INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2010r. (data wpływu 5 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykorzystania ewidencji przychodów jako ewidencji sprzedaży dla celów podatku VAT oraz w zakresie terminu ewidencjonowania sprzedaży dla potrzeb podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykorzystania ewidencji przychodów jako ewidencji sprzedaży dla celów podatku VAT oraz w zakresie terminu ewidencjonowania sprzedaży dla potrzeb podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2010r. (data wpływu 5 lipca 2010r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 21 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Przedmiotem działalności jest:

• sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach (PKD 47.82.Z),
• sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach (PKD 47.89.Z),
• sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD 47.91.Z),
• pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (PKD 47.99.Z).
  
  

Z tytułu wykonywania wyżej wymienionej działalności Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) Wnioskodawca prowadzi m.in. ewidencję przychodów.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Natomiast zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej umożliwia Wnioskodawcy przepis § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009r. Nr 224, poz. 1797).

Prowadzoną ewidencję przychodów Wnioskodawca wykorzystuje w zakresie podatku od towarów i usług jako ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 czerwca 2010r.):

W jakim najpóźniejszym terminie Wnioskodawca powinien dokonywać wpisów do ewidencji przychodów, a w szczególności czy jest zobowiązany w danym dniu, jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży (przed uzyskaniem przychodu), wpisać w wyżej wymienionej ewidencji bieżącą datę w kolumnie o nazwie „Data wpisu” lub w kolumnie „Data uzyskania przychodu”... Inaczej mówiąc, czy każdy dzień pracy podatnika opodatkowanego zryczałtowanym podatkiem dochodowym powinien rozpoczynać się od wpisania bieżącej daty do ewidencji przychodów...

Wnioskodawca wnosi o stwierdzenie poprawności prowadzenia ewidencji przychodów dla celów podatku dochodowego przy założeniu, że jest ona wykorzystywana w zakresie obowiązku nałożonego na podatników art. 109 ust. 1 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli prowadzoną ewidencję przychodów podatnik wykorzystuje dodatkowo do bieżącego kontrolowania wielkości obrotów, pod kątem korzystania ze zwolnienia w podatku od towarów i usług ze względu na wysokość obrotów, to musi on dodatkowo prowadzić ją zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Z art. 109 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa formy prowadzania ewidencji sprzedaży, lecz jedynie niezbędne dane jakie musi ona zawierać oraz terminy dokonywania w niej wpisów. W związku z tym, co do zasady, możliwe jest uznanie za ewidencję sprzedaży innej ewidencji, do której prowadzenia zobowiązany jest podatnik na podstawie innych przepisów podatkowych, pod warunkiem, że będzie ona spełniać wymogi określone w art. 109 ustawy o podatku do towarów i usług.

W związku z powyższym podatnik prowadzący ewidencję przychodów, która stanowi dla niego również ewidencję sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jest zobowiązany ewidencjonować w niej sprzedaż za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Natomiast z żadnych przepisów nie wynika, iż podatnik przed rozpoczęciem sprzedaży w danym dniu jest zobowiązany wpisać w ewidencji przychodów bieżącą datę. Takie działanie, w sytuacji nieosiągnięcia w danym dniu przychodów opodatkowanych, może doprowadzić do konieczności wpisywania wartości zerowych w kolumny, w których wykazuje się przychód. Nie ma również wówczas możliwości uzupełnienia kolumny „Data uzyskania przychodu” i „Numer dowodu, na podstawie którego dokonano wpisu”, ponieważ przychodu takiego w danym dniu nie uzyskano.

W ocenie Wnioskodawcy, jest on zobowiązany do zaewidencjonowania uzyskanego przychodu w ewidencji przychodów za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Organy kontroli skarbowej nie mogą wymagać wpisywania bieżącej daty w ewidencji przychodów przed rozpoczęciem sprzedaży w danym dniu, ponieważ może się tak zdarzyć, że w danym dniu przychodu takiego Wnioskodawca nie osiągnie, a jeżeli dokona sprzedaży, to ma prawo uzupełnić ewidencję przychodów (sprzedaży) na koniec dnia, nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wytłumaczył użyte przez niego sformułowanie „bieżąca data” na przykładzie: Wnioskodawca zakłada, że 1 czerwca 2010r. podatnik rozkłada towar na straganie z zamiarem dokonania jego sprzedaży. Czy sam fakt, że podatnik przybył w miejsce, w którym wykonuje swoją działalność gospodarczą (oferuje do sprzedaży np. wyroby tekstylne, odzież czy obuwie) obliguje go do wpisania w ewidencji przychodów jeszcze przed dokonaniem jakiejkolwiek sprzedaży w tym dniu, daty bieżącego dnia (tu: 1 czerwca 2010r.)... Takie postępowanie, jak Wnioskodawca zaznaczył we wniosku z dnia 13 maja 2010r., w sytuacji nieosiągnięcia w tym dniu (tu: 1 czerwca 2010r.) żadnych przychodów, prowadzi do konieczności wpisywania po zakończeniu dnia pracy, obok uzupełnionej wcześniej daty, wartości przychodów w kwocie „zero”.

Zdaniem Wnioskodawcy, sam zamiar osiągnięcia przychodów (oferowanie towarów do sprzedaży) nie rodzi obowiązku uzupełniania w ewidencji przychodów kolumny z opisem „Data wpisu” czy „Data uzyskania przychodu” jeszcze przed dokonaniem jakiejkolwiek sprzedaży w tym dniu.

W ustawie o VAT brak jest zapisów obligujących podatników do wykonywania omawianej czynności. Ewidencję przychodów podatnik ma obowiązek wypełniać nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Jednakże, w sytuacji gdy ewidencję przychodów podatnik traktuje również jako ewidencję sprzedaży dla celów podatku VAT, przy prowadzeniu musi uwzględnić wymagania ustawy VAT. Dlatego też, chcąc spełnić te wymagania, pomimo swobody, jaką daje przepis § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonaną w danym dniu sprzedaż podatnik powinien wpisywać do ewidencji przychodów nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Z powyższego wynika, że sama czynność uzupełniania ewidencji przychodów zapisami odzwierciedlającymi sprzedaż dokonaną w danym dniu, jest zdarzeniem wtórnym i można ją wykonywać po zakończeniu sprzedaży w danym dniu (np. po powrocie do domu), ale nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Pod pojęciem „uzupełnianie ewidencji przychodów” Wnioskodawca rozumie dokonywanie w niej wszelkich niezbędnych wpisów, m.in. takich jak:

• miesiąc, rok,
• l.p.,
• data wpisu,
• data uzyskania przychodu,
• numer dowodu, na podstawie którego dokonano wpisu,
• kwota przychodu opodatkowana według konkretnej stawki,
• przychody ogółem,
• kwota przychodu opodatkowana według stawki 10%,
• uwagi,
• podsumowanie strony,
• przeniesienie z poprzedniej strony,
• suma przychodów od początku miesiąca.
  
  

Nie jest też konieczne bieżące (w trakcie oferowania towarów do sprzedaży) uzupełnianie ewidencji przychodów wartościami poszczególnych transakcji. W związku z powyższym, ostateczny termin, w którym podatnik obowiązany jest uzupełnić ewidencję przychodów prowadzoną dla celów podatku dochodowego jak i podatku VAT określa art. 109 ust. 1 ustawy VAT mówiący, iż ewidencja sprzedaży prowadzona jest za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Nie musi dokonywać tego ani przed rozpoczęciem sprzedaży, ani też w trakcie jej dokonywania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 113 ust. 1 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r. do dnia 31 grudnia 2009r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, że art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ww. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 109 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach, sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach, sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet, pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami.

Z tytułu wykonywania wyżej wymienionej działalności Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 ze zm.) Wnioskodawca prowadzi m.in. ewidencję przychodów.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Natomiast zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej umożliwia Wnioskodawcy przepis § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009r. Nr 224, poz. 1797).

Prowadzoną ewidencję przychodów Wnioskodawca wykorzystuje w zakresie podatku od towarów i usług jako ewidencję sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca powziął wątpliwości, w jakim najpóźniejszym terminie powinien dokonywać wpisów do ewidencji przychodów, a w szczególności czy jest zobowiązany w danym dniu, jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży (przed uzyskaniem przychodu), wpisać w wyżej wymienionej ewidencji bieżącą datę w kolumnie o nazwie „Data wpisu” lub w kolumnie „Data uzyskania przychodu”. Wnioskodawca wnosi o stwierdzenie poprawności prowadzenia ewidencji przychodów dla celów podatku dochodowego przy założeniu, że jest ona wykorzystywana w zakresie obowiązku nałożonego na podatników art. 109 ust. 1 ustawy VAT.

Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, dotyczy podatników zwolnionych od podatku na mocy art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż podatnicy ci uprawnieni są do korzystania ze zwolnienia podmiotowego pod warunkiem, iż do końca roku podatkowego nie przekroczą określonego limitu obrotów.

Stąd też ustawodawca przepisem art. 109 ust. 1 ustawy o VAT nałożył na podatników obowiązek ewidencjonowania wartości sprzedaży zwolnionej. Bieżąca kontrola nad wielkością obrotów umożliwia bowiem ustalenie, czy nadal spełniają oni warunki uprawniające do podmiotowego zwolnienia od podatku. Ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, służy precyzyjnemu ustaleniu momentu, w którym podatnik zwolniony podmiotowo przekracza próg kwoty sprzedaży i traci zwolnienie. Dlatego ustawodawca w przedmiotowym przepisie postawił jedyny wymóg ewidencjonowania sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Przepis art. 109 ust. 1 ustawy o VAT nie określa wprost, jakie dane winna zawierać ewidencja sprzedaży. Biorąc pod uwagę brzmienie ww. przepisu, który stanowi o prowadzeniu ewidencji sprzedaży, a także o dokonywaniu zapisów przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym, uznać należy, że w ewidencji podlega ujawnieniu sprzedaż. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ustawa nie określa obowiązkowej formy prowadzenia ewidencji, lecz tylko określa wymogi, którym powinna odpowiadać. W związku z tym, co do zasady, możliwe jest uznanie za ewidencję sprzedaży także innych ewidencji, do których prowadzenia zobowiązany jest podatnik na podstawie odrębnych przepisów.

Brak jest zatem przeszkód, aby ewidencja przychodów prowadzona przez Wnioskodawcę dla celów opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne była wykorzystywana w zakresie podatku od towarów i usług jako ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem spełnienia wymogów wynikających z ww. przepisu.

Jak już wskazano, celem prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ww. ustawy, jest możliwość bieżącego skontrolowania wielkości obrotów podatnika pod kątem tego, czy nie przekroczył on limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia, co wpływa na zasady prowadzenia tej ewidencji. Jak wynika bowiem z przepisu art. 109 ust. 1 ustawy, ewidencja ma charakter ewidencji sprzedaży za dany dzień, przy czym zaewidencjonowanie sprzedaży z danego dnia powinno nastąpić nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż co do zasady, Wnioskodawca jest obowiązany dokonaną w danym dniu sprzedaż zaewidencjonować w tym właśnie dniu, a najpóźniej przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym. Przepis stanowi bowiem, że zapisów w ewidencji dokonuje się „nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym”. Jest to zatem wyjątek, gdyż co do zasady ewidencja powinna być prowadzona za dany dzień, w celu umożliwienia bieżącej kontroli wielkości obrotów pod kątem ewentualnego przekroczenia limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia. Tym samym jest możliwe dokonanie niezbędnych zapisów w ww. ewidencji już po zakończeniu sprzedaży w danym dniu, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Natomiast żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług, czy też rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie obliguje Wnioskodawcy do wpisywania w danym dniu, jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży, w wyżej wymienionej ewidencji bieżącej daty w kolumnie o nazwie „Data wpisu” lub w kolumnie „Data uzyskania przychodu”.

Podkreślenia jednak wymaga fakt, iż przedmiotowa ewidencja wykorzystywana przez Wnioskodawcę w zakresie podatku od towarów i usług jako ewidencja sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, powinna odpowiadać stanowi rzeczywistemu, stąd też szczególnej wagi nabiera obowiązek odpowiedniego utrwalenia wszelkich danych mogących mieć znaczenie dla ewentualnego wymiaru podatku (w przypadku przekroczenia limitu obrotów) w związku ze szczególnym statusem Wnioskodawcy jako podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że jeżeli prowadzoną ewidencję przychodów podatnik wykorzystuje dodatkowo do bieżącego kontrolowania wielkości obrotów, pod kątem korzystania ze zwolnienia w podatku od towarów i usług ze względu na wielkość obrotów, to musi on dodatkowo prowadzić ją zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz że jest obowiązany ewidencjonować w niej sprzedaż za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia prawidłowości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą klasy rejestrującej na podstawie § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. Nr 224, poz. 1797) gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania, nie opisał wyczerpująco stanu faktycznego oraz nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. Jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej w tej sprawie winien wystąpić z odrębnym wnioskiem w którym przedstawi odpowiedni dla niego stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz dokonać odrębnej opłaty.

Należy zaznaczyć, iż w kwestii dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.