Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-682/12-4/AA
z 31 października 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Powrót

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-682/12-4/AA
Data
2012.10.31



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
amortyzacja
koszty uzyskania przychodów
stawka
stawka amortyzacji


Istota interpretacji
Czy prawidłowe jest stosowanie stawki amortyzacyjnej 2,5% dla nowo wybudowanego i przekazanego do użytku budynku w całości wykorzystywanego do działalności gospodarczej, mimo iż w pozwoleniu na budowę oraz potwierdzonym zgłoszeniu o zakończeniu budowy określony jest jako budynek mieszkalno-usługowy?



Wniosek ORD-IN 469 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 4 października 2012 r. i 8 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki amortyzacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stawki amortyzacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3, art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 września 2012 r. nr ILPP1/443-643/12-2/AI, ILPB1/415-682/12-2/AA, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 września 2012 r., natomiast w dniach 4 października 2012 r. i 8 października 2012 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2010 roku Wnioskodawca rozpoczął budowę pensjonatu na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 27 lutego 2010 r., wydanej przez Starostę. Podatnik posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

Zainteresowany w dniu 11 lutego 2011 r. odebrał od Powiatowego Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o oddaniu obiektu – budynku mieszkalnego jednorodzinnego do użytkowania. De facto budynek został wybudowany w celach działalności gospodarczej i użytkowania w charakterze pensjonatu. Od momentu uzyskania tego zaświadczenia podatnik mógł rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w tym budynku.

Firma budowlana wykonująca roboty przy budowie pensjonatu wystawiła faktury za usługi budowlane przyjmując stawkę VAT 22%. Podatek VAT z tej faktury Wnioskodawca odliczył w deklaracji VAT-7. Wszystkie koszty poniesione przy budowie pensjonatu związane są z działalnością gospodarczą. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że nie zamierza zamieszkiwać w tym obiekcie, a tylko planuje go wynajmować.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż zaświadczenie o oddaniu obiektu do użytkowania, wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, traktuje o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zgodnie z pozwoleniem na budowę. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) budynek mieszkalny jednorodzinny posiada symbol PKOB 1110, co odpowiada Klasyfikacji Środków Trwałych symbol KŚT 110 – budynki mieszkalne. Jednocześnie zgodnie z objaśnieniami ww. rozporządzenia budynki mieszkalne to: „(…) budynki, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki jest klasyfikowany jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.” Identyczne wyjaśnienia zawiera rozporządzenie w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) z dnia 10 grudnia 2010 r. Dz. U. Nr 242, poz. 1622. Zatem zgodnie z przeznaczeniem nowo wybudowany budynek jest budynkiem niemieszkalnym o symbolu PKOB 1211 według Polskiej Klasyfikacji Środków Trwałych symbol PKŚT 109 – pozostałe budynki niemieszkalne.

Wnioskodawca podaje, że opisany we wniosku budynek spełnia definicję środka trwałego zawartą w art. 22a ust. 1ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest stosowanie stawki amortyzacyjnej 2,5% dla nowo wybudowanego i przekazanego do użytku budynku w całości wykorzystywanego do działalności gospodarczej, mimo iż w pozwoleniu na budowę oraz potwierdzonym zgłoszeniu o zakończeniu budowy określony jest jako budynek mieszkalno-usługowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady – od wartości początkowej budynków lub lokali mieszkalnych, ustalonej zgodnie z regułami ogólnymi lub też w sposób uproszczony, dokonuje odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie zaś z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do powołanej powyżej ustawy, podstawowa roczna stawka amortyzacyjna dla budynków lub lokali mieszkalnych (grupa 01, podgrupa 11) wynosi 1,5%, a dla budynków niemieszkalnych (grupa 01, podgrupa 10) 2,5%. Zatem istotne dla określenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej jest ustalenie charakteru budynku (tj. właściwe określenie Grupy Rodzajowej Środków Trwałych), w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

Jak wynika z objaśnień zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.), budynki mieszkalne wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Tak więc w przypadku budynków o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje głównie jego przeznaczenie. W związku z powyższym, jeżeli w użytkowanym budynku całkowita powierzchnia użytkowa jest wykorzystywana na cele wynajmu, budynek taki jest klasyfikowany jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Podatnik zatem ma prawo do zastosowania stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 powołanej ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z ww. wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, podstawowa roczna stawka amortyzacyjna dla budynków lub lokali mieszkalnych (grupa 01, podgrupa 11) wynosi 1,5%, a dla budynków niemieszkalnych (grupa 01, podgrupa 10) wynosi 2,5%. Zatem istotne dla określenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej jest ustalenie charakteru budynku (tj. właściwe określenie grupy rodzajowej środków trwałych), w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zgodnie z przeznaczeniem nowo wybudowany budynek jest budynkiem niemieszkalnym i zgodnie z Polską Klasyfikacją Środków Trwałych został zaliczony do 109 grupy KŚT, jako pozostałe budynki niemieszkalne. Ponadto opisany we wniosku budynek spełnia definicję środka trwałego zawartą w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem jak już wspomniano powyżej stawka amortyzacyjna dla budynków niemieszkalnych wynosi 2,5%. Wyjątkiem są jedynie zaliczone do grupy 109 KŚT domki kempingowe, budynki zastępcze – trwale związane z gruntem dla których stawka ta wynosi 10%.

Jak wynika z objaśnień szczegółowych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622 ze zm.) grupa 109 - Pozostałe budynki niemieszkalne, obejmuje m.in. hotele i podobne budynki krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem hoteli robotniczych sklasyfikowanych w rodzaju 110 oraz pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Ponadto objaśnienia zawarte w ww. rozporządzeniu określają, iż budynki mieszkalne według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki sklasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zatem w przypadku budynków o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje głównie jego przeznaczenie.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykorzystuje całą powierzchnię użytkową budynku do celów prowadzenia działalności gospodarczej, należy klasyfikować ten budynek jako niemieszkalny.

Reasumując, w odniesieniu do nowo wybudowanego i przekazanego do użytku budynku, w całości wykorzystywanego do działalności gospodarczej, Wnioskodawca może zastosować stawkę w wysokości 2,5%, wynikającą z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku Zainteresowany wskazał, że środek trwały zalicza się do symbolu 109 Polskiej Klasyfikacji Środków Trwałych.

Tutejszy organ zaznacza, iż to podatnik dokonuje klasyfikacji do odpowiedniej grupy środków trwałych stosownie do obowiązujących przepisów prawa a mianowicie w oparciu o ww. rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, iż dany obiekt podlega odpowiedniej klasyfikacji, jako na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena prawidłowości dokonanej klasyfikacji przez Wnioskodawcę, albowiem organ podatkowy dokonuje interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego i nie jest więc właściwy do ustalenia do jakiej grupy KŚT należy zaklasyfikować powyższy budynek.

Ponadto tut. organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Powrót


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj