Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-811/10-2/AI
z 26 października 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-811/10-2/AI
Data
2010.10.26


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy


Słowa kluczowe
kontrakt menedżerski
kontrakt menedżerski
podatnik
podatnik
samodzielna działalność gospodarcza
samodzielna działalność gospodarcza
usługi menedżerskie
usługi menedżerskie
warunek
warunek
wykonywanie czynności
wykonywanie czynności
wynagrodzenia
wynagrodzenia


Istota interpretacji
Uznanie za podatnika podatku od towarów i usług



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., reprezentowanej przez pełnomocnika adwokata, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu podatnika podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 26 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu podatnika podatku od towarów i usług.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani A. B. jest Prezesem spółki z siedzibą w Ł.. Nie będzie ona otrzymywała wynagrodzenia za pełnienie funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Rada Nadzorcza Spółki zamierza zawrzeć z Panią A. B. kontrakt menedżerski. Strony zamierzają nawiązać stosunek prawny, którego istotą będzie zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki przez Panią A. B.. Kontrakt menedżerski będzie określał warunki zarządzania przedsiębiorstwem Spółki, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności zarządzanej Spółki wobec osób trzecich za wykonywanie czynności zarządzania przedsiębiorstwem Spółki przez Panią A. B.. Dodatkowo wskazać należy, iż Pani A. B. jest wspólnikiem w spółce cywilnej „C” z siedzibą w Ł. Pani A. B. jako przedsiębiorca (wspólnik spółki cywilnej) w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej ma możliwość wykonywania usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami i doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w przedstawionej sytuacji Pani A. B. będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, źródłem przychodu uzyskanego na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki w ramach kontraktu menedżerskiego, który ma zostać zawarty pomiędzy Spółką a Panią A. B. - Prezesem tej Spółki - są przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej zwanej pdof. W ocenie Spółki nadanie przez ustawodawcę nowej treści przepisowi art. 13 pkt 9 ustawy o pdof z dniem 1 stycznia 2004 r. zmierzało do tego, aby niezależnie od formy wykonywania działalności - przychody menedżerów zawsze były traktowane jako przychody pochodzące z działalności wykonywanej osobiście. Zdaniem Spółki fakt, iż Pani A. B. - Prezes Spółki jako przedsiębiorca w spółce cywilnej prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ma możliwość świadczenia usług zarządzania przedsiębiorstwami oraz doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej - nie ma znaczenia przy kwalifikowaniu dochodów z czynności zarządzania przedsiębiorstwem sp. z o.o. z siedzibą w Ł. do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9 ustawy o pdof, tj. do działalności osobistej. Z literalnego brzmienia art. 13 pkt 9 ustawy o pdof wynika bowiem, że przychody z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem na podstawie kontraktu menedżerskiego zawsze muszą być kwalifikowane do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9 ustawy o pdof, tj. nawet wtedy, gdy menedżer wykonuje taką samą działalność w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki ma ona obowiązek pobierać zaliczki na podatek dochodowy od dochodu, który będzie uzyskiwany przez podatniczkę z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem spółki w ramach kontraktu menedżerskiego, na zasadach określonych w art. 41 ustawy o pdof. Dodatkowo Wnioskodawca podnosi, iż wynagrodzenie, które podatniczka będzie uzyskiwała z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem spółki jest czym innym niż wynagrodzenia członków zarządu za pełnienie przez nich funkcji w organach osób prawnych. Bowiem za przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o pdof, należy uznać wyłącznie te przychody, które otrzymywane są w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie, radzie nadzorczej, komisji czy też innych organach, na podstawie samego faktu powołania w skład danego organu osoby prawnej.

W praktyce przychód, o którym mowa w tym przepisie, to wyłącznie wynagrodzenie za udział w posiedzeniach organów osoby prawnej (dieta). Z uwagi na powyższe nie zachodzi podstawa do uznania, iż przychody z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem w ramach kontraktu menedżerskiego są objęte zakresem art. 13 ust. 7 ustawy o pdof.

Z uwagi na wskazane wyżej okoliczności Spółka uważa, iż menedżerowie wykonujący działalność polegającą na zarządzaniu przedsiębiorstwem osoby prawnej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie, w którym wykonując te usługi, są związani ze Spółką prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zarządzanej Spółki wobec osób trzecich za wykonywanie tych czynności. Bowiem nawet wtedy, gdy zarządzanie przedsiębiorstwami przez menedżerów pozostaje w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, ustawodawca podatkowy nakazuje zaliczyć te przychody do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9 ustawy o pdof, co wynika z literalnego brzmienia tego przepisu. Z kolei, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Jedną z głównych zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zasada powszechności. Zgodnie z nią podatek VAT płacą wszyscy podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług, bez względu na odbiorcę i przeznaczenie towaru lub usługi. Ustawa o podatku od towarów i usług określa podmioty, które uznawane są za podatników podatku VAT oraz czynności, których wykonanie podlega opodatkowaniu VAT (art. 5 ustawy). Wykaz podmiotów, które uważane są za podatników ww. podatku określony jest bardzo szeroko w artykułach 15 17 ustawy.


Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług różni się od definicji działalności gospodarczej zawartych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz w innych ustawach podatkowych. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Trzeba przyjąć, że działalnością gospodarczą jest tylko aktywność wykonywana w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika podatku VAT w zakresie tych czynności.

Według art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 i pkt 9 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7) oraz przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 9).

Czynności realizowanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych oraz realizowanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podlegającą opodatkowaniu wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby je wykonujące są związane ze zlecającym ich wykonywanie więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z opisu sprawy wynika, iż Pani A. B. jest Prezesem spółki. Nie będzie ona otrzymywała wynagrodzenia za pełnienie funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Rada Nadzorcza Spółki zamierza zawrzeć z Panią A. B. kontrakt menedżerski. Strony zamierzają nawiązać stosunek prawny, którego istotą będzie zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki przez Panią A. B.. Kontrakt menedżerski będzie określał warunki zarządzania przedsiębiorstwem Spółki, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności zarządzanej Spółki wobec osób trzecich za wykonywanie czynności zarządzania przedsiębiorstwem Spółki przez Panią A. B. Dodatkowo wskazać należy, iż Pani A. B. jest wspólnikiem w spółce cywilnej „C.”. Pani A. B. jako przedsiębiorca (wspólnik spółki cywilnej) w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej ma możliwość wykonywania usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami i doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podpisanie kontraktu menedżerskiego spowoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego zleceniobiorca (podatniczka) związany będzie ze zlecającym wykonanie czynności (osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zlecającym a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że jeżeli świadczone przez Panią A. B. usługi na podstawie kontraktu menedżerskiego nie stanowią pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz będą przychodem określonym w art. 13 pkt 7 lub pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w efekcie Pani A. B. nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku VAT, a wykonywane czynności nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem. W przedmiotowej sprawie Pani A. B. w takim przypadku nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie statusu podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika zostanie załatwiona odrębnym pismem.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj