracy. W Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Strony uzgodniły również, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Ponadto, Strony uzgodniły, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę. W Umowie inwestycyjnej zostało również wskazane, że Wnioskodawca ma prawo odmówić przejęcia danego Pracownika, jeśli jego warunki zatrudnienia nie będą zgodne z zasadami określonymi w Umowie inwestycyjnej (np. warunki zatrudnienia Pracownika na dzień jego przejęcia będą korzystniejsze dla danego Pracownika aniżeli wynikające z załącznika do Umowy inwestycyjnej w tym załączniku umowy o pracę.)

Sprzedaż Towarów

Na podstawia Umowy inwestycyjnej Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Kupujący z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Towarów, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Towary z wyłączeniem napojów alkoholowych, zmagazynowane przez Sprzedającego w Nieruchomości i objęte inwentaryzacją, o której mowa poniżej, przy czym Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że sprzedawane Wnioskodawcy Towary spełniać będą następujące kryteria:

  1. z terminem przydatności do spożycia nie krótszym niż 1/3 (jedna trzecia) terminu przydatności do spożycia,
  2. wyłącznie pełnowartościowe, spełniające wszelkie normy bezpieczeństwa obowiązujące w dacie sprzedaży, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  3. spełniające wymagania jakościowe określone w przepisach prawa, a także wymagania jakościowe wynikające z oznakowania, deklaracji producenta, norm jakościowych,
  4. nie wypełniające definicji artykułu rolno-spożywczego zafałszowanego w rozumieniu ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych,
  5. nie naruszające dóbr osobistych, praw własności intelektualnej i przemysłowej, oraz nie naruszające przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły również sposób ustalenia ceny sprzedaży Towarów oraz termin jej płatności. Strony uzgodniły, że Towary sprzedawane Wnioskodawcy oraz ich ostateczna cena sprzedaży zostaną ustalone w oparciu inwentaryzację, która zostanie przeprowadzona z udziałem przedstawicieli Sprzedającego i Wnioskodawcy w następnym dniu roboczym po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku i taka inwentaryzacja zostanie zakończona najpóźniej do 3-ciego dnia od jej rozpoczęcia. W ramach inwentaryzacji Strony sprawdzą stan magazynowy Towarów i dokumenty, które zobowiązany jest przedstawić Wnioskodawcy Sprzedający w postaci: faktur VAT potwierdzających nabycie Towarów przez Sprzedającego, faktur, umów i innych dokumentów rozliczeniowych dokumentujących rodzaj i wysokość przyznanych na rzecz Sprzedającego bonusów, rabatów, upustów, premii itp. W wyniku inwentaryzacji Sprzedający i Wnioskodawca uzgodnią i sporządzą protokół określający szczegółowo Towary podlegające sprzedaży Wnioskodawcy oraz ich cenę obliczoną zgodnie postanowieniami Umowy inwestycyjnej - który to protokół stanowić będzie podstawę do zawarcia przez Sprzedającego i Wnioskodawcę Ostatecznej Umowy Sprzedaży Towarów. Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Towarów zostanie zawarta w dniu sporządzenia ww. protokołu, a Towary zostaną wydane Wnioskodawcy najpóźniej w tym samym dniu. W Umowie Inwestycyjnej zostało również ustalone, że Wnioskodawca ma prawo odmówić zakupu Towarów, co do których Sprzedający nie przedstawi ww. dokumentów w ramach Inwentaryzacji, albo Towarów które nie spełniać będą kryteriów określonych w pkt 1) - 5) powyżej.

Sprzedaż Wyposażenia

Na podstawie Umowy Inwestycyjnej Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Wnioskodawca z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Wyposażenia, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Wyposażenie, przy czym Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że sprzedawane Wnioskodawcy Wyposażenie spełniać będzie następujące kryteria:

  1. sprawne technicznie,
  2. zostanie wydane Wnioskodawcy w stanie kompletnym z dokumentami posiadanymi przez Sprzedającego,
  3. Sprzedający przeniesie na Wnioskodawcę wszystkie uprawnienia wynikające z gwarancji, jeżeli takie zostały udzielone dla poszczególnych składników Wyposażenia przez ich producentów i/lub sprzedawców.

W załączniku do Umowy inwestycyjnej określającym Wyposażenie, jakie ma zostać sprzedane przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, zostały wymienione m.in. następujące składniki: drukarki, komputery, terminale magazynowe, agregaty chłodnicze, wózki widłowe, wózki paletowe, meble, regały, chłodziarko zamrażarka, telefony, telefaxy.

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły również sposób ustalenia ceny sprzedaży poszczególnych składników Wyposażenia oraz termin jej płatności. Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Wyposażenia zostanie zawarta w terminie zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Sprzedający zobowiązany będzie wydać Wnioskodawcy sprzedane Wyposażenie w dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Wyposażenia.

Rynek Zbytu, Towary oraz Wyposażenie, które zostaną nabyte przez Wnioskodawcę od Sprzedającego, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach planowanych transakcji Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w szczególności następujących składników: nazwy przedsiębiorstwa, własności Nieruchomości, wierzytelności, środków pieniężnych, zobowiązań, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy. Wnioskodawca jedynie z mocy prawa, tj. art. 231 Kodeksu pracy może ponosić ewentualną solidarną odpowiedzialność ze Sprzedającym za ewentualne zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejęciem przez Wnioskodawcę Pracowników, jednakże w żadnym wypadku nie może to być kwalifikowane, jako przejęcie przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego z ww. tytułu. W żadnym przypadku, gdy jeden podmiot staje się z mocy prawa solidarnie odpowiedzialny z innym podmiotem za określone zobowiązania tego innego podmiotu, nie może być mowy o przejęciu przez ten pierwszy podmiot jakichkolwiek zobowiązań tego innego podmiotu. Co więcej, aby wykluczyć możliwość pociągnięcia Wnioskodawcy do ww. solidarnej odpowiedzialności - tak jak to zostało wyżej zauważone - w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Strony ponadto uzgodniły, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Strony uzgodniły także, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Ponadto, w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem opisanych wyżej postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń - wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki. Ponadto, Strony uzgodniły, że obowiązki i odpowiedzialność Sprzedającego i Wspólników Sprzedającego wobec Wnioskodawcy wynikające z Umowy Inwestycyjnej - mają charakter solidarny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia będzie stanowić nabycie przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
  2. Czy transakcje sprzedaży przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca będzie mógł obniżyć kwotę podatku należnego o całe kwoty podatku naliczonego wynikające z wystawionych przez Sprzedającego faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia?
  3. Czy otrzymana przez Sprzedającego od Wnioskodawcy kwota zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Sprzedającego faktury dokumentującej uiszczoną przez Wnioskodawcę kwotę zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu?
  4. Czy w razie przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
  5. Czy w razie przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia Wnioskodawca będzie ponosił jakąkolwiek odpowiedzialność za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego, lub też za jakiekolwiek należności Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa?

Zdaniem Wnioskodawcy

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia nie będzie stanowić nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając opis zawarty w niniejszym wniosku, bez wątpienia Wnioskodawca w ramach planowanych transakcji nie nabędzie od Sprzedającego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w szczególności składników takich, jak: nazwa przedsiębiorstwa, własność Nieruchomości, wierzytelności, środków pieniężnych, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy.

Wnioskodawca nie nabędzie również od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. O tym, iż Wnioskodawca nie nabędzie w ramach planowanych transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przesądza fakt, że Wnioskodawca nie będzie przejmował zobowiązań Sprzedającego. Tymczasem, jak wynika z przytoczonej wyżej definicji, zobowiązania są tego rodzaju elementem, bez którego nie może być mowy o zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe potwierdza użycie przez ustawodawcę w przytoczonej wyżej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyrażenia „w tym zobowiązania”. Wnioskodawca jedynie z mocy prawa, tj. art. 231 Kodeksu pracy może ponosić ewentualną solidarną odpowiedzialność ze Sprzedającym za ewentualne zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejęciem przez Wnioskodawcę Pracowników, jednakże w żadnym wypadku nie może to być kwalifikowane, jako przejęcie przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego z ww. tytułu. W żadnym przypadku, gdy jeden podmiot staje się z mocy prawa solidarnie odpowiedzialny z innym podmiotem za określone zobowiązania tego innego podmiotu, nie może być mowy o przejęciu przez ten pierwszy podmiot jakichkolwiek zobowiązań tego innego podmiotu. Co więcej, jak to zostało wcześniej zauważone, aby wykluczyć możliwość pociągnięcia Wnioskodawcy do ww. solidarnej odpowiedzialności, w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

Strony ponadto uzgodniły, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Strony uzgodniły także, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

Ponadto w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem opisanych wyżej postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń - wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki.

Niezależnie od powyższego, należy zauważyć, że o braku podstaw do przyjęcia, że przedmiotem nabycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa świadczy również fakt, że Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji m.in. żadnych należności Sprzedającego, środków pieniężnych, własności Nieruchomości, nazwy przedsiębiorstwa, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy.

Reasumując, przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia nie będzie stanowić nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje sprzedaży przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca będzie mógł obniżyć kwotę podatku należnego o całe kwoty podatku naliczonego wynikające z wystawionych przez Sprzedającego faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia.

Tak jak to zostało wcześniej zauważone, w ramach planowanych transakcji. Sprzedający nie dokona zbycia na rzecz Wnioskodawcy ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz transakcje sprzedaży przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów l usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Tak jak to zostało wcześniej zauważone, Rynek Zbytu, Towary oraz Wyposażenie, które zostaną nabyte przez Wnioskodawcę od Sprzedającego, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca będzie w pełni uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o całe kwoty podatku naliczonego wynikające z wystawionych przez Sprzedającego faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W szczególności, w omawianych przypadkach nie znajdzie zastosowania art. 88 ust 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Sprzedającego od Wnioskodawcy kwota zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Sprzedającego faktury dokumentującej uiszczoną przez Wnioskodawcę kwotę zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu.

Tak jak to zostało wcześniej zauważone, sprzedaż przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro zaś sprzedaż przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to również zapłacona przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedającego kwota zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług -powstał w tej części z chwilą jej otrzymania przez Sprzedającego. Tak jak to zostało również wcześniej zauważone, nabyty przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynek Zbytu będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca jest w pełni uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionej przez Sprzedającego faktury dokumentującej uiszczoną przez Wnioskodawcę kwotę zaliczki na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu. Zgodnie bowiem z art. 88 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie zaś do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tymczasem, tak jak to zostało wcześniej zauważone, w sprawie, której dotyczy niniejszy wniosek, nie wystąpi transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dlatego też Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia Wnioskodawca nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego ani też Wspólników Sprzedającego, jak również Wnioskodawca nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek należności Sprzedającego ani też Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 112 § 1 Ordynacji podatkowej, nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach. Tymczasem, tak jak to zostało wcześniej zauważone, Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym już z tego względu wykluczona jest odpowiedzialność Wnioskodawcy na podstawie art. 112 Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie brak jest również podstaw do przyjęcia, aby Wnioskodawca na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu ponosił jakąkolwiek odpowiedzialność za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego, lub też za jakiekolwiek należności Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 Ordynacji podatkowej.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego ani też Wspólników Sprzedającego, jak również Wnioskodawca nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek należności Sprzedającego ani też Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – wskazując, iż jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z jego treścią przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.


Obejmuje ono w szczególności:

    Obejmuje ono w szczególności:
  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak wynika z powołanego przepisu, wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki materialne i niematerialne powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego wynika, że podstawowym wymogiem uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, którego głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż artykułów spożywczych, w dniu 1 sierpnia 2012r. zawarł Umowę inwestycyjną ze spółką jawną (Sprzedającym, będącym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) oraz dwiema osobami fizycznymi (będącymi Wspólnikami Sprzedającego), określającą zasady przejęcia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego określonych w Umowie inwestycyjnej Rynku Zbytu, Towarów, Wyposażenia oraz Pracowników.

W ramach Rynku Zbytu Wnioskodawca nabędzie: bazy danych kontrahentów Przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz zespół wszelkich innych danych, informacji i mechanizmów umożliwiający kontakt Przedsiębiorstwa z producentami i dostawcami oraz kontakt Przedsiębiorstwa ze stałymi i potencjalnymi odbiorcami produktów w celu dokonywania transakcji handlowych - wykorzystywane przez Przedsiębiorstwo w bieżącej działalności - ze szczególnym uwzględnieniem wypracowanych warunków współpracy, cen zakupów i sprzedaży, terminów płatności, innych postanowień umów z kontrahentami, itp.

Wnioskodawca nabędzie, na podstawie sporządzonego na tę okoliczność pomiędzy nim a Sprzedającym protokołu, Towary tj. towary handlowe, nabyte przez Sprzedającego w ramach Przedsiębiorstwa w celu ich dalszej odsprzedaży, stanowiące artykuły spożywcze. Towary te będą spełnić odpowiednie kryteria m.in. odnośnie ich terminu przydatności do spożycia, pełnowartościowości, jakości określonej przepisami prawa.

Wnioskodawca nabędzie również Wyposażenie - sprawnie techniczne, w stanie kompletnym z dokumentami - obejmujące: drukarki, komputery, terminale magazynowe, agregaty chłodnicze, wózki widłowe, wózki paletowe, regały, chłodziarko zamrażarkę, telefony i telefaxy.

Ponadto Sprzedawca przeniesie na Wnioskodawcę wszystkie uprawnienia wynikające z gwarancji dotyczącej poszczególnych składników Wyposażenia, (w sytuacji jeżeli takie zostały udzielone dla poszczególnych składników wyposażenia).

Wnioskodawca przejmie również Pracowników Sprzedającego, przy czym Sprzedający ma uregulować wszystkie należności przysługujące pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Sprzedający będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

W ramach planowanych transakcji Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego: nazwy przedsiębiorstwa, własności Nieruchomości, wierzytelności, środków pieniężnych, zobowiązań, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy. Wnioskodawca jedynie z mocy prawa, tj. art. 231 Kodeksu pracy może ponosić ewentualną solidarną odpowiedzialność ze Sprzedającym za ewentualne zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejęciem przez Wnioskodawcę Pracowników, jednakże w żadnym wypadku nie może to być kwalifikowane, jako przejęcie przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego z ww. tytułu.

W Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Strony ponadto uzgodniły, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Strony uzgodniły także, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Ponadto, w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem opisanych wyżej postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń - wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki. Ponadto, Strony uzgodniły, że obowiązki i odpowiedzialność Sprzedającego i Wspólników Sprzedającego wobec Wnioskodawcy wynikające z Umowy Inwestycyjnej - mają charakter solidarny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane przepisy prawa stwierdzić należy, iż ponieważ w ramach planowanych transakcji Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego takich składników identyfikujących przedsiębiorstwo, o których mowa w art. 551 ustawy Kodeks cywilny jak: nazwa, własność nieruchomości i części ruchomości tj. (towarów handlowych w postaci zniczy czy artykułów kosmetycznych), prawa z papierów wartościowych (akcji) czy środków pieniężnych stwierdzić należy, iż nabycie Rynku Zbytu, Towarów handlowych, Wyposażenia oraz przejęcie pracowników nie może być uznane za nabycie przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca nie nabędzie również od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przedmiotem nabycia będą poszczególne składniki przedsiębiorstwa Sprzedającego a nie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ Wnioskodawca nie nabędzie ani przedsiębiorstwa ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem transakcja sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy Rynku Zbytu, Towarów oraz Wyposażenia będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, z zastosowaniem stawek właściwych dla przedmiotu sprzedaży.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w Umowie Inwestycyjnej została określona również cena sprzedaży Rynku Zbytu, jaką Wnioskodawca zapłaci Sprzedającemu, przy czym w Umowie inwestycyjnej zostało wskazane, że zapłata ww. ceny dokonana zostanie w ten sposób, że określona kwota zostanie zapłacona tytułem zaliczki do określonej w Umowie Inwestycyjnej daty, natomiast reszta ceny zostanie zapłacona w terminie do 7 dni od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Wnioskodawca zapłacił już Sprzedającemu określoną w Umowie inwestycyjnej kwotę zaliczki. W przypadku odstąpienia od Umowy Inwestycyjnej lub wygaśnięcia Umowy inwestycyjnej w przypadku, gdy Prezes UOKIK prawomocnie odmówi udzielenia zgody na dokonanie koncentracji przedsiębiorców – ww. zaliczka podlega zwrotowi w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl natomiast art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 3 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do postanowień art. 19 ust. 11 ustawy o VAT jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 9 ust. 1 cyt. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Natomiast § 10 ust. 1 cyt. rozporządzenia stanowi, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę) (§ 10 ust. 3 rozporządzenia).

Jak wskazano powyżej transakcja sprzedaży Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym kwota zaliczki uiszczona przez Wnioskodawcę na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu również podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy czym u Sprzedającego powstał, z chwilą otrzymania zaliczki, obowiązek podatkowy – o którym mowa w art. 19 ust. 11 ustawy o VAT.

Tym samym Sprzedający – będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT – winien był przedmiotową zaliczkę udokumentować fakturą VAT wystawioną na Wnioskodawcę. Również fakturą VAT Sprzedający winien będzie udokumentować ostateczną transakcję sprzedaży Rynku Zbytu jak również sprzedaż Towarów i Wyposażenia.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy również kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących uiszczoną przez Wnioskodawcę kwotę zaliczki na poczet zakupu Rynku Zbytu czy też faktur VAT dokumentujących sprzedaż Towarów i Wyposażenia oraz ostateczną sprzedaż Rynku Zbytu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

  1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
  2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

2.transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jeżeli Rynek Zbytu, Towary oraz Wyposażenie, które zostaną nabyte od Sprzedającego, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę, będącego czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zarówno z faktury VAT dokumentującej uiszczoną zaliczkę na poczet ceny sprzedaży Rynku Zbytu jak również z faktur VAT dokumentujących sprzedaż Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia, o ile nie zajdą inne okoliczności ograniczające prawo do odliczenia.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy również konieczności dokonania przez niego korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w sytuacji przejęcia przez Wnioskodawcę Pracowników Sprzedającego oraz nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponieważ, jak wskazano powyżej Wnioskodawca nie nabędzie ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy także kwestii ponoszenia odpowiedzialności za jakiekolwiek zaległości podatkowe Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego lub też za jakąkolwiek należność Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wymienione w art. 107 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Jak wynika z art. 107 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w przypadkach i w zakresie przewidzianych w niniejszym rozdziale za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie.

W myśl art. 107 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, osoby trzecie odpowiadają również za:

  1. podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;
  2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;
  3. niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;
  4. koszty postępowania egzekucyjnego.

Natomiast art. 112 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach.

Z powyższego wynika, że nie każdy nabyty składnik majątkowy uzasadnia odpowiedzialność nabywcy jako osoby trzeciej w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z § 3 i § 4 ww. art. 112 ustawy Ordynacja podatkowa zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i nie obejmuje:

  1. należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1 tj. podatków niepobranych oraz pobranych, a nie wpłaconych przez płatników lub inkasentów,
  2. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3 tj. oprocentowania niezwróconych w terminie zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług, powstałych po dniu nabycia.

Nabywca nie odpowiada za zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 306g (art. 112 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa).

W myśl art. 112 § 7 ustawy Ordynacja podatkowa nabywca odpowiada również za zaległości podatkowe i inne należności zbywcy, wymienione w art. 107 § 2 pkt 2-4, z zastrzeżeniem § 4 pkt 2, powstałe po dniu wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 306g, a przed dniem nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jeżeli od dnia wydania zaświadczenia do dnia zbycia upłynęło więcej niż 30 dni.

Odpowiedzialność nabywcy została w tym przepisie ograniczona do zaległości podatkowych powstałych do dnia nabycia oraz zaległości podatkowych związanych z prowadzoną działalnością. Oznacza to również, że przepisy Ordynacji podatkowej, będące przepisami ogólnymi w zakresie orzekania o odpowiedzialności osób trzecich solidarnie z podatnikiem za jego zaległości podatkowe, nie wyłączają stosowania przepisów szczególnych, regulujących prawa i obowiązki podmiotów, uczestniczących w postępowaniach, w wyniku których może nastąpić nabycie przedsiębiorstwa lub jego części.

Należy zauważyć, że przepisy Ordynacji podatkowej także nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny, zgodnie z którym, jak wskazano wyżej, przedsiębiorstwo definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast dla celów określenia zakresu pojęcia zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy przyjąć definicje funkcjonujące na gruncie przepisów podatkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowana część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Natomiast w myśl art. 4a ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Strony ponadto uzgodniły, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Strony uzgodniły także, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Ponadto, w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń - wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki. Ponadto, Strony uzgodniły, że obowiązki i odpowiedzialność Sprzedającego i Wspólników Sprzedającego wobec Wnioskodawcy wynikające z Umowy Inwestycyjnej - mają charakter solidarny.

Jak wynika z wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych znak IBPBI/2/423-1199/12/JS i IBPBI/2/423-1234/12/JS z dnia 19 grudnia 2012r. oraz niniejszej interpretacji dotyczącej podatku VAT przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę będą poszczególne składniki przedsiębiorstwa, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Skoro transakcja pomiędzy Wnioskodawcą a Sprzedającym nie jest transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustaw podatkowych, to nie może mieć też zastosowania art. 112 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż jedynie w sytuacji nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jego nabywca odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby Wnioskodawca dokonał nabycia Towarów lub Wyposażenia, które podlegałyby zwolnieniu od podatku jako towary używane w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj